ابوالجواظ: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}


{{نبوت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
در [[نقلی]] از [[کلبی]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> از این شخص که یکی از [[منافقان]] [[صدر اسلام]] بوده، یاد شده ‌است. وی‌ می‌گوید: هنگامی‌ که [[‌رسول ‌خدا]] {{صل}} زکاتِ جمع‌آوری شده را میان [[مسلمانان]] تقسیم می‌کرد، [[ابوالجواظ]] ([[ابن‌الجواظ]])<ref>مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.</ref> [[پیامبر]] را به تقسیم ناعادلانه [[زکات]] متّهم کرد. پیامبر در واکنش به این اتّهام فرمود: "از ابوالجواظ و یارانش برحذر باشید که او منافق است"؛ آن‌گاه آیه {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> درباره‌اش نازل شد<ref>التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.</ref>.
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوالجواظ در قرآن]] - [[ابوالجواظ در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
جز این [[نقل]]، در هیچ منبع [[تاریخی]] و رجالی از وی سخنی به میان نیامده است.<ref>[[سید محمود دشتی|دشتی، سید محمود]]، [[ابوالجواظ (مقاله)|مقاله «ابوالجواظ»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص 640.</ref>
در [[نقلی]] از [[کلبی]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> از این شخص که یکی از [[منافقان]] [[صدر اسلام]] بوده، یاد شده ‌است. وی‌ می‌گوید: هنگامی‌ که [[‌رسول ‌خدا]]{{صل}} زکاتِ جمع‌آوری شده را میان [[مسلمانان]] تقسیم می‌کرد، [[ابوالجواظ]] ([[ابن‌الجواظ]])<ref>مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.</ref> [[پیامبر]] را به تقسیم ناعادلانه [[زکات]] متّهم کرد. پیامبر در واکنش به این اتّهام فرمود: "از ابوالجواظ و یارانش برحذر باشید که او منافق است"؛ آن‌گاه آیه {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> درباره‌اش نازل شد<ref>التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.</ref>.


جز این [[نقل]]، در هیچ منبع [[تاریخی]] و رجالی از وی سخنی به میان نیامده است.<ref>[[سید محمود دشتی|دشتی، سید محمود]]، [[ابوالجواظ (مقاله)|مقاله «ابوالجواظ»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>
== منابع ==
 
{{منابع}}
== جستارهای وابسته ==
# [[پرونده:000052.jpg|22px]] [[سید محمود دشتی|دشتی، سید محمود]]، [[ابوالجواظ (مقاله)|مقاله «ابوالجواظ»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱''']]
 
{{پایان منابع}}
==منابع==
*[[پرونده:000052.jpg|22px]] [[سید محمود دشتی|دشتی، سید محمود]]، [[ابوالجواظ (مقاله)|مقاله «ابوالجواظ»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱''']]
 
==پانویس==


== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:ابوالجواظ]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۴

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

در نقلی از کلبی در ذیل آیه ﴿وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ[۱] از این شخص که یکی از منافقان صدر اسلام بوده، یاد شده ‌است. وی‌ می‌گوید: هنگامی‌ که ‌رسول ‌خدا (ص) زکاتِ جمع‌آوری شده را میان مسلمانان تقسیم می‌کرد، ابوالجواظ (ابن‌الجواظ)[۲] پیامبر را به تقسیم ناعادلانه زکات متّهم کرد. پیامبر در واکنش به این اتّهام فرمود: "از ابوالجواظ و یارانش برحذر باشید که او منافق است"؛ آن‌گاه آیه ﴿وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ[۳] درباره‌اش نازل شد[۴].

جز این نقل، در هیچ منبع تاریخی و رجالی از وی سخنی به میان نیامده است.[۵]

منابع

پانویس

  1. «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.
  2. مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.
  3. «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.
  4. التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.
  5. دشتی، سید محمود، مقاله «ابوالجواظ»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص 640.