مجالس امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
| موضوع مرتبط = امام مهدی
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| عنوان مدخل  = امام مهدی
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*حضور یافتن و نشستن در مجالس که فضایل و مناقب [[حضرت مهدی]] {{ع}} و آن‌چه مربوط‍‌ به او است در آن‌ها یاد می‌شود، از تکالیف بندگان در عصر غیبت است. پیامبر {{صل}} فرمود: "در باغ‌های بهشت بگردید". عرضه داشتند: ای رسول خدا! باغ‌های بهشت چیست‌؟ فرمود: "مجالس ذکر..."<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۳۸.</ref>. از [[امام رضا]] {{ع}} نیز روایت شده که "هرکس در مجلسی بنشیند که امر ما در آن زنده می‌گردد، دلش نخواهد مرد، روزی که دل‌ها می‌میرند"<ref>بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۸.</ref>. نیز برپا نمودن مجالسی که مولایمان صاحب الزمان {{ع}} در آن‌ها یاد شود و فضائل آن حضرت در آن‌ها ترویج و منتشر گردد و در آن مجالس برای آن جناب دعا شود، از تکالیف عصر غیبت است که این کار، در حقیقت ترویج دین خدا و نصرت ولی‌ الله است<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۴۱ (ترجمه سید مهدی حائری قزوینی).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۳.</ref>.
* حضور یافتن و نشستن در مجالس که فضایل و مناقب [[حضرت مهدی]] {{ع}} و آن‌چه مربوط‍‌ به او است در آن‌ها یاد می‌شود، از تکالیف بندگان در عصر غیبت است. پیامبر {{صل}} فرمود: "در باغ‌های بهشت بگردید". عرضه داشتند: ای رسول خدا! باغ‌های بهشت چیست‌؟ فرمود: "مجالس ذکر..."<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۳۸.</ref>. از [[امام رضا]] {{ع}} نیز روایت شده که "هرکس در مجلسی بنشیند که امر ما در آن زنده می‌گردد، دلش نخواهد مرد، روزی که دل‌ها می‌میرند"<ref>بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۸.</ref>. نیز برپا نمودن مجالسی که مولایمان صاحب الزمان {{ع}} در آن‌ها یاد شود و فضائل آن حضرت در آن‌ها ترویج و منتشر گردد و در آن مجالس برای آن جناب دعا شود، از تکالیف عصر غیبت است که این کار، در حقیقت ترویج دین خدا و نصرت ولی‌ الله است<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۴۱ (ترجمه سید مهدی حائری قزوینی).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۳.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== منابع ==
==منابع==
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{امام مهدی}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مجالس امام مهدی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۳

مقدمه

  • حضور یافتن و نشستن در مجالس که فضایل و مناقب حضرت مهدی (ع) و آن‌چه مربوط‍‌ به او است در آن‌ها یاد می‌شود، از تکالیف بندگان در عصر غیبت است. پیامبر (ص) فرمود: "در باغ‌های بهشت بگردید". عرضه داشتند: ای رسول خدا! باغ‌های بهشت چیست‌؟ فرمود: "مجالس ذکر..."[۱]. از امام رضا (ع) نیز روایت شده که "هرکس در مجلسی بنشیند که امر ما در آن زنده می‌گردد، دلش نخواهد مرد، روزی که دل‌ها می‌میرند"[۲]. نیز برپا نمودن مجالسی که مولایمان صاحب الزمان (ع) در آن‌ها یاد شود و فضائل آن حضرت در آن‌ها ترویج و منتشر گردد و در آن مجالس برای آن جناب دعا شود، از تکالیف عصر غیبت است که این کار، در حقیقت ترویج دین خدا و نصرت ولی‌ الله است[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۳۸.
  2. بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۸.
  3. مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۴۱ (ترجمه سید مهدی حائری قزوینی).
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱۳.