|
|
(۴۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{ویرایش غیرنهایی}}
| | #تغییر_مسیر [[امامت امام سجاد]] |
| {{امامت}}
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امامت امام زین العابدین در قرآن]] | [[امامت امام زین العابدین در حدیث]] | [[امامت امام زین العابدین در نهج البلاغه]] | [[امامت امام زین العابدین در کلام اسلامی]] | [[امامت امام زین العابدین در فلسفه اسلامی]] | [[امامت امام زین العابدین در عرفان اسلامی]]</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امامت امام زین العابدین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
| | |
| ==مقدمه==
| |
| *[[حضرت علی بن الحسین]]{{ع}} در [[تاریخ]] پنجم [[شعبان]] سال ۳۸ه جری قمری در [[مدینه]] چشم به [[جهان]] گشود، [[پدر]] بزرگوار او [[امام حسین]]{{ع}} و [[مادر]] او شهربانو، از شاهزادگان ایرانی است. [[کنیه]] مشهور آن [[حضرت]] [[ابوالحسن]] است<ref>مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۳۷.</ref>.
| |
| *[[القاب]] مشهور آن بزرگوار [[زین العابدین]]<ref>اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۲۸۶؛ عسقلانی، ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۲۶۹؛ ابن کثیر، اسماعیل، البدایة والنهایة، ج۹، ص۱۲۱.</ref>[[سجاد]]<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، معانی الاخبار، ج۱، ص۱۴۹؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۲۸۶؛ ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابوطالب، ج۳، ص۳۰۴.</ref> زکی<ref>اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۲۸۶.</ref> ذوالثفنات<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ج۱، ص۲۳۳؛ ابن بابویه، محمد بن علی، معانی الاخبار، ج۱، ص۱۴۹؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۲۸۶.</ref> میباشد<ref>[[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[امامت امام زین العابدین (مقاله)|امامت امام زین العابدین]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۵.</ref>.
| |
| *آن [[حضرت]] در سال ۹۵ هجری قمری به [[شهادت]] رسید<ref>مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۳۷.</ref> وقایع مهمی که در دوران [[عمر]] شریفِ آن [[حضرت]] و [[امامت]] او رخ داد یکی واقعه [[کربلا]] در سال ۶۱ هجری قمری بود که منجر به [[اسارت]] آن بزرگوار به همراه [[خاندان]] [[اهل بیت]]{{عم}} شد<ref>یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲ ص، ۲۴۳ به بعد؛ ابن کثیر، اسماعیل، البدایة والنهایة، ج۲، ص۲۸۶.</ref>. و دیگری [[واقعه حره]] در سال ۶۲ هجری قمری بود که در [[مدینه]] واقع شد<ref>نوادر المعجزات، ص۱۱۳؛ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص۱۹۹- ۱۹۸؛ یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۵۱- ۲۵۰.</ref>.
| |
| *[[آغاز امامت]] آن [[حضرت]] به سال ۶۱ هجری قمری است و امامتش ۳۵ سال به طول انجامید. دوران [[امامت]] آن [[حضرت]] توأم با اختناق شدید و سخت گیریهای [[حاکمان]] [[بنی امیه]] علیه [[شیعیان]] بود؛ به گونهای که بنا به روایتی در ابتدای امر تنها [[اصحاب]] آن [[حضرت]] [[پنج تن]] بودهاند که این خود دلالت بر وضعیت خاص آن زمان میکند. [[حضرت]] در این دورانِ سخت به [[تربیت]] شاگردانی چند میپردازد که از جمله [[سعید بن جبیر]]، [[سعید بن مسیب]]، [[محمد بن جبیر بن مطعم]]، [[یحیی بن ام الطول]] و [[ابوخالد کابلی]] میباشند<ref>شیخ کشی، ابن عمرو، محمد، رجال کشی، ص۱۰۷؛ کوفی، حسین بن سعید، کتاب الزهد، ص۱۰۴- با اندکی اختلاف در اسامی؛ مفید، محمد بن نعمان، الاختصاص، ص۸ و ۶۱ با قدری اختلاف در اسامی افراد-؛ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۲۳۲.</ref>. آن [[حضرت]] فعالیت [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] خود را در قالب [[دعا]] آغاز میکند و در سایه [[راز و نیاز]] با [[خدا]] بسیاری از [[معارف]] [[اسلام]] را به گوش [[امت اسلامی]] میرساند. مجموعه [[صحیفه سجادیه]]، نتیجه کار او در آن دوران بسیار سخت و دشوار است<ref>[[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[امامت امام زین العابدین (مقاله)|امامت امام زین العابدین]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۶.</ref>.
