الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۳ (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '| ناشر = انتشارات ' به '| ناشر = ')
 
(۶۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان           = الفصول المهمة فی أصول الأئمة{{عم}}، ج ۳
| عنوان پیشین =
| عنوان اصلی     =  
| عنوان = الفصول المهمة فی أصول الأئمة {{عم}}، ج ۳
| تصویر           = 56353456.jpg
| عنوان پسین =
| اندازه تصویر   = 200px
| شماره جلد =
| از مجموعه   =
| عنوان اصلی =  
| زبان           = عربی
| تصویر = 300006941.jpg
|زبان اصلی     =
| اندازه تصویر = 200px
| نویسنده         = [[محمد حر‌ عاملی]]
| از مجموعه =  
| نویسندگان         =  
| زبان = عربی
| تحقیق یا تدوین   =[[محمد قائینی]]  
| زبان اصلی =  
| زیر نظر           =  
| نویسنده = [[محمد حر‌ عاملی]]
| به کوشش           =
| نویسندگان =  
| مترجم             =
| تحقیق یا تدوین =[[محمد قائینی]]  
| مترجمان           =
| زیر نظر =  
| ویراستار         =
| به کوشش =  
| ویراستاران       =
| مترجم =  
| موضوع           = [[امامت]] و [[ولایت]]
| مترجمان =  
| مذهب           = [[شیعه]]
| ویراستار =  
| ناشر           = [[انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]]{{ع}}
| ویراستاران =  
| به همت           =
| موضوع = [[امامت]] و [[ولایت]]
| وابسته به         =  
| مذهب = شیعه
| محل نشر   = قم، ایران
| ناشر = مؤسسه معارف اسلامی امام رضا {{ع}}
| سال نشر       = ۱۳۷۶
| به همت =  
| تعداد جلد        =
| وابسته به =  
| صفحه            = ۴۳۲
| محل نشر = قم، ایران
| قطع            = وزیری
| سال نشر = ۱۳۷۶
| نوع جلد        =گالینگور
| تعداد صفحات = ۴۳۲
| شابک           = (نامعلوم)
| شابک =  
| رده‌بندی کنگره    =‏‫‬‭‏‫‬‭BP۱۳۵‭‏‫‬‭/ح‌۴و۵۰۹۵ ۱۳۷۶
| شماره ملی =‏‫‭م۸۰-۱۳۸۸۹
| رده‌بندی دیویی    =‏‫‬‭۲۹۷/۲۱۲‭‬‬
| شماره ملی         =‏‫‭م۸۰-۱۳۸۸۹
}}
}}
این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه‌جلدی '''[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|الفصول المهمة فی أصول الأئمة]]''' است، به زبان عربی در بردارنده قواعد کلی که از [[ائمه اطهار]]{{عم}} درباره [[اصول دین]] و [[فروع دین]] و طب و [[اصول فقه]] می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محمد حر‌ عاملی]] است و [[انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]]{{ع}} انتشار آن را به عهده داشته است<ref name=p1>[https://www.gisoom.com/book/1128258/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A6%D9%85%D9%87-%D8%AA%DA%A9%D9%85%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%B3%D8%A7%D8%A6%D9%84-%D8%AC%D9%84%D8%AF-2/ شبکه جامع کتاب گیسوم]</ref>.
این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه‌جلدی '''[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|الفصول المهمة فی أصول الأئمة]]''' است، به زبان عربی در بردارنده قواعد کلی که از [[ائمه اطهار]] {{عم}} درباره [[اصول دین]] و [[فروع دین]] و طب و [[اصول فقه]] می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محمد حر‌ عاملی]] است و [[انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]] {{ع}} انتشار آن را به عهده داشته است.<ref>[https://www.gisoom.com/book/1128258/ شبکه جامع کتاب گیسوم]</ref>


==دربارهٔ کتاب==
== دربارهٔ کتاب ==
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف، در مقدمه‌ای که بر کتاب نوشته تقاضای دوستان را برای جمع‌آوری کتابی در کلیات انگیزه خود را برای نوشتن چنین کتابی معرفی کرده و با اشاره به نامی که خود بر کتاب نهاده اقدام به بیان دوازده مقدمه که فواید مهمی در آنها هست و تعدادشان نیز از باب تبرک به این مقدار رسیده می‌نماید. این مقدمات در مورد حجیت نصّ عامّ ظاهر العموم در افراد ظاهره الفردیه‌اش می‌باشد که به قول مؤلف برخی از اخبار مؤید این معنا می‌باشند.  


