اوفی بن موله عنبری تمیمی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} :<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
|||
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
:<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | :<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
:<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اوفی بن | :<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اوفی بن موله عنبری تمیمی در تاریخ اسلامی]] </div> | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
ضبط نام پدرش را به [[اختلاف]]، «مَوَلَه» و «مَولَه» گفتهاند، چنان که با تصحیفاتی «مواله» <ref>ابن سعد، ج۷، ص۶۲.</ref>، «موکه»<ref>خویی، ج۴، ص۱۵۴.</ref> و «مرکه»<ref>طوسی، ص۷.</ref> نیز آمده است. [[نسب]] او را چنین گفتهاند: [[اوفی بن مولة بن عتبة بن ملاس بن عبد شمس بن سعد بن زید بن مناة بن تمیم]]<ref>ابن سعد، ج۷، ص۶۲ و ۱۲۸.</ref> با توجه به انتساب او به [[عنبری]]<ref>عنبری بن عمرو بن تمیم، ر.ک: ابن سلام، ص۲۳۷؛ سمعانی، ج۴، ص۲۴۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۱.</ref>، باید در نسب یاد شده افتادگی باشد. [[بغوی]]<ref>بغوی، ج۱، ص۲۳۷.</ref> به جای «عنبری»، او را به «عنزی» منسوب کرده است که [[اشتباه]] بودن آن را [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۴۰.</ref> ذیل [[ایاس]] بن [[قتاده]] یادآور شده است. | ضبط نام پدرش را به [[اختلاف]]، «مَوَلَه» و «مَولَه» گفتهاند، چنان که با تصحیفاتی «مواله» <ref>ابن سعد، ج۷، ص۶۲.</ref>، «موکه»<ref>خویی، ج۴، ص۱۵۴.</ref> و «مرکه»<ref>طوسی، ص۷.</ref> نیز آمده است. [[نسب]] او را چنین گفتهاند: [[اوفی بن مولة بن عتبة بن ملاس بن عبد شمس بن سعد بن زید بن مناة بن تمیم]]<ref>ابن سعد، ج۷، ص۶۲ و ۱۲۸.</ref> با توجه به انتساب او به [[عنبری]]<ref>عنبری بن عمرو بن تمیم، ر. ک: ابن سلام، ص۲۳۷؛ سمعانی، ج۴، ص۲۴۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۱.</ref>، باید در نسب یاد شده افتادگی باشد. [[بغوی]]<ref>بغوی، ج۱، ص۲۳۷.</ref> به جای «عنبری»، او را به «عنزی» منسوب کرده است که [[اشتباه]] بودن آن را [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۴۰.</ref> ذیل [[ایاس]] بن [[قتاده]] یادآور شده است. | ||
بغوی<ref>بغوی، ج۱، ص۲۳۷.</ref>، [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۶۲.</ref> و دیگران <ref>ابن عبدالبر، ج۱،ص۲۱۲؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۰۹.</ref> او را [[صحابی]] دانستهاند. براساس روایتی که از او نقل شده، [[اوفی بن موله]] [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}} رسید و آن [[حضرت]] قطعه زمینی از [[سرزمین]] غَمِیم<ref>مکانی نزدیک مدینه بین رابغ و جحفه، یاقوت حموی، ج۴، ص۲۱۴.</ref> به او داد با این شرط که کسانی که در راه ماندهاند ([[ابن السبیل]]) [[اطعام]] کند. | بغوی<ref>بغوی، ج۱، ص۲۳۷.</ref>، [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۶۲.</ref> و دیگران <ref>ابن عبدالبر، ج۱،ص۲۱۲؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۰۹.</ref> او را [[صحابی]] دانستهاند. براساس روایتی که از او نقل شده، [[اوفی بن موله]] [[خدمت]] [[رسول خدا]] {{صل}} رسید و آن [[حضرت]] قطعه زمینی از [[سرزمین]] غَمِیم<ref>مکانی نزدیک مدینه بین رابغ و جحفه، یاقوت حموی، ج۴، ص۲۱۴.</ref> به او داد با این شرط که کسانی که در راه ماندهاند ([[ابن السبیل]]) [[اطعام]] کند. | ||
