امنیت پیش از ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
(←پانویس) |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = امام مهدی | |||
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*بر اثر تجاوز قدرت‌های بزرگ، امنیت از میان حکومت‌های کوچک و ملت ضعیف رخت برخواهد بست و آزادی و امنیت مفهومی نخواهد داشت. [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرمایند: ظهور [[ااام مهدی|مهدی]] {{ع}} هنگامی خواهد بود که دنیا آشفته و پر از هرج‌ومرج گردد و گروهی به گروه دیگر یورش برند، نه بزرگ به کوچک رحم کند و نه نیرومند بر ضعیف<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۰ و ۱۵۴.</ref>. جنایات بسیاری پیش از ظهور حضرت در جهان رخ می‌دهد که اعدام کودکان خردسال، سوزاندن کودکان، قطعه‌قطعه کردن آدم‌ها با ارّه از جمله آن‌هاست. [[حضرت علی]] {{ع}} می‌فرمایند: [[سفیانی]] گروهی را مأمور می‌کند تا کودکان را در محلی جمع کنند، آن‌گاه روغن را برای سوزاندن آنان داغ می‌کند، کودکان می‌گویند: اگر پدران ما با تو مخالفت کردند، گناه ما چیست که باید سوزانده شویم؟ او دو تن به نام‌های حسن و حسین را از میان کودکان بیرون می‌کشد و به دار می‌آویزد. پس از آن به سوی کوفه می‌رود و همان رفتار را با کودکان آن‌جا انجام می‌دهد و از آن‌جا بیرون می‌رود و باز جنایت می‌کند و در حالی که در دستش نیزه‌ای قرار دارد، زنی باردار را دستگیر می‌کند و آن را به یکی از یارانش می‌سپارد و فرمان می‌دهد که در وسط خیابان به او تجاوز کند. او پس از تجاوز، شکم زن را می‌درد و جنینش را بیرون می‌آورد و هیچ کس نمی‌تواند چنین وضعیت هولناکی را تغییر دهد<ref>عقد الدرر، ص ۹۴؛ الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص ۱۵۵.</ref>. | * بر اثر تجاوز قدرت‌های بزرگ، امنیت از میان حکومت‌های کوچک و ملت ضعیف رخت برخواهد بست و آزادی و امنیت مفهومی نخواهد داشت. [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرمایند: ظهور [[ااام مهدی|مهدی]] {{ع}} هنگامی خواهد بود که دنیا آشفته و پر از هرج‌ومرج گردد و گروهی به گروه دیگر یورش برند، نه بزرگ به کوچک رحم کند و نه نیرومند بر ضعیف<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۰ و ۱۵۴.</ref>. جنایات بسیاری پیش از ظهور حضرت در جهان رخ می‌دهد که اعدام کودکان خردسال، سوزاندن کودکان، قطعه‌قطعه کردن آدم‌ها با ارّه از جمله آن‌هاست. [[حضرت علی]] {{ع}} می‌فرمایند: [[سفیانی]] گروهی را مأمور می‌کند تا کودکان را در محلی جمع کنند، آن‌گاه روغن را برای سوزاندن آنان داغ می‌کند، کودکان می‌گویند: اگر پدران ما با تو مخالفت کردند، گناه ما چیست که باید سوزانده شویم؟ او دو تن به نام‌های حسن و حسین را از میان کودکان بیرون می‌کشد و به دار می‌آویزد. پس از آن به سوی کوفه می‌رود و همان رفتار را با کودکان آن‌جا انجام می‌دهد و از آن‌جا بیرون می‌رود و باز جنایت می‌کند و در حالی که در دستش نیزه‌ای قرار دارد، زنی باردار را دستگیر می‌کند و آن را به یکی از یارانش می‌سپارد و فرمان می‌دهد که در وسط خیابان به او تجاوز کند. او پس از تجاوز، شکم زن را می‌درد و جنینش را بیرون می‌آورد و هیچ کس نمی‌تواند چنین وضعیت هولناکی را تغییر دهد<ref>عقد الدرر، ص ۹۴؛ الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص ۱۵۵.</ref>. | ||