==فهرست کتاب==
صد و بیست باب در مورد اصول دین بیان شده، در مورد اصول فقه هم هشتاد و چهار باب تبیین گردیده، ابواب چهل و شش‌گانه فقهی موضوع دیگر بخش کتاب است که هر یک از آنها نیز دارای فروعاتی می‌باشد، در بخش طب صد و چهل و یک باب وجود دارد، نوادر کلیات نام آخرین بخش کتاب است که دارای صد و سی و هشت باب می‌باشد.
====أبواب الكليات المتعلقة بالطب و ما يناسبها====
باب: ان الداء من اللّه و الشفاء من اللّه؛
باب: انواع الادوية النافعة
باب: أنه لا بأس بالمداواة، و بط الجراح و الكي بالنار و الدواء، و ان كان فيه شيء من السموم التي لا يغلب معها ظن الموت و جميع الأدوية إلّا الحرام؛
باب: ما يحمى منه المريض؛
باب: انه لا حمية بعد سبعة ايام؛
باب: استحباب ترك المداواة مهما أمكن الصبر مع عدم الخطر؛
باب: وجوب المداواة مع الحاجة و الخطر بالترك؛
باب: أنه لا دواء انفع للحمى من الماء البارد و الدعاء و السكر على الريق؛
باب: أنه لا دواء انفع لجميع الامراض من الصدقة؛
باب: ان الدعاء شفاء من كل داء؛
باب: ان التربة الحسينية شفاء من كل داء و امان من كل خوف؛
باب: نبذة من أدوية البلغم؛
باب: جملة مما يجلو البصر؛
باب: شروط الاستشفاء بالتربة الحسينية على مشرفها السلام؛
باب: الاستشفاء بتراب قبر النبى{{صل}} و الأئمة{{عم}}؛
باب: التداوى بالطين الارمنى؛
باب: ان كل داء من التخمة الا الحمى؛
باب: ان ما يسقط من الخوان، فيه شفاء لكل داء خصوصا وجع الخاصرة؛
باب: ما يستحب من الدعاء الذى لا يضر معه طعام؛
باب: ما يتداوى منه بالابتداء بالملح و الختم به؛
باب: ما يدفع جميع الأمراض إلّا مرض الموت؛
باب: ما يتداوى منه بالسعد؛
باب: ما يورث النسيان؛
باب: ما يسمن و ما يهزل؛
باب: ما يتداوى منه بخبز الارز؛
باب: ما يتداوى منه بالسويق؛
باب: ما يتداوى منه بلحم البقر و السلق؛
باب: التداوى بألبان البقر و شحومها؛
باب: ما يتداوى منه بلحوم القباج و القطا القطاة؛
باب: ما ينفع من كل شىء و ما يضر من كل شي؛
باب: ما يتداوى منه بالهريسة؛
باب: ما يتداوى منه بأكل البيض؛
باب: ما يتداوى منه بالملح؛
باب: ما يتداوى منه بالزيتون؛
باب: ما يتداوى منه بأكل العسل و انه شفاء لكل داء؛
باب: ما يتداوى منه بالعسل و الحبة السوداء؛
باب: ما يتداوى منه بالسكر؛
باب: انه لا ينبغي التداوى بدواء مرّ لغير ضرورة؛
باب: ما ينبغى التداوى منه بالسكر السليمانى و الطبرزد؛
باب: ما يتداوى منه بالسمن؛
باب: ما يتداوى منه باللبن؛
باب: ان اللبن لا ضرر فيه؛
باب: ما يتداوى منه بالجبّن و الجوز؛
باب: ما يتداوى منه بالارز؛
باب: ما يتداوى منه باللوبيا و الماش؛
باب: ما يتداوى منه بالتمر؛
باب: ان لكل ثمرة سما فينبغى غسلها قبل أكلها؛
باب: ما يتداوى منه بالتفاح؛
باب: ما يتداوى منه بسويق التفاح؛
باب: ما يتداوى منه بالكمأة؛
باب: ما يتداوى منه بالتين؛
باب: ما يتداوى منه بالكمثّرى؛
باب: ما يتداوى منه بالاجّاص؛
باب: ما يتداوى منه بالغبيراء؛
باب: ما يتداوى منه بالهندباء؛
باب: ما يتداوى منه بالحوك؛
باب: ما يتداوى منه بالكراث؛
باب: ما يتداوى منه بالسذاب؛
باب: ما يتداوى منه بالسلق؛
باب: ما يتداوى منه بالدباء؛
باب: ما يتداوى منه بالفجل؛
باب: ما يتداوى منه بالجزر؛
باب: ما يتداوى منه باللفت؛
باب: ما يتداوى منه بالباذنجان؛
باب: ما يتداوى منه بالبصل؛
باب: ما يتداوى منه بالحلبة؛
باب: ما يتداوى منه بالاطريفل؛
باب: ما يتداوى منه بالعناب؛
باب: ما يتداوى منه بالحنظل؛
باب: انه لا بائس بمداواة اليهود و النصارى للمرضى؛
باب: ما ينبغى ترك مداواته ان امكن؛
باب: ما يتداوى منه بالصبر و المرّ و الكافور؛
باب: كثرة شرب الماء مادة لكل داء؛
باب: ان ماء زمزم شفاء من كل داء مع قصد الشفاء؛
باب: ان ماء ميزاب الكعبة شفاء؛
باب: ان سؤر المؤمن شفاء؛
باب: ان ماء المطر شفاء من كل داء اذا قرئ عليه الحمد و الاخلاص و المعوذتان سبعين مرة؛
باب: ان كل مأكول أو مشروب يبقى منه في البدن أربعين يوما؛
باب: انه لا يجوز الاستشفاء بشىء من المحرمات أكلا و شربا؛
باب: انه لا يجوز التداوى بشيء من المحرمات كالخمر و النبيذ اكتحالا؛
باب: ما يتداوى منه بالاستنجاء بالماء البارد؛
باب: ما يتداوى به الاسنان و اللثة؛
باب: أدوية الحمى؛
باب: ما يتداوى منه بالحجامة؛
باب: ما يداوى به التخم؛
باب: ما يداوى به وجع الخاصرة؛
باب: جواز التداوى بأبوال الابل و البقر و الغنم و البان الاتن؛
باب: ما يقطع الدم عن المرأة؛
باب: ما يداوى به ضعف البدن و القلب؛
باب: ما يداوى به القولنج؛
باب: ما يداوى به الدود فى البطن؛
باب: ما يداوى به البلغم و المرة و ما يزيد اللحم و ينقصه؛
باب: ما يداوى به الرطوبة و اليبوسة؛
باب: ان القىء ينفع كل داء؛
باب: ما يداوى بالحرمل و الكندر؛
باب: ما يتداوى منه بالحبة السوداء؛
باب: ما يداوى به تقطير البول؛
باب: ما يداوى به الرياح الشابكة و التى تميل الوجه و العين؛
باب: ما يداوى به الوضح و البهق؛
باب: ما يداوى به وجع الرأس؛
باب: ما يداوى به الحصاة؛
باب: ما يداوى به اليرقان؛
باب: ما يداوى به وجع الاذن؛
باب: ما يداوى به كثرة العطش و يبس الفم و الريق؛
باب: جامع فى ادوية الامراض؛
باب: ما تداوى به البواسير؛
باب: ما يداوى به الوسخ الكثير؛
باب: ما يداوى منه بالاثمد؛
باب: ما يداوى به من الرمد؛
باب: ما يداوى به السل؛
باب: ما يداوى به السعالغ
باب: ما يداوى به بياض العين و وجع الضرس و الرياح في المفاصل؛
باب: ما يداوى به برد الرأس؛
باب: ما يداوى به ريح ام الصبيان؛
باب: ما يداوى به البلة و الضعف في المولود؛
باب: ما يداوى به لدغة الحية و العقرب؛
باب: ما يداوى به الشوصة؛
باب: ما يداوى به الفالج و اللقوة؛
باب: ما يداوى به وجع الحلق؛
باب: ما يداوى به برد المعدة و خفقان الفؤاد؛
باب: ما يداوى به وجع الطحال؛
باب: ما يداوى به وجع الجنب؛
باب: ما يداوى به البطن؛
باب: ما يداوى به اوجاع الجسد و غلبة الحرارة؛
باب: ما يداوى به الزحير؛
باب: ما يداوى به المغص؛
باب: ما يداوى به البواسير و الارواح؛
باب: ان البان اللقاح شفاء من كل داء؛
باب: ما يداوى به البرص و الجذام و الداء الخبيث؛
باب: ما يداوى به الفزع؛
باب: ما يداوى به الجنون و الصرعغ
باب: ما يداوى بالدواء المسمى بالشافية و هو لأكثر الامراض و العلل؛
باب: ما يداوى به جميع الامراض و العلل؛
باب: ما يتداوى به لقوة الجماع و كثرة الماء؛
باب: ما يتداوى منه بالباذنجان؛
باب: ما يداوى به الجرح؛
باب: ما يتداوى منه بصلوة الليل؛
باب: ما يتداوى منه بالسفر خصوصا الى الحج و العمرة؛
باب: ما يتداوى منه بالصوم؛
باب: جمل من تشريح الابدان ؛
باب: ما يتداوى به المستحاضة؛
====نوادر الكليات====
باب: جملة من أصناف الناس الذين لا ينجب منهم أحد و لا يفعلون الخير إلا نادرا؛
باب: ان لكل اهل بيت حجة يحتج به عليهم يوم القيامة؛
باب: نبذة من الخصال التى لا يخلو منها احد إلا نادرا؛
باب: انه ما من خلق الا و قد امر عليه آخر يغلبه ؛
باب: انه لا يكون البرق إلّا وقت المطر و لو كان في مكان آخر؛
باب: انه لا يدعو احد الى ضلال الا وجد من يتابعه؛
باب: انه ما من قطرة تنزل من السماء الا و معها ملك ؛
باب: ان المطر ينزل فى كل يوم في مكان ما؛
باب: انه ما خرجت ريح قط الا بمكيال الّا ريح عاد و ما نزل مطر قط الّا بوزن الا زمن نوح{{ع}}؛
باب: انه ليس من سنة اقل مطرا من سنة؛
باب: ان كل مولود يولد على الفطرة؛
باب: ان ذكر اللّه حسن على كل حال؛
باب: وجوه الرؤيا؛
باب: ان كل ريح موكل بها ملك، و كلّ ريح لها اسم؛
باب: اول ما خلق اللّه؛