| |
| *[[امامت]] [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}}:از دیدگاه [[شیعه امامیه]] [[عصمت]] و [[افضلیت]] از [[صفات لازم]] برای [[امام]] به شمار میرود<ref>مفید، محمد بن نعمان، الارشاد ج۲، ص۱۳۸؛ سید مرتضی، الذخیره، ص۴۲۹ و ۴۳۴؛ بحرانی، ابن میثم، النجاة فی القیامه، ص۵۵ و ۶۵؛ حلی، حسن بن یوسف، کشف المراد، ص۴۹۲ ۴۹۵.</ref> چنان که [[نص]]، اساسیترین [[راه تعیین امام]] است<ref>مفید، محمد بن نعمان، النکت الاعتقادیة، ص۴۰- ۴۴؛ سید مرتضی، الشافی، ج۲ ص۳۷؛ حلبی، ابوالصلاح، تقریب المعارف، ص۱۷۴.</ref> [[معجزه]] نیز در این باره نقش [[نص]] را ایفا میکند<ref>سید مرتضی، الشافی، ج۱ ص۱۹۶؛ حلبی، ابوالصلاح، تقریب المعارف، ص۱۷۴؛ حلی، حسن بن یوسف، الباب الحادی عشر، ص۸۸.</ref><ref>[[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[امامت امام زین العابدین (مقاله)|امامت امام زین العابدین]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۶.</ref>.
| |
| | |
| ==[[دلایل امامت]] [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}}==
| |
| [[دلایل امامت]] [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} به قرار ذیل است:
| |
| *'''۱. [[نصوص امامت]] [[امام سجاد]]{{ع}}:''' علاوه بر [[نصوص]] مربوط به [[امامان دوازدهگانه]] که [[امام سجاد]]{{ع}} نیز در شمار آنان است<ref>مفید، محمد بن نعمان، الاختصاص، ص۲۰۷- ۲۰۸؛ خزاز قمی، علی بن محمد، کفایة الاثر، ص۵۳ و ۵۹.</ref> [[نصوص]] دیگری نیز بر [[امامت]] وی دلالت میکند.
| |
| *در [[حدیث]] مشهوری به نام [[حدیث لوح]] پس از بیان این که [[امامان]] از صلب [[امام حسین]]{{ع}} هستند آمده: <ref>{{متن حدیث|... أَوَّلُهُمْ عَلِيٌّ سَيِّدُ الْعَابِدِينَ وَ زَيْنُ أَوْلِيَاءِ الْمَاضِينَ }}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۵۲۷- ۵۲۸.</ref>.
| |
| *[[امیرمؤمنان]]{{ع}} در هنگام [[شهادت]]، وقتی [[امام حسن]]{{ع}} را به عنوان [[امام]] بعد از خود معرفی فرمود به او توصیه کرد که [[مواریث]] را به برادرت [[حسین]]{{ع}} بده، آن گاه به [[امام حسین]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث| ان رسول الله یأمرک أن تدفع المواریث من بعدک إلی وُلدک زین العابدین فانه الحجة من بعدک ثم أخذ بید زین العابدین وکان طفلاً وقال له: ان رسول الله یأمرک أن توصی بالامامة من بعدک إلی ولدک محمد الباقر واقرئه من رسول الله ومنی السلام}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱ ص۲۹۷- ۲۹۸، باب نص بر امامت امام حسن{{ع}}.</ref>.
| |
| *از [[زهری تابعی]]، [[فقیه]] و [[محدث]] [[نقل]] شده که [[خدمت]] [[امام حسین]]{{ع}} بودم که [[علی بن حسین]]{{عم}} وارد شد، پس [[امام]] او را طلبید و در بغل گرفت و بین هر دو چشم او را بوسید... پس من گفتم پس از شما به چه کسی باید مراجعه کنم، [[امام حسین]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|إِلَى عَلِيٍّ ابْنِي هَذَا هُوَ الْإِمَامُ وَ أَبُو الْأَئِمَّةِ ...}}<ref>خزاز قمی، علی بن محمد، کفایة الاثر، ص۲۳۴.</ref><ref>[[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[امامت امام زین العابدین (مقاله)|امامت امام زین العابدین]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۷.</ref>.
| |
| *'''۲. [[معجزه]] [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}}:''' درباره [[معجزه]] آن [[حضرت]] [[نقل]] شده که بین [[محمد بن حنفیه]] و [[امام]] بر سر [[امامت]] [[اختلاف]] شد، هر دو حجرالاسود را [[حَکم]] گرفتند، آن گاه [[امام سجاد]]{{ع}} از [[حجرالأسود]] خواست تا [[امام]] را معرفی کند و [[حجرالأسود]] به [[امامت]] [[علی بن حسین]]{{عم}} [[شهادت]] داد آن گاه [[محمد بن حنفیه]] به [[امامت]] آن [[حضرت]] اعتراف کرد<ref>طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص۱۸.</ref>.
| |
| *'''۳. [[افضلیت امام]] [[زین العابدین]]{{ع}}:''' [[زهری]]<ref>قمی، شیخ عباس، سفینة البحار، ج۳، ص۵۵۱.</ref> درباره [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} گفته است: {{عربی| ما رأیت قریشیاً أورع ولا أفضل منه <ref>ابن کثیر، اسماعیل، البدایة والنهایه، ج۹، ص۱۲۲؛ عسقلانی، ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۲۶۹؛ ابن عساکر، علی بن حسن شافعی، تاریخ دمشق، ج۴۱، ص۳۶۶ با اندکی تفاوت.</ref> و کان علی بن الحسین أفضل أهل بیته وأحسنهم طاعة }}<ref>تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۳۸۶؛ تاریخ دمشق، ج۴۱، ص۳۷۲.</ref> [[سعید بن مسیب]] که از فقهای برجسته در یثرب بوده است<ref>عسقلانی، ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۴ ص۷۶.</ref> درباره [[امام سجاد]]{{ع}} گفته است: {{عربی| ما رأیت قط أفضل من علی بن الحسین<ref>یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۰۳.</ref> و {{عربی|ما رأیت أورع منه}}<ref>عسقلانی، ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۲۶۹؛ ابن عساکر، علی بن حسن شافعی، تاریخ دمشق، ج۴۱، ص۳۷۶.</ref>.
| |
| *[[زید بن اسلم]] [[فقیه]] [[مفسر]] [[قرآن]]<ref>عسقلانی، ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۳، ص۳۴۲.</ref> درباره آن [[حضرت]] این چنین گفته است: {{عربی| ما جالست فی أهل القبلة مثله أی مثل علی بن الحسین }}<ref>ابن عساکر، علی بن حسن شافعی، تاریخ دمشق، ج۴۱، ص۳۷۳.</ref>.
| |
| *[[احمد بن ابو یعقوب]] درباره او گفته است: {{متن حدیث| کان أفضل الناس وأشدهم عبادة وکان یسمی زین العابدین... }}<ref>یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۰۳.</ref>.
| |
| *[[واقدی]] گفته است: {{متن حدیث| کان من أورع الناس وأعبدهم وأتقاهم لله عزوجل... }}<ref>ابن کثیر، اسماعیل، البدایة والنهایة، ج۹، ص۱۲۲.</ref>.
| |
| *یکی از [[دلایل]] و شواهد [[امامت]] آن [[حضرت]] تحویل گرفتن [[مواریث]] [[امامت]] است که [[حضرت]] پس از مراجعت از [[اسارت]]، آنها را از [[ام سلمه]] تحویل گرفت؛ چنان که در [[روایات]] آمده که [[امام حسین]]{{ع}} قبل از حرکت به سمت [[مکه]] این [[مواریث]] را به [[ام سلمه]] سپرد<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۳۰۴.</ref>، لذا [[مواریث]] [[امامت]] به دست [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} رسید و این، از جمله اموری است که در منابع [[اهل سنت]] هم بدان تصریح شده است<ref>ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۴۸۶ و ۴۸۸.</ref>.