رسول خدا{{صل}} این [[فرمان]] را بر پوست سرخی نوشت<ref>بغوی، ج۱، ص۲۳۷ و ۲۳۸؛ طبرانی، ج۱، ص۲۹۲؛ یاقوت حموی، ج۴، ص۲۱۵؛ احمدی میانجی، ج۱، ص۳۲۰.</ref> | رسول خدا {{صل}} این [[فرمان]] را بر پوست سرخی نوشت<ref>بغوی، ج۱، ص۲۳۷ و ۲۳۸؛ طبرانی، ج۱، ص۲۹۲؛ یاقوت حموی، ج۴، ص۲۱۵؛ احمدی میانجی، ج۱، ص۳۲۰.</ref> | ||
[[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۱۲.</ref> و [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۳۸.</ref> سند این [[حدیث]] را [[قوی]] ندانستهاند. به نظر میرسد وی تا پس از تأسیس [[بصره]] زنده بوده است؛ چراکه وی را از [[اهل]] | [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۱۲.</ref> و [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۳۸.</ref> سند این [[حدیث]] را [[قوی]] ندانستهاند. به نظر میرسد وی تا پس از تأسیس [[بصره]] زنده بوده است؛ چراکه وی را از [[اهل بصره]] شمردهاند<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۶۲؛ ذهبی، ج۱، ص۳۸.</ref><ref>[[محمد رضا هدایتپناه|هدایتپناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اوفی بن موله عنبری تمیمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۷۵.</ref> | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[محمد رضا هدایتپناه|هدایتپناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اوفی بن موله عنبری تمیمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۴
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
ضبط نام پدرش را به اختلاف، «مَوَلَه» و «مَولَه» گفتهاند، چنان که با تصحیفاتی «مواله» [۱]، «موکه»[۲] و «مرکه»[۳] نیز آمده است. نسب او را چنین گفتهاند: اوفی بن مولة بن عتبة بن ملاس بن عبد شمس بن سعد بن زید بن مناة بن تمیم[۴] با توجه به انتساب او به عنبری[۵]، باید در نسب یاد شده افتادگی باشد. بغوی[۶] به جای «عنبری»، او را به «عنزی» منسوب کرده است که اشتباه بودن آن را ابن اثیر[۷] ذیل ایاس بن قتاده یادآور شده است.
بغوی[۸]، ابونعیم[۹] و دیگران [۱۰] او را صحابی دانستهاند. براساس روایتی که از او نقل شده، اوفی بن موله خدمت رسول خدا (ص) رسید و آن حضرت قطعه زمینی از سرزمین غَمِیم[۱۱] به او داد با این شرط که کسانی که در راه ماندهاند (ابن السبیل) اطعام کند.
رسول خدا (ص) این فرمان را بر پوست سرخی نوشت[۱۲]
ابن عبدالبر[۱۳] و ذهبی[۱۴] سند این حدیث را قوی ندانستهاند. به نظر میرسد وی تا پس از تأسیس بصره زنده بوده است؛ چراکه وی را از اهل بصره شمردهاند[۱۵][۱۶]
منابع
پانویس
- ↑ ابن سعد، ج۷، ص۶۲.
- ↑ خویی، ج۴، ص۱۵۴.
- ↑ طوسی، ص۷.
- ↑ ابن سعد، ج۷، ص۶۲ و ۱۲۸.
- ↑ عنبری بن عمرو بن تمیم، ر. ک: ابن سلام، ص۲۳۷؛ سمعانی، ج۴، ص۲۴۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۱.
- ↑ بغوی، ج۱، ص۲۳۷.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۳۴۰.
- ↑ بغوی، ج۱، ص۲۳۷.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۳۶۲.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱،ص۲۱۲؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۰۹.
- ↑ مکانی نزدیک مدینه بین رابغ و جحفه، یاقوت حموی، ج۴، ص۲۱۴.
- ↑ بغوی، ج۱، ص۲۳۷ و ۲۳۸؛ طبرانی، ج۱، ص۲۹۲؛ یاقوت حموی، ج۴، ص۲۱۵؛ احمدی میانجی، ج۱، ص۳۲۰.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۱۲.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۳۸.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۳۶۲؛ ذهبی، ج۱، ص۳۸.
- ↑ هدایتپناه، محمد رضا، مقاله «اوفی بن موله عنبری تمیمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۷۵.