باب: انه لا عدوى و لا طيرة و نحوهما؛
باب: استحباب التسمية عند كل فعل؛
باب: انه لا اسراف فيما يصلح البدن؛
باب: استحباب التمشط عند كل صلوة فرض أو نفل؛
باب: استحباب الادهان بدهن البنفسج و اختياره على سائر الادهان؛
باب: ان انفع الادهان للبدن الرازقي و هو الزنبق؛
باب: استحباب اختيار الآس و الورد على انواع الريحان؛
باب: ان العرب كانت اقرب الى الدين الحنيفى من المجوس في جميع الأشياء؛
باب: انه لا يبغض عليا و الأئمة إلّا منافق  أو ولد زنا أو من حملت به أمه في الحيض؛
باب: انه يكتب للمريض كل ما كان يعمله في صحته من الحسنات لا من السيئات ان كان مؤمنا ؛
باب: ان المرض كفارة لذنوب المؤمن ؛
باب: عدم جواز الشكوى الى أحد من أهل الخلاف و جوازها إلى المؤمنين؛
باب: ان من فعل شيئا من أفعال الخير عن الميت كالصلوة و الصوم و الحج و غيرها، ضوعف الثواب للحي و الميت؛
باب: ان كل من حضره الموت، يوكل به ابليس شيطانا يضله؛
باب: ان كل مؤمن لا يخرج عن الدنيا إلا برضا منه؛
باب: انه ينبغى لمن عمل عملا ان يحكمه؛
باب: كراهة كتم موت ميت مات فى غيبته؛
باب: استحباب احتساب موت الاولاد و الصبر عليه؛
باب: استحباب الاسترجاع عند كل مصيبة و كلما تذكر مصيبة؛
باب: وجوب الرضا بالقضاء مطلقا ؛
باب: انه ينبغى الصبر على المصائب و البلايا؛
باب: ان اشد الناس بلاء الأنبياء ثم الأوصياء ثم الأماثل؛
باب: انه ما من اهل بيت الّا و ملك الموت يتصفحهم كل يوم خمس مرات؛
باب: انه لا بأس بلبس جميع الجلود إلا ما استثنى ؛
باب: كراهة لبس الثياب السواد إلّا ما استثنى؛
باب: انه ينبغى للشيعة ان يتزينوا بما قدروا عليه ؛
باب: ان خير لباس كل زمان، لباس اهله؛
باب: كراهة الشهرة فى الملابس و المراكب و غيرها؛
باب: انه لا ينبغى التختم بغير الفضة؛
باب: جواز لبس كل لون من الثياب؛
باب: ما ينبغى أن يقال عند تلاوة أنواع من الآيات؛
باب: جواز القرائة بالقراءات المشهورة بين العامة لا بالقراءات المروية، في زمن الغيبة ؛
باب: استحباب تعلّم الناس القران و تعليمه الناس عينا و وجوبه كفاية؛
باب: استحباب قرائة القرآن على كل حال إلا ما استثنى؛
باب: استحباب كثرة تلاوة القرآن، و ان كل حرف منه، له ثواب؛
باب: وجوب سجود التلاوة على القارئ، كلما قرأ عزيمة و على المستمع، كلما استمع؛
باب: انه يستحب للانسان ان يسجد كلما ذكر نعمة لله عليه او يضع خده على التراب او على القربوس ان كان راكبا و يسجد كلما تجددت نعمة للّه عليه؛
باب: ان كل دعاء مشروع يدعو به مؤمن فهو مستجاب او موجب للثواب او دفع العقاب؛
باب: استحباب اختيار الدعاء على سائر العبادات المستحبة؛
باب: انه يستحب للانسان ان يطلب كلما يحتاج اليه من اللّه صغيرا كان أو كبيرا؛
باب: ان الدعاء يرد انواع البلاء؛
باب: ان كل عين باكية يوم القيامة الا ثلاث؛
باب: ان كل شيء له حد الا الذكر فينبغي الاكثار منه و لا حد له في الكثرة؛
باب: ان كل نعمة، يجزي في شكرها الاعتراف بها و قول: الحمد لله؛
باب: استحباب ذكر اللّه و النبى{{صل}} و الائمة{{عم}} في كل مجلس؛
باب: وجوب الصلوة على محمد و آله كلما ذكر؛
باب: استحباب تقديم الصلوة على محمد و آله كلما ذكر احد من الانبياء و اراد ان يصلي عليه؛
باب: استحباب التهليل و اختياره على سائر الأذكار؛
باب: ان لكل شىء زكاة؛
باب: ان اللّه ما امر ملائكته بالدعاء لاحد إلا استجاب لهم فيه؛
باب: ما لا ينبغى السفر الا لأجله؛
باب: ان الطيرة على ما تجعل و انه لا ينبغى الالتفات إليها؛
باب: انه لا يجوز تعلم احكام النجوم و احوالها إلا ما يهتدى به في بر أو بحر و انه لا يجوز الحكم بها؛
باب: جملة ممن لا يجوز العمل بقولهم؛
باب: ان من تصدق فليسافر أى يوم شاء و لو في ايام المكروهة؛
باب: ان على ذروة كل جسر شيطانا  فينبغى التسمية عنده؛
باب: ان لكل شىء ذروة؛
باب: انه لا ينبغى الاسراف في شىء الا في الحج و العمرة؛
باب: انه ينبغى لمن اراد سفرا ان يعلم اخوانه و ينبغي لهم اذا قدم أن يأتوه؛
باب: حقوق الدواب على اربابها؛
باب: كراهة ضرب وجوه الدواب و كل ذي روح؛
باب: ان كل لهو باطل الا ثلاثة؛
باب: كراهة المغالات في قيمة البهائم؛
باب: جواز  تزويج الذكران من الطير و البهائم، بابنته و أمه؛
باب: كراهة اخصاء  الدواب و التحريش بينها إلا الكلاب؛
باب: انه ينبغى معاشرة الناس  حتى العامة بأداء الامانة و اقامة الشهادة و عيادة المرضى و تشييع الجنائز و حسن الجوار و الصلوة في المساجد؛
باب: استحباب تعظيم الأصحاب و توقيرهم؛
باب: استحباب استفادة الاخوان و الاصدقاء و اجتناب عداوة الناس؛
باب: استحباب التحبب الى الناس و التودد اليهم؛
باب: جملة من الأصناف الذين لا ينبغى  ابتداؤهم بالسلام؛
باب: ان كل مؤمن له جار يؤذيه؛
باب: استحباب استثناء مشية اللّه في الكتاب في كل موضع يناسب؛
باب: استحباب حسن الخلق مع الناس ؛
باب: من ينبغى تقبيل يده و فمه و رأسه؛
باب: تحريم كل كذب الا ما استثنى؛
باب: استحباب النظر الى جميع صلحاء ذرية النبي{{صل}}؛
باب: انه لا يجوز اخذ شيء من تراب الكعبة فمن فعل وجب ان يرده؛
باب: عدم جواز اخذ شىء من تراب المسجد و حصاه؛
باب: ان لكل امام عهدا في عنق اوليائه و ان عليهم ان يزوروه؛
باب: افضل البقاع؛
باب: خير المال؛
باب: ان اللّه ما خلق خلقا اكثر من الملائكة و الشياطين؛
باب: ان زيارة الحسين عليه السلام أفضل الاعمال؛
باب: عدم استحباب السفر الى زيارة شىء من القبور إلا قبور الأنبياء و الأئمة{{عم}}؛
باب: اعظم البر و اعظم العقوق؛
باب: انه ينبغى للانسان ان يعتبر بكل ما يراه و يتفكر فيه؛
باب: ان كل معروف صدقة؛
باب: انه ينبغي فعل المعروف مع كل احد؛
باب: استحباب فعل المعروف مع العلويين و السادات؛
باب: استحباب نفع المؤمنين؛
باب: استحباب ادخال السرور على المؤمنين؛
باب: ان اللّه قسم الأرزاق حلالا، لا حراما، فمن تناول حراما نقص عليه من الحلال بقدره؛
باب: ان الارزاق قسمان، موقوف على الطلب و غير موقوف عليه؛
باب: استحباب مباشرة كبار الامور و الاستنابة فيما سواها؛
باب: انه ينبغى اختيار معالى الامور و ترك حقيرها؛
باب: انه لم يبق شىء من آثار رسول اللّه {{صل}} لم يغير الا ثلاثة؛
باب: ان اهل الجاهلية ضيعوا كل شىء من دين ابراهيم{{ع}} إلا  ثلاثة؛
باب: ألذ اللذات؛
باب: أعظم الفتن؛
باب: أغلب الاعداء؛
باب: أول ما عصى اللّه به؛
باب: خير النساء؛
باب: شر النساء؛
باب: ما يجمع خير الدنيا و الآخرة ؛
باب: ان في كل شىء اسرافا الا النساء؛
باب: ان اللّه أهلك امة باللواط و لم يهلك أحدا بالزنا؛
باب: ان من ألح في اللواط دعى الناس الى نفسه؛
باب: انه ليس شىء احب الى اللّه من ان يطاع و لا يعصى؛
باب: ما تعرفه جميع الحيوانات؛
باب: افضل العبادات؛
باب: ان اللّه ما نهى عن شىء الا و قد عصى فيه؛
باب: ان كل رمانة، فيها حبة من الجنة؛
باب: انه ينبغى المشاركة في كل طعام إلا الرمان؛
باب: ان كل ما احل اللّه، فيه صلاح العباد و كل ما حرم، فيه الفساد؛
باب: ان كل ورقه من الهندبا، عليها قطرة من الجنة و على الكراث، قطرات؛
باب: خير ماء على وجه الارض و شرماء على وجه الأرض؛
باب: اصناف القضاة؛
باب: اصناف الناس؛
باب: ان اللّه، ما صرف العذاب عن قوم و قد اظلهم إلا قوم يونس ؛
باب: اول من يدخل الجنة؛
باب: ان يوم عاشوراء اعظم الايام مصيبة؛
باب: ان كل جزع و بكاء مكروه الا ما استثنى؛
باب: ان كل شىء بكى على الحسين الا ما استثنى؛
*الفهرس.<ref>[http://lib.eshia.ir/11004/3/432 فهرست کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>
{{پایان}}


