امامان دوازده‌گانه از اهل بیت پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴

تغییرمسیر به:

دوازده امام

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{ویرایش غیرنهایی}}
+#تغییر_مسیر [[دوازده امام]]
-{{امامت}}
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[دوازده امام در حدیث]] | [[دوازده امام در نهج البلاغه]] | [[دوازده امام در کلام اسلامی]] | [[دوازده امام در تاریخ فرق و مذاهب]] | [[دوازده امام در معارف مهدوی]]</div>
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دوازده امام (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
-<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
-==[[اسامی]] [[امامان دوازده گانه]]==
-*[[دوازده امام]] [[پیشوایان معصوم]] هستند که از سوی [[خداوند]]، به [[رهبری]] [[امّت]] [[اسلامی]] تعیین شده‌اند و [[پیامبر خدا]]، نام یکایک آنان را برشمرده و معین کرده است. شیعۀ [[ناب]] به [[امامت]] ایشان [[معتقد]] است، ازاین‌رو به [[شیعیان]]، [[اثنی عشری]] و [[امامیه]] می‌‌گویند. [[امامت]] [[حضرت علی]] {{ع}} به [[دلیل]] تصریح مکرر [[پیامبر اسلام]] {{صل}} ثابت است. [[امامت]] یازده تن دیگر نیز با [[روایت]] [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و معرفی [[امام]] پیشین ثابت می‌‌شود<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۸۷؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۴۵.</ref>. [[امامان]] دوازده‌گانۀ [[شیعه]] از این قرارند:
-#[[امام علی بن ابی طالب]] ملقّب به [[مرتضی]] و [[امیر المؤمنین]] {{ع}}، [[تولد]] [[مکه]]، [[شهادت]] [[کوفه]] سال ۴۰ هجری، ۶۳ سال [[عمر]] [[شریف]].
-#[[امام]] [[حسن بن علی]] {{ع}} ملقّب به مجتبی، [[تولد]] [[مدینه]]، سال ۳ هجری، [[شهادت]] [[مدینه]]، سال ۵۰ هجری، ۴۸ سال.
-#[[امام]] [[حسین بن علی]] {{ع}} ملقّب به سیّد الشهدا، [[تولد]] [[مدینه]]، سال ۴ هجری، [[شهادت]] [[کربلا]]، سال ۶۱ هجری، ۵۷ سال.
-#[[امام علی بن حسین ]]{{ع}} ملقّب به [[زین العابدین]] و [[سجاد]]، [[تولد]] [[مدینه]] سال ۳۸ هجری، [[شهادت]] [[مدینه]] سال ۹۵ هجری، ۵۷ سال.
-#[[امام]] [[محمّد]] بن [[علی]] {{ع}} ملقّب به [[باقر]] یا باقرالعلوم، [[تولد]] [[مدینه]] سال ۵۷ هجری، [[شهادت]] [[مدینه]] سال ۱۱۴ هجری، ۵۷ سال.
-#[[امام]] [[جعفر]] بن [[محمّد]] {{ع}} ملقّب به [[صادق]]، [[تولد]] [[مدینه]] سال ۸۳ هجری، [[شهادت]] [[مدینه]] سال ۱۴۸ هجری، ۶۵ سال.
-#[[امام موسی بن جعفر ]]{{ع}} ملقّب به کاظم، [[تولد]] [[ابواء]] (بین [[مکه]] و [[مدینه]]) سال ۱۲۸ هجری، [[شهادت]] [[بغداد]] سال ۱۸۳ هجری، ۵۵ سال.
-#[[امام]] [[علی بن موسی]] {{ع}} ملقّب به [[رضا]]، [[تولد]] [[مدینه]] سال ۱۴۸ هجری، [[شهادت]] [[طوس]]، سال ۲۰۳ هجری، ۵۵ سال.
-#[[امام]] [[محمّد]] بن [[علی]] {{ع}} ملقّب به تقیّ و جواد، [[تولد]] [[مدینه]] سال ۱۹۵ هجری، [[شهادت]] [[بغداد]] سال ۲۲۰ هجری، ۲۵ سال.
-#[[امام علی]] بن [[محمّد]] {{ع}} ملقّب به [[هادی]] و نقیّ، [[تولد]] [[مدینه]] سال ۲۱۲ هجری، [[شهادت]] [[سامرا]] سال ۲۵۴ هجری، ۴۲ سال.
-#[[امام]] [[حسن بن علی]] {{ع}} ملقّب به [[عسکری]]، [[تولد]] [[مدینه]] سال ۲۳۲ هجری، [[شهادت]] سامرّا سال ۲۶۰ هجری، ۲۸ سال.
-#[[امام]] [[محمّد]] بن [[حسن]] المهدی {{ع}} ملقب به [[مهدی]]، [[مهدی موعود]]، [[امام زمان]]، [[امام عصر]]، [[صاحب الزمان]] و [[صاحب العصر]] {{ع}} [[تولد]] [[سامرا]] سال ۲۵۵ هجری، تاکنون زنده است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۴۴؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۳۳۳؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۸۷.</ref>.
-==[[روایات دوازده امام]]==
-*[[دانشمندان]] [[امامیه]] بر [[تواتر]] و صحت [[روایات امامان دوازده‌گانه]] تصریح کرده‌اند. اعتبار این [[روایات]] که از طریق بیش از سی‌ نفر [[اصحاب پیامبر]] اکرم{{صل}} [[نقل]] شده، نزد [[اهل سنت]] نیز مسلم و غیرقابل تردید است. به طوری که [[دانشمندان شیعه]] و [[سنی]] در موضوع معرفی [[امامان دوازده‌گانه]] در سخنان [[نبی اکرم]]{{صل}}، علاوه بر مطالب فراوان منابع تفسیری و [[حدیثی]] و [[کلامی]]، آثار مستقلی نیز تالیف کرده اند<ref>ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ص؟؟؟</ref>.
-===[[روایات]] بیان کننده عدد===
-*[[روایات دوازده امام]] بر دو دسته قابل تقسیم است:
-*روایاتی که به [[ذکر]] عدد اکتفا کرده است. مانند [[حدیث]] جَابِرَ بْنَ‏ سَمُرَةَ که منابع معتبر [[اهل سنت]]، این [[حدیث]] را با الفاظ مختلف و سندهای صحیح، [[نقل]] کرده‌اند: {{متن حدیث|جَابِرَ بْنَ سَمُرَةَ یَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} یَخْطُبُ وَ هُوَ یَقُولُ:‏ إِنَّ الْإِسْلَامَ لَا یَزَالُ عَزِیزاً إِلَی اثْنَیْ عَشْرَ خَلِیفَةً ثُمَ‏ قَالَ‏ کَلِمَةً لَمْ‏ أَفْهَمْهَا فَقُلْتُ لِأَبِی مَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} فَقَالَ کُلُّهُمْ مِنْ قُرَیْشٍ}}<ref>مسند أبی داود الطیاسی، ص ۶۰۷، ترجمه روایت؟؟؟</ref>. در این دسته از [[روایات]] هرچند تنها عدد [[جانشینان]] بیان شده و تصریح به اسم افراد نشده اما مشتمل بر توصیفاتی است که موجب می‌شود [[مدعیان دروغین]] نتوانند به آسانی خود را بر [[امت]] تحمیل کنند<ref>ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ص؟؟؟</ref>.
-*برخی از توصیفاتی که در [[روایات]] ائمۀ اثنی‌عشر آمده عبارت‌اند از:
-# [[دوازده نفر]]، به تعداد [[نقباء]] [[بنی‌اسرائیل]]: {{متن حدیث|رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} فَقَالَ: اثْنَا عَشَرَ کَعِدَّةِ نُقَبَاءِ بَنِی‏ إِسْرَائِیلَ}}<ref>مسند احمد، ج۱، ص ۳۹۸.</ref>. نقبای<ref>نقیب به معنای پیشوا و رئیس است. نقیب در اصل از ماده "نقب" (بر وزن نقد) گرفته شده که به معنی روزنه‌های وسیع، مخصوصاً راه‌های زیرزمینی می‌باشد. و به رئیس و رهبر یک جمعیت از آن جهت نقیب می‌‌گویند که از اسرار جمعیت آگاه است، گویی در میان آنها نقبی ایجاد کرده و از وضع آنها آگاه شده، و گاهی "نقیب" به کسی گفته می‌شود که رئیس جمعیت نیست و تنها معرف و وسیله شناسایی آنها است، و اگر به فضائل اشخاص عنوان "مناقب" اطلاق می‌شود، به خاطر آن است که با فحص و کنجکاوی باید از آنها آگاه گشت. تفسیر نمونه، ج۴، ص ۳۰۸.</ref> [[بنی اسرائیل]] بنابر [[کلام خداوند]] [[دوازده نفر]] بودند: {{متن قرآن|وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا}}<ref>«و به راستی خداوند از بنی اسرائیل پیمان گرفت و از ایشان دوازده سرپرست را برانگیختیم» سوره مائده، آیه ۱۲.</ref>. بنابراین، [[جانشینی]] و [[خلافت]] [[رسول اکرم]]{{صل}} تا [[قیامت]]، مختص به [[دوازده نفر]] است و نه بیش از آن<ref>ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ص؟؟؟</ref>.
-#کلهم من [[قریش]]: [[بدیهی]] است همه طوایف [[قریش]] نمی‌توانند مقصود از این [[کلام]] باشند، زیرا [[پیشوای امت]] [[اسلامی]] باید از نظر [[فضائل]] [[انسانی]] دارای [[برتری]] باشد و این ویژگی و امتیاز در بین [[قریش]] مختص [[خاندان]] بنی‌‌هاشم است، زیرا اوّلاً دربارۀ [[جایگاه]] ویژه و [[منزلت]] خاص بنی‌‌هاشم از [[پیامبر اعظم]]{{صل}} [[روایات]] بسیاری رسیده است<ref>{{متن حدیث|سَمِعْتُ‏ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}:‏ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَی کِنَانَةَ مِنْ وَلَدِ إِسْمَاعِیلَ وَ اصْطَفَی قُرَیْشاً مِنْ‏ کِنَانَةَ وَ اصْطَفَی مِنْ قُرَیْشٍ بَنِی‏ هَاشِمٍ وَ اصْطَفَانِی مِنْ بَنِی‏ هَاشِمٍ}}؛ صحیح مسلم، ج۷، ص ۵۸ باب فضل نسب النبی{{صل}} و سایر منابع معتبر اهل سنت.</ref>؛ ثانیاً، [[مذمت]] [[حاکمان ستمگر]] بدون تردید به معنای سلب صلاحیت آنان از [[منصب امامت]] و [[جانشینی پیامبر اکرم]]{{صل}} است و توصیف [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از [[بنی امیه]] و بنی [[مروان]] و [[مذمت]] شدید آنان از مسلمات است. نکته مهم در [[حدیث]] [[جابر]] این است که [[راوی حدیث]] به خاطر اختلال و ایجاد سر و صدای برخی از حضار، نتوانسته [[تمام]][[سخن]] [[پیامبر اکرم]] را بشنود و فقط تعداد [[جانشینان]] را شنیده و توصیف به قریشیت را با واسطه [[نقل]] کرده نه به صورت مستقیم. با توجه به این مطلب، احتمال {{متن حدیث|کُلُّهُمْ‏ مِنْ‏ قُرَیْشٍ‏}}، ضعیف است بلکه {{متن حدیث|کُلُّهُمْ‏ مِنْ‏ بَنِی‏ هَاشِمٍ}} ‏بوده چراکه این کلمه موجب عکس‌العمل و واکنش‌های منفی برخی از حضار گردیده است.
-#عدم اختصاص به زمان خاص: در [[حدیث]] [[جابر بن سمره]] از کلماتی مانند: {{متن حدیث|لایزال}} و {{متن حدیث|حَتَّی‏ تَقُومَ‏ السَّاعَةُ}} [[استمرار]] و عدم اختصاص به وضوح استفاده می‌شود.
-#عامل دوام [[عزت]] و [[سرافرازی]] [[اسلام]]: این صفت و نشانه مهم و با [[عظمت]] به صورت مکرر و با الفاظ مختلف در [[روایات]] [[امامان]] دوازده‌‌گانه آمده است: {{متن حدیث|لَا یَزَالُ‏ الْإِسْلَامُ‏ عَزِیزاً إِلَی اثْنَتَیْ عَشْرَةَ خَلِیفَةً}}<ref>صحیح مسلم، ج۶، کتاب الإماره، باب الناس تبع لقریش، ص ۳؛ مسند احمد، ج۵، ص ۹۰ و ۹۸.</ref> و {{متن حدیث|لَا یَزَالُ‏ هَذَا الدِّینُ‏ عَزِیزاً مَنِیعاً إِلَی اثْنَیْ عَشَرَ}}<ref>صحیح مسلم، ج۶، کتاب الإماره، باب الناس تبع لقریش، ص ۳؛ مسند احمد، ج۵، ص ۹۰ و ۹۸.</ref>.
