انتظار در ادیان: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۲

تغییرمسیر به:

انتظار از دیدگاه ادیان

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مهدویت/بالا}}
+#تغییر_مسیر [[انتظار از دیدگاه ادیان]]
-{{مهدویت}}
-==مقدمه==
-*[[انتظار]] [[موعود]] جهانی و [[آخرالزمانی]] از موضوعاتی است که علاوه بر [[اسلام]] در [[ادیان]] مختلف مورد بحث و پذیرش قرار گرفته است و هر کدام از آنها نگاه خاصی به این مقوله دارند. در ذیل به بررسی نظرات [[زرتشت]]، [[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[بودا]] خواهیم پرداخت.
-==[[موعود]] در [[آیین زرتشت]]==
-*[[انتظار]] از جمله اصول [[مسلم]] [[زرتشتیان]] است که در کتاب [[اوستا]]<ref>اوستا به معنای معرفت است. و قسمت‌های آن عبارتند از: یسنا، ویسپرد، یشت‌ها، وندیدا، فرده اوستا. ر.ک: رابرت ا. هیوم، ترجمه عبدالرحیم گواهی، ادیان و مذاهب بزرگ جهان، ص ۳۳۱؛ توفیقی، حسین، آشنایی با ادیان بزرگ، ص ۶۶.</ref>، از [[موعود]] سخن گفته‌اند. در این [[دین]]، موعودهایی معرفی شده‌اند که آنان را "سوشیانت" می‌‌نامند<ref>او را از این جهت سوشیانت می‌خوانند که به همه جهان مادی منفعت و سود می‌رساند. ر.ک. اوستا، فروردین، فقره ۱۲۹.</ref>. در این [[دین]]، مسئلۀ [[انتظار]] [[منجی]] با توجه به منظومۀ [[عقیدتی]] آن، به نحو خاص مطرح می‌‌شود. یک [[قدرت]] کیهانی یا ([[روح]] خیر) به نام "اهورا مزدا" و یک [[قدرت]] کیهانی متضاد ([[روح]] بزرگ شو) به نام "اهریمن" [[خودنمایی]] می‌‌کند. در طول [[تاریخ]]، این دو نیرو تا [[آخر الزمان]] با هم که با [[ظهور]] "[[سوشیانس]]" آغاز می‌‌شود، در ستیزند و آن زمان، خوبی بر [[شر]] [[غلبه]] می‌‌کند و دورۀ [[صلح]] و [[پاکی]] و اعتلای "آهورا مزدا" فرا می‌رسد و با [[ظهور]] ([[سوشیانس]]) [[آخرالزمان]] آغاز می‌گردد<ref>ر.ک. [[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]]، ص؟؟؟ </ref>. احتمالاً [[زرتشت]]، نخستین [[دینی]] بود که [[پیروزی]] نهایی [[خوش‌رفتاری]] بر بدرفتاری و [[بشارت]] آمدن [[منجی]] و [[آبادانی جهان]] را [[تعلیم]] داد<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۲۵-۳۰.</ref>. در واقع [[زرتشتیان]] [[تاریخ]] [[جهان]] را به چهار دوره تقسیم می‌‌کنند و برای هر دوره مدت سه هزار سال قائل گردیده‌اند و گفته‌اند: "یشت [[زرتشت]]" در آغاز دوره آخرین [[ظهور]] فرمود، پس از او سه [[نجات]] دهندۀ دیگر پیاپی به فواصل هزار سال خواهند آمد. نخستین ایشان، کسی بوده به نام "اوشتار" که درست هزار سال پس از [[زرتشت]] پدیدار گشته و دومین ایشان "اوشتار [[ماه]]" نام داشت و دو هزار سال پس از [[زرتشت]] به [[جهان]] آمد و سرانجام آخرین [[موعود]] با نام "سوشیانت" است<ref>خورشید مغرب، ص ۵۳.</ref>. که مهم‌ترین آنها است<ref>ر.ک. [[علی اصغر مصطفوی|مصطفوی، علی اصغر]]، سوشیانت، ص ۶۴.</ref> و او "سوشیانت پیروزگر" خوانده شده و این سوشیانت، همان [[موعود]] اصلی است<ref>ر.ک. [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص ۷۶-۷۷.</ref>.
-*اگر چه از مطالب [[زرتشتیان]] دربارۀ [[موعود]]، به نظر می‌‌رسد [[منجی]] آنان از میان [[زرتشتیان]] بر می‌خیزد و کشوری برای آنان برپا می‌کند و بر اساس قوم‌مداری، آنان بر جهانیان [[برتری]] پیدا می‌‌کنند، اما اندیشۀ [[موعود]] زرتشتی، اندیشه‌ای [[جهان شمول]] است و [[پیروان]] [[آیین]] مزدیسنا در [[انتظار]] [[تولد]] و [[ظهور]] سوشیانت سوم و رهانندگی تمام جهانیان هستند<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۲۵-۳۰.</ref>.
