الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۳ (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '| ناشر = انتشارات ' به '| ناشر = ')
 
(۶۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان           = الفصول المهمة فی أصول الأئمة{{عم}}، ج ۳
| عنوان پیشین =
| عنوان اصلی     =  
| عنوان = الفصول المهمة فی أصول الأئمة {{عم}}، ج ۳
| تصویر           = 56353456.jpg
| عنوان پسین =
| اندازه تصویر   = 200px
| شماره جلد =
| از مجموعه   =
| عنوان اصلی =  
| زبان           = عربی
| تصویر = 300006941.jpg
|زبان اصلی     =
| اندازه تصویر = 200px
| نویسنده         = [[محمد حر‌ عاملی]]
| از مجموعه =  
| نویسندگان         =  
| زبان = عربی
| تحقیق یا تدوین   =[[محمد قائینی]]  
| زبان اصلی =  
| زیر نظر           =  
| نویسنده = [[محمد حر‌ عاملی]]
| به کوشش           =
| نویسندگان =  
| مترجم             =
| تحقیق یا تدوین =[[محمد قائینی]]  
| مترجمان           =
| زیر نظر =  
| ویراستار         =
| به کوشش =  
| ویراستاران       =
| مترجم =  
| موضوع           = [[امامت]] و [[ولایت]]
| مترجمان =  
| مذهب           = [[شیعه]]
| ویراستار =  
| ناشر           = [[انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]]{{ع}}
| ویراستاران =  
| به همت           =
| موضوع = [[امامت]] و [[ولایت]]
| وابسته به         =  
| مذهب = شیعه
| محل نشر   = قم، ایران
| ناشر = مؤسسه معارف اسلامی امام رضا {{ع}}
| سال نشر       = ۱۳۷۶
| به همت =  
| تعداد جلد        =
| وابسته به =  
| صفحه            = ۴۳۲
| محل نشر = قم، ایران
| قطع            = وزیری
| سال نشر = ۱۳۷۶
| نوع جلد        =گالینگور
| تعداد صفحات = ۴۳۲
| شابک           = (نامعلوم)
| شابک =  
| رده‌بندی کنگره    =‏‫‬‭‏‫‬‭BP۱۳۵‭‏‫‬‭/ح‌۴و۵۰۹۵ ۱۳۷۶
| شماره ملی =‏‫‭م۸۰-۱۳۸۸۹
| رده‌بندی دیویی    =‏‫‬‭۲۹۷/۲۱۲‭‬‬
| شماره ملی         =‏‫‭م۸۰-۱۳۸۸۹
}}
}}
این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه‌جلدی '''[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|الفصول المهمة فی أصول الأئمة]]''' است، به زبان عربی در بردارنده قواعد کلی که از [[ائمه اطهار]]{{عم}} درباره [[اصول دین]] و [[فروع دین]] و طب و [[اصول فقه]] می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محمد حر‌ عاملی]] است و [[انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]]{{ع}} انتشار آن را به عهده داشته است<ref name=p1>[https://www.gisoom.com/book/1128258/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A6%D9%85%D9%87-%D8%AA%DA%A9%D9%85%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%B3%D8%A7%D8%A6%D9%84-%D8%AC%D9%84%D8%AF-2/ شبکه جامع کتاب گیسوم]</ref>.
این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه‌جلدی '''[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|الفصول المهمة فی أصول الأئمة]]''' است، به زبان عربی در بردارنده قواعد کلی که از [[ائمه اطهار]] {{عم}} درباره [[اصول دین]] و [[فروع دین]] و طب و [[اصول فقه]] می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محمد حر‌ عاملی]] است و [[انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]] {{ع}} انتشار آن را به عهده داشته است.<ref>[https://www.gisoom.com/book/1128258/ شبکه جامع کتاب گیسوم]</ref>


==دربارهٔ کتاب==
== دربارهٔ کتاب ==
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف، در مقدمه‌ای که بر کتاب نوشته تقاضای دوستان را برای جمع‌آوری کتابی در کلیات انگیزه خود را برای نوشتن چنین کتابی معرفی کرده و با اشاره به نامی که خود بر کتاب نهاده اقدام به بیان دوازده مقدمه که فواید مهمی در آنها هست و تعدادشان نیز از باب تبرک به این مقدار رسیده می‌نماید. این مقدمات در مورد حجیت نصّ عامّ ظاهر العموم در افراد ظاهره الفردیه‌اش می‌باشد که به قول مؤلف برخی از اخبار مؤید این معنا می‌باشند.  


