(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{خرد}}
#تغییر_مسیر [[قثم بن عباس قرشی]]
'''قُثَم بن عباس بن عبدالمطلب''' [[صحابی]] و از [[شیعیان]] [[امیر المؤمنین]] بود.
مادر او [[لبابه دختر حارث بن حزم هلالی]] معروف به ام فضل از اولین زنانی بود که مسلمان شد<ref>علیاری تبریزی، علی بن عبدالله، بهجة الأمال فی شرح زبدة المقال، ج ۷، ص ۵۶۸.</ref>. قثم را فردی ثقه و مورد اطمینان [[امام علی]]{{ع}} دانسته اند. او مردی سخاوتمند بود که در نقل‌های تاریخی، روایاتی در این خصوص آمده است.
قثم بن عباس جزو معدود افرادی بود که در [[جنگ حنین]] تا پای جان در دفاع از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} ایستادگی کردند. او در تشییع و تدفین [[پیامبر اکرم]] {{صل}} حضور داشت و بنا بر گواهی امام علی{{ع}} آخرین فردی بود که از قبر پیامبر بیرون آمد. [[امام علی]] {{ع}} قثم بن عباس را پس از عزل [[ابوقتاده انصاری]] به عنوان والی [[مکه]] گماشت و او تا پایان عمر امام{{ع}} کارگزار مکه بود.
[[امام علی]] {{ع}} در فرازهایی از [[نهج البلاغه]] او را مخاطب قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه های ۳۳ و ۶۷</ref>. سال چهلم هجری، مقارن با حمله [[بسر بن ابی‌ارطاه]] به [[مکه]]، قثم از مکه گریخت وبسر [[شیبة بن عثمان]] را بر [[مکه]] گماشت، اما بعد قثم به مکه بازگشت و بر شیبة بن عثمان پیروز شد. قثم بن عباس در سال ۵۷ هجری در [[سمرقند]] درگذشت<ref>ابن سعد، محمد بن سعد، [[طبقات الکبری]] ج ۴، ص ۴.</ref>، و در همان دیار به [[خاک]] سپرده شد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 635-636.</ref>.
