غمره: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط
{{مسیر حرکت امام حسین به کربلا}}
| موضوع مرتبط = امام حسین
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


'''غمره''' نام یکی از منازل [[راه]] [[مکه]] به [[عراق]]، که [[امام حسین]]{{ع}} در مسیر خویش از آنجا هم گذشت. آبشخوری بوده است. معنای اصلی آن جای انبوه [[مردم]] و محلّ فراهم آمدن اشیاء است، [[سختی]] و شدّت، بسیاری، آب بسیار، گرداب<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۶۳.</ref>.
'''غمره''' نام یکی از منازل راه [[مکه]] به [[عراق]] که [[امام حسین]] {{ع}} در مسیر خویش از آنجا هم گذشت. آبشخوری بوده است. معنای اصلی آن جای انبوه [[مردم]] و محلّ فراهم آمدن اشیاء است، [[سختی]] و شدّت، بسیاری، آب بسیار، گرداب<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۶۳.</ref>


==منابع==
== مقدمه ==
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
آبشخوری است از آبشخورهای مسیر [[مکه]] و منزلی است از منازل آن<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.</ref>. این مکان را که برخی آن را از نواحی [[مدینه]] در طریق نجد عنوان کرده‌اند<ref>ابن الفقیه، البلدان، ص۸۴.</ref>، حد فاصل بین تهامه و نجد گفته‌اند<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۲-۱۰۰۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.</ref>. در آثار برخی از اقلیم شناسان، غمرة سوداء بین صاحه و دو [[کوه]] عمایتین معرفی شده<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.</ref>، ضمن اینکه یاقوت حموی هم، با استناد به برخی اشعار، غمره را نام کوهی برشمرده است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.</ref>. برخی منابع متأخر هم، این مکان را یکی از ایستگاه‌های قدیمی زوّار عراقی گفته‌اند در کرانه شرقی [[وادی العقیق]] بین [[عشیره]] و المِسلح در ۶ مرحله‌ای شمال شرق مکه. از این موضع در جریان [[سریه]] [[عکاشة بن محصن]] ذکری به میان آمده است<ref>خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۳۹؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۵۵.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]]، ص۲۲۸.</ref>


==پانویس==
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:IM010527.jpg|22px]] [[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|'''معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:مسیر حرکت امام حسین]]
[[رده:غمره]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۲

غمره نام یکی از منازل راه مکه به عراق که امام حسین (ع) در مسیر خویش از آنجا هم گذشت. آبشخوری بوده است. معنای اصلی آن جای انبوه مردم و محلّ فراهم آمدن اشیاء است، سختی و شدّت، بسیاری، آب بسیار، گرداب[۱].[۲]

مقدمه

آبشخوری است از آبشخورهای مسیر مکه و منزلی است از منازل آن[۳]. این مکان را که برخی آن را از نواحی مدینه در طریق نجد عنوان کرده‌اند[۴]، حد فاصل بین تهامه و نجد گفته‌اند[۵]. در آثار برخی از اقلیم شناسان، غمرة سوداء بین صاحه و دو کوه عمایتین معرفی شده[۶]، ضمن اینکه یاقوت حموی هم، با استناد به برخی اشعار، غمره را نام کوهی برشمرده است[۷]. برخی منابع متأخر هم، این مکان را یکی از ایستگاه‌های قدیمی زوّار عراقی گفته‌اند در کرانه شرقی وادی العقیق بین عشیره و المِسلح در ۶ مرحله‌ای شمال شرق مکه. از این موضع در جریان سریه عکاشة بن محصن ذکری به میان آمده است[۸].[۹]


منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۶۳.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.
  4. ابن الفقیه، البلدان، ص۸۴.
  5. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۲-۱۰۰۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.
  6. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.
  7. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.
  8. خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۳۹؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۵۵.
  9. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة، ص۲۲۸.