==فهرست کتاب==
صد و بیست باب در مورد اصول دین بیان شده، در مورد اصول فقه هم هشتاد و چهار باب تبیین گردیده، ابواب چهل و شش‌گانه فقهی موضوع دیگر بخش کتاب است که هر یک از آنها نیز دارای فروعاتی می‌باشد، در بخش طب صد و چهل و یک باب وجود دارد، نوادر کلیات نام آخرین بخش کتاب است که دارای صد و سی و هشت باب می‌باشد.
====أبواب الکلیات المتعلقة بالطب و ما یناسبها====
*باب: ان الداء من اللّه و الشفاء من اللّه؛
*باب: انواع الادویة النافعة
*باب: أنه لا بأس بالمداواة، و بط الجراح و الکی بالنار و الدواء، و ان کان فیه شیء من السموم التی لا یغلب معها ظن الموت و جمیع الأدویة إلّا الحرام؛
*باب: ما یحمی منه المریض؛
*باب: انه لا حمیة بعد سبعة ایام؛
*باب: استحباب ترک المداواة مهما أمکن الصبر مع عدم الخطر؛
*باب: وجوب المداواة مع الحاجة و الخطر بالترک؛
*باب: أنه لا دواء انفع للحمی من الماء البارد و الدعاء و السکر علی الریق؛
*باب: أنه لا دواء انفع لجمیع الامراض من الصدقة؛
*باب: ان الدعاء شفاء من کل داء؛
*باب: ان التربة الحسینیة شفاء من کل داء و امان من کل خوف؛
*باب: نبذة من أدویة البلغم؛
*باب: جملة مما یجلو البصر؛
*باب: شروط الاستشفاء بالتربة الحسینیة علی مشرفها السلام؛
*باب: الاستشفاء بتراب قبر النبی{{صل}} و الأئمة{{عم}}؛
*باب: التداوی بالطین الارمنی؛
*باب: ان کل داء من التخمة الا الحمی؛
*باب: ان ما یسقط من الخوان، فیه شفاء لکل داء خصوصا وجع الخاصرة؛
*باب: ما یستحب من الدعاء الذی لا یضر معه طعام؛
*باب: ما یتداوی منه بالابتداء بالملح و الختم به؛
*باب: ما یدفع جمیع الأمراض إلّا مرض الموت؛
*باب: ما یتداوی منه بالسعد؛
*باب: ما یورث النسیان؛
*باب: ما یسمن و ما یهزل؛
*باب: ما یتداوی منه بخبز الارز؛
*باب: ما یتداوی منه بالسویق؛
*باب: ما یتداوی منه بلحم البقر و السلق؛
*باب: التداوی بألبان البقر و شحومها؛
*باب: ما یتداوی منه بلحوم القباج و القطا القطاة؛
*باب: ما ینفع من کل شیء و ما یضر من کل شی؛
*باب: ما یتداوی منه بالهریسة؛
*باب: ما یتداوی منه بأکل البیض؛
*باب: ما یتداوی منه بالملح؛
*باب: ما یتداوی منه بالزیتون؛
*باب: ما یتداوی منه بأکل العسل و انه شفاء لکل داء؛
*باب: ما یتداوی منه بالعسل و الحبة السوداء؛
*باب: ما یتداوی منه بالسکر؛
*باب: انه لا ینبغی التداوی بدواء مرّ لغیر ضرورة؛
*باب: ما ینبغی التداوی منه بالسکر السلیمانی و الطبرزد؛
*باب: ما یتداوی منه بالسمن؛
*باب: ما یتداوی منه باللبن؛
*باب: ان اللبن لا ضرر فیه؛
*باب: ما یتداوی منه بالجبّن و الجوز؛
*باب: ما یتداوی منه بالارز؛
*باب: ما یتداوی منه باللوبیا و الماش؛
*باب: ما یتداوی منه بالتمر؛
*باب: ان لکل ثمرة سما فینبغی غسلها قبل أکلها؛
*باب: ما یتداوی منه بالتفاح؛
*باب: ما یتداوی منه بسویق التفاح؛
*باب: ما یتداوی منه بالکمأة؛
*باب: ما یتداوی منه بالتین؛
*باب: ما یتداوی منه بالکمثّری؛
*باب: ما یتداوی منه بالاجّاص؛
*باب: ما یتداوی منه بالغبیراء؛
*باب: ما یتداوی منه بالهندباء؛
*باب: ما یتداوی منه بالحوک؛
*باب: ما یتداوی منه بالکراث؛
*باب: ما یتداوی منه بالسذاب؛
*باب: ما یتداوی منه بالسلق؛
*باب: ما یتداوی منه بالدباء؛
*باب: ما یتداوی منه بالفجل؛
*باب: ما یتداوی منه بالجزر؛
*باب: ما یتداوی منه باللفت؛
*باب: ما یتداوی منه بالباذنجان؛
*باب: ما یتداوی منه بالبصل؛
*باب: ما یتداوی منه بالحلبة؛
*باب: ما یتداوی منه بالاطریفل؛
*باب: ما یتداوی منه بالعناب؛
*باب: ما یتداوی منه بالحنظل؛
*باب: انه لا بائس بمداواة الیهود و النصاری للمرضی؛
*باب: ما ینبغی ترک مداواته ان امکن؛
*باب: ما یتداوی منه بالصبر و المرّ و الکافور؛
*باب: کثرة شرب الماء مادة لکل داء؛
*باب: ان ماء زمزم شفاء من کل داء مع قصد الشفاء؛
*باب: ان ماء میزاب الکعبة شفاء؛
*باب: ان سؤر المؤمن شفاء؛
*باب: ان ماء المطر شفاء من کل داء اذا قرئ علیه الحمد و الاخلاص و المعوذتان سبعین مرة؛
*باب: ان کل مأکول أو مشروب یبقی منه فی البدن أربعین یوما؛
*باب: انه لا یجوز الاستشفاء بشیء من المحرمات أکلا و شربا؛
*باب: انه لا یجوز التداوی بشیء من المحرمات کالخمر و النبیذ اکتحالا؛
*باب: ما یتداوی منه بالاستنجاء بالماء البارد؛
*باب: ما یتداوی به الاسنان و اللثة؛
*باب: أدویة الحمی؛
*باب: ما یتداوی منه بالحجامة؛
*باب: ما یداوی به التخم؛
*باب: ما یداوی به وجع الخاصرة؛
*باب: جواز التداوی بأبوال الابل و البقر و الغنم و البان الاتن؛
*باب: ما یقطع الدم عن المرأة؛
*باب: ما یداوی به ضعف البدن و القلب؛
*باب: ما یداوی به القولنج؛
*باب: ما یداوی به الدود فی البطن؛
*باب: ما یداوی به البلغم و المرة و ما یزید اللحم و ینقصه؛
*باب: ما یداوی به الرطوبة و الیبوسة؛
*باب: ان القیء ینفع کل داء؛
*باب: ما یداوی بالحرمل و الکندر؛
*باب: ما یتداوی منه بالحبة السوداء؛
*باب: ما یداوی به تقطیر البول؛
*باب: ما یداوی به الریاح الشابکة و التی تمیل الوجه و العین؛
*باب: ما یداوی به الوضح و البهق؛
*باب: ما یداوی به وجع الرأس؛
*باب: ما یداوی به الحصاة؛
*باب: ما یداوی به الیرقان؛
*باب: ما یداوی به وجع الاذن؛
*باب: ما یداوی به کثرة العطش و یبس الفم و الریق؛
*باب: جامع فی ادویة الامراض؛
*باب: ما تداوی به البواسیر؛
*باب: ما یداوی به الوسخ الکثیر؛
*باب: ما یداوی منه بالاثمد؛
*باب: ما یداوی به من الرمد؛
*باب: ما یداوی به السل؛
*باب: ما یداوی به السعالغ
*باب: ما یداوی به بیاض العین و وجع الضرس و الریاح فی المفاصل؛
*باب: ما یداوی به برد الرأس؛
*باب: ما یداوی به ریح ام الصبیان؛
*باب: ما یداوی به البلة و الضعف فی المولود؛
*باب: ما یداوی به لدغة الحیة و العقرب؛
*باب: ما یداوی به الشوصة؛
*باب: ما یداوی به الفالج و اللقوة؛
*باب: ما یداوی به وجع الحلق؛
*باب: ما یداوی به برد المعدة و خفقان الفؤاد؛
*باب: ما یداوی به وجع الطحال؛
*باب: ما یداوی به وجع الجنب؛
*باب: ما یداوی به البطن؛
*باب: ما یداوی به اوجاع الجسد و غلبة الحرارة؛
*باب: ما یداوی به الزحیر؛
*باب: ما یداوی به المغص؛
*باب: ما یداوی به البواسیر و الارواح؛
*باب: ان البان اللقاح شفاء من کل داء؛
*باب: ما یداوی به البرص و الجذام و الداء الخبیث؛
*باب: ما یداوی به الفزع؛
*باب: ما یداوی به الجنون و الصرعغ
*باب: ما یداوی بالدواء المسمی بالشافیة و هو لأکثر الامراض و العلل؛
*باب: ما یداوی به جمیع الامراض و العلل؛
*باب: ما یتداوی به لقوة الجماع و کثرة الماء؛
*باب: ما یتداوی منه بالباذنجان؛
*باب: ما یداوی به الجرح؛
*باب: ما یتداوی منه بصلوة اللیل؛
*باب: ما یتداوی منه بالسفر خصوصا الی الحج و العمرة؛
*باب: ما یتداوی منه بالصوم؛
*باب: جمل من تشریح الابدان ؛
*باب: ما یتداوی به المستحاضة؛


====نوادر الكليات====
== فهرست کتاب ==
باب: جملة من أصناف الناس الذين لا ينجب منهم أحد و لا يفعلون الخير إلا نادرا؛
{{فهرست اثر}}
باب: ان لكل اهل بيت حجة يحتج به عليهم يوم القيامة؛
==== فصل‌های مسائل کلی مرتبط با طب و مسائل مرتبط به آن ====
باب: نبذة من الخصال التى لا يخلو منها احد إلا نادرا؛
* فصل: مریضی از خداوند می‌باشد و درمان نیز از خداوند متعال می‌باشد؛
باب: انه ما من خلق الا و قد امر عليه آخر يغلبه ؛
* فصل: انواع داروهای نافع؛
باب: انه لا يكون البرق إلّا وقت المطر و لو كان في مكان آخر؛
* فصل: در درمان با دارو و بریدن زخم و سوزاندن با آتش و دارویی که مقداری سم در آن باشد که با وجود آن گمان مرگ نرود و تمامی داروهای دیگر ایرادی وجود ندارد، مگر داروهای حرام؛
باب: انه لا يدعو احد الى ضلال الا وجد من يتابعه؛
* فصل: آنچه که مریض باید از آن پرهیز نماید؛
باب: انه ما من قطرة تنزل من السماء الا و معها ملك ؛
* فصل: پس از هفت روز دیگر پرهیزی نخواهد بود؛
باب: ان المطر ينزل فى كل يوم في مكان ما؛
* فصل: مستحب بودن مداوا نکردن تا زمانی که صبر امکان داشته باشد و خطری وجود نداشته باشد؛
باب: انه ما خرجت ريح قط الا بمكيال الّا ريح عاد و ما نزل مطر قط الّا بوزن الا زمن نوح{{ع}}؛
* فصل: ضرورت مداوا کردن به هنگام نیاز و وجود خطر در صورت ترک مداوا؛
باب: انه ليس من سنة اقل مطرا من سنة؛
* فصل: هیچ دارویی برای تب نافع‌تر از آب خنک و دعا کردن و مصرف شکر در ناشتا نیست؛
باب: ان كل مولود يولد على الفطرة؛
* فصل: هیچ دارویی همانند صدقه نافع‌تر برای تمام مریضی‌ها نیست؛
باب: ان ذكر اللّه حسن على كل حال؛
* فصل: دعا نمودن درمانی برا تمام بیماری‌هاست؛
باب: وجوه الرؤيا؛
* فصل: تربت امام حسین {{ع}} درمانی برای تمام بیماری‌هاست و امنیتی از هر ترس است؛
باب: ان كل ريح موكل بها ملك، و كلّ ريح لها اسم؛
* فصل: برخی داروهای بلغم؛
باب: اول ما خلق اللّه؛
* فصل: برخی از مواردی که دیده را بینا می‌کند؛
باب: انه لا عدوى و لا طيرة و نحوهما؛
* فصل: شرایط شفا یافتن با تربت امام حسین {{ع}}، درود بر صاحب آن؛
باب: استحباب التسمية عند كل فعل؛
* فصل: شفا یافتن با خاک قبر پیامبر اکرم {{صل}} و امامان معصوم {{عم}}؛
باب: انه لا اسراف فيما يصلح البدن؛
* فصل: شفا یافتن با گِل ارمنی؛
باب: استحباب التمشط عند كل صلوة فرض أو نفل؛
* فصل: هر بیماری از پرخوری است مگر تب؛
باب: استحباب الادهان بدهن البنفسج و اختياره على سائر الادهان؛
* فصل: آنچه از سفره غذا می‌ریزد درمان تمام بیماری‌هاست خصوصا درد خاصره؛
باب: ان انفع الادهان للبدن الرازقي و هو الزنبق؛
* فصل: آنچه از دعا که غذا به همراه آن ضرر ندارد و مستحب می‌باشد؛
باب: استحباب اختيار الآس و الورد على انواع الريحان؛
* فصل: بیماری‌هایی که با شروع غذا با نمک و پایان غذا با نمک درمان می‌گردد؛
باب: ان العرب كانت اقرب الى الدين الحنيفى من المجوس في جميع الأشياء؛
* فصل: آنچه که تمامی بیماری‌ها را به جز بیماری مرگ درمان می‌نماید؛
باب: انه لا يبغض عليا و الأئمة إلّا منافق  أو ولد زنا أو من حملت به أمه في الحيض؛
* فصل: بیماری که با سعد درمان می‌گردد؛
باب: انه يكتب للمريض كل ما كان يعمله في صحته من الحسنات لا من السيئات ان كان مؤمنا ؛
* فصل: آنچه که باعث فراموشی می‌گردد؛
باب: ان المرض كفارة لذنوب المؤمن ؛
* فصل: چاق‌کننده و لاغرکننده؛
باب: عدم جواز الشكوى الى أحد من أهل الخلاف و جوازها إلى المؤمنين؛
* فصل: آنچه که با نان برنج درمان می‌گردد؛
باب: ان من فعل شيئا من أفعال الخير عن الميت كالصلوة و الصوم و الحج و غيرها، ضوعف الثواب للحي و الميت؛
* فصل: آنچه که با سویق درمان می‌گردد؛
باب: ان كل من حضره الموت، يوكل به ابليس شيطانا يضله؛
* فصل: آنچه که با گوشت گاو و غذای آب‌پز درمان می‌گردد؛
باب: ان كل مؤمن لا يخرج عن الدنيا إلا برضا منه؛
* فصل: درمان با لبنیات گاو و چربی‌های آن؛
باب: انه ينبغى لمن عمل عملا ان يحكمه؛
* فصل: آنچه که با گوشت کبک و گوشت پرنده قطا درمان می‌گردد؛
باب: كراهة كتم موت ميت مات فى غيبته؛
* فصل: آنچه که برای همه چیز نافع است و آنچه که برای همه چیز مضر است؛
باب: استحباب احتساب موت الاولاد و الصبر عليه؛
* فصل: آنچه که با حلیم درمان می‌گردد؛
باب: استحباب الاسترجاع عند كل مصيبة و كلما تذكر مصيبة؛
* فصل: آنچه که با خوردن تخم‌مرغ درمان می‌گردد؛
باب: وجوب الرضا بالقضاء مطلقا ؛
* فصل: آنچه که با نمک درمان می‌گردد؛
باب: انه ينبغى الصبر على المصائب و البلايا؛
* فصل: آنچه که با زیتون درمان می‌گردد؛
باب: ان اشد الناس بلاء الأنبياء ثم الأوصياء ثم الأماثل؛
* فصل: آنچه که با عسل درمان می‌گردد، و اینکه عسل درمان تمام بیماری‌هاست؛
باب: انه ما من اهل بيت الّا و ملك الموت يتصفحهم كل يوم خمس مرات؛
* فصل: آنچه که با عسل و سیاه‌دانه درمان می‌شود؛
باب: انه لا بأس بلبس جميع الجلود إلا ما استثنى ؛
* فصل: آنچه با شکر درمان می‌گردد؛
باب: كراهة لبس الثياب السواد إلّا ما استثنى؛
* فصل: درمان با داروی تلخ در غیر موارد اضطراری توصیه نمی‌شود؛
باب: انه ينبغى للشيعة ان يتزينوا بما قدروا عليه ؛
* فصل: آنچه که باید با شکر سلیمانی و طبرزد درمان گردد؛
باب: ان خير لباس كل زمان، لباس اهله؛
* فصل: آنچه که با بلدرچین(سمن) درمان می‌گردد؛
باب: كراهة الشهرة فى الملابس و المراكب و غيرها؛
* فصل: آنچه که با شیر درمان می‌گردد؛
باب: انه لا ينبغى التختم بغير الفضة؛
* فصل: در شیر ضرری وجود ندارد؛
باب: جواز لبس كل لون من الثياب؛
* فصل: آنچه که با پنیر و گردو درمان می‌گردد؛
باب: ما ينبغى أن يقال عند تلاوة أنواع من الآيات؛
* فصل: آنچه که با برنج درمان می‌گردد؛
باب: جواز القرائة بالقراءات المشهورة بين العامة لا بالقراءات المروية، في زمن الغيبة ؛
* فصل: آنچه که با لوبیا و ماش درمان می‌گردد؛
باب: استحباب تعلّم الناس القران و تعليمه الناس عينا و وجوبه كفاية؛
* فصل: آنچه که با خرما درمان می‌گردد؛
باب: استحباب قرائة القرآن على كل حال إلا ما استثنى؛
* فصل: در هر محصولی سمی وجود دارد، پس شستن آن قبل از خوردنش لازم است؛
باب: استحباب كثرة تلاوة القرآن، و ان كل حرف منه، له ثواب؛
* فصل: آنچه که با سیب درمان می‌گردد؛
باب: وجوب سجود التلاوة على القارئ، كلما قرأ عزيمة و على المستمع، كلما استمع؛
* فصل: آنچه که با سویق سیب درمان می‌گردد؛
باب: انه يستحب للانسان ان يسجد كلما ذكر نعمة لله عليه او يضع خده على التراب او على القربوس ان كان راكبا و يسجد كلما تجددت نعمة للّه عليه؛
* فصل: آنچه که با "کمأة" درمان می‌گردد؛
باب: ان كل دعاء مشروع يدعو به مؤمن فهو مستجاب او موجب للثواب او دفع العقاب؛
* فصل: آنچه که با انجیر درمان می‌گردد؛
باب: استحباب اختيار الدعاء على سائر العبادات المستحبة؛
* فصل: آنچه که با گلابی درمان می‌گردد؛
باب: انه يستحب للانسان ان يطلب كلما يحتاج اليه من اللّه صغيرا كان أو كبيرا؛
* فصل: آنچه که با آلو درمان می‌گردد؛
باب: ان الدعاء يرد انواع البلاء؛
* فصل: آنچه که با درخت "غبیراء" درمان می‌گردد؛
باب: ان كل عين باكية يوم القيامة الا ثلاث؛
* فصل: آنچه که با کاسنی درمان می‌گردد؛
باب: ان كل شيء له حد الا الذكر فينبغي الاكثار منه و لا حد له في الكثرة؛
* فصل: آنچه که با پونه درمان می‌گردد؛
باب: ان كل نعمة، يجزي في شكرها الاعتراف بها و قول: الحمد لله؛
* فصل: آنچه که با تره درمان می‌گردد؛
باب: استحباب ذكر اللّه و النبى{{صل}} و الائمة{{عم}} في كل مجلس؛
* فصل: آنچه که با سداب درمان می‌گردد؛
باب: وجوب الصلوة على محمد و آله كلما ذكر؛
* فصل: آنچه که با چغندر درمان می‌گردد؛
باب: استحباب تقديم الصلوة على محمد و آله كلما ذكر احد من الانبياء و اراد ان يصلي عليه؛
* فصل: آنچه که با کدو درمان می‌گردد؛
باب: استحباب التهليل و اختياره على سائر الأذكار؛
* فصل: آنچه که با ترب درمان می‌گردد؛
باب: ان لكل شىء زكاة؛
* فصل: آنچه که با هویج درمان می‌گردد؛
باب: ان اللّه ما امر ملائكته بالدعاء لاحد إلا استجاب لهم فيه؛
* فصل: آنچه که با شلغم درمان می‌گردد؛
باب: ما لا ينبغى السفر الا لأجله؛
* فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
باب: ان الطيرة على ما تجعل و انه لا ينبغى الالتفات إليها؛
* فصل: آنچه که با پیاز درمان می‌گردد؛
باب: انه لا يجوز تعلم احكام النجوم و احوالها إلا ما يهتدى به في بر أو بحر و انه لا يجوز الحكم بها؛
