مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
{{مدخل مرتبط
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = امام مهدی
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = امام مهدی
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
}}
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
*"مائده" سفره آراسته به طعام را گویند. در روایت است که وقتی [[حضرت مهدی]] {{ع}} ظهور می‌کند، زیورهای [[بیت المقدس]]، تابوت سکینه، مائده [[بنی اسرائیل]] و... را بیرون می‌آورد؛ همچنین یک قفیز<ref>قفیز واحد وزن، و معادل ۹۰ رطل عراقی است.</ref> از "منّ‌" که برای بنی اسرائیل فرود آمده بود بیرون می‌آورد، در حالی که از شیر سفیدتر است<ref>الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۹۹.</ref>.
*"مائده" سفره آراسته به طعام را گویند. در روایت است که وقتی [[حضرت مهدی]] {{ع}} ظهور می‌کند، زیورهای [[بیت المقدس]]، تابوت سکینه، مائده [[بنی اسرائیل]] و... را بیرون می‌آورد؛ همچنین یک قفیز<ref>قفیز واحد وزن، و معادل ۹۰ رطل عراقی است.</ref> از "منّ‌" که برای بنی اسرائیل فرود آمده بود بیرون می‌آورد، در حالی که از شیر سفیدتر است<ref>الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۹۹.</ref>.
*هنگامی که یاران خاص عیسی {{ع}} گفتند: ای عیسی بن مریم! آیا خدای تو می‌تواند، خوانی را از آسمان بر ما فرود آورد، عیسی {{ع}} گفت: از خدا بترسید -و پس از آن‌همه آیات و بینات، بهانه نگیرید-؛ اگر به راستی ایمان آورده‌اید. گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌های‌مان یک جهت شود و بدانیم که تو در دعوی رسالتت به ما راست گفتی و بر آن گواه باشیم. عیسی {{ع}} گفت: بار پروردگارا! سفره‌ای را از آسمان فروفرست که ما را و مردمان پس از ما را، عید بود و از سوی تو نشانی باشد و تو بهترین روزی‌دهندگانی. خداوند فرمود: من آن را به شما خواهم فرستاد، ولی پس از آن، اگر کسی کافر گشت وی را عذابی کنم که هیچ‌کس را آن‌چنان عذاب نکرده باشم!<ref>سوره مائده، ۱۱۲.</ref> دانشمندان در این مائده اختلاف کرده‌اند که آیا فرود آمده یا نه. "حسن" و "مجاهد" گفته‌اند که نازل نشد و حواریون، پس از آن‌که آن شرط‍‌ سخت و سنگین را مترتب بر آن دانستند، از خواسته خود دست برداشتند، ولی صحیح آن است که مائده نازل شد. اول به دلیل این‌که خداوند فرمود: {{متن قرآن|إِنِّي مُنَزِّلُهَا}} و وعده خدا تخلف‌ناپذیر است، دوم به دلیل دیگر اخبار مستفیضه که از [[پیامبر]] {{صل}} و تابعین در این‌باره آمده است. در کیفیت آن نیز اختلاف است. از عمار یاسر از [[حضرت رسول]] {{صل}} آمده که آن مائده، نان و گوشت بوده. ابن عباس گفته: [[حضرت عیسی]] {{ع}} به آنان گفت: سی روز روزه بدارید، آن‌گاه هرچه از خدا بخواهید شما را می‌دهد. آنان روزه را به انجام رساندند و ملائکه، هفت گرده نان و هفت ماهی آوردند و همه مردم از آن خوردند تا سیر شدند. این قول از [[امام باقر]] {{ع}} نیز نقل است. قتاده گفته که: هر صبح و شام، آن مائده بر یاران عیسی {{ع}} نازل می‌شد<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۶.</ref>.
* هنگامی که یاران خاص عیسی {{ع}} گفتند: ای عیسی بن مریم! آیا خدای تو می‌تواند، خوانی را از آسمان بر ما فرود آورد، عیسی {{ع}} گفت: از خدا بترسید -و پس از آن‌همه آیات و بینات، بهانه نگیرید-؛ اگر به راستی ایمان آورده‌اید. گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌های‌مان یک جهت شود و بدانیم که تو در دعوی رسالتت به ما راست گفتی و بر آن گواه باشیم. عیسی {{ع}} گفت: بار پروردگارا! سفره‌ای را از آسمان فروفرست که ما را و مردمان پس از ما را، عید بود و از سوی تو نشانی باشد و تو بهترین روزی‌دهندگانی. خداوند فرمود: من آن را به شما خواهم فرستاد، ولی پس از آن، اگر کسی کافر گشت وی را عذابی کنم که هیچ‌کس را آن‌چنان عذاب نکرده باشم!<ref>سوره مائده، ۱۱۲.</ref> دانشمندان در این مائده اختلاف کرده‌اند که آیا فرود آمده یا نه. "حسن" و "مجاهد" گفته‌اند که نازل نشد و حواریون، پس از آن‌که آن شرط‍‌ سخت و سنگین را مترتب بر آن دانستند، از خواسته خود دست برداشتند، ولی صحیح آن است که مائده نازل شد. اول به دلیل این‌که خداوند فرمود: {{متن قرآن|إِنِّي مُنَزِّلُهَا}} و وعده خدا تخلف‌ناپذیر است، دوم به دلیل دیگر اخبار مستفیضه که از [[پیامبر]] {{صل}} و تابعین در این‌باره آمده است. در کیفیت آن نیز اختلاف است. از عمار یاسر از [[حضرت رسول]] {{صل}} آمده که آن مائده، نان و گوشت بوده. ابن عباس گفته: [[حضرت عیسی]] {{ع}} به آنان گفت: سی روز روزه بدارید، آن‌گاه هرچه از خدا بخواهید شما را می‌دهد. آنان روزه را به انجام رساندند و ملائکه، هفت گرده نان و هفت ماهی آوردند و همه مردم از آن خوردند تا سیر شدند. این قول از [[امام باقر]] {{ع}} نیز نقل است. قتاده گفته که: هر صبح و شام، آن مائده بر یاران عیسی {{ع}} نازل می‌شد<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۶.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== منابع ==
==منابع==
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{امام مهدی}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مائده]]
[[رده:مائده]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۶