*[[ابو حمزه ثمالی]] می‌گوید: [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: ای ابا حمزه! [[حضرت قائم]] {{ع}} قیام نمی‌کند مگر در دورانی که خوف و ترس شدید و مصیبت‌ها و فتنه‌ها بر جامعه حاکم باشد... تا جایی که هر آرزومندی هرشب و روز آرزوی مرگ می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.</ref>. | * [[ابو حمزه ثمالی]] می‌گوید: [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: ای ابا حمزه! [[حضرت قائم]] {{ع}} قیام نمی‌کند مگر در دورانی که خوف و ترس شدید و مصیبت‌ها و فتنه‌ها بر جامعه حاکم باشد... تا جایی که هر آرزومندی هرشب و روز آرزوی مرگ می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.</ref>. | ||
*به اسارت رفتن مسلمانان<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۳۲.</ref>، فرورفتن در زمین، افزایش مرگ‌های ناگهانی<ref>امالی شجری، ج ۲، ص ۲۷۷.</ref>، ناامیدی مردم از نجات<ref>ینابیع المودّه، ص ۴۴۰.</ref>، نداشتن دادرس و پناه<ref>عقد الدرر، ص ۴۳.</ref> و جنگ و کشتار<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۷۱.</ref> از جمله اوضاع پیش از ظهور است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۲۴.</ref>. | * به اسارت رفتن مسلمانان<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۳۲.</ref>، فرورفتن در زمین، افزایش مرگ‌های ناگهانی<ref>امالی شجری، ج ۲، ص ۲۷۷.</ref>، ناامیدی مردم از نجات<ref>ینابیع المودّه، ص ۴۴۰.</ref>، نداشتن دادرس و پناه<ref>عقد الدرر، ص ۴۳.</ref> و جنگ و کشتار<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۷۱.</ref> از جمله اوضاع پیش از ظهور است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۲۴.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
* [[وضعیت امنیت جامعه در عصر پیش از ظهور چگونه است؟ (پرسش)]] | * [[وضعیت امنیت جامعه در عصر پیش از ظهور چگونه است؟ (پرسش)]] | ||
== منابع == | |||
==منابع== | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | * [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- بر اثر تجاوز قدرت‌های بزرگ، امنیت از میان حکومت‌های کوچک و ملت ضعیف رخت برخواهد بست و آزادی و امنیت مفهومی نخواهد داشت. رسول خدا (ص) می‌فرمایند: ظهور مهدی (ع) هنگامی خواهد بود که دنیا آشفته و پر از هرج‌ومرج گردد و گروهی به گروه دیگر یورش برند، نه بزرگ به کوچک رحم کند و نه نیرومند بر ضعیف[۱]. جنایات بسیاری پیش از ظهور حضرت در جهان رخ می‌دهد که اعدام کودکان خردسال، سوزاندن کودکان، قطعه‌قطعه کردن آدم‌ها با ارّه از جمله آن‌هاست. حضرت علی (ع) می‌فرمایند: سفیانی گروهی را مأمور می‌کند تا کودکان را در محلی جمع کنند، آن‌گاه روغن را برای سوزاندن آنان داغ می‌کند، کودکان می‌گویند: اگر پدران ما با تو مخالفت کردند، گناه ما چیست که باید سوزانده شویم؟ او دو تن به نام‌های حسن و حسین را از میان کودکان بیرون می‌کشد و به دار می‌آویزد. پس از آن به سوی کوفه می‌رود و همان رفتار را با کودکان آن‌جا انجام می‌دهد و از آن‌جا بیرون می‌رود و باز جنایت می‌کند و در حالی که در دستش نیزه‌ای قرار دارد، زنی باردار را دستگیر می‌کند و آن را به یکی از یارانش می‌سپارد و فرمان می‌دهد که در وسط خیابان به او تجاوز کند. او پس از تجاوز، شکم زن را می‌درد و جنینش را بیرون می‌آورد و هیچ کس نمی‌تواند چنین وضعیت هولناکی را تغییر دهد[۲].
- ابو حمزه ثمالی می‌گوید: امام باقر (ع) فرمود: ای ابا حمزه! حضرت قائم (ع) قیام نمی‌کند مگر در دورانی که خوف و ترس شدید و مصیبت‌ها و فتنه‌ها بر جامعه حاکم باشد... تا جایی که هر آرزومندی هرشب و روز آرزوی مرگ می‌کند[۳].
- به اسارت رفتن مسلمانان[۴]، فرورفتن در زمین، افزایش مرگ‌های ناگهانی[۵]، ناامیدی مردم از نجات[۶]، نداشتن دادرس و پناه[۷] و جنگ و کشتار[۸] از جمله اوضاع پیش از ظهور است[۹].
