<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابن تیمیه در تاریخ اسلامی]] - [[ابن تیمیه در حدیث]] - [[ابن تیمیه در فقه سیاسی]]</div>
'''ابن تیمیه''' نام او "[[احمد بن عبد الحلیم]]" است، متولد ۶۶۱ [[هجری]] در [[شهر]] حرّان و درگذشتۀ ۷۲۸ [[هجری]] در [[دمشق]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۵.</ref>.
==مقدمه==
*وی [[حنبلی]] [[مذهب]] بود و عقایدی [[مخالف]] با باورهای رایج [[مسلمانان]] داشت و با همۀ [[مذاهب]] عصر خود به [[مخالفت]] برخاست و به خاطر عقایدش مورد [[مخالفت]] علمای زمان خود قرار گرفت و مدتی هم زندانی و [[تبعید]] شد. در بیان [[عقاید]] خود گستاخ و [[جسور]] بود، مدافع [[امویان]] و [[خوارج]] و [[مخالف]] [[عقیده]] به [[شفاعت]] و [[توسّل]] و [[زیارت]] [[قبور]] [[اولیا]] بود و با [[شیعه]] [[دشمنی]] سرسختی داشت. تفکّرات او مبنای [[عقاید]] [[وهابیان]] قرار گرفت و قرن‌ها [[مخالفان]] [[تشیع]] با [[الهام]] از آثار و [[افکار]] او راه [[دشمنی]] با [[مذهب]] [[اهل بیت]] را پیش گرفتند و جز خودشان، دیگران را [[مشرک]] نامیدند. معروف‌ترین اثر او "[[منهاج]] السنّه" است که پر از [[دروغ]] و [[تهمت]] و نسبت‌های [[نادرست]] و جاهلانه به [[شیعه]] است.<ref>الغدیر، ج ۳ ص ۱۴۸(نقد کتاب منهاج السنّه). دربارۀ او از جمله ر. ک: «ابن تیمیّه، حیاته، عقائده، موقفه من الشیعه و اهل البیت»، صائب عبد الحمید، نشر مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه، «التوفیق الرّبانی فی الرّد علی ابن تیمیّه»</ref> و آن را در مقابل [[کتاب]] [[علامه حلی]] "[[منهاج]] الکرامة فی [[اثبات]] الامامه" نگاشت. علمایی چند بر [[منهاج]] السنّۀ او پاسخ داده‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۵.</ref>.