-*با توجه به این‌گونه توصیفات در [[احادیث ائمه]] اثنی عشر و سایر توصیفات [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در مواضع متعدد که درباره [[اهل بیت]] خود داشته‌اند، نظیر [[حدیث ثقلین]] و [[حدیث سفینه]] و [[حدیث امان]]، [[دوازده جانشین]]، بر غیر [[امامان]] از [[اهل بیت]] [[عصمت]]{{ع}} قابل انطباق نیست؛ زیرا این [[احادیث]] را نمی‌توان بر خلفای نخستین که کمتر از [[دوازده]] نفرند، [[تطبیق]] نمود و نیز نمی‌توان آن را منطبق بر [[پادشاهان]] [[بنی‌امیه]] دانست زیرا بیش از [[دوازده]] نفرند و همۀ آنها مرتکب [[ظلم]] و ستم‌های [[آشکار]] شدند و از [[بنی‌هاشم]] نیستند؛ بنابراین راهی جز این نمی‌ماند که این [[حدیث]] را بر [[امامان دوازده‌گانه]] [[اهل‌بیت پیامبر]]{{صل}} و عترتش منطبق بدانیم<ref>ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ص؟؟؟</ref>.
-===[[روایات]] بیان‌گر [[اسامی]] [[امامان]]===
-*[[روایات]] بیانگر [[اسامی]] [[امامان]]: بیان اجمالی همراه با ابهام از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} دربارۀ [[جانشینان]] خویش خلاف [[حکمت]] و [[تدبیر]] است و به نوعی کوتاهی در [[امر]] [[هدایت]] و [[رسالت الهی]] است، آن هم در مسألۀ مهم و سرنوشت‌ساز [[امامت]] که [[سعادت]] و یا [[شقاوت]] [[امت اسلامی]] به آن گره خورده است. بنابراین [[عقل]] [[حکم]] می‌کند [[نبی اکرم]]{{صل}} در همان [[خطابه]] و [[سخنرانی]] ویژگی‌هایی را برشمارند که موجب رفع ابهام از [[امت اسلامی]] گردد. بلکه لازم است [[اسامی]] و خصوصیات فردی [[جانشینان]] خود را هم به روشنی و وضوح بیان کنند<ref>ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ص؟؟؟</ref>. و [[حضرت]] چنین انجام داده‌اند، یعنی روایاتی وجود دارد که در آنها به [[اسامی]] دوزاده [[امام]] اشاره شده است. خود این [[روایات]] نیز بر دو قسم است:
-#روایاتی که نام [[امامان دوازده‌گانه]] در منابع اصیل [[امامیه]] با اسناد معتبر و قابل قبول از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[نقل]] شده است، مانند [[حدیث]] [[جابر بن عبدالله انصاری]] که از [[پیامبر اسلام]]{{صل}} دربارۀ مصداق "[[اولی الامر]]"<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا}}«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند  فرمانبرداری کنید و اگر به خداوند و روز بازپسین ایمان دارید، چون در چیزی با هم به ستیز برخاستید آن را به خداوند و پیامبر بازبرید که این بهتر و بازگشت آن نیکوتر است» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> پرسیده است. [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: «آنان خلفای من و امامانِ پس از من هستند. نخستینِ آنان [[علی بن ابی طالب]] است و سپس [[حسن]] و آنگاه [[حسین]] و سپس [[علی بن الحسین]] و آنگاه [[محمد بن علی]]... و سپس [[صادق]]، [[جعفر بن محمد]] و آنگاه [[موسی بن جعفر]] و سپس [[علی بن موسی]] و آنگاه [[محمد بن علی]] و سپس [[علی بن محمد]] و آنگاه [[حسن بن علی]] و واپسین تن، همنام من، [[محمد]] است»<ref>{{متن حدیث|عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدَ الْجُعْفِیِّ قَالَ سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیَّ یَقُولُ لَمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی نَبِیِّهِ مُحَمَّدٍ ص یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ قُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَرَفْنَا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَمَنْ أُولُو الْأَمْرِ الَّذِینَ قَرَنَ اللَّهُ طَاعَتَهُمْ بِطَاعَتِکَ فَقَالَ{{ع}}هُمْ خُلَفَائِی یَا جَابِرُ وَ أَئِمَّةُ الْمُسْلِمِینَ مِنْ بَعْدِی أَوَّلُهُمْ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ثُمَّ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ الْمَعْرُوفُ فِی التَّوْرَاةِ بِالْبَاقِرِ وَ سَتُدْرِکُهُ یَا جَابِرُ فَإِذَا لَقِیتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّی السَّلَامَ ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ مُوسَی ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ سَمِیِّی وَ کَنِیِّی حُجَّةُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ بَقِیَّتُهُ فِی عِبَادِهِ ابْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ ذَاکَ الَّذِی یَفْتَحُ اللَّهُ تَعَالَی ذِکْرُهُ عَلَی یَدَیْهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا}}؛ کمال الدین، ج۱، ص۲۵۳.</ref>.
