(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
ام البنین ممکن است به یکی از افراد زیر اشاره داشته باشد:
{{امامت}}
* [[ام البنین مادر حضرت اباالفضل]] {{ع}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
* [[ام البنین مادر امام رضا|ام البنین مادر امام رضا]] {{ع}}
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ام البنین در تاریخ اسلامی]] | [[ام البنین در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ام البنین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
{{ابهام‌زدایی}}
* [[مادر حضرت اباالفضل]] و [[همسر امیر المؤمنین]] پس از [[شهادت]] [[فاطمه زهرا|حضرت فاطمه]] بود که به معرفی [[عقیل]]، [[برادر]] [[حضرت امیر]]{{ع}}، به همسری [[امام علی|علی]] در آمد. نامش [[فاطمه بنت حزام]]، از [[قبیله بنی کلاب]] و [[خواهر]] لبید شاعر بود. زنی بود با [[شرافت]]،از خانواده‌ای ریشه‌دار و [[دلاور]] و نسبت به [[فرزندان]] [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]] نیز بسیار [[مهربان]] بود. ثمره [[ازدواج]] [[امام علی|علی]] با او چهار پسر بود، به نامهای: [[عباس]]، [[جعفر]]، [[عبدالله]] و [[عثمان]]، که هر چهار فرزندش [[روز عاشورا]] در رکاب [[امام حسین|سید الشهدا]] به [[شهادت]] رسیدند<ref>الکامل، ابن اثیر، ج ۳، ص ۳۳۳، ادب الطف، ج ۱، ص ۷۲</ref>. ام البنین، پس از [[شهادت]] فرزندانش، همه [[روزه]] به [[بقیع]] می‌رفت و بچه‌های [[عباس]] را نیز به همراه می‌برد و به یاد [[فرزندان]] شهیدش مرثیه و [[نوحه]] می‌خواند. [[زنان]] [[مدینه]] نیز به [[ندبه]] و [[نوحه]] سوزناک او جمع می‌شدند و می‌گریستند. اشعاری هم در باره [[عباس]] سروده بود<ref>سفینة البحار، ج ۱، ص ۵۱۰</ref>. وقتی [[زنان]] به ام البنین [[تسلیت]] می‌گفتند، می‌گفت دیگر مرا ام البنین خطاب نکنید، چرا که امروز دیگر آن فرزندانم نیستند و [[شهید]] شده‌اند. به این بانوی بزرگوار و [[مادر]] چهار [[شهید]]، قبل از ولادت فرزندانش [[فاطمه]] می‌گفتند، اما پس از آنکه دارای آن [[فرزندان]] شد، ام البنین خطابش کردند، یعنی [[مادر]] [[پسران]]. [[عباس]] ۳۴ سال داشت، [[عبدالله]] ۲۵ سال، [[عثمان]] ۲۱سال و [[جعفر]] ۱۹ سال<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۶۰.</ref>.
این صفحه برای ابهام‌زدایی ایجاد شده است و پیوندهایی به صفحات گوناگون با نامهای مشابه دارد. اگر یک پیوند داخلی شما را به اینجا هدایت کرده‌است، در صورت تمایل آن پیوند را برای اشارهٔ مستقیم به مقالهٔ مورد نظر تغییر دهید.