==دربارهٔ پدیدآورنده==
== فهرست کتاب ==
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد حر عاملی]] (پدیدآورنده)]]
{{فهرست اثر}}
شیخ [[محمد حر عاملی]] (متولد ۱۰۳۳ ق، لبنان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[حسن حر عاملی]]، [[محمد حُرّ ]]، [[سید حسن حسینی عاملی]]، [[علامه مجلسی]]، [[ملا محسن فیض کاشانی]]، [[سید هاشم بحرانی]]، [[مولا محمد کاشانی]] به اتمام رساند.
==== فصل‌های مسائل کلی مرتبط با طب و مسائل مرتبط به آن ====
* فصل: مریضی از خداوند می‌باشد و درمان نیز از خداوند متعال می‌باشد؛
* فصل: انواع داروهای نافع؛
* فصل: در درمان با دارو و بریدن زخم و سوزاندن با آتش و دارویی که مقداری سم در آن باشد که با وجود آن گمان مرگ نرود و تمامی داروهای دیگر ایرادی وجود ندارد، مگر داروهای حرام؛
* فصل: آنچه که مریض باید از آن پرهیز نماید؛
* فصل: پس از هفت روز دیگر پرهیزی نخواهد بود؛
* فصل: مستحب بودن مداوا نکردن تا زمانی که صبر امکان داشته باشد و خطری وجود نداشته باشد؛
* فصل: ضرورت مداوا کردن به هنگام نیاز و وجود خطر در صورت ترک مداوا؛
* فصل: هیچ دارویی برای تب نافع‌تر از آب خنک و دعا کردن و مصرف شکر در ناشتا نیست؛
* فصل: هیچ دارویی همانند صدقه نافع‌تر برای تمام مریضی‌ها نیست؛
* فصل: دعا نمودن درمانی برا تمام بیماری‌هاست؛
* فصل: تربت امام حسین {{ع}} درمانی برای تمام بیماری‌هاست و امنیتی از هر ترس است؛
* فصل: برخی داروهای بلغم؛
* فصل: برخی از مواردی که دیده را بینا می‌کند؛
* فصل: شرایط شفا یافتن با تربت امام حسین {{ع}}، درود بر صاحب آن؛
* فصل: شفا یافتن با خاک قبر پیامبر اکرم {{صل}} و امامان معصوم {{عم}}؛
* فصل: شفا یافتن با گِل ارمنی؛
* فصل: هر بیماری از پرخوری است مگر تب؛
* فصل: آنچه از سفره غذا می‌ریزد درمان تمام بیماری‌هاست خصوصا درد خاصره؛
* فصل: آنچه از دعا که غذا به همراه آن ضرر ندارد و مستحب می‌باشد؛
* فصل: بیماری‌هایی که با شروع غذا با نمک و پایان غذا با نمک درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که تمامی بیماری‌ها را به جز بیماری مرگ درمان می‌نماید؛
* فصل: بیماری که با سعد درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که باعث فراموشی می‌گردد؛
* فصل: چاق‌کننده و لاغرکننده؛
* فصل: آنچه که با نان برنج درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با سویق درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با گوشت گاو و غذای آب‌پز درمان می‌گردد؛
* فصل: درمان با لبنیات گاو و چربی‌های آن؛
* فصل: آنچه که با گوشت کبک و گوشت پرنده قطا درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که برای همه چیز نافع است و آنچه که برای همه چیز مضر است؛
* فصل: آنچه که با حلیم درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با خوردن تخم‌مرغ درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با نمک درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با زیتون درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با عسل درمان می‌گردد، و اینکه عسل درمان تمام بیماری‌هاست؛
* فصل: آنچه که با عسل و سیاه‌دانه درمان می‌شود؛
* فصل: آنچه با شکر درمان می‌گردد؛
* فصل: درمان با داروی تلخ در غیر موارد اضطراری توصیه نمی‌شود؛
* فصل: آنچه که باید با شکر سلیمانی و طبرزد درمان گردد؛
* فصل: آنچه که با بلدرچین(سمن) درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با شیر درمان می‌گردد؛
* فصل: در شیر ضرری وجود ندارد؛
* فصل: آنچه که با پنیر و گردو درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با برنج درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با لوبیا و ماش درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با خرما درمان می‌گردد؛
* فصل: در هر محصولی سمی وجود دارد، پس شستن آن قبل از خوردنش لازم است؛
* فصل: آنچه که با سیب درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با سویق سیب درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با "کمأة" درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با انجیر درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با گلابی درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با آلو درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با درخت "غبیراء" درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با کاسنی درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با پونه درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با تره درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با سداب درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با چغندر درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با کدو درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با ترب درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با هویج درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با شلغم درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با پیاز درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با شنبلیله درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با داروی "اطریفل" درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با عناب درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با حنظل درمان می‌گردد؛
* فصل: اشکالی در درمان مریض‌های یهودی و مسیحی نیست؛
* فصل: آنکه درمان نکردن او در صورت امکان بهتر است؛
* فصل: آنچه که با گیاهان "صبر"، "مرّ" و "کافور" درمان می‌گردد؛
* فصل: نوشیدن فراوان آب، ماده‌ای برای درمان هر بیماری؛
* فصل: قطعا نوشیدن آب زمزم به قصد شفا، شفای هر بیماری است؛
* فصل: قطعا نوشیدن آب ناودان کعبه شفا و درمان است؛
* فصل: قطعا باقیمانده غذای مؤمن شفا و درمان است؛
* فصل: قطعا آب باران اگر بر آن سوره‌های حمد و اخلاص و معوذتین هفتاد مرتبه خوانده شود، شفای هر بیماری است؛
* فصل: قطعا اثری از هر آشامیدنی یا خوردنی تا چهل روز در بدن باقی می‌ماند؛
* فصل: درمان نمودن با نوشیدنی یا خوردنی حرام جایز نیست؛
* فصل: درمان نمودن با حرام از قبیل باده و هر شراب مست‌کننده جایز نیست؛
* فصل: آنچه که با شستن موضع مدفوع با آب سرد درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که برای درمان دندان‌ها و لثه به کار می‌رود؛
* فصل: داروهای تب؛
* فصل: آنچه که با حجامت درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که برای درمان پرخوری و چاقی به کار می‌رود؛
* فصل: آنچه که برای درمان درد لگن خاصره به کار می‌رود؛
* فصل: جایز بودن درمان با ادرار شتر و گاو و گوسفند، و شیر ماده الاغ؛
* فصل: آنچه که باعث قطع خونریزی زن می‌گردد؛
* فصل: آنچه که باعث درمان ضعف قلب و بدن می‌گردد؛
* فصل: آنچه که بیماری قولنج را درمان می‌کند؛
* فصل: آنچه که کرم در شکم را درمان می‌کند؛
* فصل: آنچه که غلبه بلغم و صفرا را درمان می‌نماید و گوشت را زیاد و کم می‎کند؛
* فصل: آنچه که رطوبت و یبوست را درمان می‌سازد؛
* فصل: استفراغ برای هر بیماری نافع است؛
* فصل: آنچه که با اسپند و کندر درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با سیاهدانه درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که تکرر دردناک ادرار را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که بادهای پیچیده که باعث کج شدن صورت و چشم می‌گردد را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که بیماری پیسی و بهق را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که سردرد را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که سنگ کلیه و مثانه را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که بیماری یرقان را درمان می‎سازد؛
* فصل: آنچه که درد گوش را درمان می‎سازد؛
* فصل: آنچه که تشنگی بسیار و خشکی دهان و آب دهان را درمان می‌سازد؛
* فصل: گردآورنده‌ی داروی تمام بیماری‌ها؛
* فصل: آنچه که بواسیر را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که کثیفی بسیار را درمان می‌کند؛
* فصل: آنچه که با اثمد درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که درد چشم را درمان می‌کند؛
* فصل: آنچه که بیماری سل را درمان می‌کند؛
* فصل: آنچه که سرفه را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که سفیدی چشم و درد دندان و باد در مفاصل را درمان می‌کند؛
* فصل: آنچه که سردی سر را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که باد ام صبیان را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که رطوبت و ضعف نوزاد را برطرف می‌سازد؛
* فصل: آنچه که گزیدگی مار و عقرب را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که درد شکم را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که بیماری فلج و تشنج را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که درد حلق را درمان می‌کند؛
* فصل: آنچه که سردی معده و تپش قلب را درمان می‌کند؛
* فصل: آنچه که درد طحال را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که درد کلیه را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که شکم درد را درمان می‌کند؛
* فصل: آنچه که دردهای بدن و غلبه حرارت را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که دل‌پیچه را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که درد قلب را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که بواسیر و باد را درمان می‌سازد؛
* فصل: شیر شتر درمان هر بیماری است؛
* فصل: آنچه که برص و جذام و بیماری خبیث را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که ترس را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که جنون و صرع را درمان می‌نماید؛
* فصل: آنچه که به وسیله‌ی داروی شافیه درمان می‌گردد، و این دارو درمان بسیاری از بیماری‌هاست؛
* فصل: آنچه که تمام بیماری‌ها را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که زودانزالی را درمان و موجب کثرت منی می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که زخم را درمان می‌سازد؛
* فصل: آنچه که با نماز شب درمان می‎گردد؛
* فصل: آنچه که با مسافرت خصوصا سفر حج و عمره درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با روزه درمان می‌گردد؛
* فصل: سخنانی در توصیف بدن‌ها؛
* فصل: آنچه که زن مستحاضه بدان درمان می‌گردد؛