-# [[روایات]] بیانگر نام بعضی از [[امامان]]: این دسته از [[روایات]] نیز سه گروه است:
-##تنها به نام اولین و [[آخرین امام]] بسنده شده مانند روایتی که [[حضرت رسول]]{{صل}} فرمود: «[[امامان]] پس از من [[دوازده]] نفرند، اولین آنان تویی [[یا علی]] و آخرینشان قائمی است که [[خدای متعال]] به دستان او [[مشرق]] و [[مغرب]] [[جهان]] را می‌گشاید»<ref>{{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ مِنْ بَعْدِی اثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ أَنْتَ یَا عَلِیُّ وَ آخِرُهُمُ الْقَائِمُ الَّذِی یَفْتَحُ اللَّهُ تَعَالَی ذِکْرُهُ عَلَی یَدَیْهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا}}؛ بحار الأنوار، ج ۳۶، ص ۲۲۶.</ref>.
-##علاوه بر یاد کردن از [[آخرین امام]]، تنها نام یک [[امام]] و عدد [[فرزندان]] او ـ از [[ائمه]] اثنی‌عشر ـ بیان شده است. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: «ما [[دوازده]] امامیم، [[حسن]] و [[حسین]]، سپس نُه [[امام]] از [[فرزندان]] [[حسین]]{{ع}} از آن جمله‌اند»<ref>{{متن حدیث|نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً مِنْهُمْ حَسَنٌ وَ حُسَیْنٌ ثُمَّ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ ع}}؛ اصول کافی، ج ۱، ص ۵۳۳، ح ۱۶.</ref>.
-## [[اسامی]] مشترک [[ائمه]] اثنی‌عشر [[ذکر]] شده است: [[جابر]] بن [[عبد]] اللّه [[انصاری]] می‌گوید: [[خدمت]] [[حضرت فاطمه ]]{{س}} رسیدم، در برابرش لوحی بود که نام [[اوصیا]] از فرزندانش در آن بود، شمردم [[دوازده نفر]] بودند، آخرینشان "[[قائم]]" بود، سه [[محمّد]] و سه [[علی]]<ref>{{متن حدیث|دَخَلْتُ عَلَی فَاطِمَةَ{{ع}}وَ بَیْنَ یَدَیْهَا لَوْحٌ فِیهِ أَسْمَاءُ الْأَوْصِیَاءِ مِنْ وُلْدِهَا فَعَدَدْتُ اثْنَیْ عَشَرَ آخِرُهُمُ الْقَائِمُ{{ع}}ثَلَاثَةٌ مِنْهُمْ مُحَمَّدٌ وَ ثَلَاثَةٌ مِنْهُمْ عَلِیٌّ}}؛ اصول کافی، ج ۱، ص ۵۳۲، ح ۱۰.</ref>.<ref>ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۲۴۵.</ref>
-==[[پاسخ]] به چند [[شبهه]]==
-*در مورد [[روایات دوازده امام]] چندین [[شبهه]] مطرح شده است که به طرح و نقد برخی از آنها می‌‌پردازیم:
-#تردید در اعتبار [[روایت]]: برخی از نویسندگان معاصر در اصالت [[روایات]] [[ائمه]] اثنی‌عشر ابراز تردید کرده‌اند و ریشه پیدایش [[اندیشه]] حصر عدد [[امامان]] را قرن‌های بعد و در کلمات برخی از [[اصحاب]] [[امامان]] و مولفان [[قرن چهارم]] [[پند]] داشته‌اند. اما با توجه به صحت و [[تواتر روایات]] در منابع [[فریقین]] و کثرت روایان از [[اصحاب پیامبر]] اکرم{{صل}} که عدد آنان متجاوز از سی نفر است و با ملاحظه قدمت منابع و مصادر، اینگونه تردیدها جای تعجب دارد.[[استمرار]] [[اعتقاد]] و [[باور]] به [[جانشینان]] [[دوازده‌گانه]] برای [[نبی اکرم]] از [[عصر]] [[صحابه]] و [[تابعان]]، هرگونه تردید را برطرف می‌سازد<ref>ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ص؟؟؟</ref>.