| |
| *علاوه بر [[دلایل]] و شواهد یاد شده، با توجه به [[وجوب وجود امام]] [[معصوم]] در هر زمان<ref>سید مرتضی، علی بن الحسین، المقنع فی الغیبة، ص۳۴- ۳۶، طوسی، محمد بن حسن، الاقتصاد، ص۱۸۷؛ حلی، جعفر بن حسن، المسلک فی اصول الدین، ص۳۰۶.</ref> و این که در زمان [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} برای کسی جز او ادعای [[عصمت]] نشده است، لازمه عدم پذیرش [[امامت]] آن [[حضرت]]، خالی بودن [[امت اسلامی]] از [[حجت]] است، که نادرستی آن مورد [[اجماع]] [[امت اسلامی]] است.
| |
| *با توجه به [[دلایل]] و شواهد یاد شده بر [[امامت]] [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} [[عقیده]] [[کیسانیه]] در مورد [[امامت]] [[محمد بن حنفیه]] پنداری بیش نخواهد بود. وجوهی که آنان در [[عقیده]] خود به آن استناد کردهاند نیز بیاساس است<ref>مفید، محمد بن نعمان، الفصول المختاره، ص۲۹۶- ۳۵۰، ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۳۲.</ref><ref>[[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[امامت امام زین العابدین (مقاله)|امامت امام زین العابدین]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۷.</ref>.
| |
| ==[[دلایل امامت]] [[امام]] [[زین العابدین]] در معارف و عقاید ۵ ج۲ ==
| |
| علاوه بر [[نصوص عامه]] مانند [[حدیث لوح]] و سایر نصوصی که در درس [[امامان دوازدهگانه]] و نیز نصوصی که در چند درس قبل گذشت، [[روایات]] دیگری نیز بر [[امامت]] آن [[حضرت]] دلالت دارد: [[جابر بن عبدالله انصاری]] گوید: فردی [[یهودی]] بنا جندل بن جنادة بن جبیر که به دست [[رسول]] [[خدا]] {{صل}} [[ایمان]] آورده بود از اسامی اوصیای [[پیامبر]] سؤال کرد. [[رسول الله]] {{صل}} در پاسخ فرمود: {{عربی|"ُسَيِّدَ الْأَوْصِيَاءِ وَ وَارِثَ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَبَا الْأَئِمَّةِ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ بَعْدِي ثُمَّ ابْنَهُ الْحَسَنَ ثُمَّ الْحُسَيْنَ فَاسْتَمْسِكْ بِهِمْ مِنْ بَعْدِي وَ لَا يَغُرَّنَّكَ جَهْلُ الْجَاهِلِينَ فَإِذَا انْقَضَتْ مُدَّةُ الْحُسَيْنِ قَامَ بِالْأَمْرِ بَعْدَهُ ابْنُهُ عَلِيٌّ وَ يُلَقَّبُ بِزَيْنِ الْعَابِدِينَ فَإِذَا انْقَضَتْ مُدَّةُ عَلِيٍّ قَامَ بِالْأَمْرِ بَعْدَهُ مُحَمَّدٌ ابْنُهُ يُدْعَى بِالْبَاقِرِ فَإِذَا انْقَضَتْ مُدَّةُ مُحَمَّدٍ قَامَ بِالْأَمْرِ بَعْدَهُ ابْنُهُ جَعْفَرٌ يُدْعَى بِالصَّادِقِ فَإِذَا انْقَضَتْ مُدَّةُ جَعْفَرٍ قَامَ بِالْأَمْرِ بَعْدَهُ ابْنُهُ مُوسَى يُدْعَى بِالْكَاظِمِ ثُمَّ إِذَا انْتَهَتْ مُدَّةُ مُوسَى قَامَ بِالْأَمْرِ بَعْدَهُ ابْنُهُ عَلِيٌّ يُدْعَى بِالرِّضَا فَإِذَا انْقَضَتْ مُدَّةُ عَلِيٍّ قَامَ بِالْأَمْرِ بَعْدَهُ مُحَمَّدٌ ابْنُهُ يُدْعَى بِالزَّكِيِّ فَإِذَا انْقَضَتْ مُدَّةُ مُحَمَّدٍ قَامَ بِالْأَمْرِ بَعْدَهُ عَلِيٌّ ابْنُهُ يُدْعَى بِالنَّقِيِّ فَإِذَا انْقَضَتْ مُدَّةُ عَلِيٍّ قَامَ بِالْأَمْرِ بَعْدَهُ الْحَسَنُ ابْنُهُ يُدْعَى بِالْأَمِينِ ثُمَّ ابْنُهُ الْحُجَّةُ"}}. جندل فرمایش [[رسول خدا]] درباره [[امامان]] را مطابق با [[تورات]] دانست و [[رسول خدا]] {{صل}} نیز ضمن بیان اسامی [[امامان]] [[سرنوشت]] جندل را هم به او فرمودند که [[زین العابدین]] را خوای دید و آخرین توشه تو از [[دنیا]] شیری است که مینوشی. وی در آخر عمرش در طائف [[بیمار]] شد وقتی شیر نوشید گفت: {{عربی|"هَكَذَا عَهِدَ إِلَيَّ رَسُولُ اَللَّهِ {{صل}} أَنَّهُ يَكُونُ آخِرُ زَادِي مِنَ اَلدُّنْيَا شَرْبَةً مِنْ لَبَنٍ"}}<ref>کفایه الاثر، ص ۵۸ و ینابیع المودة، ج ۳، ص ۲۸۴ و إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۲، ص ۱۵۶. إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج ۱۳، ص ۵۳.</ref>.
| |
| | |
| [[عبیدالله بن عبدالله بن عتبة]] گوید: در محضر [[امام حسین]] {{ع}} بودم که [[فرزند]] کوچکترش [[علی بن الحسین]] داخل شد. [[امام حسین]] او را صدا کرد و در آغوش خود فشرد و بین چشمانش را بوسید و فرمود پدرم فدایت باید چقدر خوش بو و خوش خلقی. از این [[سخن امام حسین]] {{ع}} مرا در [[دل]] خطوری رسید عرض کردم یا ابن [[رسول الله]] خدای نخواسته اگر پیش [[آمدی]] شد ما باید بعد از شما به چه کسی مراجعه نموده و [[پیروی]] کنیم؟ [[حضرت]] فرمود: {{عربی|"إِلَى عَلِيٍّ ابْنِي هَذَا هُوَ الْإِمَامُ وَ أَبُو الْأَئِمَّة"}}<ref>کفایة الأثر، ص ۲۳۴.</ref>.
| |
| | |
| [[امام حسین]] {{ع}} در معرفی [[امامان]] ۱۲ گانه فرمود: {{عربی|"عَدَدَ نُقَبَاءِ بَنِي إِسْرَائِيلَ، تِسْعَةٌ مِنْ وُلْدِي آخِرُهُمُ اَلْقَائِمُ"}}<ref>همان باب ما جاء عن الحسین {{ع}} ما یوافق هذا الاخبار و نصه علی ابنه علی بن الحسین {{ع}}، ص ۲۳۱.</ref>.
| |
| | |
| *'''استناد به [[نصوص امامت]]''': [[امام سجاد]] {{ع}} در موارد زیادی به [[اثبات امامت]] و بیان مصادیق و استناد به [[نصوص]] امات پرداختهاند مانند این [[روایت]] که در بیان مصادیق [[اولی الامر]] و کسانی که [[خداوند عزوجل]] [[پیروی]] و [[تبعیت]] از آنان را بعد از [[رسول خدا]] {{صل}} بر [[امت]] [[واجب]] و لازم نموده میفرماید: {{عربی|"إِنَّ أُولِي الْأَمْرِ الَّذِينَ جَعَلَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَئِمَّةً لِلنَّاسِ وَ أَوْجَبَ عَلَيْهِمْ طَاعَتَهُمْ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ {{ع}} ثُمَّ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَيْنُ ابْنَا عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ثُمَّ انْتَهَى الْأَمْرُ إِلَيْنَا"}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۱۹، الإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسی)، ج ۲، ص ۳۱۸ و در ادامه روایات اسامی سایر امامان دوازدهگانه را ذکر میفرماید.</ref>.