* فصل: آنچه که با شنبلیله درمان می‌گردد؛
باب: جملة ممن لا يجوز العمل بقولهم؛
* فصل: آنچه که با داروی "اطریفل" درمان می‌گردد؛
باب: ان من تصدق فليسافر أى يوم شاء و لو في ايام المكروهة؛
* فصل: آنچه که با عناب درمان می‌گردد؛
باب: ان على ذروة كل جسر شيطانا  فينبغى التسمية عنده؛
* فصل: آنچه که با حنظل درمان می‌گردد؛
باب: ان لكل شىء ذروة؛
* فصل: اشکالی در درمان مریض‌های یهودی و مسیحی نیست؛
باب: انه لا ينبغى الاسراف في شىء الا في الحج و العمرة؛
* فصل: آنکه درمان نکردن او در صورت امکان بهتر است؛
باب: انه ينبغى لمن اراد سفرا ان يعلم اخوانه و ينبغي لهم اذا قدم أن يأتوه؛
* فصل: آنچه که با گیاهان "صبر"، "مرّ" و "کافور" درمان می‌گردد؛
باب: حقوق الدواب على اربابها؛
* فصل: نوشیدن فراوان آب، ماده‌ای برای درمان هر بیماری؛
باب: كراهة ضرب وجوه الدواب و كل ذي روح؛
* فصل: قطعا نوشیدن آب زمزم به قصد شفا، شفای هر بیماری است؛
باب: ان كل لهو باطل الا ثلاثة؛
* فصل: قطعا نوشیدن آب ناودان کعبه شفا و درمان است؛
باب: كراهة المغالات في قيمة البهائم؛
* فصل: قطعا باقیمانده غذای مؤمن شفا و درمان است؛
باب: جواز  تزويج الذكران من الطير و البهائم، بابنته و أمه؛
* فصل: قطعا آب باران اگر بر آن سوره‌های حمد و اخلاص و معوذتین هفتاد مرتبه خوانده شود، شفای هر بیماری است؛
باب: كراهة اخصاء  الدواب و التحريش بينها إلا الكلاب؛
* فصل: قطعا اثری از هر آشامیدنی یا خوردنی تا چهل روز در بدن باقی می‌ماند؛
باب: انه ينبغى معاشرة الناس  حتى العامة بأداء الامانة و اقامة الشهادة و عيادة المرضى و تشييع الجنائز و حسن الجوار و الصلوة في المساجد؛
* فصل: درمان نمودن با نوشیدنی یا خوردنی حرام جایز نیست؛
باب: استحباب تعظيم الأصحاب و توقيرهم؛
* فصل: درمان نمودن با حرام از قبیل باده و هر شراب مست‌کننده جایز نیست؛
باب: استحباب استفادة الاخوان و الاصدقاء و اجتناب عداوة الناس؛
* فصل: آنچه که با شستن موضع مدفوع با آب سرد درمان می‌گردد؛
باب: استحباب التحبب الى الناس و التودد اليهم؛
* فصل: آنچه که برای درمان دندان‌ها و لثه به کار می‌رود؛
باب: جملة من الأصناف الذين لا ينبغى  ابتداؤهم بالسلام؛
* فصل: داروهای تب؛
باب: ان كل مؤمن له جار يؤذيه؛
* فصل: آنچه که با حجامت درمان می‌گردد؛
باب: استحباب استثناء مشية اللّه في الكتاب في كل موضع يناسب؛
* فصل: آنچه که برای درمان پرخوری و چاقی به کار می‌رود؛
باب: استحباب حسن الخلق مع الناس ؛
* فصل: آنچه که برای درمان درد لگن خاصره به کار می‌رود؛
باب: من ينبغى تقبيل يده و فمه و رأسه؛
* فصل: جایز بودن درمان با ادرار شتر و گاو و گوسفند، و شیر ماده الاغ؛
باب: تحريم كل كذب الا ما استثنى؛
* فصل: آنچه که باعث قطع خونریزی زن می‌گردد؛
باب: استحباب النظر الى جميع صلحاء ذرية النبي{{صل}}؛
* فصل: آنچه که باعث درمان ضعف قلب و بدن می‌گردد؛
باب: انه لا يجوز اخذ شيء من تراب الكعبة فمن فعل وجب ان يرده؛
* فصل: آنچه که بیماری قولنج را درمان می‌کند؛
باب: عدم جواز اخذ شىء من تراب المسجد و حصاه؛
* فصل: آنچه که کرم در شکم را درمان می‌کند؛
باب: ان لكل امام عهدا في عنق اوليائه و ان عليهم ان يزوروه؛
* فصل: آنچه که غلبه بلغم و صفرا را درمان می‌نماید و گوشت را زیاد و کم می‎کند؛
باب: افضل البقاع؛
* فصل: آنچه که رطوبت و یبوست را درمان می‌سازد؛
باب: خير المال؛
* فصل: استفراغ برای هر بیماری نافع است؛
باب: ان اللّه ما خلق خلقا اكثر من الملائكة و الشياطين؛
* فصل: آنچه که با اسپند و کندر درمان می‌گردد؛
باب: ان زيارة الحسين عليه السلام أفضل الاعمال؛
* فصل: آنچه که با سیاهدانه درمان می‌گردد؛
باب: عدم استحباب السفر الى زيارة شىء من القبور إلا قبور الأنبياء و الأئمة{{عم}}؛
* فصل: آنچه که تکرر دردناک ادرار را درمان می‌سازد؛
باب: اعظم البر و اعظم العقوق؛
* فصل: آنچه که بادهای پیچیده که باعث کج شدن صورت و چشم می‌گردد را درمان می‌نماید؛
باب: انه ينبغى للانسان ان يعتبر بكل ما يراه و يتفكر فيه؛
* فصل: آنچه که بیماری پیسی و بهق را درمان می‌سازد؛
باب: ان كل معروف صدقة؛
* فصل: آنچه که سردرد را درمان می‌سازد؛
باب: انه ينبغي فعل المعروف مع كل احد؛
* فصل: آنچه که سنگ کلیه و مثانه را درمان می‌سازد؛
باب: استحباب فعل المعروف مع العلويين و السادات؛
* فصل: آنچه که بیماری یرقان را درمان می‎سازد؛
باب: استحباب نفع المؤمنين؛
* فصل: آنچه که درد گوش را درمان می‎سازد؛
باب: استحباب ادخال السرور على المؤمنين؛
* فصل: آنچه که تشنگی بسیار و خشکی دهان و آب دهان را درمان می‌سازد؛
باب: ان اللّه قسم الأرزاق حلالا، لا حراما، فمن تناول حراما نقص عليه من الحلال بقدره؛
* فصل: گردآورنده‌ی داروی تمام بیماری‌ها؛
باب: ان الارزاق قسمان، موقوف على الطلب و غير موقوف عليه؛
* فصل: آنچه که بواسیر را درمان می‌نماید؛
باب: استحباب مباشرة كبار الامور و الاستنابة فيما سواها؛
* فصل: آنچه که کثیفی بسیار را درمان می‌کند؛
باب: انه ينبغى اختيار معالى الامور و ترك حقيرها؛
* فصل: آنچه که با اثمد درمان می‌گردد؛
باب: انه لم يبق شىء من آثار رسول اللّه {{صل}} لم يغير الا ثلاثة؛
* فصل: آنچه که درد چشم را درمان می‌کند؛
باب: ان اهل الجاهلية ضيعوا كل شىء من دين ابراهيم{{ع}} إلا  ثلاثة؛
* فصل: آنچه که بیماری سل را درمان می‌کند؛
باب: ألذ اللذات؛
* فصل: آنچه که سرفه را درمان می‌نماید؛
باب: أعظم الفتن؛
* فصل: آنچه که سفیدی چشم و درد دندان و باد در مفاصل را درمان می‌کند؛
باب: أغلب الاعداء؛
* فصل: آنچه که سردی سر را درمان می‌نماید؛
باب: أول ما عصى اللّه به؛
* فصل: آنچه که باد ام صبیان را درمان می‌نماید؛
باب: خير النساء؛
* فصل: آنچه که رطوبت و ضعف نوزاد را برطرف می‌سازد؛
باب: شر النساء؛
* فصل: آنچه که گزیدگی مار و عقرب را درمان می‌سازد؛
باب: ما يجمع خير الدنيا و الآخرة ؛
* فصل: آنچه که درد شکم را درمان می‌نماید؛
باب: ان في كل شىء اسرافا الا النساء؛
* فصل: آنچه که بیماری فلج و تشنج را درمان می‌سازد؛
باب: ان اللّه أهلك امة باللواط و لم يهلك أحدا بالزنا؛
* فصل: آنچه که درد حلق را درمان می‌کند؛
باب: ان من ألح في اللواط دعى الناس الى نفسه؛
* فصل: آنچه که سردی معده و تپش قلب را درمان می‌کند؛
باب: انه ليس شىء احب الى اللّه من ان يطاع و لا يعصى؛
* فصل: آنچه که درد طحال را درمان می‌نماید؛
باب: ما تعرفه جميع الحيوانات؛
* فصل: آنچه که درد کلیه را درمان می‌سازد؛
باب: افضل العبادات؛
* فصل: آنچه که شکم درد را درمان می‌کند؛
باب: ان اللّه ما نهى عن شىء الا و قد عصى فيه؛
* فصل: آنچه که دردهای بدن و غلبه حرارت را درمان می‌سازد؛
باب: ان كل رمانة، فيها حبة من الجنة؛
* فصل: آنچه که دل‌پیچه را درمان می‌نماید؛
باب: انه ينبغى المشاركة في كل طعام إلا الرمان؛
* فصل: آنچه که درد قلب را درمان می‌نماید؛
باب: ان كل ما احل اللّه، فيه صلاح العباد و كل ما حرم، فيه الفساد؛
* فصل: آنچه که بواسیر و باد را درمان می‌سازد؛
باب: ان كل ورقه من الهندبا، عليها قطرة من الجنة و على الكراث، قطرات؛
* فصل: شیر شتر درمان هر بیماری است؛
باب: خير ماء على وجه الارض و شرماء على وجه الأرض؛
* فصل: آنچه که برص و جذام و بیماری خبیث را درمان می‌سازد؛
باب: اصناف القضاة؛
* فصل: آنچه که ترس را درمان می‌سازد؛
باب: اصناف الناس؛
* فصل: آنچه که جنون و صرع را درمان می‌نماید؛
باب: ان اللّه، ما صرف العذاب عن قوم و قد اظلهم إلا قوم يونس ؛
* فصل: آنچه که به وسیله‌ی داروی شافیه درمان می‌گردد، و این دارو درمان بسیاری از بیماری‌هاست؛
باب: اول من يدخل الجنة؛
* فصل: آنچه که تمام بیماری‌ها را درمان می‌سازد؛
باب: ان يوم عاشوراء اعظم الايام مصيبة؛
* فصل: آنچه که زودانزالی را درمان و موجب کثرت منی می‌گردد؛
باب: ان كل جزع و بكاء مكروه الا ما استثنى؛
* فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
باب: ان كل شىء بكى على الحسين الا ما استثنى؛
* فصل: آنچه که زخم را درمان می‌سازد؛
*الفهرس.<ref>[http://lib.eshia.ir/11004/3/432 فهرست کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>
* فصل: آنچه که با نماز شب درمان می‎گردد؛
{{پایان}}
* فصل: آنچه که با مسافرت خصوصا سفر حج و عمره درمان می‌گردد؛
* فصل: آنچه که با روزه درمان می‌گردد؛
* فصل: سخنانی در توصیف بدن‌ها؛
* فصل: آنچه که زن مستحاضه بدان درمان می‌گردد؛