او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. ''«جواهر السنیّه»''، ''«صحیفه ثانیه»''، ''«الایقاظ من الهجعه برهان علی الرجعه»''، ''«خلق الکافر»''، ''«وسائل الشیعه»''، ''«هدایه الاُمّه»''، ''«اثبات الهداه»''، ''«بدایه الهدایه»'' برخی از این آثار است<ref>[http://pajoohe.ir/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4%DA%A9%D8%AF%D9%87%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%B4%DB%8C%D8%AE-%D8%AD%D8%B1-%D8%B9%D8%A7%D9%85%D9%84%DB%8C__a-1331-31141-31216-31217-31523.aspx وبگاه پژوهشگاه باقرالعلوم]</ref>
==== مباحث غیر متداول مسائل کلی ====
* فصل: برخی از دسته‌های مردم که کسی از ایشان نیک نمی‌گردد و عمل خیر را مگر به صورت نادر انجام نمی‌دهند؛
* فصل: برای هر اهل خانه‌ای حجتی است که روز قیامت بر ایشان محاجه می‌گردد؛
* فصل: برخی ویژگی‌ها که کسی از آنها خالی نیست، مگر به صورت نادر؛
* فصل: هیچ مخلوقی نیست مگر اینکه شخص دیگری بر او غالب می‌گردد؛
* فصل: برق جز در زمان باران نمی‌زند، حتی اگر باران در جای دیگری باشد؛
* فصل: کسی به سوی گمراهی دعوت نمی‌کند مگر اینکه کسی از او پیروی می‌کند؛
* فصل: هیچ قطره‌ای از آسمان فرود نمی‌آید مگر اینکه به همراه خود فرشته‌ای دارد؛
* فصل: باران هر روز بر جایی فرود می‌آید؛
* فصل: هیچ باد و طوفانی ایجاد نشد مگر با یک اندازه‌ی معینی به جز طوفان قوم عاد، و هیچ بارانی نبارید مگر با یک وزن معینی به جز باران حضرت نوح {{ع}}؛
* فصل: هیچ سالی کمتر از سال دیگر باران نباریده است؛
* فصل: هر نوزادی به همراه فطرت به دنیا می‌آید؛
* فصل: یاد خداوند متعال در هر حالی نیکوست؛
* فصل: گونه‌های خواب و رؤیا؛
* فصل: بر هر بادی فرشته‌ای گمارده شده است، و هر بادی دارای نامی است؛
* فصل: اولین مخلوق خداوند متعال؛
* فصل: واگیر و فال بد و اموری از این قبیل وجود ندارد؛
* فصل: مستحب بودن شروع هر کاری با نام خداوند متعال؛
* فصل: در هر چیزی که مصلح بدن انسان است اسراف معنا ندارد؛
* فصل: مستحب بودن شانه زدن هنگام هر نماز واجب یا مستحب؛
* فصل: مستحب بودن روغن‌مالی کردن با روغن بنفشه، و برگزیدن آن از میان روغن‌های دیگر؛
* فصل: نافع‌ترین روغن‌ها برای بدن انسان روغن رازی است که همان زنبق است؛
* فصل: مستحب بودن برگزیدن گیاه آس و گل‌ها بر سایر گیاهان خوشبو؛
* فصل: قوم عرب در تمامی امور به دین حنیفی از مجوس نزدیک‌تر بوده‌اند؛
* فصل: هیچ فردی بغض علی و امامان معصوم {{عم}} را ندارد مگر منافق یا زنازاده یا کسی که مادرش او را در حیض حامله شده باشد؛
* فصل: برای هر انسان مریضی اگر مؤمن باشد، تنها حسناتی که در حالت سلامت انجام می‌دهد نوشته می‌شود نه سیئات؛
* فصل: بیماری کفاره‌ی گناهان انسان مؤمن می‌باشد؛
* فصل: جایز نبودن شکایت بردن نزد کسی از مخالفین، و جایز بودن بردن شکایت نزد مؤمنان؛
* فصل: هر کس کاری از کارهای نیک را به نیابت از میت همانند نماز و روزه و حج و امور دیگر را انجام دهد، ثواب آن کار برای زنده و میت مضاعف می‌گردد؛
* فصل: هر کس مرگ نزد او آید، ابلیس شیطانی را برای گمراه نمودن او می‌گمارد؛
* فصل: هر مؤمنی جز با رضایتش از دنیا خارج نمی‌گردد؛
* فصل: هر که کاری انجام می‌دهد لازم است که آن کار را محکم و بی‌نقص انجام دهد؛
* فصل: کراهت مخفی نمودن مردن کسی که در زمان عدم حضور و غیبت فوت نمایند؛
* فصل: مستحب بودن اعتنا به مرگ فرزندان و صبر نمودن نسبت به آنها؛
* فصل: مستحب بودن استرجاع نمودن در هر مصیبت، و نیز هر زمان مصیبت را به یاد آورد؛
* فصل: واجب بودن رضایت داشتن نسبت به قضای الهی به صورت مطلق؛
* فصل: سزاوار است که بر مصیبتها و بلاها صبر نمود؛
* فصل: شدیدترین بلاها برای مردم به ترتیب از آن انبیاء سپس اوصیاء و سپس اماثل و برگزیدگان است؛
* فصل: هیچ اهل خانه‌ای نیستند مگر اینکه ملک الموت روزانه پنج بار به ایشان توجه می‌کند؛
* فصل: اشکالی بر پوشیدن تمامی پوست‌ها مگر موارد استثنا وجود ندارد؛
* فصل: مکروه بودن پوشیدن لباس سیاه مگر در موارد استثنا؛
* فصل: بر شیعیان زیبنده است که بر آنچه توانایی دارند زینت نمایند؛
* فصل: بهترین لباس در هر زمان، لباس اهل آن زمان است؛
* فصل: مکروه بودن انگشت‌نما شدن به واسطه‌ی نوع لباس و مرکب و امور دیگر؛
* فصل: پوشیدن انگشتر غیر نقره سزوار نیست؛
* فصل: جایز بودن پوشیدن لباس به هر رنگی؛
* فصل: آنچه که هنگام تلاوت انواع آیات سزاوار است که گفته شود؛
* فصل: جایز بودن تلاوت قرآن در زمان غیبت با قرائت‌های مشهور میان مردم، نه تمام مطلق قرائت‌های روایت شده؛
* فصل: یادگیری قرآن برای مردم مستحب و آموزش آن به صورت عینی مستحب و به صورت کفایی واجب است؛
* فصل: مستحب بودن خواندن قرآن کریم در هر حالی مگر موارد استثنا؛
* فصل: مستحب بودن زیاد خواندن قرآن کریم، و اینکه هر حرفی از آن دارای ثواب است؛
* فصل: واجب بودن سجده بر قاری قرآن هر زمان که آیات سجده‌دار را تلاوت نمود، و بر شنونده هر زمان که آیات را بشنود؛
* فصل: مستحب است که انسان هرگاه نعمت پروردگار متعال را به یاد آورد سجده کند و یا اینکه گونه‌ی خود را بر خاک قرار دهد و یا اینکه اگر بر مرکب سوار بود گونه خود را بر برآمدگی زین قرار دهد، و هر گاه نعمت خداوند متعال بر او تکرار شد سجده نماید؛
* فصل: هر دعای مشروعی که مؤمن به آن اقدام نماید مستجاب است و یا اینکه مستوجب ثواب است و یا اینکه موجب دفع عقاب پروردگار می‌گردد؛
* فصل: مستحب بودن برگزیدن دعا از میان دیگر عبادت‌های مستحب؛
* فصل: مستحب است که انسان هرگاه محتاج امر کوچک یا بزرگی گردد از خداوند متعال درخواست نماید؛
* فصل: دعا انواع بلا را دفع می‌نماید؛
* فصل: هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر سه چشم؛
* فصل: هر چیزی حدی دارد مگر ذکر خداوند، پس سزاوار است که فراوان گفته شود و هیچ محدودیتی در کثرت ندارد؛
* فصل: برای شکر نمودن هر نعمتی اعتراف به آن نعمت و گفتن "الحمد لله" کافی است؛
* فصل: مستحب بودن ذکر نام خدای متعال و پیامبر اکرم {{صل}} و امامان معصوم {{عم}} در هر مجلسی؛
* فصل: وجوب صلوات بر محمد و آل محمد {{عم}} هر زمان نام او برده می‌شود؛
* فصل: مستحب بودن مقدم نمودن صلوات بر محمد و آل محمد هر زمان نام فردی از پیامبران برده شود و بخواهد بر ایشان صلوات فرستاده شود؛
* فصل: مستحب بودن تهلیل گفتن و برگزیدن آن بر دیگر اذکار؛
* فصل: برای هر چیزی زکاتی هست؛
* فصل: خداوند متعال فرشتگان خود را به دعا کردن برای کسی امر ننمود مگر آنکه دعای ایشان را مستجاب نمود؛
* فصل: آنچه که سفر جز برای آن سزاوار نیست؛
* فصل: فال امری قراردادی است و سزاوار نیست به آن توجه نمود؛
* فصل: یادگیری قوانین و احوال نجوم جایز نیست، مگر برای هدایت در خشکی یا دریا، و جایز نیست بر اساس آن حکم نمود؛
* فصل: گروهی از افرادی که عمل به حرف ایشان جایز نیست؛
* فصل: هر کس صدقه بدهد هر روزی خواست مسافرت نماید، هر چند در روزهایی که سفر در آنها مکروه است؛
* فصل: در نقطه‌ی اوج هر پلی شیطانی وجود دارد، سزاوار است در آنجا نام خدا برده شود؛
* فصل: برای هر چیزی نقطه‌ی اوجی وجود دارد؛
* فصل: سزاوار نیست در چیزی اسراف شود مگر در حج و عمره؛
* فصل: بر کسی که قصد مسافرت دارد سزاوار است که برادران دینی خود را باخبر نماید، و بر ایشان سزاوار است که در زمان برگشت او به ملاقات او آیند؛
* فصل: حقوق چهارپایان بر صاحبانشان؛
* فصل: مکروه بودن زدن بر صورت چهارپایان و هر موجود زنده؛
* فصل: هر کار لهوی باطل است مگر سه کار؛
* فصل: مکروه بودن مبالغه کردن در قیمت چهارپایان؛
* فصل: جایز بودن ازدواج کردن نرهای پرندگان و چهارپایان با دختر و مادر خود؛
* فصل: مکروه بودن اخته کردن چهارپایان و آزار جنسی آنها مگر سگها؛
* فصل: در ارتباط با مردم حتی اهل سنت سزاوار است که ادای امانت و شهادت دادن و عیادت مریض و شرکت در تشییع جنازه و رعایت حسن همسایگی و نماز در مساجد رعایت گردد؛
* فصل: استحباب ارج نهادن و احترام گذاشتن به دوستان؛
* فصل: مستحب بودن نفع دادن به برادران و دوستان، و دوری از دشمنی با مردم؛
* فصل: مستحب بودن محبت و مهربانی کردن به مردم؛
* فصل: بخشی از افراد که سزاوار نیست در برخورد با ایشان اول سلام نمود؛
* فصل: هر مؤمنی همسایه‌ای دارد که او را آزار می‌دهد؛
* فصل: مستحب بودن استثنا کردن مشیت خداوند متعال در قرآن کریم در هر مکانی که مناسب باشد؛
* فصل: مستحب بودن اخلاق نیکو برابر مردم؛
* فصل: آنکه بوسیدن دست و دهان و سر او سزاوار است؛
* فصل: حرام بودن هر دروغی مگر موارد استثنا؛
* فصل: مستحب بودن نگاه به تمامی نیکوکاران از نسل پیامبر اکرم {{صل}}؛
* فصل: برداشتن مقداری از خاک کعبه جایز نیست، هر که چنین کند باید آن را بازگرداند؛
* فصل: جایز نبودن برداشتن مقداری از خاک و ریگ مسجد؛
* فصل: برای هر امامی عهدی بر گردن دوستداران او می‌باشد و بر ایشان است که او را زیارت نمایند؛
* فصل: برترین بقاع متبرکه؛
* فصل: بهترین مال؛
* فصل: خداوند متعال مخلوقاتی بیشتر از فرشتگان و شیاطین نیافریده است؛
* فصل: زیارت امام حسین {{ع}} برترین اعمال است؛
* فصل: مستحب نبودن مسافرت برای زیارت قبور مگر زیارت قبور پیامبران و امامان {{عم}}؛
* فصل: برترین نیکی و والاترین حقوق؛
* فصل: سزاوار است که انسان از هر چه می‌بیند عبرت گیرد و در آن تفکر نماید؛
* فصل: هر کار نیکو و معروفی صدقه است؛
* فصل: سزاوار است که کار نیک را در حق همه انجام داد؛
* فصل: مستحب بودن انجام کار نیک در حق سادات؛
* فصل: مستحب بودن منفعت بردن مؤمنان؛
* فصل: مستحب بودن شاد نمودن مؤمنان؛
* فصل: خداوند متعال روزی‌های حال را تقسیم نمود نه روزی‌های حرام، هر که حرامی را مرتکب شود به همان اندازه از حلال او کسر می‌گردد؛
* فصل: روزی‌ها بر دو گونه است، روزی‌هایی که به خواستن و طلب بستگی دارد و روزی‌هایی که به خواستن بستگی ندارد؛
* فصل: مستحب بودن انجام مهم‌ترین کارها به صورت بدون واسطه، و انجام کارهای دیگر با نیابت دیگران؛
* فصل: سزاوار است که والاترین کارها برگزیده شود و رها نمودن کارهای پست؛
* فصل: چیزی از آثار رسول الله {{صل}} بدون تغییر باقی نمانده است، مگر سه چیز؛
* فصل: جاهلیت همه چیز دین حضرت ابراهیم {{ع}} را تضییع نموده است مگر سه چیز؛
* فصل: لذیذترین لذت‌ها؛
* فصل: بزرگترین فتنه‌ها؛
* فصل: بیشترین دشمنان؛
* فصل: اولین چیزی که با آن از خداوند متعال سرپیچی شد؛
* فصل: بهترین زنان؛
* فصل: بدترین زنان؛
* فصل: آنچه که خیر دنیا و آخرت را گرد می‌آورد؛
* فصل: در هر چیزی اسراف راه دارد جز در زنان؛
* فصل: خداوند متعال امتی را به خاطر لواط هلاک نمود و کسی را به خاطر زنا هلاک نکرد؛
* فصل: کسی که بر عمل لواط اصرار نماید مردم را به سوی خود دعوت می‌کند؛
* فصل: هیچ چیز برای خداوند متعال محبوبتر از این نیست که اطاعت گردد و از او سرپیچی نشود؛
* فصل: آنچه که تمام حیوانات می‌دانند؛
* فصل: برترین عبادت‌ها؛
* فصل: خداوند متعال از چیزی نهی ننموده است مگر اینکه در آن عصیان شد؛
* فصل: هر اناری یک دانه‌ای از بهشت دارد؛
* فصل: مشارکت در هر غذایی سزاوار است مگر انار؛
* فصل: در هر آنچه خداوند متعال حلال نموده است مصلحت بندگان است، و در هر آنچه حرام نموده مایه ضرر است؛
* فصل: بر هر برگی از گیاه کاسنی قطره‌ای از بهشت است و بر گیاه تره قطراتی از بهشت است؛
* فصل: بهترین آب بر روی زمین، و بدترین آب بر روی زمین؛
* فصل: انواع قاضیان؛
* فصل: گونه‌های مردم؛
* فصل: خداوند متعال عذاب را از قومی برطرف ننمود و آنان را گمراه نمود، مگر قوم یونس {{ع}}؛
* فصل: اولین کسی که وارد بهشت می‌گردد؛
* فصل: روز عاشورا بزرگترین مصیبت میان ایام را دارد؛
* فصل: هر جزع و گریه‌ای مکروه است مگر موارد استثنا؛
* فصل: هر چیزی بر امام حسین {{ع}} گریه نمود مگر موارد استثنا؛
* فهرست.<ref>[http://lib.eshia.ir/11004/3/432 فهرست کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>
{{پایان فهرست اثر}}
 
