بشیریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = غلو | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بشیریه در حدیث]] - [[بشیریه در تاریخ اسلامی]] - [[بشیریه در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
*فرقه‌ای از غلاة [[شیعه]] و شاخه‌ای از فرقه واقفیه -شیعیان هفت‌امامی- و مفوضه هستند. مهم‌ترین عقیده بشیریه که عامل ظهور، استقلال و تمایز آنها از دیگر فرق اسلامی نیز هست، عقیده آنها در باب [[امامت]] است. آنان سلسله [[امامان]] را به [[امام کاظم|امام موسی بن جعفر]] {{ع}} پایان یافته می‌دانند و معتقدند: امام در زندان [[هارون الرشید]] زندانی نگردیده و در آن‌جا نمرده است، بلکه زنده و غایب است، و روزی بازمی‌گردد. بشیریه، آشکارا زندانی شدن امام موسی بن جعفر {{ع}} و شهادت آن حضرت را در زندان هارون انکار می‌کنند. این فرقه معتقدند که [[امام کاظم|حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}}، "قائم" است و "مهدی"، و سرانجام برای رهبری مردم و گستراندن عدل بر جهان باز می‌گردد و [[رجعت]] می‌کند<ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۱۹۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۶۸.</ref>.
فرقه‌ای از غلاة [[شیعه]] و شاخه‌ای از فرقه واقفیه ـ شیعیان هفت امامی ـ و مفوضه هستند. مهم‌ترین عقیده بشیریه که عامل ظهور، استقلال و تمایز آنها از دیگر فرق اسلامی نیز هست، عقیده آنها در باب [[امامت]] است. آنان سلسله [[امامان]] را به [[امام کاظم|امام موسی بن جعفر]] {{ع}} پایان یافته می‌دانند و به [[امامت امام رضا]] {{ع}} و امامان بعد از ایشان [[معتقد]] نیستند و معتقدند: امام در زندان [[هارون الرشید]] زندانی نگردیده و در آن‌جا نمرده است، بلکه زنده و غایب است و روزی بازمی‌گردد. بشیریه، آشکارا زندانی شدن امام موسی بن جعفر {{ع}} و شهادت آن حضرت را در زندان هارون انکار می‌کنند. این فرقه معتقدند [[امام کاظم|حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}}، "قائم" است و "مهدی" و سرانجام برای رهبری مردم و گستراندن عدل بر جهان باز می‌گردد و [[رجعت]] می‌کند<ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۱۹۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۶۸؛ [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۵۵.</ref>


*فرقه‌ای از [[غلات شیعه]] و شاخه‌ای از [[فرقه]] [[واقفیه]] می‌باشد. این گروه [[سلسله]] [[امامان]] را به [[موسی بن جعفر]]{{ع}} پایان یافته، می‌دانند و به [[امامت امام رضا]]{{ع}} و امامان بعد از ایشان [[معتقد]] نیستند و بر این باورند که [[امام]] موسی بن جعفر{{ع}} در [[زندان هارون الرشید]] [[زندانی]] نگردیده و در آنجا [[شهید]] نشده است؛ بلکه ایشان زنده و غایب هستند و روزی باز خواهد گشت<ref>معارف و معاریف، ج۳، ص۱۹۰.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۵۵.</ref>
==جستارهای وابسته==
* [[محمد بن بشیر]] (مؤسس فرقه)


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
خط ۱۹: خط ۱۳:
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:بشیریه]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:فرقه‌های غالی شیعه]]
[[رده:فرقه‌های غالی شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۶

مقدمه

فرقه‌ای از غلاة شیعه و شاخه‌ای از فرقه واقفیه ـ شیعیان هفت امامی ـ و مفوضه هستند. مهم‌ترین عقیده بشیریه که عامل ظهور، استقلال و تمایز آنها از دیگر فرق اسلامی نیز هست، عقیده آنها در باب امامت است. آنان سلسله امامان را به امام موسی بن جعفر (ع) پایان یافته می‌دانند و به امامت امام رضا (ع) و امامان بعد از ایشان معتقد نیستند و معتقدند: امام در زندان هارون الرشید زندانی نگردیده و در آن‌جا نمرده است، بلکه زنده و غایب است و روزی بازمی‌گردد. بشیریه، آشکارا زندانی شدن امام موسی بن جعفر (ع) و شهادت آن حضرت را در زندان هارون انکار می‌کنند. این فرقه معتقدند حضرت موسی بن جعفر (ع)، "قائم" است و "مهدی" و سرانجام برای رهبری مردم و گستراندن عدل بر جهان باز می‌گردد و رجعت می‌کند[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۳، ص ۱۹۰.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۶۸؛ محمدی، حسین، رضانامه ص ۱۵۵.