==دربارهٔ پدیدآورنده==
==== مباحث غیر متداول مسائل کلی ====
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد حر عاملی]] (پدیدآورنده)]]
* فصل: برخی از دسته‌های مردم که کسی از ایشان نیک نمی‌گردد و عمل خیر را مگر به صورت نادر انجام نمی‌دهند؛
شیخ [[محمد حر عاملی]] (متولد ۱۰۳۳ ق، لبنان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[حسن حر عاملی]]، [[محمد حُرّ ]]، [[سید حسن حسینی عاملی]]، [[علامه مجلسی]]، [[ملا محسن فیض کاشانی]]، [[سید هاشم بحرانی]]، [[مولا محمد کاشانی]] به اتمام رساند.
* فصل: برای هر اهل خانه‌ای حجتی است که روز قیامت بر ایشان محاجه می‌گردد؛
* فصل: برخی ویژگی‌ها که کسی از آنها خالی نیست، مگر به صورت نادر؛
* فصل: هیچ مخلوقی نیست مگر اینکه شخص دیگری بر او غالب می‌گردد؛
* فصل: برق جز در زمان باران نمی‌زند، حتی اگر باران در جای دیگری باشد؛
* فصل: کسی به سوی گمراهی دعوت نمی‌کند مگر اینکه کسی از او پیروی می‌کند؛
* فصل: هیچ قطره‌ای از آسمان فرود نمی‌آید مگر اینکه به همراه خود فرشته‌ای دارد؛
* فصل: باران هر روز بر جایی فرود می‌آید؛
* فصل: هیچ باد و طوفانی ایجاد نشد مگر با یک اندازه‌ی معینی به جز طوفان قوم عاد، و هیچ بارانی نبارید مگر با یک وزن معینی به جز باران حضرت نوح {{ع}}؛
* فصل: هیچ سالی کمتر از سال دیگر باران نباریده است؛
* فصل: هر نوزادی به همراه فطرت به دنیا می‌آید؛
* فصل: یاد خداوند متعال در هر حالی نیکوست؛
* فصل: گونه‌های خواب و رؤیا؛
* فصل: بر هر بادی فرشته‌ای گمارده شده است، و هر بادی دارای نامی است؛
* فصل: اولین مخلوق خداوند متعال؛
* فصل: واگیر و فال بد و اموری از این قبیل وجود ندارد؛
* فصل: مستحب بودن شروع هر کاری با نام خداوند متعال؛
* فصل: در هر چیزی که مصلح بدن انسان است اسراف معنا ندارد؛
* فصل: مستحب بودن شانه زدن هنگام هر نماز واجب یا مستحب؛
* فصل: مستحب بودن روغن‌مالی کردن با روغن بنفشه، و برگزیدن آن از میان روغن‌های دیگر؛
* فصل: نافع‌ترین روغن‌ها برای بدن انسان روغن رازی است که همان زنبق است؛
* فصل: مستحب بودن برگزیدن گیاه آس و گل‌ها بر سایر گیاهان خوشبو؛
* فصل: قوم عرب در تمامی امور به دین حنیفی از مجوس نزدیک‌تر بوده‌اند؛
* فصل: هیچ فردی بغض علی و امامان معصوم {{عم}} را ندارد مگر منافق یا زنازاده یا کسی که مادرش او را در حیض حامله شده باشد؛
* فصل: برای هر انسان مریضی اگر مؤمن باشد، تنها حسناتی که در حالت سلامت انجام می‌دهد نوشته می‌شود نه سیئات؛
* فصل: بیماری کفاره‌ی گناهان انسان مؤمن می‌باشد؛
* فصل: جایز نبودن شکایت بردن نزد کسی از مخالفین، و جایز بودن بردن شکایت نزد مؤمنان؛
* فصل: هر کس کاری از کارهای نیک را به نیابت از میت همانند نماز و روزه و حج و امور دیگر را انجام دهد، ثواب آن کار برای زنده و میت مضاعف می‌گردد؛
* فصل: هر کس مرگ نزد او آید، ابلیس شیطانی را برای گمراه نمودن او می‌گمارد؛
* فصل: هر مؤمنی جز با رضایتش از دنیا خارج نمی‌گردد؛
* فصل: هر که کاری انجام می‌دهد لازم است که آن کار را محکم و بی‌نقص انجام دهد؛
* فصل: کراهت مخفی نمودن مردن کسی که در زمان عدم حضور و غیبت فوت نمایند؛
* فصل: مستحب بودن اعتنا به مرگ فرزندان و صبر نمودن نسبت به آنها؛
* فصل: مستحب بودن استرجاع نمودن در هر مصیبت، و نیز هر زمان مصیبت را به یاد آورد؛
* فصل: واجب بودن رضایت داشتن نسبت به قضای الهی به صورت مطلق؛
* فصل: سزاوار است که بر مصیبتها و بلاها صبر نمود؛
* فصل: شدیدترین بلاها برای مردم به ترتیب از آن انبیاء سپس اوصیاء و سپس اماثل و برگزیدگان است؛
* فصل: هیچ اهل خانه‌ای نیستند مگر اینکه ملک الموت روزانه پنج بار به ایشان توجه می‌کند؛
* فصل: اشکالی بر پوشیدن تمامی پوست‌ها مگر موارد استثنا وجود ندارد؛
* فصل: مکروه بودن پوشیدن لباس سیاه مگر در موارد استثنا؛
* فصل: بر شیعیان زیبنده است که بر آنچه توانایی دارند زینت نمایند؛
* فصل: بهترین لباس در هر زمان، لباس اهل آن زمان است؛
* فصل: مکروه بودن انگشت‌نما شدن به واسطه‌ی نوع لباس و مرکب و امور دیگر؛
* فصل: پوشیدن انگشتر غیر نقره سزوار نیست؛
* فصل: جایز بودن پوشیدن لباس به هر رنگی؛
* فصل: آنچه که هنگام تلاوت انواع آیات سزاوار است که گفته شود؛
* فصل: جایز بودن تلاوت قرآن در زمان غیبت با قرائت‌های مشهور میان مردم، نه تمام مطلق قرائت‌های روایت شده؛
* فصل: یادگیری قرآن برای مردم مستحب و آموزش آن به صورت عینی مستحب و به صورت کفایی واجب است؛
* فصل: مستحب بودن خواندن قرآن کریم در هر حالی مگر موارد استثنا؛
* فصل: مستحب بودن زیاد خواندن قرآن کریم، و اینکه هر حرفی از آن دارای ثواب است؛
* فصل: واجب بودن سجده بر قاری قرآن هر زمان که آیات سجده‌دار را تلاوت نمود، و بر شنونده هر زمان که آیات را بشنود؛
* فصل: مستحب است که انسان هرگاه نعمت پروردگار متعال را به یاد آورد سجده کند و یا اینکه گونه‌ی خود را بر خاک قرار دهد و یا اینکه اگر بر مرکب سوار بود گونه خود را بر برآمدگی زین قرار دهد، و هر گاه نعمت خداوند متعال بر او تکرار شد سجده نماید؛
* فصل: هر دعای مشروعی که مؤمن به آن اقدام نماید مستجاب است و یا اینکه مستوجب ثواب است و یا اینکه موجب دفع عقاب پروردگار می‌گردد؛
* فصل: مستحب بودن برگزیدن دعا از میان دیگر عبادت‌های مستحب؛
* فصل: مستحب است که انسان هرگاه محتاج امر کوچک یا بزرگی گردد از خداوند متعال درخواست نماید؛
* فصل: دعا انواع بلا را دفع می‌نماید؛
* فصل: هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر سه چشم؛
* فصل: هر چیزی حدی دارد مگر ذکر خداوند، پس سزاوار است که فراوان گفته شود و هیچ محدودیتی در کثرت ندارد؛
* فصل: برای شکر نمودن هر نعمتی اعتراف به آن نعمت و گفتن "الحمد لله" کافی است؛
* فصل: مستحب بودن ذکر نام خدای متعال و پیامبر اکرم {{صل}} و امامان معصوم {{عم}} در هر مجلسی؛
* فصل: وجوب صلوات بر محمد و آل محمد {{عم}} هر زمان نام او برده می‌شود؛
* فصل: مستحب بودن مقدم نمودن صلوات بر محمد و آل محمد هر زمان نام فردی از پیامبران برده شود و بخواهد بر ایشان صلوات فرستاده شود؛
* فصل: مستحب بودن تهلیل گفتن و برگزیدن آن بر دیگر اذکار؛
* فصل: برای هر چیزی زکاتی هست؛
* فصل: خداوند متعال فرشتگان خود را به دعا کردن برای کسی امر ننمود مگر آنکه دعای ایشان را مستجاب نمود؛
* فصل: آنچه که سفر جز برای آن سزاوار نیست؛
* فصل: فال امری قراردادی است و سزاوار نیست به آن توجه نمود؛
* فصل: یادگیری قوانین و احوال نجوم جایز نیست، مگر برای هدایت در خشکی یا دریا، و جایز نیست بر اساس آن حکم نمود؛
* فصل: گروهی از افرادی که عمل به حرف ایشان جایز نیست؛
* فصل: هر کس صدقه بدهد هر روزی خواست مسافرت نماید، هر چند در روزهایی که سفر در آنها مکروه است؛
* فصل: در نقطه‌ی اوج هر پلی شیطانی وجود دارد، سزاوار است در آنجا نام خدا برده شود؛
* فصل: برای هر چیزی نقطه‌ی اوجی وجود دارد؛
* فصل: سزاوار نیست در چیزی اسراف شود مگر در حج و عمره؛
* فصل: بر کسی که قصد مسافرت دارد سزاوار است که برادران دینی خود را باخبر نماید، و بر ایشان سزاوار است که در زمان برگشت او به ملاقات او آیند؛
* فصل: حقوق چهارپایان بر صاحبانشان؛
* فصل: مکروه بودن زدن بر صورت چهارپایان و هر موجود زنده؛
* فصل: هر کار لهوی باطل است مگر سه کار؛
* فصل: مکروه بودن مبالغه کردن در قیمت چهارپایان؛
* فصل: جایز بودن ازدواج کردن نرهای پرندگان و چهارپایان با دختر و مادر خود؛
* فصل: مکروه بودن اخته کردن چهارپایان و آزار جنسی آنها مگر سگها؛
* فصل: در ارتباط با مردم حتی اهل سنت سزاوار است که ادای امانت و شهادت دادن و عیادت مریض و شرکت در تشییع جنازه و رعایت حسن همسایگی و نماز در مساجد رعایت گردد؛
* فصل: استحباب ارج نهادن و احترام گذاشتن به دوستان؛
* فصل: مستحب بودن نفع دادن به برادران و دوستان، و دوری از دشمنی با مردم؛
* فصل: مستحب بودن محبت و مهربانی کردن به مردم؛
* فصل: بخشی از افراد که سزاوار نیست در برخورد با ایشان اول سلام نمود؛
* فصل: هر مؤمنی همسایه‌ای دارد که او را آزار می‌دهد؛
* فصل: مستحب بودن استثنا کردن مشیت خداوند متعال در قرآن کریم در هر مکانی که مناسب باشد؛
* فصل: مستحب بودن اخلاق نیکو برابر مردم؛
* فصل: آنکه بوسیدن دست و دهان و سر او سزاوار است؛
* فصل: حرام بودن هر دروغی مگر موارد استثنا؛
* فصل: مستحب بودن نگاه به تمامی نیکوکاران از نسل پیامبر اکرم {{صل}}؛
* فصل: برداشتن مقداری از خاک کعبه جایز نیست، هر که چنین کند باید آن را بازگرداند؛
* فصل: جایز نبودن برداشتن مقداری از خاک و ریگ مسجد؛
* فصل: برای هر امامی عهدی بر گردن دوستداران او می‌باشد و بر ایشان است که او را زیارت نمایند؛
* فصل: برترین بقاع متبرکه؛
* فصل: بهترین مال؛
* فصل: خداوند متعال مخلوقاتی بیشتر از فرشتگان و شیاطین نیافریده است؛
* فصل: زیارت امام حسین {{ع}} برترین اعمال است؛
* فصل: مستحب نبودن مسافرت برای زیارت قبور مگر زیارت قبور پیامبران و امامان {{عم}}؛
* فصل: برترین نیکی و والاترین حقوق؛
* فصل: سزاوار است که انسان از هر چه می‌بیند عبرت گیرد و در آن تفکر نماید؛
* فصل: هر کار نیکو و معروفی صدقه است؛
* فصل: سزاوار است که کار نیک را در حق همه انجام داد؛
* فصل: مستحب بودن انجام کار نیک در حق سادات؛
* فصل: مستحب بودن منفعت بردن مؤمنان؛
* فصل: مستحب بودن شاد نمودن مؤمنان؛
* فصل: خداوند متعال روزی‌های حال را تقسیم نمود نه روزی‌های حرام، هر که حرامی را مرتکب شود به همان اندازه از حلال او کسر می‌گردد؛
* فصل: روزی‌ها بر دو گونه است، روزی‌هایی که به خواستن و طلب بستگی دارد و روزی‌هایی که به خواستن بستگی ندارد؛
* فصل: مستحب بودن انجام مهم‌ترین کارها به صورت بدون واسطه، و انجام کارهای دیگر با نیابت دیگران؛
* فصل: سزاوار است که والاترین کارها برگزیده شود و رها نمودن کارهای پست؛
* فصل: چیزی از آثار رسول الله {{صل}} بدون تغییر باقی نمانده است، مگر سه چیز؛
* فصل: جاهلیت همه چیز دین حضرت ابراهیم {{ع}} را تضییع نموده است مگر سه چیز؛
* فصل: لذیذترین لذت‌ها؛
* فصل: بزرگترین فتنه‌ها؛
* فصل: بیشترین دشمنان؛
* فصل: اولین چیزی که با آن از خداوند متعال سرپیچی شد؛
* فصل: بهترین زنان؛
* فصل: بدترین زنان؛
* فصل: آنچه که خیر دنیا و آخرت را گرد می‌آورد؛
* فصل: در هر چیزی اسراف راه دارد جز در زنان؛
* فصل: خداوند متعال امتی را به خاطر لواط هلاک نمود و کسی را به خاطر زنا هلاک نکرد؛
* فصل: کسی که بر عمل لواط اصرار نماید مردم را به سوی خود دعوت می‌کند؛
* فصل: هیچ چیز برای خداوند متعال محبوبتر از این نیست که اطاعت گردد و از او سرپیچی نشود؛
* فصل: آنچه که تمام حیوانات می‌دانند؛
* فصل: برترین عبادت‌ها؛
* فصل: خداوند متعال از چیزی نهی ننموده است مگر اینکه در آن عصیان شد؛
* فصل: هر اناری یک دانه‌ای از بهشت دارد؛
* فصل: مشارکت در هر غذایی سزاوار است مگر انار؛
* فصل: در هر آنچه خداوند متعال حلال نموده است مصلحت بندگان است، و در هر آنچه حرام نموده مایه ضرر است؛
* فصل: بر هر برگی از گیاه کاسنی قطره‌ای از بهشت است و بر گیاه تره قطراتی از بهشت است؛
* فصل: بهترین آب بر روی زمین، و بدترین آب بر روی زمین؛
* فصل: انواع قاضیان؛
* فصل: گونه‌های مردم؛
* فصل: خداوند متعال عذاب را از قومی برطرف ننمود و آنان را گمراه نمود، مگر قوم یونس {{ع}}؛
* فصل: اولین کسی که وارد بهشت می‌گردد؛
* فصل: روز عاشورا بزرگترین مصیبت میان ایام را دارد؛
* فصل: هر جزع و گریه‌ای مکروه است مگر موارد استثنا؛
* فصل: هر چیزی بر امام حسین {{ع}} گریه نمود مگر موارد استثنا؛
* فهرست.<ref>[http://lib.eshia.ir/11004/3/432 فهرست کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>
{{پایان فهرست اثر}}


