(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
#تغییر_مسیر [[شریح بن هانی حارثی]]
{{امامت}}
==مقدمه==
*شریح بن هانی، مکنّی به "ابو مقدام" از [[تابعین]] و فقهای مبرّز زمان خویش و از افراد [[موثق]] نزد علمای [[علم رجال]] و در زمره [[یاران خاص امام علی]]{{ع}} بود. شریح در [[جنگ‌های امام]]{{ع}} در رکاب ایشان حضور داشت. وی در [[جنگ جمل]] از [[فرماندهان سپاه]] [[امام]] بود. هم‌چنین [[امام]]{{ع}} او را به سمت [[رئیس]] شرطه‌های شهر [[کوفه]] و [[مسئول]] [[برقراری نظم]] و [[امنیت]] در [[کوفه]] [[منصوب]] کرد. [[امام]]{{ع}} هنگامی‌که او را در طلیعه [[سپاه]] خود به سرزمین [[شام]] می‌فرستاد، در نامه‌ای به او نوشت: در هر بام و [[شام]] از [[خدا]] بترس، از [[فریب]] [[دنیا]] بر خود [[بیم]] دار، هیچگاه [[دنیا]] را [[امین]] مشمار و بدان که اگر خود را بازنداری، از بسیار آنچه [[دوست]] می‌داری به‌خاطر آنچه ناخوش و زشت –می‌شماری- هوس‌ها تو را بدین سو و آن سو کشاند و زیان‌های بسیار به تو رساند. پس نفست را بازدار و در پی [[هوس]] رفتنش مگذار و چون خشمت سر کشد خُردش ساز و بکوبش و برانداز<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۶: {{متن حدیث|"اتَّقِ اللَّهَ فِي كُلِّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ، وَ خَفْ عَلَى نَفْسِكَ الدُّنْيَا الْغَرُورَ وَ لَا تَأْمَنْهَا عَلَى حَالٍ؛ وَ اعْلَمْ أَنَّكَ إِنْ لَمْ تَرْدَعْ نَفْسَكَ عَنْ كَثِيرٍ مِمَّا تُحِبُّ مَخَافَةَ [مَكْرُوهِهِ] مَكْرُوهٍ، سَمَتْ بِكَ الْأَهْوَاءُ إِلَى كَثِيرٍ مِنَ الضَّرَرِ؛ فَكُنْ لِنَفْسِكَ مَانِعاً رَادِعاً، وَ [لِنَزَوَاتِكَ] لِنَزْوَتِكَ عِنْدَ الْحَفِيظَةِ وَاقِماً قَامِعاً"}}</ref>.
*[[خداوند]] به شریح [[عمر طولانی]] فرمود به گونه‌ای که زمان [[امارت]] [[حجاج]] ثقفی را نیز [[درک]] کرد. او سرانجام در سال ۷۸ هجری در سن ۱۲۰ سالگی درگذشت<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 494- 495.</ref>.
