|
|
(۲۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| ==اهمیت بحث امامت==
| | [[امامتپدیا:شیوهنامه/کتاب]] |
| {{اصلی|اهمیت بحث امامت}}
| |
| "[[امامت]]" و "[[ولایت]]" از چند جهت اهمیت بسزایی دارد:
| |
| #[[امامت]] و [[ولایت]] عصارۀ [[اسلام]] است؛ بدینمعنا که کلیت [[دین اسلام]] در [[امامت]] و [[ولایت]] خلاصه میشود. ازاینرو، خطای در [[فهم]] موضوع آنها، خطای در کلّ [[اسلام]] است و [[انحراف]] در آن، [[انحراف]] از اصل [[اسلام]] خواهد بود.
| |
| #در طول [[تاریخ]]، همه [[نزاعها]] و [[اختلافها]] ریشه در [[فهم]] [[نادرست]] از مسئلۀ [[امامت]] دارد؛ بهتعبیر [[شهرستانی]] (مؤلف [[کتاب ملل و نحل]]): در [[تاریخ اسلام]] هیچ [[جنگی]] همچون [[جنگ]] بر سر [[امامت]] رخ نداده است<ref>{{عربی|ما سُلّ سیفٌ في الإسلام علی قاعدة دینیة مثل ما سُلّ علی الإمامة}}؛ شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل والنحل، ج۱، ص۳۱.</ref>. این نکته را میتوان تعمیم داد و گفت: همه [[جنگها]] در [[جهان]] [[بشر]] بر سر مسئلۀ [[امامت]] بوده است. نهتنها همۀ [[جنگهای تاریخ اسلام]]، بلکه همۀ [[جنگها]] و درگیریهای [[انبیا]] با مخالفانشان و حتی [[جنگ]] [[طاغوتها]] با یکدیگر بر سر همین مسئله بوده است. باید توجه داشت نخستین اختلافی که در [[جامعه بشر]] رخ داد، بر سر "[[فرمانروایی]]" و "[[ولایتامری]]" بوده است که در ماجرای [[هابیل و قابیل]] اتفاق افتاد و تا مسأله [[ولایت]] در [[اسلام]] حل نشود هیچ مسألهای در [[اسلام]] حل نخواهد شد.
| |
| #[[امامت]] و [[ولایت]]، [[جامعه بشر]] را یکی میکند و اساساً [[جوامع بشر]] با [[ولایت]] شکل میگیرند. [[هویت اجتماعی|هویت یک جامعه]] را [[ولایت]] و [[امامت]] آن [[جامعه]] شکل میدهد، بلکه [[قدرت]] و [[عزت]] هر جامعهای نیز وابسته به شکل [[ولایت]] و [[امامت]] در آن [[جامعه]] است. همچنین [[پیروزی]] و [[رستگاری]]، چه در این عالم و چه در [[عوالم]] دیگر، همهاش با مسئله [[امامت]] و [[ولایت]] شکل میگیرد<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [https://www.aparat.com/v/FYjv0?playlist=376197 درس اول «امامت در اندیشه اسلامی»]</ref>.
| |
|
| |
|
| ==علم لدنی ([[علم ویژه الهی]])==
| | [[امامتپدیا:شیوهنامه/رده]] |
| {{اصلی|علم لدنی معصوم}}
| |
| [[علم لدنی]]، افاضۀ بیواسطۀ [[دانش]]، از ناحیۀ [[خداوند]] به برخی از [[بندگان]] [[شایسته]] است. [[شیعیان]] معتقدند [[امامان]] {{ع}} علاوه بر صفت [[عصمت]] و [[الهام]]، دارای [[علم غیب]] و [[علم لدنی|علم لدنی]] نیز هستند، به این معنی که [[علم]] و [[معرفت]] آنان مانند [[علم پیامبران]] از طرق غیرعادی مثل [[الهام]] و [[فرشتگان]] به دست میآید، یعنی از جمله راههای انتقال [[علوم]] به [[اهل بیت]]{{عم}}، اعطای آن از طریق [[علم لدنی]] یا [[علم حضوری]] است، مثل آنچه به [[پیامبران]] و بعضی از [[خالصان]] داده میشود. در [[قرآن کریم]] درباره حضرت [[خضر]] به این [[علم]] اشاره شده است: {{متن قرآن|عَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا}}<ref>«و او را از پیش خویش دانشی آموخته بودیم» سوره کهف، آیه ۶۵.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۵؛ [[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۲۰۱ ـ ۲۱۰؛ [[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابی حسینی، زهرةالسادات]]، [[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایاننامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]، ص ۶۳؛ [[طیبه اکبری راد|اکبری راد، طیبه]]، [[فاطمه جمشیدی|جمشیدی، فاطمه]]، [[بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث (مقاله)|بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث]]، ص ۹۷.</ref>.
