شکو: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
(تغییرمسیر به شکایت)
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
#تغییر_مسیر [[شکایت]]
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شکو در قرآن]] | [[شکو در حدیث]] | [[شکو در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[شکو (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
==مقدمه==
شکایت ‌کردن، اظهار اندوهِ سخت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۶۳.</ref>. اصل آن به معنای دردمندی از چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۰۷.</ref>، اظهار تألّم (از مواجهه با [[ناملایمات]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۱۱۰.</ref>.
 
{{متن قرآن|قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ}}<ref>«گفت: پریشانی  و اندوهگینی خود را تنها به خداوند شکوه می‌برم و از خداوند چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید» سوره یوسف، آیه ۸۶.</ref>.
 
[[شکایت]] به معنای اظهار، ابزار و اقامه دعوا علیه کسی است که امر [[مکروه]] و ناپسندی را در [[حقّ]] او انجام داده است؛ امّا "اشتکاء" اظهار بلایی است که بر سر [[انسان]] آمده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۱۷۶.</ref>؛ به عبارت دیگر اشتکاء، [[شکایت]] از [[فرد]] خاصی نیست؛ بلکه اعلام [[نارضایتی از وضع موجود]] است.
 
[[آیه شریفه]] {{متن قرآن|قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ}}<ref>«خداوند، سخن زنی را که با تو درباره همسرش چالش داشت و به خداوند شکوه می‌کرد شنیده است و خداوند گفت و گوی شما را می‌شنود که خداوند، شنوایی بیناست» سوره مجادله، آیه ۱.</ref> درباره اعلام [[نارضایتی]] از [[طلاق]] ظهار که در [[جاهلیت]] از انواع [[طلاق‌ها]] به شمار می‌آمد، نازل شده است. [[خدای تعالی]] در پی اظهار این [[شکایت]] و اعلام [[نارضایتی]] و فراهم بودن زمینه‌های [[اجتماعی]]، این [[طلاق]] را [[باطل]] کرده و برای مرتکب آن کفّاره معیّن می‌کند.
 
اشتکاء یا اعلام [[نارضایتی از وضع موجود]] در موضوعات و موارد مختلف [[آداب]] [[جاهلی]] منشأ وضع [[احکام]] جدیدی در [[قرآن کریم]] شده است و مثال‌های بسیاری از این قبیل در [[قرآن کریم]] وجود دارد؛ از جمله این [[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! باید کسانی که بردگان شمایند و نابالغان شما سه بار از شما رخصت بخواهند: پیش از نماز بامداد و هنگامی که نیمروز لباس خود را در می‌آورید و پس از نماز عشاء  که سه هنگام برهنگی و تنهایی شماست پس از آن بر شما و ایشان گناهی نیست (اگر از شما رخصت نگیر» سوره نور، آیه ۵۸.</ref>.
 
در [[علم]] [[سیاست]] اعلام [[نارضایتی از وضع موجود]] می‌تواند، موجب تحولات [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] بسیاری در [[نظام سیاسی]] یا [[دولت]] و همچنین در قانونگذاری و [[فرهنگ عمومی]] و [[رفتار اجتماعی]] گردد.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۷۰-۳۷۱.</ref>
 
==منابع==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
 
 
[[رده: مدخل]]
[[رده:شکو]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۶

تغییرمسیر به: