نگهبان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نگهبان در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[نگهبان در قرآن]] | [[نگهبان در حدیث]] | [[نگهبان در فقه اسلامی]] | [[نگهبان در فقه سیاسی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[نگهبان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
نگهبان، از نیروهای انتظامی بود که [[خلیفه]] یا [[والی]] با وجود او، [[امنیت]] و [[آرامش]] عمومی [[جامعه]] را برقرار کرده، [[جنایتکاران]] و [[مفسدان]] را جلب و کارهای مربوط به [[امنیت عمومی]] را انجام می‌داد<ref>مقدمه ابن خلدون، ص۲۱۹-۲۱۷؛ تاریخ مصر، ص۴۵؛ الانتصار لواسطة عقد الامصار، ج۴، ص۱۱؛ العاظ الحنفا بأخبار الخلفا، ص۹۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۷۱.</ref>.
نگهبان، از نیروهای انتظامی بود که [[خلیفه]] یا [[والی]] با وجود او، [[امنیت]] و [[آرامش]] عمومی [[جامعه]] را برقرار کرده، [[جنایتکاران]] و [[مفسدان]] را جلب و کارهای مربوط به [[امنیت عمومی]] را انجام می‌داد<ref>مقدمه ابن خلدون، ص۲۱۹-۲۱۷؛ تاریخ مصر، ص۴۵؛ الانتصار لواسطة عقد الامصار، ج۴، ص۱۱؛ العاظ الحنفا بأخبار الخلفا، ص۹۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۷۱.</ref>.
[[عمر]]، نخستین کسی بود که شبگردی را به طور سازمان یافته‌ای معمول کرد. در دورۀ [[علی]]{{ع}} کار [[نگهبانی]]، تنظیم گشت و متصدّی آن "سالار نگهبانان" نام گرفت<ref>مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، ص۲۶۱-۲۶۰؛ الحضارة الاسلامیه، ج۲، ص۲۳۳.</ref>. سالار نگهبانان از میان بزرگان [[قوم]] [[انتخاب]] می‌شد و در نظر [[تبهکاران]]، ابّهتی شگفت‌آور داشت. [[نگهبانی]] در آغاز، تابع [[دستگاه قضایی]] و سالار نگهبان به اجرای [[احکام قضایی]] و حدود می‌پرداخت؛ امّا به مرور زمان، از دستگاه قضایی و دخالت در کارهای مربوط به آن [[استقلال]] یافت<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۷۸.</ref>.
[[عمر]]، نخستین کسی بود که شبگردی را به طور سازمان یافته‌ای معمول کرد. در دورۀ [[علی]] {{ع}} کار [[نگهبانی]]، تنظیم گشت و متصدّی آن "سالار نگهبانان" نام گرفت<ref>مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، ص۲۶۱-۲۶۰؛ الحضارة الاسلامیه، ج۲، ص۲۳۳.</ref>. سالار نگهبانان از میان بزرگان [[قوم]] [[انتخاب]] می‌شد و در نظر [[تبهکاران]]، ابّهتی شگفت‌آور داشت. [[نگهبانی]] در آغاز، تابع [[دستگاه قضایی]] و سالار نگهبان به اجرای [[احکام قضایی]] و حدود می‌پرداخت؛ امّا به مرور زمان، از دستگاه قضایی و دخالت در کارهای مربوط به آن [[استقلال]] یافت<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۷۸.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{منابع}}
 
#[[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
==پانویس==
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


 
[[رده:اصطلاحات سیاسی]]
[[رده:نگهبان]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۶

مقدمه

نگهبان، از نیروهای انتظامی بود که خلیفه یا والی با وجود او، امنیت و آرامش عمومی جامعه را برقرار کرده، جنایتکاران و مفسدان را جلب و کارهای مربوط به امنیت عمومی را انجام می‌داد[۱]. عمر، نخستین کسی بود که شبگردی را به طور سازمان یافته‌ای معمول کرد. در دورۀ علی (ع) کار نگهبانی، تنظیم گشت و متصدّی آن "سالار نگهبانان" نام گرفت[۲]. سالار نگهبانان از میان بزرگان قوم انتخاب می‌شد و در نظر تبهکاران، ابّهتی شگفت‌آور داشت. نگهبانی در آغاز، تابع دستگاه قضایی و سالار نگهبان به اجرای احکام قضایی و حدود می‌پرداخت؛ امّا به مرور زمان، از دستگاه قضایی و دخالت در کارهای مربوط به آن استقلال یافت[۳].

منابع

پانویس

  1. مقدمه ابن خلدون، ص۲۱۹-۲۱۷؛ تاریخ مصر، ص۴۵؛ الانتصار لواسطة عقد الامصار، ج۴، ص۱۱؛ العاظ الحنفا بأخبار الخلفا، ص۹۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۷۱.
  2. مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، ص۲۶۱-۲۶۰؛ الحضارة الاسلامیه، ج۲، ص۲۳۳.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۷۸.