او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. ''«جواهر السنیّه»''، ''«صحیفه ثانیه»''، ''«الایقاظ من الهجعه برهان علی الرجعه»''، ''«خلق الکافر»''، ''«وسائل الشیعه»''، ''«هدایه الاُمّه»''، ''«اثبات الهداه»''، ''«بدایه الهدایه»'' برخی از این آثار است<ref>[http://pajoohe.ir/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4%DA%A9%D8%AF%D9%87%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%B4%DB%8C%D8%AE-%D8%AD%D8%B1-%D8%B9%D8%A7%D9%85%D9%84%DB%8C__a-1331-31141-31216-31217-31523.aspx وبگاه پژوهشگاه باقرالعلوم]</ref>
== دربارهٔ پدیدآورنده ==
{{پدیدآورنده ساده
| پدیدآورنده کتاب = محمد حر عاملی}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==کتاب‌های وابسته==
== کتاب‌های وابسته ==
*[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|اصل مجموعه]]؛
{{آثار وابسته}}
*[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۱ (کتاب)]]؛
* [[الفصول المهمة فی أصول الأئمة (کتاب)|اصل مجموعه]]؛
*[[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۲ (کتاب)]]؛
* [[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۱ (کتاب)]]؛
* [[الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۲ (کتاب)]]؛


==دریافت متن==
== دریافت متن ==
*[http://up.persianscript.ir/uploads2/baf7-9989-ar-42-a-13921113-alfsul-almuhmh-koli.rar دریافت جلدهای الفصول المهمة فی أصول الأئمة از وبگاه بازار کتاب قائمیه]
* [http://up.persianscript.ir/uploads2/baf7-9989-ar-42-a-13921113-alfsul-almuhmh-koli.rar دریافت جلدهای الفصول المهمة فی أصول الأئمة از وبگاه بازار کتاب قائمیه]
*[http://lib.eshia.ir/11004/3/3 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت]
* [http://lib.eshia.ir/11004/3/3 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت]
*[http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/107843/1 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه دیجیتالی تبیان]
* [http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/107843/1 دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه دیجیتالی تبیان]


==پیوند به بیرون==
[[رده:کتاب]]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/634639 وبگاه سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی ایران]
[[رده:کتاب‌های محمد حر عاملی]]
*[http://ketab.ir/modules.php?name=News&op=pirbook&bcode=169444 وبگاه خانه کتاب]
[[رده:آثار محمد حر عاملی]]
*[http://www.ghbook.ir/%D9%85%D9%88%D8%B6%D9%88%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%DA%A9%D8%AA%D8%A8/%D9%85%D9%88%D8%B6%D9%88%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%DA%A9%D8%AA%D8%A8-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%82%D8%A7%D8%A6%D9%85%DB%8C%D9%87/%D8%A7%D9%84%D9%81%D9%82%D9%87-%D9%88-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AD%DA%A9%D8%A7%D9%85/4-%D8%A2%D8%AE%D8%B1%D9%88%D9%86/14543-%D9%81%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A6%D9%85%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%84%D8%AF-3 وبگاه بازار کتاب قائمیه]
[[رده:کتاب‌های محمد قائینی]]
*[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1471 وبگاه کتابخانه دیجیتال نور]
[[رده:آثار محمد قائینی]]
*[http://www.narjes-library.com/2014/02/blog-post_6577.html وبگاه مکتبة نرجس]
[[رده:کتاب‌های مورد نیاز کتابخانه دانشنامه امامت‌پدیا]]
*[http://shiabooks.net/library.php?id=2800 وبگاه شیعه بوک]
 
[[رده:آثار امامت و ولایت]]
[[رده:کتاب‌شناسی جامع امامت و ولایت]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت محمد حر عاملی]]
[[رده:آثار امامت و ولایت محمد حر عاملی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت محمد قائینی]]
[[رده:آثار امامت و ولایت محمد قائینی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت سه جلدی]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت منتشر‌شده در ۱۳۷۶]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت به زبان عربی]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مورد نیاز کتابخانه دانشنامه]]
[[رده:آثار سیره امام]]
[[رده:آثار سیره امام]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های سیره امام]]
[[رده:کتاب‌های دارای چکیده]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های سیره امام به زبان عربی]]
[[رده:کتاب‌های دارای فهرست]]
[[رده:کتاب‌های دارای فهرست]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن دیجیتال]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن دیجیتال]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن PDF]]
[[رده:کتاب‌های فاقد متن PDF]]
[[رده:کتاب‌های فاقد تصویر پدیدآورنده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۳

الفصول المهمة فی أصول الأئمة (ع)، ج ۳
زبانعربی
نویسندهمحمد حر‌ عاملی
تحقیق یا تدوینمحمد قائینی
موضوعامامت و ولایت
مذهبشیعه
ناشرانتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا (ع)
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۳۷۶ ش
تعداد صفحه۴۳۲
شماره ملی‏‫‭م۸۰-۱۳۸۸۹

این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه‌جلدی الفصول المهمة فی أصول الأئمة است، به زبان عربی در بردارنده قواعد کلی که از ائمه اطهار (ع) درباره اصول دین و فروع دین و طب و اصول فقه می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر محمد حر‌ عاملی است و انتشارات مؤسسه معارف اسلامی امام رضا (ع) انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف، در مقدمه‌ای که بر کتاب نوشته تقاضای دوستان را برای جمع‌آوری کتابی در کلیات انگیزه خود را برای نوشتن چنین کتابی معرفی کرده و با اشاره به نامی که خود بر کتاب نهاده اقدام به بیان دوازده مقدمه که فواید مهمی در آنها هست و تعدادشان نیز از باب تبرک به این مقدار رسیده می‌نماید. این مقدمات در مورد حجیت نصّ عامّ ظاهر العموم در افراد ظاهره الفردیه‌اش می‌باشد که به قول مؤلف برخی از اخبار مؤید این معنا می‌باشند.

صد و بیست باب در مورد اصول دین بیان شده، در مورد اصول فقه هم هشتاد و چهار باب تبیین گردیده، ابواب چهل و شش‌گانه فقهی موضوع دیگر بخش کتاب است که هر یک از آنها نیز دارای فروعاتی می‌باشد، در بخش طب صد و چهل و یک باب وجود دارد، نوادر کلیات نام آخرین بخش کتاب است که دارای صد و سی و هشت باب می‌باشد.

