|
|
(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{خرد}}
| | #تغییر_مسیر [[عبدالله بن مسعود هذلی]] |
| {{امامت}}
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبدالله بن مسعود در تاریخ اسلامی]] | [[عبدالله بن مسعود در تراجم و رجال]]</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| | |
| ==مقدمه==
| |
| نام و [[نسب]] او [[عبدالله بن مسعود بن غافل بن حبیب بن ابی عبدالرحمن الهذلی]] است. [[اهل مکه]] بود و از [[قبیله]] [[هذیل]] هم [[پیمان]] قبیله [[بنیزهره]] و پدرش [[مسعود بن غافل]] و مادرش [[امعبد بنت عبدود بن سواء]] از قبیله [[بنیهذیل]] بودند و به همین [[دلیل]] عبدالله بن مسعود به نام [[مادر]] خود [[ابن امعبد]] نیز معروف بوده است<ref>الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۹۸۷؛ اسد الغابه، این اثیر، ج۳، ص۲۸۰؛ الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۱۹۹.</ref>.
| |
| | |
| [[ابن مسعود]] از نظر قد و قامت خیلی کوتاه و لاغر و کوچک بود ولی مردی [[منظم]] و آراسته بود، دارای گیسوانی در پشت گوش بود که همیشه مرتب و آرایش داده شده بود، مثل اینکه به وسیله چسب آنها را منظم نگاه داشتهاند و به قدری [[عطر]] استعمال میکرد که در [[تاریکی]] از بوی عطر شناخته میشد. [[عبدالله]] چون کار مهمی نمیتوانست انجام دهد در [[خدمت]] [[پیامبر]]{{صل}} بود و مخصوصا [[کفش]] بردار [[حضرت]] محسوب میشد؛ هر کجا که پیامبر{{صل}} تشریف میبرد عبدالله را نیز همراه میبرد، او کفش آن حضرت را بر میداشت و هنگام بازگشت کفش را پای حضرت میکرد.
| |
| | |
| او ششمین کسی است که [[اسلام]] آورد و در این باره [[نقل]] میکند: من [[جوانی]] بودم که برای [[عتبة بن ابی معیط]] گوسفند میچرانیدم. یکی از روزها [[رسول خدا]]{{صل}} نزد من آمد و از من مقداری شیر [[طلب]] کرد. من برای ایشان شیر آوردم و عرضه داشتم: از [[قرآن]] چیزی به من یاد دهید و آن حضرت هفتاد [[سوره]] از قرآن را به من آموخت<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد (ترجمه: مهدوی دامغانی)، ج۳، ص۱۳۲-۱۳۷.</ref>.
| |
| | |
| او نخستین [[مسلمانی]] است که در [[مکه]] با صدای بلند قرآن را در میان [[مردم]] خواند. گفته شده، روزی [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} گرد آمده، گفتند: [[قریش]] قرآن را نشنیدهاند، اگر کسی باشد که قرآن را برای ایشان بخواند ممکن است به آن [[ایمان]] بیاورند. ابن مسعود گفت: "من این کار را میکنم"؛ آنها گفتند: برای مثل تو خطرناک است؛ این کار را کسی میتواند بکند که [[قبیله]] داشته باشد تا از او [[حمایت]] کنند، [[عبدالله]] گفت: "هر چند خطرناک است ولی این کار را خواهم کرد.
| |
| | |
| عبدالله به داخل [[مسجد]] رفت و در [[مقام ابراهیم]] ایستاد و با صدای بلند این [[آیات]] را خواند: {{متن قرآن|الرَّحْمَنِ * عَلَّمَ الْقُرْآنَ * خُلِقَ الْإِنْسَانُ * عَلَّمَهُ الْبَيَانَ * الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ * وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ * وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ * أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده * قرآن را آموخت * خداوند بر آن است تا بر شما آسان گیرد و آدمی را ناتوان آفریدهاند * بدو سخن گفتن آموخت * خورشید و ماه دارای شمارگانند * و گیاه و درخت سجده میآورند * و آسمان را برافراشت و ترازو را بگذاشت * که در ترازو تجاوز نکنید» سوره فاتحه، آیه ۱-۸.</ref>.