== دربارهٔ پدیدآورنده ==
{{پدیدآورنده ساده
| پدیدآورنده کتاب = محمد حر عاملی}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
==کتاب‌های وابسته==
*[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|اصل مجموعه]]؛
*[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۱ (کتاب)]]؛
*[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۲ (کتاب)]]؛


==دریافت متن==
== کتاب‌های وابسته ==
*[http://up.persianscript.ir/uploads2/baf7-9989-ar-42-a-13921113-alfsul-almuhmh-koli.rar دریافت جلدهای الفصول المهمة فی أصول الأئمة از وبگاه بازار کتاب قائمیه]
{{آثار وابسته}}
*[http://lib.eshia.ir/11004/3/3 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت]
* [[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|اصل مجموعه]]؛
*[http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/107843/1 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه دیجیتالی تبیان]
* [[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۱ (کتاب)]]؛
* [[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۲ (کتاب)]]؛


==پیوند به بیرون==
== دریافت متن ==
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/634639 وبگاه سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی ایران]
* [http://up.persianscript.ir/uploads2/baf7-9989-ar-42-a-13921113-alfsul-almuhmh-koli.rar دریافت جلدهای الفصول المهمة فی أصول الأئمة از وبگاه بازار کتاب قائمیه]
*[http://ketab.ir/modules.php?name=News&op=pirbook&bcode=169444 وبگاه خانه کتاب]
* [http://lib.eshia.ir/11004/3/3 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت]
*[http://www.ghbook.ir/%D9%85%D9%88%D8%B6%D9%88%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%DA%A9%D8%AA%D8%A8/%D9%85%D9%88%D8%B6%D9%88%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%DA%A9%D8%AA%D8%A8-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%82%D8%A7%D8%A6%D9%85%DB%8C%D9%87/%D8%A7%D9%84%D9%81%D9%82%D9%87-%D9%88-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AD%DA%A9%D8%A7%D9%85/4-%D8%A2%D8%AE%D8%B1%D9%88%D9%86/14543-%D9%81%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A6%D9%85%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%84%D8%AF-3 وبگاه بازار کتاب قائمیه]
* [http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/107843/1 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه دیجیتالی تبیان]
*[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1471 وبگاه کتابخانه دیجیتال نور]
*[http://www.narjes-library.com/2014/02/blog-post_6577.html وبگاه مکتبة نرجس]
*[http://shiabooks.net/library.php?id=2800 وبگاه شیعه بوک]


[[رده:آثار امامت و ولایت]]
[[رده:کتاب]]
[[رده:کتاب‌شناسی جامع امامت و ولایت]]
[[رده:کتاب‌های محمد حر عاملی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت]]
[[رده:آثار محمد حر عاملی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت محمد حر عاملی]]
[[رده:کتاب‌های محمد قائینی]]
[[رده:آثار امامت و ولایت محمد حر عاملی]]
[[رده:آثار محمد قائینی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت محمد قائینی]]
[[رده:کتاب‌های مورد نیاز کتابخانه دانشنامه امامت‌پدیا]]
[[رده:آثار امامت و ولایت محمد قائینی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت سه جلدی]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت منتشر‌شده در ۱۳۷۶]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت به زبان عربی]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مورد نیاز کتابخانه دانشنامه]]
[[رده:آثار سیره امام]]
[[رده:آثار سیره امام]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های سیره امام]]
[[رده:کتاب‌های دارای چکیده]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های سیره امام به زبان عربی]]
[[رده:کتاب‌های دارای فهرست]]
[[رده:کتاب‌های دارای فهرست]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن دیجیتال]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن دیجیتال]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن PDF]]
[[رده:کتاب‌های فاقد متن PDF]]
[[رده:کتاب‌های فاقد تصویر پدیدآورنده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۳

الفصول المهمة فی أصول الأئمة (ع)، ج ۳
زبانعربی
نویسندهمحمد حر‌ عاملی
تحقیق یا تدوینمحمد قائینی
موضوعامامت و ولایت
مذهبشیعه
ناشرانتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا (ع)
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۳۷۶ ش
تعداد صفحه۴۳۲
شماره ملی‏‫‭م۸۰-۱۳۸۸۹

این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه‌جلدی الفصول المهمة فی أصول الأئمة است، به زبان عربی در بردارنده قواعد کلی که از ائمه اطهار (ع) درباره اصول دین و فروع دین و طب و اصول فقه می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر محمد حر‌ عاملی است و انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا (ع) انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف، در مقدمه‌ای که بر کتاب نوشته تقاضای دوستان را برای جمع‌آوری کتابی در کلیات انگیزه خود را برای نوشتن چنین کتابی معرفی کرده و با اشاره به نامی که خود بر کتاب نهاده اقدام به بیان دوازده مقدمه که فواید مهمی در آنها هست و تعدادشان نیز از باب تبرک به این مقدار رسیده می‌نماید. این مقدمات در مورد حجیت نصّ عامّ ظاهر العموم در افراد ظاهره الفردیه‌اش می‌باشد که به قول مؤلف برخی از اخبار مؤید این معنا می‌باشند.

صد و بیست باب در مورد اصول دین بیان شده، در مورد اصول فقه هم هشتاد و چهار باب تبیین گردیده، ابواب چهل و شش‌گانه فقهی موضوع دیگر بخش کتاب است که هر یک از آنها نیز دارای فروعاتی می‌باشد، در بخش طب صد و چهل و یک باب وجود دارد، نوادر کلیات نام آخرین بخش کتاب است که دارای صد و سی و هشت باب می‌باشد.

فهرست کتاب

فصل‌های مسائل کلی مرتبط با طب و مسائل مرتبط به آن

  • فصل: مریضی از خداوند می‌باشد و درمان نیز از خداوند متعال می‌باشد؛
  • فصل: انواع داروهای نافع؛
  • فصل: در درمان با دارو و بریدن زخم و سوزاندن با آتش و دارویی که مقداری سم در آن باشد که با وجود آن گمان مرگ نرود و تمامی داروهای دیگر ایرادی وجود ندارد، مگر داروهای حرام؛
  • فصل: آنچه که مریض باید از آن پرهیز نماید؛
  • فصل: پس از هفت روز دیگر پرهیزی نخواهد بود؛
  • فصل: مستحب بودن مداوا نکردن تا زمانی که صبر امکان داشته باشد و خطری وجود نداشته باشد؛
  • فصل: ضرورت مداوا کردن به هنگام نیاز و وجود خطر در صورت ترک مداوا؛
  • فصل: هیچ دارویی برای تب نافع‌تر از آب خنک و دعا کردن و مصرف شکر در ناشتا نیست؛
  • فصل: هیچ دارویی همانند صدقه نافع‌تر برای تمام مریضی‌ها نیست؛
  • فصل: دعا نمودن درمانی برا تمام بیماری‌هاست؛
  • فصل: تربت امام حسین (ع) درمانی برای تمام بیماری‌هاست و امنیتی از هر ترس است؛
  • فصل: برخی داروهای بلغم؛
  • فصل: برخی از مواردی که دیده را بینا می‌کند؛
  • فصل: شرایط شفا یافتن با تربت امام حسین (ع)، درود بر صاحب آن؛
  • فصل: شفا یافتن با خاک قبر پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع)؛
  • فصل: شفا یافتن با گِل ارمنی؛
  • فصل: هر بیماری از پرخوری است مگر تب؛
  • فصل: آنچه از سفره غذا می‌ریزد درمان تمام بیماری‌هاست خصوصا درد خاصره؛
  • فصل: آنچه از دعا که غذا به همراه آن ضرر ندارد و مستحب می‌باشد؛
  • فصل: بیماری‌هایی که با شروع غذا با نمک و پایان غذا با نمک درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که تمامی بیماری‌ها را به جز بیماری مرگ درمان می‌نماید؛
  • فصل: بیماری که با سعد درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که باعث فراموشی می‌گردد؛
  • فصل: چاق‌کننده و لاغرکننده؛
  • فصل: آنچه که با نان برنج درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با سویق درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با گوشت گاو و غذای آب‌پز درمان می‌گردد؛
  • فصل: درمان با لبنیات گاو و چربی‌های آن؛
  • فصل: آنچه که با گوشت کبک و گوشت پرنده قطا درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که برای همه چیز نافع است و آنچه که برای همه چیز مضر است؛
  • فصل: آنچه که با حلیم درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با خوردن تخم‌مرغ درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با نمک درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با زیتون درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با عسل درمان می‌گردد، و اینکه عسل درمان تمام بیماری‌هاست؛
  • فصل: آنچه که با عسل و سیاه‌دانه درمان می‌شود؛
  • فصل: آنچه با شکر درمان می‌گردد؛
  • فصل: درمان با داروی تلخ در غیر موارد اضطراری توصیه نمی‌شود؛
  • فصل: آنچه که باید با شکر سلیمانی و طبرزد درمان گردد؛
  • فصل: آنچه که با بلدرچین(سمن) درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با شیر درمان می‌گردد؛
  • فصل: در شیر ضرری وجود ندارد؛
  • فصل: آنچه که با پنیر و گردو درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با برنج درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با لوبیا و ماش درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با خرما درمان می‌گردد؛
  • فصل: در هر محصولی سمی وجود دارد، پس شستن آن قبل از خوردنش لازم است؛
  • فصل: آنچه که با سیب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با سویق سیب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با "کمأة" درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با انجیر درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با گلابی درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با آلو درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با درخت "غبیراء" درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با کاسنی درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با پونه درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با تره درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با سداب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با چغندر درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با کدو درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با ترب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با هویج درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با شلغم درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با پیاز درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با شنبلیله درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با داروی "اطریفل" درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با عناب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با حنظل درمان می‌گردد؛
  • فصل: اشکالی در درمان مریض‌های یهودی و مسیحی نیست؛
  • فصل: آنکه درمان نکردن او در صورت امکان بهتر است؛
  • فصل: آنچه که با گیاهان "صبر"، "مرّ" و "کافور" درمان می‌گردد؛
  • فصل: نوشیدن فراوان آب، ماده‌ای برای درمان هر بیماری؛
  • فصل: قطعا نوشیدن آب زمزم به قصد شفا، شفای هر بیماری است؛
  • فصل: قطعا نوشیدن آب ناودان کعبه شفا و درمان است؛
  • فصل: قطعا باقیمانده غذای مؤمن شفا و درمان است؛
  • فصل: قطعا آب باران اگر بر آن سوره‌های حمد و اخلاص و معوذتین هفتاد مرتبه خوانده شود، شفای هر بیماری است؛
  • فصل: قطعا اثری از هر آشامیدنی یا خوردنی تا چهل روز در بدن باقی می‌ماند؛
  • فصل: درمان نمودن با نوشیدنی یا خوردنی حرام جایز نیست؛
  • فصل: درمان نمودن با حرام از قبیل باده و هر شراب مست‌کننده جایز نیست؛
  • فصل: آنچه که با شستن موضع مدفوع با آب سرد درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که برای درمان دندان‌ها و لثه به کار می‌رود؛
  • فصل: داروهای تب؛
  • فصل: آنچه که با حجامت درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که برای درمان پرخوری و چاقی به کار می‌رود؛
  • فصل: آنچه که برای درمان درد لگن خاصره به کار می‌رود؛
  • فصل: جایز بودن درمان با ادرار شتر و گاو و گوسفند، و شیر ماده الاغ؛
  • فصل: آنچه که باعث قطع خونریزی زن می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که باعث درمان ضعف قلب و بدن می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که بیماری قولنج را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که کرم در شکم را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که غلبه بلغم و صفرا را درمان می‌نماید و گوشت را زیاد و کم می‎کند؛
  • فصل: آنچه که رطوبت و یبوست را درمان می‌سازد؛
  • فصل: استفراغ برای هر بیماری نافع است؛
  • فصل: آنچه که با اسپند و کندر درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با سیاهدانه درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که تکرر دردناک ادرار را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که بادهای پیچیده که باعث کج شدن صورت و چشم می‌گردد را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که بیماری پیسی و بهق را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که سردرد را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که سنگ کلیه و مثانه را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که بیماری یرقان را درمان می‎سازد؛
  • فصل: آنچه که درد گوش را درمان می‎سازد؛
  • فصل: آنچه که تشنگی بسیار و خشکی دهان و آب دهان را درمان می‌سازد؛
  • فصل: گردآورنده‌ی داروی تمام بیماری‌ها؛
  • فصل: آنچه که بواسیر را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که کثیفی بسیار را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که با اثمد درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که درد چشم را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که بیماری سل را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که سرفه را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که سفیدی چشم و درد دندان و باد در مفاصل را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که سردی سر را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که باد ام صبیان را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که رطوبت و ضعف نوزاد را برطرف می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که گزیدگی مار و عقرب را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که درد شکم را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که بیماری فلج و تشنج را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که درد حلق را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که سردی معده و تپش قلب را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که درد طحال را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که درد کلیه را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که شکم درد را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که دردهای بدن و غلبه حرارت را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که دل‌پیچه را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که درد قلب را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که بواسیر و باد را درمان می‌سازد؛
  • فصل: شیر شتر درمان هر بیماری است؛
  • فصل: آنچه که برص و جذام و بیماری خبیث را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که ترس را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که جنون و صرع را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که به وسیله‌ی داروی شافیه درمان می‌گردد، و این دارو درمان بسیاری از بیماری‌هاست؛
  • فصل: آنچه که تمام بیماری‌ها را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که زودانزالی را درمان و موجب کثرت منی می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که زخم را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که با نماز شب درمان می‎گردد؛
  • فصل: آنچه که با مسافرت خصوصا سفر حج و عمره درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با روزه درمان می‌گردد؛
  • فصل: سخنانی در توصیف بدن‌ها؛
  • فصل: آنچه که زن مستحاضه بدان درمان می‌گردد؛

مباحث غیر متداول مسائل کلی

  • فصل: برخی از دسته‌های مردم که کسی از ایشان نیک نمی‌گردد و عمل خیر را مگر به صورت نادر انجام نمی‌دهند؛
  • فصل: برای هر اهل خانه‌ای حجتی است که روز قیامت بر ایشان محاجه می‌گردد؛
  • فصل: برخی ویژگی‌ها که کسی از آنها خالی نیست، مگر به صورت نادر؛
  • فصل: هیچ مخلوقی نیست مگر اینکه شخص دیگری بر او غالب می‌گردد؛
  • فصل: برق جز در زمان باران نمی‌زند، حتی اگر باران در جای دیگری باشد؛
  • فصل: کسی به سوی گمراهی دعوت نمی‌کند مگر اینکه کسی از او پیروی می‌کند؛
  • فصل: هیچ قطره‌ای از آسمان فرود نمی‌آید مگر اینکه به همراه خود فرشته‌ای دارد؛
  • فصل: باران هر روز بر جایی فرود می‌آید؛
  • فصل: هیچ باد و طوفانی ایجاد نشد مگر با یک اندازه‌ی معینی به جز طوفان قوم عاد، و هیچ بارانی نبارید مگر با یک وزن معینی به جز باران حضرت نوح (ع)؛
  • فصل: هیچ سالی کمتر از سال دیگر باران نباریده است؛
  • فصل: هر نوزادی به همراه فطرت به دنیا می‌آید؛
  • فصل: یاد خداوند متعال در هر حالی نیکوست؛
  • فصل: گونه‌های خواب و رؤیا؛
  • فصل: بر هر بادی فرشته‌ای گمارده شده است، و هر بادی دارای نامی است؛
  • فصل: اولین مخلوق خداوند متعال؛
  • فصل: واگیر و فال بد و اموری از این قبیل وجود ندارد؛
  • فصل: مستحب بودن شروع هر کاری با نام خداوند متعال؛
  • فصل: در هر چیزی که مصلح بدن انسان است اسراف معنا ندارد؛
  • فصل: مستحب بودن شانه زدن هنگام هر نماز واجب یا مستحب؛
  • فصل: مستحب بودن روغن‌مالی کردن با روغن بنفشه، و برگزیدن آن از میان روغن‌های دیگر؛
  • فصل: نافع‌ترین روغن‌ها برای بدن انسان روغن رازی است که همان زنبق است؛
  • فصل: مستحب بودن برگزیدن گیاه آس و گل‌ها بر سایر گیاهان خوشبو؛
  • فصل: قوم عرب در تمامی امور به دین حنیفی از مجوس نزدیک‌تر بوده‌اند؛
  • فصل: هیچ فردی بغض علی و امامان معصوم (ع) را ندارد مگر منافق یا زنازاده یا کسی که مادرش او را در حیض حامله شده باشد؛
  • فصل: برای هر انسان مریضی اگر مؤمن باشد، تنها حسناتی که در حالت سلامت انجام می‌دهد نوشته می‌شود نه سیئات؛
  • فصل: بیماری کفاره‌ی گناهان انسان مؤمن می‌باشد؛
  • فصل: جایز نبودن شکایت بردن نزد کسی از مخالفین، و جایز بودن بردن شکایت نزد مؤمنان؛
  • فصل: هر کس کاری از کارهای نیک را به نیابت از میت همانند نماز و روزه و حج و امور دیگر را انجام دهد، ثواب آن کار برای زنده و میت مضاعف می‌گردد؛
  • فصل: هر کس مرگ نزد او آید، ابلیس شیطانی را برای گمراه نمودن او می‌گمارد؛
  • فصل: هر مؤمنی جز با رضایتش از دنیا خارج نمی‌گردد؛
  • فصل: هر که کاری انجام می‌دهد لازم است که آن کار را محکم و بی‌نقص انجام دهد؛
  • فصل: کراهت مخفی نمودن مردن کسی که در زمان عدم حضور و غیبت فوت نمایند؛
  • فصل: مستحب بودن اعتنا به مرگ فرزندان و صبر نمودن نسبت به آنها؛
  • فصل: مستحب بودن استرجاع نمودن در هر مصیبت، و نیز هر زمان مصیبت را به یاد آورد؛
  • فصل: واجب بودن رضایت داشتن نسبت به قضای الهی به صورت مطلق؛
  • فصل: سزاوار است که بر مصیبتها و بلاها صبر نمود؛
  • فصل: شدیدترین بلاها برای مردم به ترتیب از آن انبیاء سپس اوصیاء و سپس اماثل و برگزیدگان است؛
  • فصل: هیچ اهل خانه‌ای نیستند مگر اینکه ملک الموت روزانه پنج بار به ایشان توجه می‌کند؛
  • فصل: اشکالی بر پوشیدن تمامی پوست‌ها مگر موارد استثنا وجود ندارد؛
  • فصل: مکروه بودن پوشیدن لباس سیاه مگر در موارد استثنا؛
  • فصل: بر شیعیان زیبنده است که بر آنچه توانایی دارند زینت نمایند؛
  • فصل: بهترین لباس در هر زمان، لباس اهل آن زمان است؛
  • فصل: مکروه بودن انگشت‌نما شدن به واسطه‌ی نوع لباس و مرکب و امور دیگر؛
  • فصل: پوشیدن انگشتر غیر نقره سزوار نیست؛
  • فصل: جایز بودن پوشیدن لباس به هر رنگی؛
  • فصل: آنچه که هنگام تلاوت انواع آیات سزاوار است که گفته شود؛
  • فصل: جایز بودن تلاوت قرآن در زمان غیبت با قرائت‌های مشهور میان مردم، نه تمام مطلق قرائت‌های روایت شده؛
  • فصل: یادگیری قرآن برای مردم مستحب و آموزش آن به صورت عینی مستحب و به صورت کفایی واجب است؛
  • فصل: مستحب بودن خواندن قرآن کریم در هر حالی مگر موارد استثنا؛
  • فصل: مستحب بودن زیاد خواندن قرآن کریم، و اینکه هر حرفی از آن دارای ثواب است؛
  • فصل: واجب بودن سجده بر قاری قرآن هر زمان که آیات سجده‌دار را تلاوت نمود، و بر شنونده هر زمان که آیات را بشنود؛
  • فصل: مستحب است که انسان هرگاه نعمت پروردگار متعال را به یاد آورد سجده کند و یا اینکه گونه‌ی خود را بر خاک قرار دهد و یا اینکه اگر بر مرکب سوار بود گونه خود را بر برآمدگی زین قرار دهد، و هر گاه نعمت خداوند متعال بر او تکرار شد سجده نماید؛
  • فصل: هر دعای مشروعی که مؤمن به آن اقدام نماید مستجاب است و یا اینکه مستوجب ثواب است و یا اینکه موجب دفع عقاب پروردگار می‌گردد؛
  • فصل: مستحب بودن برگزیدن دعا از میان دیگر عبادت‌های مستحب؛
  • فصل: مستحب است که انسان هرگاه محتاج امر کوچک یا بزرگی گردد از خداوند متعال درخواست نماید؛
  • فصل: دعا انواع بلا را دفع می‌نماید؛
  • فصل: هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر سه چشم؛
  • فصل: هر چیزی حدی دارد مگر ذکر خداوند، پس سزاوار است که فراوان گفته شود و هیچ محدودیتی در کثرت ندارد؛
  • فصل: برای شکر نمودن هر نعمتی اعتراف به آن نعمت و گفتن "الحمد لله" کافی است؛
  • فصل: مستحب بودن ذکر نام خدای متعال و پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع) در هر مجلسی؛
  • فصل: وجوب صلوات بر محمد و آل محمد (ع) هر زمان نام او برده می‌شود؛
  • فصل: مستحب بودن مقدم نمودن صلوات بر محمد و آل محمد هر زمان نام فردی از پیامبران برده شود و بخواهد بر ایشان صلوات فرستاده شود؛
  • فصل: مستحب بودن تهلیل گفتن و برگزیدن آن بر دیگر اذکار؛
  • فصل: برای هر چیزی زکاتی هست؛
  • فصل: خداوند متعال فرشتگان خود را به دعا کردن برای کسی امر ننمود مگر آنکه دعای ایشان را مستجاب نمود؛
  • فصل: آنچه که سفر جز برای آن سزاوار نیست؛
  • فصل: فال امری قراردادی است و سزاوار نیست به آن توجه نمود؛