مقدمه

  • "مائده" سفره آراسته به طعام را گویند. در روایت است که وقتی حضرت مهدی (ع) ظهور می‌کند، زیورهای بیت المقدس، تابوت سکینه، مائده بنی اسرائیل و... را بیرون می‌آورد؛ همچنین یک قفیز[۱] از "منّ‌" که برای بنی اسرائیل فرود آمده بود بیرون می‌آورد، در حالی که از شیر سفیدتر است[۲].
  • هنگامی که یاران خاص عیسی (ع) گفتند: ای عیسی بن مریم! آیا خدای تو می‌تواند، خوانی را از آسمان بر ما فرود آورد، عیسی (ع) گفت: از خدا بترسید -و پس از آن‌همه آیات و بینات، بهانه نگیرید-؛ اگر به راستی ایمان آورده‌اید. گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌های‌مان یک جهت شود و بدانیم که تو در دعوی رسالتت به ما راست گفتی و بر آن گواه باشیم. عیسی (ع) گفت: بار پروردگارا! سفره‌ای را از آسمان فروفرست که ما را و مردمان پس از ما را، عید بود و از سوی تو نشانی باشد و تو بهترین روزی‌دهندگانی. خداوند فرمود: من آن را به شما خواهم فرستاد، ولی پس از آن، اگر کسی کافر گشت وی را عذابی کنم که هیچ‌کس را آن‌چنان عذاب نکرده باشم![۳] دانشمندان در این مائده اختلاف کرده‌اند که آیا فرود آمده یا نه. "حسن" و "مجاهد" گفته‌اند که نازل نشد و حواریون، پس از آن‌که آن شرط‍‌ سخت و سنگین را مترتب بر آن دانستند، از خواسته خود دست برداشتند، ولی صحیح آن است که مائده نازل شد. اول به دلیل این‌که خداوند فرمود: ﴿إِنِّي مُنَزِّلُهَا و وعده خدا تخلف‌ناپذیر است، دوم به دلیل دیگر اخبار مستفیضه که از پیامبر (ص) و تابعین در این‌باره آمده است. در کیفیت آن نیز اختلاف است. از عمار یاسر از حضرت رسول (ص) آمده که آن مائده، نان و گوشت بوده. ابن عباس گفته: حضرت عیسی (ع) به آنان گفت: سی روز روزه بدارید، آن‌گاه هرچه از خدا بخواهید شما را می‌دهد. آنان روزه را به انجام رساندند و ملائکه، هفت گرده نان و هفت ماهی آوردند و همه مردم از آن خوردند تا سیر شدند. این قول از امام باقر (ع) نیز نقل است. قتاده گفته که: هر صبح و شام، آن مائده بر یاران عیسی (ع) نازل می‌شد[۴][۵].

منابع

پانویس

  1. قفیز واحد وزن، و معادل ۹۰ رطل عراقی است.
  2. الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۹۹.
  3. سوره مائده، ۱۱۲.
  4. معارف و معاریف، ج ۹، ص ۳.
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۰۶.