-==[[موعود]] در [[یهودیت]]==
-*[[انتظار]] [[موعود]] [[آخرالزمان]] از [[اعتقادات]] ضروری [[یهودیت]] است<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۲۰-۲۵.</ref>. در طول تاریخِ پر فراز و نشیب [[یهود]]، [[انتظار]] [[منجی]] موج می‌زند و [[سختی‌ها]] و آوارگی‌ها را به [[امید]] آمدن [[منجی موعود]] و [[برتری]] در [[جهان]] متحمل شده‌اند<ref>ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۳۰، ۳۱؛ [[زهرا ابراهیمی|ابراهیمی، زهرا]]، [[نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی (مقاله)|نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی]]، ص ۶۷-۷۳.</ref>. از این رو مسألۀ [[انتظار]] در [[آیین یهود]] به طور جدی مطرح است و در آثار [[دینی]] [[یهود]] از جمله [[اسفار تورات]] و دیگر کتاب‌های [[انبیاء]] آنان همواره به [[موعود]]، [[علائم]] [[آخرالزمان]] و [[رجعت]] اشاره شده است<ref>ر.ک. [[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]]؛ [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص ۷۴-۷۵.</ref>.
-*در آثار [[مقدس]] [[یهود]] از سه [[موعود]] سخن به میان آمده است: [[حضرت مسیح]]، [[حضرت محمد]] {{صل}} و [[حضرت مهدی]] {{ع}}. از آنجا که [[یهود]] به دو [[موعود]] نخست نگرویدند، باید نسبت به مسألۀ [[انتظار]] [[موعود]] حساس و نگران باشند<ref>ر.ک. [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص ۷۴-۷۵.</ref>. بر اساس [[اعتقاد]] [[یهود]] با آمدن [[موعود]]، همۀ موجودات از وجود او بهره‌مند خواهند شد، [[منتظران]] [[خداوند]] [[وارث زمین]] خواهند شد و [[صالحان]] مورد [[تأیید]] [[خداوند]] قرار خواهند گرفت<ref>ر.ک. [[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]]؛ [[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص ۱۷۴ </ref>. در عصر کنونی نیز، جامعۀ [[یهودیّت]] همانند گذشتگان به [[انتظار]] نشسته و به [[ظهور منجی موعود]] معتقدند و [[کامل‌ترین]] و اصیل‌ترین بیان در [[انتظار]] مسیحایی در منابع [[یهود]] موج می‌زند<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۲۰-۲۵؛ [[زهرا ابراهیمی|ابراهیمی، زهرا]]، [[نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی (مقاله)|نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی]]، ص ۶۷-۷۳.</ref>.
-==[[موعود در مسیحیت]]==
-*[[اندیشه]] بازگشت [[عیسی مسیح]] {{ع}} یکی از مهم‌ترین باورهای [[جامعه]] [[مسیحیّت]] را تشکیل می‌دهد، از دیدگاه آنان [[مسیح]] {{ع}} به [[صلیب]] کشیده شده و به [[شهادت]] رسیده است و سپس به [[آسمان‌ها]] رفته و در [[آخرالزمان]] بر می‌گردد و [[جهان]] را درخشان می‌سازد و نجات‌دهندۀ آخرین است. بنابراین، [[موعود]] [[مسیحیان]] شخص [[حضرت عیسی]] {{ع}} است<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۶-۲۰.</ref>. در [[آیین مسیحیّت]] [[عقیده]] به [[انتظار]] و [[ظهور]] [[موعود]] نسبت به سایر [[ادیان توحیدی]] بیشتر به چشم می‌خورد<ref>ر.ک. [[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]]، ص؟؟؟</ref> در [[انجیل]] بشارات فراوانی در مورد [[موعود]] [[آخرالزمان]] آمده است<ref>ر.ک. [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص ۷۵-۷۶.</ref> که چراغ [[انتظار]] را، در میان [[مسیحیان]] روشن می‌دارد و به صراحت [[مسیحیان]] را به [[انتظار سازنده]] و [[آمادگی]] و بیدار باش، برای آمدن [[منجی]] و [[مصلح جهانی]] [[دعوت]] می‌نماید زیرا وقت ظهورش مشخص نیست<ref>انجیل لوقا، باب ۱۲، آیات ۳۵ ـ ۴۰. انجیل متی، باب ۲۵، فصل ۸۱، ص ۱۲۴. انجیل مرقس، باب ۱۳، آیه شماره ۳۵.</ref>. در میان [[مسیحیان]] عصر حاضر هم، [[شوق]] [[انتظار]] هنوز زنده است<ref>ر.ک توفیقی، حسین، مجله موعود، شماره ۱۷، مقاله هزاره‌گرایی در مسیحیت، ص ۱۹.</ref>، چون همه مسیحیّان معتقدند در [[انجیل]] هم آمده که [[حضرت عیسی]] {{ع}} فرمود: من اکنون می‌روم و باز خواهم گشت. و حتی یکی از یکشنبه‌های [[عید]] خود را "یکشنبه بازگشت"<ref>منظور از یکشنبه‌های عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب می‌خورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی{{ع}}؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبه‌ها برگزار می‌کنند. ر.ک. [[هاشم رضی|رضی، هاشم]]، ادیان بزرگ جهان، ص ۵۵۶ – ۵۵۷.</ref> نامیده اند<ref>ر.ک. [[عزیز الله حیدری|حیدری، عزیز الله]]، [[مهدی تجسم امید و نجات (کتاب)|مهدی تجسم امید و نجات]]، ص ۶۸.</ref>.
-==[[موعود]] در [[آیین بودا]]==
-[[آئین بودا]] یکی از شاخه‌های [[کیش]] هندوست که از [[هندوستان]] بیرون آمده و سراسر مناطق خاوری را در نوردیده است و به [[علت]] گسترش در مناطق پرجمعیت [[جهان]]، [[پیروان]] زیادی دارد. [[اندیشه]] موعودگرایی در [[آیین]] بودائیان با مفهوم "میتریه" [[تبیین]] می‌گردد، در [[الهیات]] [[بودایی]]، میتریه را بودای پنجم و آخرین [[بودا]] از بودائیان زمینی می‌دانند که هنوز نیامده است اما خواهد آمد تا همگان را [[نجات]] دهد. او را در نماد نگاری [[بودایی]] به هیبت مردی در وضعیت نشسته، آمادۀ برخاستن نمایش می‌دهند تا نمادی باشد از [[آمادگی]] وی برای [[قیام]]. چنانکه از نمادنگاری [[بودایی]] بر می‌آید، بودائیان چنان در [[انتظار]] موعودشان هستند که او را در حالت آمادۀ [[قیام]]، نمایش می‌دهند و [[ظهور]] او را نزدیک و قریب‌الوقوع می‌دانند. [[اندیشه]] [[انتظار]] و [[اعتقاد به موعود]]، تا آنجا در میان بودائیان رواج داشته و دارد که در آرزوی به سرآمدن [[انتظار]]، بعضی اوقات افرادی را مصداق [[منجی موعود]] پنداشته‌اند. به عنوان نمونه در شمال برمه [[مردم]] [[عقیده]] دارند "بوداو" از [[رهبران]] [[دینی]] معاصر [[پادشاه]] [[جهان]] و همان بودای [[آینده]] یعنی "میتریه" بوده است و یا در میان بودائیان [[آسیا]] فراوان پیش آمده که [[رهبران]] و پایه‌گذاران جریان‌های [[دینی]] [[اجتماعی]] را، همان "میتریه" می‌انگاشته‌اند
-*جالب توجه است که بودائیان نیز بر اساس بعضی از کتاب‌های مقدس‌شان مانند [[مسلمانان]] [[منتظر ظهور]] شخصیتی هستند که از [[نسل]] [[پیامبر اسلام]] {{صل}} است. چنانکه بودائیان در کتاب "دادانگ" از قول [[بودا]] [[نقل]] می‌کنند که او گفته: "آن وقت (بعد از پرشدن عالم از [[فسق]] و [[گناه]]) "دست [[راستین]]" [[جانشین]] "مماطا"<ref>مراد حضرت محمد{{صل}} است. </ref> [[ظهور]] کند خاور و باختر عالم را بگیرد، [[آدمیان]] را به راه [[خوبی‌ها]] [[رهبری]] کند. او فقط و تنها [[حق]] و [[راستی]] را قبول می‌کند و بس<ref>ر.ک: [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۳۴-۳۷. </ref>.
-==پرسش مستقیم==
-* [[دیدگاه آیین بودا درباره انتظار چیست؟ (پرسش)]]
-{{پرسمان انتظار فرج}}
-==منابع==
-* [[پرونده:97B13919.jpg|22px]] [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|'''فلسفه انتظار''']]
-==پانویس==
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس2}}
-{{امام مهدی}}
-[[رده:مدخل]]
-[[رده:انتظار در ادیان]]