(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{خرد}}
#تغییر_مسیر [[تمیم بن اوس داری]]
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تمیم بن اوس در قرآن]]|[[تمیم بن اوس در حدیث]]| [[تمیم بن اوس در تاریخ اسلامی]] | [[تمیم بن اوس در تراجم و رجال]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
[[تمیم بن اوس بن خارجه داری]] معروف به ابورقیه، راهبی از [[اهل]] [[فلسطین]] و در میان [[نصاری]] به [[عبادت]] و [[زهد]] معروف بود. او در [[سال نهم هجرت]] [[مسلمان]] شد و [[پیامبر اسلام]] دهی به نام عینون از روستاهای فلسطین را به وی بخشید. تمیم پس از [[اسلام آوردن]] به [[پیامبر]]{{صل}} گفت: "یا [[رسول الله]]! [[خداوند]] شما را بر کل [[زمین]] [[مبعوث]] کرده است، پس قریه‌ای از [[بیت لحم]] را به من ببخش". پیامبر{{صل}} نیز برای او سندی در این باره نوشت<ref>سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۲، ص۴۴۲.</ref>.
در بعضی نقل‌ها آمده است که پیامبر{{صل}} روستای حبرون<ref>حبرون یا حبری، قریه‌ای در بیت المقدس است که قبر حضرت ابراهیم{{ع}} در آن قرار دارد و بر اثر غلبه اسم ایشان، «الخلیل» نامیده شده است.</ref> مرطوم و بیت عیون (از روستاهای [[بیت المقدس]]) و بیت [[ابراهیم]] را به تمیم بخشید<ref>الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۷، ص۵۲.</ref>.
تمیم همراه پیامبر{{صل}} در [[غزوات]] شرکت کرد<ref>معجم الصحابه، ابن قانع، ج۳، ص۸۳۸.</ref> و از نظر عبادت به جایی رسید که گاهی [[شب]] را تا به صبح مشغول عبادت بود و [[قرآن]] را در هفت شب ختم می‌کرد و در بعضی نقل‌ها آمده که قرآن را در یک رکعت می‌خواند<ref>سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۲، ص۴۴۵.</ref>. او ردائی را به هزار [[درهم]] خریده بود که با آن [[نماز]] می‌خواند و در بعضی نقل‌ها آمده که حله‌ای را به هزار درهم خریده بود و در شبی که [[گمان]] می‌کرد [[شب قدر]] است، می‌پوشید<ref>تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۱، ص۷۹؛ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۲، ص۴۴۷.</ref>.
او این [[آیه]] را در تمام این شب مکرر می‌خواند و [[گریه]] می‌کرد: {{متن قرآن|أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ}}<ref>«آیا کسانی که به گناهان دست یازیده‌اند گمان دارند که آنان را همانند کسانی قرار می‌دهیم که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به گونه‌ای که زندگانی و مرگشان همگون باشد؟! بد داوری می‌کنند!» سوره جاثیه، آیه ۲۱.</ref>.<ref>معجم الصحابه، ابن قانع، ج۳، ص۸۳۸، الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۱۹۳؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۲۵۶.</ref>.<ref>[[جعفر جوان هوشیار|جوان هوشیار، جعفر]]، [[تمیم بن اوس (مقاله)|مقاله «تمیم بن اوس»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۴، ص:۱۷۴-۱۷۵.</ref>
