ولید بن جابر طایی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۳

تغییرمسیر به:

ولید بن جابر طائی

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+#تغییر_مسیر [[ولید بن جابر طائی]]
-{{امامت}}
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ولید بن جابر طایی در تاریخ اسلامی]] - [[ولید بن جابر طایی در تراجم و رجال]]</div>
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-==مقدمه==
-ولید بن جابر طایی از شعرا و سخنگویان [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود، او پس از [[قتل عثمان]] در زمره [[یاران حضرت علی]]{{ع}} درآمد و در [[جنگ صفین]] شرکت کرد و از مردان نام‌آور در آن [[جنگ]] بود. او در [[لیلة الهریر]] همان [[شب]] به یاد ماندنی [[جنگ صفین]] که چیزی نمانده بود بساط [[معاویه]] برچیده شود، با حماسه‌های ماندگارش [[دل]] [[سپاهیان]] [[معاویه]] را به لرزه درآورد<ref>ر.ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۱۶، ص۱۲۹.</ref>.
-به [[نقل]] [[ابن اثیر]]، [[پیامبر خدا]]{{صل}} برای او عهدنامه‌ای صادر کردند که در [[قبیله]] آنان محفوظ است<ref>اسدالغابه، ج۵، ص۸۹.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۹۷.</ref>
-==در مجلس [[معاویه]]==
-پس از آن‌که [[حکومت معاویه]] استقرار یافت، [[ولید بن جابر طایی]] همراه دیگر [[مردم]] نزد او رفت، [[معاویه]] او را نمی‌شناخت. وقتی نوبت به [[ولید بن جابر طایی|ولید]] رسید او خود را معرفی کرد. [[معاویه]] گفت: تو همان [[مرد]] [[لیلة الهریر]] هستی؟ گفت: آری، [[معاویه]] گفت: به [[خدا]] [[سوگند]]، هنوز آوای رجزی که تو در آن [[شب]] می‌خواندی، در گوش من طنین‌انداز است، آن [[شب]] صدای تو از همه صداها بلندتر بود و می‌گفتی:
-- کمرها را ببندید [[پدر]] و مادرم فدایتان، همانا فردا [[پیروزی]] از آن کسی است که [[غلبه]] کند.
-- این پسر عموی مصطفی و برگزیدۀ [[بزرگواری]] است که بزرگان [[عرب]] برای او سر [[خم]] می‌کنند.<ref>{{عربی|شدوا [[فداء]] لکم أمی و أبی *** فإنما الأمر غدا لمن غلب
-هذا ابن عم المصطفی و المنتخب *** تنمه للعلیاء [[سادات]] العرب}}</ref>
-[[ولید بن جابر طایی|ولید]] در پاسخ [[معاویه]] گفت: آری، این [[رجز]] را من خواندم.
-[[معاویه]] گفت: چرا گفتی؟ [[ولید بن جابر طایی|ولید]] گفت: بدین سبب که در [[خدمت]] مردی بودیم که هیچ خصلتی که موجب [[خلافت]] و فضیلتی که موجب تقدّم کسی باشد نبود، مگر این که همه‌اش در او جمع بود. او نخستین کسی بود که [[مسلمان]] شد و [[دانش]] او از همگان بیشتر و بردباریش از همه افزون بود، از همه سواران [[برگزیده]] پیشی می‌گرفت، هیچ کدام به گرد او نمی‌رسیدند. بر [[آمال]] خود مسلط بود و [[بیم]] [[لغزش]] او نمی‌رفت. [[حضرت علی]]{{ع}} [[راه هدایت]] را روشن ساخت و پرتوش [[کاستی]] نپذیرفت و [[راه راست]] را پیمود و آثارش کهنه نشد و چون [[خداوند]] با [[شهادت]] او ما را آزمود و [[حکومت]] را به هر یک از [[بندگان]] خویش که خواست محول فرمود، ما هم چون دیگر [[مسلمانان]] در آن [[حکومت]] درآمدیم و دست از حلقه [[طاعت]] بیرون نکشیدیم و گوهر رخشان [[اتحاد]] و [[جماعت]] را تیره نکردیم و اکنون هم آنچه که از ماست بر تو ظاهر شد. ای [[معاویه]]، باید بدانی که دل‌های ما به دست [[خداوند]] است و [[خدا]] بیش از تو مالک دل‌های ماست، اینک صفای ما را بپذیر و از کدورت‌ها درگذر و کینه‌های پوشیده را تحریک مکن که [[آتش]] با آتش‌زنه افروخته می‌شود.
-[[معاویه]] از سخنان [[ولید بن جابر طایی|ولید]] به [[خشم]] آمد و گفت: ای [[برادر]] طائی، ما را به [[اوباش]] [[عراق]] [[تهدید]] می‌کنی؟ [[ولید بن جابر طایی|ولید]] پاسخ او را داد به طوری که [[معاویه]] بیشتر در [[غضب]] رفت و خواست او را به [[قتل]] برساند که با وساطت [[عفیر بن سیف بن ذی یزن]] از [[مرگ]] حتمی [[نجات]] یافت و به [[عراق]] فرستاده شد<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱۶، ص۱۲۹ - ۱۳۱ و به اختصار تنقیح المقال، ج۳، ص۲۷۹.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۹۷-۱۳۹۸.</ref>
-== جستارهای وابسته ==
-==منابع==
-* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
-==پانویس==
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس}}
-[[رده:مدخل]]
-[[رده:امام علی]]
-[[رده:ولید بن جابر طایی]]
-[[رده:اعلام]]