|
برچسب: تغییر هدف تغییرمسیر |
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{ویرایش غیرنهایی}}
| | #تغییر_مسیر [[بشارت]] |
| {{نبوت}}
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مبشر در قرآن]] | [[مبشر در حدیث]] | [[مبشر در کلام اسلامی]]</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مبشر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
| ==مقدمه==
| |
| بشارت و انذار یکی از روش‌های تبلیغی پیامبر است. در برخی از این آیات، تنها کار پیامبر و یا بشارت در کنار انذار معرفی شده است. این معنا در برابر این تصور است که پیامبر کاری اجرایی و مدیریتی دارد، یا در عمل می‌تواند از روش‌های غیر بشارتی و تبلیغی مثل اجبار و سیطره‌جویی استفاده کند و یا با قدرت قاهره مانع از بی‌دینی مردم شود و یا عذاب‌های الهی نازل کند تا مردم بترسند و گمراه نشوند؛ بدین جهت این آیات محدودکننده قلمرو مسئولیت انبیا است. از سوی دیگر این سؤال مطرح است که در مقایسه میان بشارت و انذار، کدام وصف مقدم است، آیا از این آیات می‌توان تقدم بشارت را بر انذار استفاده کرد و آیا توجه پیامبر به امیددهی بیشتر از ایجاد خوف بوده و آیا اساس تبلیغ بر تشویق می‌گردد و تنبیه و ترس امر ثانوی است، یا هرکدام جایگاه خود دارد و توازن شرط موفقیت است. این مسئله به تعلیم و تربیت هم بر می‌گردد که آیا از نبوت به تبلیغ دین هم قابل سرایت است و آیا این آیات چه نکاتی را بیان می‌کند؟
| |
| | |
| قرآن در ۸۱ آیه در ۴۷ سوره مسئله بشارت را به شکل‌های مختلف مطرح کرده است. هر چند که گاه این بشارت‌ها برای عذاب و جهنم آمده و در جهت تعریض و توبیخ است. (آل عمران: ۲۱، نساء: ۱۳۸، توبه: ۱۳۴، لقمان: ۷، جاثیه: ۸، انشقاق: ۲۴) و یا بشارت‌ها از سنخ تبلیغ نیست، اما با تعبیرهای مختلف عمل و جایگاه انبیا را در جهت ایجاد شوق به خوبی و روشی برای دعوت به خوبی‌ها نشان می‌دهد. در حالی که انذار و نذیر بودن پیامبر در ۵۴ آیه آمده است. آیا از این دو نکته (تقدم بشارت و تعداد افزون‌تر آیات) نمی‌توان روش بشارتی را در نظر قرآن مطلوب‌تر دانست، شاید این چنین باشد. شواهدی از این ترجیح در احادیث پیامبر و اهل‌بیت{{عم}} مشاهده می‌شود، به عنوان نمونه پیامبر به یکی از اصحابش (معاذ) که برای تبلیغ اسلام به یمن فرستاد، دستور داد: {{متن حدیث|يسر و لا تعسر، و بشر و لا تنفر}} آسان بگیر و سخت نگیر، نوید بده (میل‌ها را تحریک کن) و مردم را متنفر نساز<ref>احمدی میانجی، مکاتیب الرسول، ج۲، ص۵۸۹.</ref>.
| |
| #{{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا...}}<ref>«و تو را جز نویدبخش و بیم‌دهنده نفرستاده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۱۰۵.</ref>.
| |
| #{{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا...}}<ref>«و تو را جز نویدبخش و بیم‌دهنده نفرستاده‌ایم» سوره فرقان، آیه ۵۶.</ref>.
| |
| #{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا}}<ref>«ای پیامبر! ما تو را گواه و نویدبخش و بیم‌دهنده فرستاده‌ایم» سوره احزاب، آیه ۴۵.</ref>.
| |
| #{{متن قرآن|إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا}}<ref>«ای پیامبر! ما تو را گواه و نویدبخش و بیم‌دهنده فرستاده‌ایم» سوره فتح، آیه ۸.</ref>.
| |
| | |
| '''نکته''': به تعبیر محمد جواد مغنیه، این آیات تحدید وظیفه پیامبر و بیان اهتمام او را تعریف و توصیف می‌کند، و این نکته را یادآور می‌شود که شأن پیامبر معلمی است، نه مسیطر، و او مبین حق است، و نه اکراه کننده، و به تعبیر دیگر این آیه همانند آیات دیگری است که می‌گوید: {{متن قرآن|وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ}}<ref>«و بگو که این (قرآن) راستین و از سوی پروردگار شماست، هر که خواهد ایمان آورد و هر که خواهد کفر پیشه کند» سوره کهف، آیه ۲۹.</ref><ref>تفسیر الکاشف، ج۱، ص۱۹۱.</ref>. و همچنین در سیاق آیات دیگر مثل: {{متن قرآن|وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ}}<ref>«و بر (عهده) پیامبر جز پیام‌رسانی آشکار نیست» سوره نور، آیه ۵۴.</ref> است<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۶۲۷.</ref>.
| |
| | |
| == جستارهای وابسته ==
| |
| | |
| ==منابع==
| |
| # [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']]
| |
| ==پانویس==
| |
| {{یادآوری پانویس}}
| |
| {{پانویس2}}
| |
| | |
| [[رده:مبشر]]
| |
| [[رده:مدخل]]
| |