| |
| | |
| از جمله مواردی که [[امام سجاد]] {{ع}} برای [[اثبات امامت]] خود و بیان [[مصادیق امام]] به [[نصوص امامت]] استناد فرمودهاند روایتی است که [[امام صادق]] {{ع}} از [[امام باقر]] {{ع}} و ایشان از [[امام سجاد]] {{ع}} [[نقل]] میکنند که فرمود: {{عربی|"نَحْنُ أَئِمَّةُ اَلْمُسْلِمِينَ وَ حُجَجُ اَللَّهِ عَلَى اَلْعَالَمِينَ وَ سَادَةُ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ قَادَةُ اَلْغُرِّ اَلْمُحَجَّلِينَ وَ مَوَالِي اَلْمُؤْمِنِينَ وَ نَحْنُ أَمَانٌ لِأَهْلِ اَلْأَرْضِ كَمَا أَنَّ اَلنُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ اَلسَّمَاءِ وَ نَحْنُ اَلَّذِينَ بِنَا يُمْسِكُ اَلسَّمٰاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى اَلْأَرْضِ إِلاّٰ بِإِذْنِهِ وَ بِنَا يُمْسِكُ اَلْأَرْضَ أَنْ تَمِيدَ بِأَهْلِهَا وَ بِنَا يُنَزِّلُ اَلْغَيْثَ وَ يَنْشُرُ اَلرَّحْمَةَ وَ تَخْرُجُ بَرَكَاتُ اَلْأَرْضِ وَ لَوْ لاَ مَا فِي اَلْأَرْضِ مِنَّا لَسَاخَتِ اَلْأَرْضُ بِأَهْلِهَا ثُمَّ قَالَ وَ لَمْ تَخْلُ اَلْأَرْضُ مُنْذُ خَلَقَ اَللَّهُ آدَمَ مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ فِيهَا ظَاهِرٍ مَشْهُورٍ أَوْ غَائِبٍ مَسْتُورٍ وَ لاَ تَخْلُو إِلَى أَنْ تَقُومَ اَلسَّاعَةُ مِنْ حُجَّةِ اَللَّهِ وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَمْ يُعْبَدِ اَللَّهُ"}}<ref>الإحتجاج علی أهل اللجاج، ج ۲، ص ۳۱۷. مائیم امامان مسلمین، و حجتهای خدا بر جهانیان، و سروران أهل ایمان، و رهبران پیشانی سفیدان از وضو، و اولیای مؤمنین، و مائیم امان أهل زمین، مانند ستارگان که امان أهل آسمانند، و مائیم کسانی که خداوند بخاطرشان زمین را از نابودی با اهلش باز میدارد، و بخاطر ما باران را میباراند، و رحمت را نشر میدهد، و برکات زمین را خارج میسازد، و اگر ما در زمین نبودیم؛ زمین با اهلش فرو میرفتند. سپس فرمود: از آفرینش زمین و خلق آدم تا حال؛ زمین از حجت خدا خالی نمانده، که آنان یا ظاهر و مشهور هستند یا غایب و پنهان، و تا روز قیامت از حجتی الهی خالی نخواهد ماند، و گرنه خداوند عبادت نمیشد.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۳۵-۳۸.</ref>.
| |
| | |
| ==منابع==
| |
| # [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[امامت امام زین العابدین (مقاله)|امامت امام زین العابدین]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی''']]
| |
| # [[پرونده:1368914.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|'''معارف و عقاید ۵''']]
| |
| | |
| ==جستارهای وابسته==
| |
| {{:امامت (نمایه)}}
| |
| ==[[:رده:آثار امامت|منبعشناسی جامع امامت]]==
| |
| {{پرسشهای وابسته}}
| |
| {{ستون-شروع|3}}
| |
| * [[:رده:کتابشناسی کتابهای امامت|کتابشناسی امامت]]؛
| |
| * [[:رده:مقالهشناسی مقالههای امامت|مقالهشناسی امامت]]؛
| |
| * [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت|پایاننامهشناسی امامت]].
| |
| {{پایان}}
| |
| {{پایان}}
| |
| | |
| ==پانویس==
| |
| {{پانویس}}
| |
| {{امامت شناسی}}
| |
| [[رده:مدخل]]
| |
| [[رده:امامت زین العابدین]]
| |
| [[رده:امامت]]
| |
| [[رده:مقالههای اولویت دو]]
| |