-# [[تعارض]] با [[روایات]] دیگر: ممکن است گفته شود [[روایات]] خلفای اثنی‌عشر با روایتی که در برخی [[منابع اهل سنت]] آمده است [[تعارض]] دارد زیرا از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[نقل]] شده: {{متن حدیث|الْخِلَافَةُ بَعْدِی‏ ثَلَاثُونَ‏ ثُمَ‏ تَصِیرُ مُلْکاً}}<ref>مسند احمد، ج۵، ص ۲۲۱.</ref>. اما باید دانست: اوّلاً این [[حدیث]] را برخی از [[منابع اهل سنت]] از فردی غیر معتبر [[نقل]] کرده‌اند. ثانیاً این [[خبر واحد]] نمی‌تواند با [[روایات]] کثیر در استمرار [[جانشینی]] [[دوازده نفر]] تا [[آخر الزمان]] معارضه کند. ثالثاً [[دلالت]] بر تبدیل [[خلافت]] به [[پادشاهی]] و [[سلطنت]] دارد و معلوم می‌‌شود [[پیامبر اکرم]]{{صل}} حقیقتاً از مدعیان [[خلافت]] بعد از سی سال سلب صلاحیت کرده است، لذا با [[روایات امامان دوازده‌گانه]] منافاتی ندارد. بنابراین یافتن مصداق و [[تطبیق]] [[احادیث ائمه]] اثنی‌عشر را بر [[حاکمان]] و [[زمامداران]] بعد از سی سال، برای [[اهل سنت]] مشکل‌تر می‌سازد<ref>ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ص؟؟؟</ref>.
-#عدم انطباق با [[امامان شیعه]]: نداشتن [[حکومت]] و [[خلافت ظاهری]] [[امامان شیعه]] موجب [[سؤال]] شده است چه اینکه به غیر از [[امیرمؤمنان]]{{ع}} و [[امام مجتبی]]{{ع}} آن هم در مدت زمان اندک، سایر [[امامان شیعه]] دارای [[حکومت]] و [[خلافت ظاهری]] و [[تسلط]] بر امور [[جامعه اسلامی]] نبودند، پس چگونه می‌توانند مصداق [[روایت]] [[ائمه]] اثنی‌عشر باشند که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: {{متن حدیث|لَا یَزَالُ‏ هَذَا الدِّینُ‏ عَزِیزاً مَنِیعاً إِلَی‏ اثْنَیْ‏ عَشَرَ خَلِیفَةً}}<ref>صحیح مسلم، ج۶، کتاب الإمارة، باب الناس تبع القریش، ص ۳؛ مسند احمد، ج۵، ص ۹۰ و ۹۸.</ref>.
-*در [[پاسخ]] گفته شده است:
-#اوّلاً [[امامت]] [[منصب الهی]] و [[استمرار هدایت]] [[پیامبران]] است و جایی برای انحصار معنی [[خلافت]] و [[جانشینی]] به [[خلافت]] و حکومت ظاهری [[باقی]] نمی‌ماند، زیرا [[وظیفه]] و [[شأن]] [[هادیان الهی]] نمی‌تواند منحصر به [[حکومت]] و [[زمامداری]] باشد.
-#ثانیاً [[سخن]] [[نبی گرامی]] [[اسلام]] در معرفی و بیان [[جانشینان]] خود است و آنچه که باید واقع شود؛ نه آنچه صاحبان [[شوکت]] ظاهری بعد از آن [[حضرت]] بر سر [[امت اسلامی]] خواهند آورد.
-==نتیجه گیری==
-*نتیجه اینکه از مجموع مطالبی که در [[روایات]] ائمۀ اثنی‌عشر از جمله توصیفاتی که درباره [[جانشینان پیامبر]] اکرم{{صل}} آمده بود مخصوصا با توجه به روایاتی همچون [[حدیث ثقلین]] و [[حدیث سفینه]]، جای [[شک]] و تردیدی در [[شناخت]] مصادیق [[جانشینان پیامبر]]{{صل}} [[باقی]] نمی‌ماند<ref>ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ص؟؟؟</ref>.
-== پرسش‌های وابسته ==
-==منابع==
-{{فهرست اثر}}
-{{ستون-شروع|2}}
-* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
-* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
-* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
-* [[پرونده:1368914.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|'''معارف و عقاید ۵''']]
-{{پایان}}
-{{پایان}}
-==پانویس==
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس2}}
-{{امام مهدی}}
-[[رده:دوازده امام]]
-[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
-[[رده:مدخل موعودنامه]]