بیماری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بیماری در قرآن]] - [[بیماری در سیره پیامبر خاتم]] - [[بیماری در معارف دعا و زیارات]] - [[بیماری در معارف و سیره سجادی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
شدت [[بلاها]] و مصیبت‌های [[انبیا]] {{عم}} بیشتر از [[مردم]] عادی است، بیماری‌هایشان نیز سخت‌تر و شدیدتر از دیگر [[مردمان]] است. [[ابوسعید خدری]] [[نقل]] کرده است: "روزی [[رسول خدا]] {{صل}} تب داشت و وقتی از روی لحاف بر بدن آن حضرت دست گذاشتم، حرارت بدن ایشان را از روی لحاف [[حس]] کردم؛ پس گفتم: ای [[رسول خدا]] {{صل}} چقدر تب شما شدید است؟ فرمود: "ما چنین هستیم؛ [[بلاها]] بر ما سخت‌تر است و [[پاداش]] ما هم در برابر"<ref>محمد بن همام اسکافی، تمحیص، ص ۳۴ و مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۴۳۵.</ref>. | |||
از [[عایشه]] - [[همسر پیامبر اکرم]] {{صل}} - نیز [[نقل]] شده است که کسی از [[مردم]] را ندیدم که بیماری نقل‌اش شدیدتر از [[رسول خدا]] {{صل}} باشد<ref>بخاری، صحیح، ج ۷، ص ۳؛ احمد بن حنبل، مسند، ج ۶، ص ۱۸۱ و مسلم نیشابوری، صحیح، ج ۸، ص ۱۴.</ref>. | |||
[[نقل]] شده است: هرگاه حضرت، جوش کوچکی در بدن خود می‌دید، به [[خدا]] پناه می‌برد و در برابر [[خدا]] به اظهار مسکنت و [[زاری]] می‌پرداخت؛ پس به ایشان گفته می‌شد: ای [[رسول خدا]] {{صل}} چیز مهمی است؟" می‌فرمود: "اگر [[خدا]] بخواهد چیز کوچک را بزرگ و چیز بزرگ را کوچک خواهد کرد"<ref>مکارم الاخلاق، ص۳۵۷.</ref>. | |||
{{ | |||
[[ | [[پیامبر]] {{صل}} در حد توان بیماری‌های خود را پوشیده می‌داشت و می‌فرمود: "از [[شکیبایی]] گنج‌های [[نیکی]]، پنهان داشتن [[مصیبت‌ها]]، [[بیماری‌ها]] و [[صدقه]] است"<ref>شیخ مفید، الامالی، ۱۴۱۳ ق، ص ۸؛ الدعوات، ص ۱۶۷ و مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۶۸.</ref>. ایشان بیماران را به [[شکیبایی]]<ref>مکارم الاخلاق، ص۳۵۹.</ref>، سپاسگذاری<ref>امام مالک، کتاب الموطأ، ۱۹۸۵ م، ج ۲، ص ۹۴۰.</ref>، [[صدقه]] دادن<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۵؛ محمد بن محمد کوفی، الجعفریات، ص ۲۲۱ و شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة ج ۲، ص ۴۳۳.</ref> و [[دعا کردن]]<ref>الکافی، ج ۲، ص ۵۶۷؛ الدعوات، ص ۱۹۲ و کفعمی، المصباح، ص ۱۵۱.</ref>، [[دعوت]] می‌کردند و از گلایه کردن برحذر می‌داشتند<ref>الکافی، ج ۳، ص ۱۱۵؛ مکارم الاخلاق، ص ۳۵۹ و الدعوات، ص ۱۶۷.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۱۹.</ref> | ||
[[رده: | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:152259.jpg|22px]] [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|'''فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۹
بیماری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بیماری در قرآن - بیماری در سیره پیامبر خاتم - بیماری در معارف دعا و زیارات - بیماری در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
شدت بلاها و مصیبت‌های انبیا (ع) بیشتر از مردم عادی است، بیماری‌هایشان نیز سخت‌تر و شدیدتر از دیگر مردمان است. ابوسعید خدری نقل کرده است: "روزی رسول خدا (ص) تب داشت و وقتی از روی لحاف بر بدن آن حضرت دست گذاشتم، حرارت بدن ایشان را از روی لحاف حس کردم؛ پس گفتم: ای رسول خدا (ص) چقدر تب شما شدید است؟ فرمود: "ما چنین هستیم؛ بلاها بر ما سخت‌تر است و پاداش ما هم در برابر"[۱].
از عایشه - همسر پیامبر اکرم (ص) - نیز نقل شده است که کسی از مردم را ندیدم که بیماری نقل‌اش شدیدتر از رسول خدا (ص) باشد[۲].
نقل شده است: هرگاه حضرت، جوش کوچکی در بدن خود می‌دید، به خدا پناه می‌برد و در برابر خدا به اظهار مسکنت و زاری می‌پرداخت؛ پس به ایشان گفته می‌شد: ای رسول خدا (ص) چیز مهمی است؟" می‌فرمود: "اگر خدا بخواهد چیز کوچک را بزرگ و چیز بزرگ را کوچک خواهد کرد"[۳].
پیامبر (ص) در حد توان بیماری‌های خود را پوشیده می‌داشت و می‌فرمود: "از شکیبایی گنج‌های نیکی، پنهان داشتن مصیبت‌ها، بیماری‌ها و صدقه است"[۴]. ایشان بیماران را به شکیبایی[۵]، سپاسگذاری[۶]، صدقه دادن[۷] و دعا کردن[۸]، دعوت می‌کردند و از گلایه کردن برحذر می‌داشتند[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ محمد بن همام اسکافی، تمحیص، ص ۳۴ و مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۴۳۵.
- ↑ بخاری، صحیح، ج ۷، ص ۳؛ احمد بن حنبل، مسند، ج ۶، ص ۱۸۱ و مسلم نیشابوری، صحیح، ج ۸، ص ۱۴.
- ↑ مکارم الاخلاق، ص۳۵۷.
- ↑ شیخ مفید، الامالی، ۱۴۱۳ ق، ص ۸؛ الدعوات، ص ۱۶۷ و مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۶۸.
- ↑ مکارم الاخلاق، ص۳۵۹.
- ↑ امام مالک، کتاب الموطأ، ۱۹۸۵ م، ج ۲، ص ۹۴۰.
- ↑ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۵؛ محمد بن محمد کوفی، الجعفریات، ص ۲۲۱ و شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة ج ۲، ص ۴۳۳.
- ↑ الکافی، ج ۲، ص ۵۶۷؛ الدعوات، ص ۱۹۲ و کفعمی، المصباح، ص ۱۵۱.
- ↑ الکافی، ج ۳، ص ۱۱۵؛ مکارم الاخلاق، ص ۳۵۹ و الدعوات، ص ۱۶۷.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۶۱۹.