| |
| | |
| [[قریش]] پس از شنیدن این آیات، با هم گفتند: ابن ام عبد چه میخواند؟ گفته شد: از آنچه [[محمد]]{{صل}} آورده است میخواند. پس همگی به او [[حمله]] کرده و او را کتک زدند و صورتش را زخمی کردند<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۱۴؛ تاریخ نامه طبری بلعمی، ج۳، ص۵۶؛ اسدالغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۲۸۱.</ref>.
| |
| | |
| [[ابن مسعود]] از [[اصحاب]] قدیمی [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است که بسیار قانع و [[متقی]] و بردبار و [[حافظ قرآن]] [[کریم]] بود. او هم در [[هجرت به حبشه]] همراه [[مسلمانان]] بود و هم در [[هجرت به مدینه]] و به هر دو [[قبله]] [[نماز]] گزارد<ref>السیرة النبویة، ابن هشام، ج۱، ص۳۲۵.</ref>. او در [[مدینه]] به [[منزل]] [[معاذ بن جبل]] یا [[سعد بن خیثمه]] وارد شد و [[پیامبر]]{{صل}} میان او و [[زبیر]] [[برادری]] قرار داد<ref> الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۹۹۴؛ الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۱۹۹.</ref> او در تمام [[جنگها]] و [[غزوات]] حضور داشت<ref>الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۹۸۸؛ الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۱۹۹.</ref>. وی بعد از [[وفات پیامبر]]{{صل}} نیز در غزوہ [[تبوک]] و همچنین در [[نماز]] و [[دفن]] [[حضرت]] [[صدیقه]] [[طاهره]]{{ع}}<ref>قاموس الرجال، شوشتری، ج۶، ص۶۰۵؛ ریحانة الادب، مدرس تبریزی، ج۷، ص۳۹۱.</ref> و در [[زمان]] دفن [[ابوذر غفاری]] حاضر بوده است<ref>السیرة النبویة، ابن هشام (ترجمه: رسولی)، ج۲، ص۳۶؛ تاریخ الطبری، طبری (ترجمه: پاینده)، ج۵، ص۲۱۶۳.</ref>. همچنین [[عمر]] او را برای [[تعلیم]] [[قرآن]] و [[احکام دینی]] به [[کوفه]] فرستاد و او [[وزارت]] [[عمار بن یاسر]] را که [[حکومت]] آنجا را به عهده داشت، بر عهده گرفت<ref>الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۹۹۲؛ الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۲۰۱؛ اسدالغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۲۸۴.</ref>.<ref>[[رحمان فتاحزاده|فتاحزاده، رحمان]]، [[عبدالله بن مسعود (مقاله)|مقاله «عبدالله بن مسعود»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۱۶۳-۱۶۵.</ref>
| |
| | |
| ==عبدالله بن مسعود و [[جنگ بدر]]==
| |
| | |
| ==عبدالله بن مسعود و [[قرآن]]==
| |
| | |
| ==عبدالله بن مسعود و [[عثمان]]==
| |
| | |
| ==عبدالله بن مسعود و [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}}==
| |
| | |
| ==سرانجام عبدالله بن مسعود==
| |
| | |
| == جستارهای وابسته ==
| |
| | |
| ==منابع==
| |
| * [[پرونده:1100356.jpg|22px]] [[رحمان فتاحزاده|فتاحزاده، رحمان]]، [[عبدالله بن مسعود (مقاله)|مقاله «عبدالله بن مسعود»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|'''دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶''']]
| |
| | |
| ==پانویس==
| |
| {{یادآوری پانویس}}
| |
| {{پانویس2}}
| |
| | |
| | |
| [[رده:اعلام]]
| |
| [[رده:عبدالله بن مسعود]]
| |
| [[رده:مدخل]]
| |