رافع بن عمیره: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +)) |
جز (جایگزینی متن - 'ذات السلاسل' به 'ذات‌السلاسل') |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[رافع بن عمیره در رجال و تراجم]] - [[رافع بن عمیره در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | |||
== مقدمه == | |||
[[رافع بن عمیره]] یا [[ابن ابی رافع]] [[اهل]] [[قبیله طی]] بود. او همان [[رافع بن عمرو]] است که به او [[رافع بن أبی رافع طائی]] نیز گفته می‌شد<ref>الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۲، ص۴۸۲.</ref>. وی ساکن [[کوفه]] بوده <ref>تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۸، ص۱۲.</ref> و به [[دلیل]] اهتمامش به کارهای خیر، به او، "رافع [[الخیر]]" می‌گفتند. او همراه [[عمرو عاص]] در [[جنگ]] [[ذات‌السلاسل]] شرکت کرد و پس از جنگ به [[سرزمین]] [[قوم]] خود برگشت. رافع در سال‌های پایانی [[زندگی]] خویش [[کارگزار]] قوم خود بود و [[طارق بن شهاب]] از او [[روایت]] [[نقل]] کرده است<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد (ترجمه: مهدوی دامغانی)، ج۶، ص۵۱۵.</ref>. | |||
==مقدمه== | |||
[[رافع بن عمیره]] یا [[ابن ابی رافع]] [[اهل]] [[قبیله طی]] بود. او همان [[رافع بن | |||
رافع می‌گوید: "من قبل از اینکه [[مسلمان]] شوم، [[مسیحی]] بودم و نامم سرجس بود. کار من هم [[راهنمایی]] کردن [[مردم]] و نشان دادن راه‌های بیابانی به آنها بود تا در مسافرت‌ها [[راه]] را گم نکنند. البته در ایام [[جاهلیت]] این کار را برای [[خدا]] انجام نمی‌دادم! بلکه [[واقعیت]] این بود که من یک دزد بودم و کاروان‌ها را به بیابان‌های رملی [[هدایت]] می‌کردم تا در آنجا زمین‌گیر شوند و بعد آنها را [[غارت]] می‌کردم. در این مدت هرگز کسی بر من چیره نشد؛ چون من در پوسته تخم شتر مرغ‌ها در زیر رمل‌ها آب پنهان می‌کردم و خود را از [[تشنگی]] [[نجات]] می‌دادم"<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۶۲۴.</ref>.<ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[رافع بن عمیره (مقاله)|مقاله «رافع بن عمیره»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۵، ص:۹۵.</ref> | رافع می‌گوید: "من قبل از اینکه [[مسلمان]] شوم، [[مسیحی]] بودم و نامم سرجس بود. کار من هم [[راهنمایی]] کردن [[مردم]] و نشان دادن راه‌های بیابانی به آنها بود تا در مسافرت‌ها [[راه]] را گم نکنند. البته در ایام [[جاهلیت]] این کار را برای [[خدا]] انجام نمی‌دادم! بلکه [[واقعیت]] این بود که من یک دزد بودم و کاروان‌ها را به بیابان‌های رملی [[هدایت]] می‌کردم تا در آنجا زمین‌گیر شوند و بعد آنها را [[غارت]] می‌کردم. در این مدت هرگز کسی بر من چیره نشد؛ چون من در پوسته تخم شتر مرغ‌ها در زیر رمل‌ها آب پنهان می‌کردم و خود را از [[تشنگی]] [[نجات]] می‌دادم"<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۶۲۴.</ref>.<ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[رافع بن عمیره (مقاله)|مقاله «رافع بن عمیره»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۵، ص:۹۵.</ref> | ||
==[[رافع]] در جنگ سلاسل== | == [[رافع]] در جنگ سلاسل == | ||
==[[رافع]]؛ راهنمای [[راه]] [[شام]]== | == [[رافع]]؛ راهنمای [[راه]] [[شام]] == | ||
==کارهای خیر رافع== | == کارهای خیر رافع == | ||
==سرانجام رافع== | == سرانجام رافع == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1100357.jpg|22px]] [[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[رافع بن عمیره (مقاله)|مقاله «رافع بن عمیره»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)|'''دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم''']] | # [[پرونده:1100357.jpg|22px]] [[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[رافع بن عمیره (مقاله)|مقاله «رافع بن عمیره»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)|'''دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:رافع بن عمیره]] | [[رده:رافع بن عمیره]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۰
رافع بن عمیره از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رافع بن عمیره در رجال و تراجم - رافع بن عمیره در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
رافع بن عمیره یا ابن ابی رافع اهل قبیله طی بود. او همان رافع بن عمرو است که به او رافع بن أبی رافع طائی نیز گفته می‌شد[۱]. وی ساکن کوفه بوده [۲] و به دلیل اهتمامش به کارهای خیر، به او، "رافع الخیر" می‌گفتند. او همراه عمرو عاص در جنگ ذات‌السلاسل شرکت کرد و پس از جنگ به سرزمین قوم خود برگشت. رافع در سال‌های پایانی زندگی خویش کارگزار قوم خود بود و طارق بن شهاب از او روایت نقل کرده است[۳].
رافع می‌گوید: "من قبل از اینکه مسلمان شوم، مسیحی بودم و نامم سرجس بود. کار من هم راهنمایی کردن مردم و نشان دادن راه‌های بیابانی به آنها بود تا در مسافرت‌ها راه را گم نکنند. البته در ایام جاهلیت این کار را برای خدا انجام نمی‌دادم! بلکه واقعیت این بود که من یک دزد بودم و کاروان‌ها را به بیابان‌های رملی هدایت می‌کردم تا در آنجا زمین‌گیر شوند و بعد آنها را غارت می‌کردم. در این مدت هرگز کسی بر من چیره نشد؛ چون من در پوسته تخم شتر مرغ‌ها در زیر رمل‌ها آب پنهان می‌کردم و خود را از تشنگی نجات می‌دادم"[۴].[۵]
رافع در جنگ سلاسل
رافع؛ راهنمای راه شام
کارهای خیر رافع
سرانجام رافع
منابع
پانویس
- ↑ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۲، ص۴۸۲.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۸، ص۱۲.
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد (ترجمه: مهدوی دامغانی)، ج۶، ص۵۱۵.
- ↑ السیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۶۲۴.
- ↑ کاظمی، محمد ایوب، مقاله «رافع بن عمیره»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۵، ص:۹۵.