اسید بن جاریه ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسید بن ثعلبة انصاری در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اسید بن ثعلبة انصاری در تاریخ اسلامی]] </div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
بیشتر نام [[پدر]] وی را [[جاریه]]<ref>ر.ک: ابن ماکولا، ج۱، ص۵۳.</ref> دانسته‌اند، ولی [[واقدی]]<ref>واقدی، ج۳، ص۹۴۶.</ref> آن را [[حارثه]] (تصحیف جاریه) ضبط کرده است. او حلیف [[بنو زهره]]، پدر [[ابوبصیر ثقفی]] از [[مسلمانان]] نخستین<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۵۹.</ref>، جد [[عمرو بن ابی سفیان بن اسید]] ([[راوی]] [[ابوهریره]] و شیخ [[زهری]])<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۱.</ref> و [[همسر]] «ام‌قتال» دختر [[عبدالحارث بن زهره]] بود که پس از [[عمرو بن أمیة]] و [[حرب بن أمیه]] با اسید [[ازدواج]] کرد<ref>ابن حبیب بغدادی، ص۴۵۰.</ref>. [[دارقطنی]] به [[اشتباه]] نام [[ابوبصیر ثقفی]] را اسید آورده و [[گمان]] کرده است آن دو یک تن هستند<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۹.</ref>. اسید در [[فتح مکه]] [[مسلمان]] شد، در شمار {{متن قرآن|مُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ}} قرار گرفت، در [[غزوه حنین]] شرکت کرد و [[رسول خدا]]{{صل}} صد شتر از [[غنایم]] [[حنین]] به وی بخشید<ref>واقدی، ج۳، ص۹۴۶.</ref>.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسید بن جاریه ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۷۹.</ref>
بیشتر نام [[پدر]] وی را جاریه<ref>ر. ک: ابن ماکولا، ج۱، ص۵۳.</ref> دانسته‌اند، ولی [[واقدی]]<ref>واقدی، ج۳، ص۹۴۶.</ref> آن را [[حارثه]] (تصحیف جاریه) ضبط کرده است. او حلیف [[بنو زهره]]، پدر [[ابوبصیر ثقفی]] از [[مسلمانان]] نخستین<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۵۹.</ref>، جد [[عمرو بن ابی سفیان بن اسید]] ([[راوی]] [[ابوهریره]] و شیخ [[زهری]])<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۱.</ref> و [[همسر]] «ام‌قتال» دختر [[عبدالحارث بن زهره]] بود که پس از [[عمرو بن أمیة]] و [[حرب بن أمیه]] با اسید [[ازدواج]] کرد<ref>ابن حبیب بغدادی، ص۴۵۰.</ref>. [[دارقطنی]] به [[اشتباه]] نام [[ابوبصیر ثقفی]] را اسید آورده و [[گمان]] کرده است آن دو یک تن هستند<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۹.</ref>. اسید در [[فتح مکه]] [[مسلمان]] شد، در شمار {{متن قرآن|مُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ}} قرار گرفت، در [[غزوه حنین]] شرکت کرد و [[رسول خدا]] {{صل}} صد شتر از [[غنایم]] [[حنین]] به وی بخشید<ref>واقدی، ج۳، ص۹۴۶.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسید بن جاریه ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۷۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:2.jpg|22px]] [[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اسید بن جاریه ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
# [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اسید بن جاریه ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{صحابه}}


[[رده:اسید بن جاریه ثقفی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۳

مقدمه

بیشتر نام پدر وی را جاریه[۱] دانسته‌اند، ولی واقدی[۲] آن را حارثه (تصحیف جاریه) ضبط کرده است. او حلیف بنو زهره، پدر ابوبصیر ثقفی از مسلمانان نخستین[۳]، جد عمرو بن ابی سفیان بن اسید (راوی ابوهریره و شیخ زهری)[۴] و همسر «ام‌قتال» دختر عبدالحارث بن زهره بود که پس از عمرو بن أمیة و حرب بن أمیه با اسید ازدواج کرد[۵]. دارقطنی به اشتباه نام ابوبصیر ثقفی را اسید آورده و گمان کرده است آن دو یک تن هستند[۶]. اسید در فتح مکه مسلمان شد، در شمار ﴿مُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ قرار گرفت، در غزوه حنین شرکت کرد و رسول خدا (ص) صد شتر از غنایم حنین به وی بخشید[۷][۸]

منابع

پانویس

  1. ر. ک: ابن ماکولا، ج۱، ص۵۳.
  2. واقدی، ج۳، ص۹۴۶.
  3. ابن ماکولا، ج۱، ص۵۹.
  4. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۱.
  5. ابن حبیب بغدادی، ص۴۵۰.
  6. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۹.
  7. واقدی، ج۳، ص۹۴۶.
  8. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «اسید بن جاریه ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۷۹.