ابوبحر بکراوی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = ابوبحر بکراوی | مداخل مرتبط = [[ابوبحر بکراوی در تراجم و رجال]] - [[ابوبحر بکراوی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = ابوبحر بکراوی | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = تصویر قدیمی از بصره.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از بصره | |||
| نام کامل = عبدالرحمان بن عثمان بن ابیامیه | |||
| نامهای دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = | |||
| از تیره = | |||
| پدر = | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = [[بصره]] | |||
| تاریخ درگذشت = [[۱۹۵ هجری]] | |||
| محل درگذشت = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = | |||
| نقشها = | |||
| فعالیتها = | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
نام و [[نسب]] او [[عبدالرحمان بن عثمان بن ابیامیه]] است که در انتساب به جد بالای خود [[ابوبکره ثقفی]]، به او بکراوی میگویند<ref>ابن حبان، ج۲، ص۶۱؛ سمعانی، ج۱، ص۳۸۴.</ref>. وی از [[محدثان]] [[بصری]] است که احادیثش مورد قبول محدثان قرار نگرفته و [[رجال]] شناسان نیز وی را [[تضعیف]] کردهاند<ref>بخاری، ج۵، ص۳۲۱؛ ابن معین، ج۲، ص۱۶۵؛ احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۰۱؛ عقیلی، ج۲، ص۳۳۵؛ ابن عدی، ج۴، ص۲۹۶.</ref> هرچند برخی وی را [[ثقه]] میدانند<ref>عجلی، ج۲، ص۲.</ref>. مرگش در سال ۱۹۵ رخ داد<ref>بخاری، ج۵، ص۳۲۱؛ ابن حبان، ج۲، ص۶۱.</ref>. بنابراین، نمیتواند از [[صحابه]] باشد و [[احادیث]] نقل شده از وی، با چندین واسطه به [[رسول خدا]]{{صل}} میرسد. اما [[دولابی]] او را در صحابه مشهور به [[کنیه]] آورده<ref>دولابی، ج۱، ص۳۶.</ref> و [[حدیثی]] از وی بدین مضمون نقل کرده است که هر کس [[خدا]] بدو روی نکو و جایگاه [[شایسته]] داد و [[پدر]] و مادرش را عیبناک نکردند <ref>(و لم یشنه والداه؛ در [[روایت]] دیگر: فی موضع لا بشینه که کنایه از [[پاکی]] مولد است)</ref>، از [[برگزیدگان خدا]] در [[روز قیامت]] است<ref>دولابی، ج۱، ص۳۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۹.</ref>. [[ابن حجر]] این احتمال را داده که [[حدیث]] مرسل باشد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۹.</ref>. دولابی، [[حدیث]] دیگری با همین مضمون نقل کرده که سندش به ابوبحر منتهی نمیشود، ولی چند تن از افراد یاد شده در | نام و [[نسب]] او [[عبدالرحمان بن عثمان بن ابیامیه]] است که در انتساب به جد بالای خود [[ابوبکره ثقفی]]، به او [[بکراوی]] میگویند<ref>ابن حبان، ج۲، ص۶۱؛ سمعانی، ج۱، ص۳۸۴.</ref>. وی از [[محدثان]] [[بصری]] است که احادیثش مورد قبول محدثان قرار نگرفته و [[رجال]] شناسان نیز وی را [[تضعیف]] کردهاند<ref>بخاری، ج۵، ص۳۲۱؛ ابن معین، ج۲، ص۱۶۵؛ احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۰۱؛ عقیلی، ج۲، ص۳۳۵؛ ابن عدی، ج۴، ص۲۹۶.</ref> هرچند برخی وی را [[ثقه]] میدانند<ref>عجلی، ج۲، ص۲.</ref>. مرگش در سال ۱۹۵ رخ داد<ref>بخاری، ج۵، ص۳۲۱؛ ابن حبان، ج۲، ص۶۱.</ref>. بنابراین، نمیتواند از [[صحابه]] باشد و [[احادیث]] نقل شده از وی، با چندین واسطه به [[رسول خدا]] {{صل}} میرسد. اما [[دولابی]] او را در صحابه مشهور به [[کنیه]] آورده<ref>دولابی، ج۱، ص۳۶.</ref> و [[حدیثی]] از وی بدین مضمون نقل کرده است که هر کس [[خدا]] بدو روی نکو و جایگاه [[شایسته]] داد و [[پدر]] و مادرش را عیبناک نکردند <ref>(و لم یشنه والداه؛ در [[روایت]] دیگر: فی موضع لا بشینه که کنایه از [[پاکی]] مولد است)</ref>، از [[برگزیدگان خدا]] در [[روز قیامت]] است<ref>دولابی، ج۱، ص۳۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۹.</ref>. [[ابن حجر]] این احتمال را داده که [[حدیث]] مرسل باشد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۹.</ref>. دولابی، [[حدیث]] دیگری با همین مضمون نقل کرده که سندش به ابوبحر منتهی نمیشود، ولی چند تن از افراد یاد شده در سلسله [[سند]] آن، با حدیث ابوبحر مشترک تکرار هستند<ref>دولابی، ج۱، ص۳۶.</ref>. حدیث ابوبحر در کتاب دیگر تکرار نشده، ولی حدیث دوم در منابع دیگر تکرار شده و شبیه آن در کتابهای [[شیعی]]، با سندی که به [[ائمه]] میرسد یافت میشود<ref>صدوق، ص۱۶۶.</ref><ref>[[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوبحر بکراوی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۳۹-۱۴۰.</ref> | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:IM009657.jpg|22px]] [[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوبحر بکراوی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۱
ابوبحر بکراوی | |
---|---|
نام کامل | عبدالرحمان بن عثمان بن ابیامیه |
جنسیت | مرد |
محل زندگی | بصره |
درگذشت | ۱۹۵ هجری |
مقدمه
نام و نسب او عبدالرحمان بن عثمان بن ابیامیه است که در انتساب به جد بالای خود ابوبکره ثقفی، به او بکراوی میگویند[۱]. وی از محدثان بصری است که احادیثش مورد قبول محدثان قرار نگرفته و رجال شناسان نیز وی را تضعیف کردهاند[۲] هرچند برخی وی را ثقه میدانند[۳]. مرگش در سال ۱۹۵ رخ داد[۴]. بنابراین، نمیتواند از صحابه باشد و احادیث نقل شده از وی، با چندین واسطه به رسول خدا (ص) میرسد. اما دولابی او را در صحابه مشهور به کنیه آورده[۵] و حدیثی از وی بدین مضمون نقل کرده است که هر کس خدا بدو روی نکو و جایگاه شایسته داد و پدر و مادرش را عیبناک نکردند [۶]، از برگزیدگان خدا در روز قیامت است[۷]. ابن حجر این احتمال را داده که حدیث مرسل باشد[۸]. دولابی، حدیث دیگری با همین مضمون نقل کرده که سندش به ابوبحر منتهی نمیشود، ولی چند تن از افراد یاد شده در سلسله سند آن، با حدیث ابوبحر مشترک تکرار هستند[۹]. حدیث ابوبحر در کتاب دیگر تکرار نشده، ولی حدیث دوم در منابع دیگر تکرار شده و شبیه آن در کتابهای شیعی، با سندی که به ائمه میرسد یافت میشود[۱۰][۱۱]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حبان، ج۲، ص۶۱؛ سمعانی، ج۱، ص۳۸۴.
- ↑ بخاری، ج۵، ص۳۲۱؛ ابن معین، ج۲، ص۱۶۵؛ احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۰۱؛ عقیلی، ج۲، ص۳۳۵؛ ابن عدی، ج۴، ص۲۹۶.
- ↑ عجلی، ج۲، ص۲.
- ↑ بخاری، ج۵، ص۳۲۱؛ ابن حبان، ج۲، ص۶۱.
- ↑ دولابی، ج۱، ص۳۶.
- ↑ (و لم یشنه والداه؛ در روایت دیگر: فی موضع لا بشینه که کنایه از پاکی مولد است)
- ↑ دولابی، ج۱، ص۳۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۹.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۹.
- ↑ دولابی، ج۱، ص۳۶.
- ↑ صدوق، ص۱۶۶.
- ↑ داداش نژاد، منصور، مقاله «ابوبحر بکراوی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۳۹-۱۴۰.