  • فصل: یادگیری قوانین و احوال نجوم جایز نیست، مگر برای هدایت در خشکی یا دریا، و جایز نیست بر اساس آن حکم نمود؛
  • فصل: گروهی از افرادی که عمل به حرف ایشان جایز نیست؛
  • فصل: هر کس صدقه بدهد هر روزی خواست مسافرت نماید، هر چند در روزهایی که سفر در آنها مکروه است؛
  • فصل: در نقطه‌ی اوج هر پلی شیطانی وجود دارد، سزاوار است در آنجا نام خدا برده شود؛
  • فصل: برای هر چیزی نقطه‌ی اوجی وجود دارد؛
  • فصل: سزاوار نیست در چیزی اسراف شود مگر در حج و عمره؛
  • فصل: بر کسی که قصد مسافرت دارد سزاوار است که برادران دینی خود را باخبر نماید، و بر ایشان سزاوار است که در زمان برگشت او به ملاقات او آیند؛
  • فصل: حقوق چهارپایان بر صاحبانشان؛
  • فصل: مکروه بودن زدن بر صورت چهارپایان و هر موجود زنده؛
  • فصل: هر کار لهوی باطل است مگر سه کار؛
  • فصل: مکروه بودن مبالغه کردن در قیمت چهارپایان؛
  • فصل: جایز بودن ازدواج کردن نرهای پرندگان و چهارپایان با دختر و مادر خود؛
  • فصل: مکروه بودن اخته کردن چهارپایان و آزار جنسی آنها مگر سگها؛
  • فصل: در ارتباط با مردم حتی اهل سنت سزاوار است که ادای امانت و شهادت دادن و عیادت مریض و شرکت در تشییع جنازه و رعایت حسن همسایگی و نماز در مساجد رعایت گردد؛
  • فصل: استحباب ارج نهادن و احترام گذاشتن به دوستان؛
  • فصل: مستحب بودن نفع دادن به برادران و دوستان، و دوری از دشمنی با مردم؛
  • فصل: مستحب بودن محبت و مهربانی کردن به مردم؛
  • فصل: بخشی از افراد که سزاوار نیست در برخورد با ایشان اول سلام نمود؛
  • فصل: هر مؤمنی همسایه‌ای دارد که او را آزار می‌دهد؛
  • فصل: مستحب بودن استثنا کردن مشیت خداوند متعال در قرآن کریم در هر مکانی که مناسب باشد؛
  • فصل: مستحب بودن اخلاق نیکو برابر مردم؛
  • فصل: آنکه بوسیدن دست و دهان و سر او سزاوار است؛
  • فصل: حرام بودن هر دروغی مگر موارد استثنا؛
  • فصل: مستحب بودن نگاه به تمامی نیکوکاران از نسل پیامبر اکرم (ص)؛
  • فصل: برداشتن مقداری از خاک کعبه جایز نیست، هر که چنین کند باید آن را بازگرداند؛
  • فصل: جایز نبودن برداشتن مقداری از خاک و ریگ مسجد؛
  • فصل: برای هر امامی عهدی بر گردن دوستداران او می‌باشد و بر ایشان است که او را زیارت نمایند؛
  • فصل: برترین بقاع متبرکه؛
  • فصل: بهترین مال؛
  • فصل: خداوند متعال مخلوقاتی بیشتر از فرشتگان و شیاطین نیافریده است؛
  • فصل: زیارت امام حسین (ع) برترین اعمال است؛
  • فصل: مستحب نبودن مسافرت برای زیارت قبور مگر زیارت قبور پیامبران و امامان (ع)؛
  • فصل: برترین نیکی و والاترین حقوق؛
  • فصل: سزاوار است که انسان از هر چه می‌بیند عبرت گیرد و در آن تفکر نماید؛
  • فصل: هر کار نیکو و معروفی صدقه است؛
  • فصل: سزاوار است که کار نیک را در حق همه انجام داد؛
  • فصل: مستحب بودن انجام کار نیک در حق سادات؛
  • فصل: مستحب بودن منفعت بردن مؤمنان؛
  • فصل: مستحب بودن شاد نمودن مؤمنان؛
  • فصل: خداوند متعال روزی‌های حال را تقسیم نمود نه روزی‌های حرام، هر که حرامی را مرتکب شود به همان اندازه از حلال او کسر می‌گردد؛
  • فصل: روزی‌ها بر دو گونه است، روزی‌هایی که به خواستن و طلب بستگی دارد و روزی‌هایی که به خواستن بستگی ندارد؛
  • فصل: مستحب بودن انجام مهم‌ترین کارها به صورت بدون واسطه، و انجام کارهای دیگر با نیابت دیگران؛
  • فصل: سزاوار است که والاترین کارها برگزیده شود و رها نمودن کارهای پست؛
  • فصل: چیزی از آثار رسول الله (ص) بدون تغییر باقی نمانده است، مگر سه چیز؛
  • فصل: جاهلیت همه چیز دین حضرت ابراهیم (ع) را تضییع نموده است مگر سه چیز؛
  • فصل: لذیذترین لذت‌ها؛
  • فصل: بزرگترین فتنه‌ها؛
  • فصل: بیشترین دشمنان؛
  • فصل: اولین چیزی که با آن از خداوند متعال سرپیچی شد؛
  • فصل: بهترین زنان؛
  • فصل: بدترین زنان؛
  • فصل: آنچه که خیر دنیا و آخرت را گرد می‌آورد؛
  • فصل: در هر چیزی اسراف راه دارد جز در زنان؛
  • فصل: خداوند متعال امتی را به خاطر لواط هلاک نمود و کسی را به خاطر زنا هلاک نکرد؛
  • فصل: کسی که بر عمل لواط اصرار نماید مردم را به سوی خود دعوت می‌کند؛
  • فصل: هیچ چیز برای خداوند متعال محبوبتر از این نیست که اطاعت گردد و از او سرپیچی نشود؛
  • فصل: آنچه که تمام حیوانات می‌دانند؛
  • فصل: برترین عبادت‌ها؛
  • فصل: خداوند متعال از چیزی نهی ننموده است مگر اینکه در آن عصیان شد؛
  • فصل: هر اناری یک دانه‌ای از بهشت دارد؛
  • فصل: مشارکت در هر غذایی سزاوار است مگر انار؛
  • فصل: در هر آنچه خداوند متعال حلال نموده است مصلحت بندگان است، و در هر آنچه حرام نموده مایه ضرر است؛
  • فصل: بر هر برگی از گیاه کاسنی قطره‌ای از بهشت است و بر گیاه تره قطراتی از بهشت است؛
  • فصل: بهترین آب بر روی زمین، و بدترین آب بر روی زمین؛
  • فصل: انواع قاضیان؛
  • فصل: گونه‌های مردم؛
  • فصل: خداوند متعال عذاب را از قومی برطرف ننمود و آنان را گمراه نمود، مگر قوم یونس (ع)؛
  • فصل: اولین کسی که وارد بهشت می‌گردد؛
  • فصل: روز عاشورا بزرگترین مصیبت میان ایام را دارد؛
  • فصل: هر جزع و گریه‌ای مکروه است مگر موارد استثنا؛
  • فصل: هر چیزی بر امام حسین (ع) گریه نمود مگر موارد استثنا؛
  • فهرست.[۲]

دربارهٔ پدیدآورنده

شیخ محمد حر عاملی (متولد ۱۰۳۳ ق، لبنان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: حسن حر عاملی، محمد حُرّ، سید حسن حسینی عاملی، علامه مجلسی، ملا محسن فیض کاشانی، سید هاشم بحرانی، مولا محمد کاشانی به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «جواهر السنیّه»، «صحیفه ثانیه»، «الایقاظ من الهجعه برهان علی الرجعه»، «خلق الکافر»، «وسائل الشیعه»، «هدایه الاُمّه»، «اثبات الهداه»، «بدایه الهدایه» برخی از این آثار است[۳]

پانویس

  1. ↑ شبکه جامع کتاب گیسوم
  2. ↑ فهرست کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
  3. ↑ وبگاه پژوهشگاه باقرالعلوم

کتاب‌های وابسته

دریافت متن

برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=الفصول_المهمة_فی_أصول_الأئمة_ج۳_(کتاب)&oldid=1163890»