| |
|
| |
|
| ===ویژگی و [[ضرورت]] [[علم لدنی]]===
| | [[امامتپدیا:شیوهنامه/پدیدآورنده]] |
| از ویژگیهای [[علم لدنی]] این است که از راههای طبیعی به دست نیامده، بلکه موهبتی [[الهی]] است و [[خدا]] به هر که بخواهد اعطا میکند، حواس و [[تفکر]] در آن راهی ندارند و این [[علم]] به موجب ادلۀ [[عقلی]] و [[نقلی]] که آنرا اثبات میکند قابل هیچ گونه تخلفی نبوده و تغییر نمیپذیرد، لذا هیچگونه تکلیفی به متعلق اینگونه [[علم]] از آن جهت که حتمیالوقوع است تعلق نمیگیرد. [[علم لدنی]] و موهوبی از طریق مهارت [[باطن]] و ریاضتهای [[شرعی]] و انجام فرائض و نوافل و در اثر [[اخلاص]] به انسانهای [[پاک]] و مستعد [[افاضه]] میشود<ref>ر.ک. [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۴۱ و ۴۲؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، ویژگیهای علوم ائمه از دیدگاه علمای امامیه؛ [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]]، [[بررسی علم اولیای الهی (پایاننامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۷ و ... .</ref>.
| | {{جعبه اطلاعات پیامبران |
| | | | عنوان = حضرت ابراهیم علیه السلام |
| [[امام]] باید نسبت به [[معارف اسلامی]]، [[علم لدنی]] داشته باشد و نسبت به چگونگی اداره [[جامعه]] و [[اجرای قوانین اسلامی]] از [[علم الهی]] برخوردار باشد تا [[سعادت]] [[حقیقی]] [[انسانها]] محقق شود، زیرا اگر [[امام]] فقط عالم به [[معارف]] بوده و [[علم]] [[مدیریت]] نداشته باشد، [[اجرای قوانین]] [[اسلام]] تعطیل میماند<ref>ر.ک. [[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسانشناسی (کتاب)|انسانشناسی]]، ص ۲۱۳ - ۲۱۴.</ref>. | | | تصویر = |
| | | | توضیح تصویر = |
| ==منابع== | | | نام = ابراهیم |
| # [[پرونده:3073589.jpg|22px]] [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [https://www.aparat.com/v/2dil0?playlist=376197 درس اول «امامت در اندیشه اسلامی»]
| | | نامهای دیگر = |
| | | | القاب = خلیل الرّحمان |
| ==پانویس== | | | تاریخ ولادت = اول دیالحجه 1996 قبل از میلاد |
| {{پانویس}}
| | | محل ولادت = بابِل |
| | | پدر = تاروخ |
| | | مادر = نونا |
| | | همسر = {{فهرست جعبه افقی | [[ساره]] | هاجر}} |
| | | فرزندان = {{فهرست جعبه عمودی | [[حضرت اسحاق علیه السلام]] | [[حضرت اسماعیل علیه السلام]]}} |
| | | خویشاوندان = آذر |
| | | پیامبران همعصر = [[حضرت لوط]] |
| | | قوم = |
| | | محل زندگی = فلسطین، شام |
| | | تاریخ رحلت = 1821 سال قبل از میلاد |
| | | محل رحلت = فلسطین |
| | | طول عمر = 175 سال |
| | | مقام = [[نبوت]] و [[امامت]] |
| | | دین = یکتاپرستی |
| | | نام کتاب = صحف ابراهیم |
| | | معجزات = سرد شدن آتش بر ایشان، زنده کردن مردگان |
| | | اقسام = {{فهرست جعبه افقی | پیامبران اولوالعزم | پیامبران تشریعی | پیامبران امام}} |
| | | سرگذشت تاریخی = |
| | | مدفن = فلسطین |
| | }} |