فهرست کتاب

فصل‌های مسائل کلی مرتبط با طب و مسائل مرتبط به آن

  • فصل: مریضی از خداوند می‌باشد و درمان نیز از خداوند متعال می‌باشد؛
  • فصل: انواع داروهای نافع؛
  • فصل: در درمان با دارو و بریدن زخم و سوزاندن با آتش و دارویی که مقداری سم در آن باشد که با وجود آن گمان مرگ نرود و تمامی داروهای دیگر ایرادی وجود ندارد، مگر داروهای حرام؛
  • فصل: آنچه که مریض باید از آن پرهیز نماید؛
  • فصل: پس از هفت روز دیگر پرهیزی نخواهد بود؛
  • فصل: مستحب بودن مداوا نکردن تا زمانی که صبر امکان داشته باشد و خطری وجود نداشته باشد؛
  • فصل: ضرورت مداوا کردن به هنگام نیاز و وجود خطر در صورت ترک مداوا؛
  • فصل: هیچ دارویی برای تب نافع‌تر از آب خنک و دعا کردن و مصرف شکر در ناشتا نیست؛
  • فصل: هیچ دارویی همانند صدقه نافع‌تر برای تمام مریضی‌ها نیست؛
  • فصل: دعا نمودن درمانی برا تمام بیماری‌هاست؛
  • فصل: تربت امام حسین (ع) درمانی برای تمام بیماری‌هاست و امنیتی از هر ترس است؛
  • فصل: برخی داروهای بلغم؛
  • فصل: برخی از مواردی که دیده را بینا می‌کند؛
  • فصل: شرایط شفا یافتن با تربت امام حسین (ع)، درود بر صاحب آن؛
  • فصل: شفا یافتن با خاک قبر پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع)؛
  • فصل: شفا یافتن با گِل ارمنی؛
  • فصل: هر بیماری از پرخوری است مگر تب؛
  • فصل: آنچه از سفره غذا می‌ریزد درمان تمام بیماری‌هاست خصوصا درد خاصره؛
  • فصل: آنچه از دعا که غذا به همراه آن ضرر ندارد و مستحب می‌باشد؛
  • فصل: بیماری‌هایی که با شروع غذا با نمک و پایان غذا با نمک درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که تمامی بیماری‌ها را به جز بیماری مرگ درمان می‌نماید؛
  • فصل: بیماری که با سعد درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که باعث فراموشی می‌گردد؛
  • فصل: چاق‌کننده و لاغرکننده؛
  • فصل: آنچه که با نان برنج درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با سویق درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با گوشت گاو و غذای آب‌پز درمان می‌گردد؛
  • فصل: درمان با لبنیات گاو و چربی‌های آن؛
  • فصل: آنچه که با گوشت کبک و گوشت پرنده قطا درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که برای همه چیز نافع است و آنچه که برای همه چیز مضر است؛
  • فصل: آنچه که با حلیم درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با خوردن تخم‌مرغ درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با نمک درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با زیتون درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با عسل درمان می‌گردد، و اینکه عسل درمان تمام بیماری‌هاست؛
  • فصل: آنچه که با عسل و سیاه‌دانه درمان می‌شود؛
  • فصل: آنچه با شکر درمان می‌گردد؛
  • فصل: درمان با داروی تلخ در غیر موارد اضطراری توصیه نمی‌شود؛
  • فصل: آنچه که باید با شکر سلیمانی و طبرزد درمان گردد؛
  • فصل: آنچه که با بلدرچین(سمن) درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با شیر درمان می‌گردد؛
  • فصل: در شیر ضرری وجود ندارد؛
  • فصل: آنچه که با پنیر و گردو درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با برنج درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با لوبیا و ماش درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با خرما درمان می‌گردد؛
  • فصل: در هر محصولی سمی وجود دارد، پس شستن آن قبل از خوردنش لازم است؛
  • فصل: آنچه که با سیب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با سویق سیب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با "کمأة" درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با انجیر درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با گلابی درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با آلو درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با درخت "غبیراء" درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با کاسنی درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با پونه درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با تره درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با سداب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با چغندر درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با کدو درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با ترب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با هویج درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با شلغم درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با پیاز درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با شنبلیله درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با داروی "اطریفل" درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با عناب درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با حنظل درمان می‌گردد؛
  • فصل: اشکالی در درمان مریض‌های یهودی و مسیحی نیست؛
  • فصل: آنکه درمان نکردن او در صورت امکان بهتر است؛
  • فصل: آنچه که با گیاهان "صبر"، "مرّ" و "کافور" درمان می‌گردد؛
  • فصل: نوشیدن فراوان آب، ماده‌ای برای درمان هر بیماری؛
  • فصل: قطعا نوشیدن آب زمزم به قصد شفا، شفای هر بیماری است؛
  • فصل: قطعا نوشیدن آب ناودان کعبه شفا و درمان است؛
  • فصل: قطعا باقیمانده غذای مؤمن شفا و درمان است؛
  • فصل: قطعا آب باران اگر بر آن سوره‌های حمد و اخلاص و معوذتین هفتاد مرتبه خوانده شود، شفای هر بیماری است؛
  • فصل: قطعا اثری از هر آشامیدنی یا خوردنی تا چهل روز در بدن باقی می‌ماند؛
  • فصل: درمان نمودن با نوشیدنی یا خوردنی حرام جایز نیست؛
  • فصل: درمان نمودن با حرام از قبیل باده و هر شراب مست‌کننده جایز نیست؛
  • فصل: آنچه که با شستن موضع مدفوع با آب سرد درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که برای درمان دندان‌ها و لثه به کار می‌رود؛
  • فصل: داروهای تب؛
  • فصل: آنچه که با حجامت درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که برای درمان پرخوری و چاقی به کار می‌رود؛
  • فصل: آنچه که برای درمان درد لگن خاصره به کار می‌رود؛
  • فصل: جایز بودن درمان با ادرار شتر و گاو و گوسفند، و شیر ماده الاغ؛
  • فصل: آنچه که باعث قطع خونریزی زن می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که باعث درمان ضعف قلب و بدن می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که بیماری قولنج را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که کرم در شکم را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که غلبه بلغم و صفرا را درمان می‌نماید و گوشت را زیاد و کم می‎کند؛
  • فصل: آنچه که رطوبت و یبوست را درمان می‌سازد؛
  • فصل: استفراغ برای هر بیماری نافع است؛
  • فصل: آنچه که با اسپند و کندر درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با سیاهدانه درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که تکرر دردناک ادرار را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که بادهای پیچیده که باعث کج شدن صورت و چشم می‌گردد را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که بیماری پیسی و بهق را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که سردرد را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که سنگ کلیه و مثانه را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که بیماری یرقان را درمان می‎سازد؛
  • فصل: آنچه که درد گوش را درمان می‎سازد؛
  • فصل: آنچه که تشنگی بسیار و خشکی دهان و آب دهان را درمان می‌سازد؛
  • فصل: گردآورنده‌ی داروی تمام بیماری‌ها؛
  • فصل: آنچه که بواسیر را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که کثیفی بسیار را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که با اثمد درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که درد چشم را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که بیماری سل را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که سرفه را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که سفیدی چشم و درد دندان و باد در مفاصل را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که سردی سر را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که باد ام صبیان را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که رطوبت و ضعف نوزاد را برطرف می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که گزیدگی مار و عقرب را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که درد شکم را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که بیماری فلج و تشنج را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که درد حلق را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که سردی معده و تپش قلب را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که درد طحال را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که درد کلیه را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که شکم درد را درمان می‌کند؛
  • فصل: آنچه که دردهای بدن و غلبه حرارت را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که دل‌پیچه را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که درد قلب را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که بواسیر و باد را درمان می‌سازد؛
  • فصل: شیر شتر درمان هر بیماری است؛
  • فصل: آنچه که برص و جذام و بیماری خبیث را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که ترس را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که جنون و صرع را درمان می‌نماید؛
  • فصل: آنچه که به وسیله‌ی داروی شافیه درمان می‌گردد، و این دارو درمان بسیاری از بیماری‌هاست؛
  • فصل: آنچه که تمام بیماری‌ها را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که زودانزالی را درمان و موجب کثرت منی می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با بادمجان درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که زخم را درمان می‌سازد؛
  • فصل: آنچه که با نماز شب درمان می‎گردد؛
  • فصل: آنچه که با مسافرت خصوصا سفر حج و عمره درمان می‌گردد؛
  • فصل: آنچه که با روزه درمان می‌گردد؛
  • فصل: سخنانی در توصیف بدن‌ها؛
  • فصل: آنچه که زن مستحاضه بدان درمان می‌گردد؛

مباحث غیر متداول مسائل کلی

  • فصل: برخی از دسته‌های مردم که کسی از ایشان نیک نمی‌گردد و عمل خیر را مگر به صورت نادر انجام نمی‌دهند؛
  • فصل: برای هر اهل خانه‌ای حجتی است که روز قیامت بر ایشان محاجه می‌گردد؛
  • فصل: برخی ویژگی‌ها که کسی از آنها خالی نیست، مگر به صورت نادر؛
  • فصل: هیچ مخلوقی نیست مگر اینکه شخص دیگری بر او غالب می‌گردد؛
  • فصل: برق جز در زمان باران نمی‌زند، حتی اگر باران در جای دیگری باشد؛
  • فصل: کسی به سوی گمراهی دعوت نمی‌کند مگر اینکه کسی از او پیروی می‌کند؛
  • فصل: هیچ قطره‌ای از آسمان فرود نمی‌آید مگر اینکه به همراه خود فرشته‌ای دارد؛
  • فصل: باران هر روز بر جایی فرود می‌آید؛
  • فصل: هیچ باد و طوفانی ایجاد نشد مگر با یک اندازه‌ی معینی به جز طوفان قوم عاد، و هیچ بارانی نبارید مگر با یک وزن معینی به جز باران حضرت نوح (ع)؛
  • فصل: هیچ سالی کمتر از سال دیگر باران نباریده است؛
  • فصل: هر نوزادی به همراه فطرت به دنیا می‌آید؛
  • فصل: یاد خداوند متعال در هر حالی نیکوست؛
  • فصل: گونه‌های خواب و رؤیا؛
  • فصل: بر هر بادی فرشته‌ای گمارده شده است، و هر بادی دارای نامی است؛
  • فصل: اولین مخلوق خداوند متعال؛
  • فصل: واگیر و فال بد و اموری از این قبیل وجود ندارد؛
  • فصل: مستحب بودن شروع هر کاری با نام خداوند متعال؛
  • فصل: در هر چیزی که مصلح بدن انسان است اسراف معنا ندارد؛
  • فصل: مستحب بودن شانه زدن هنگام هر نماز واجب یا مستحب؛
  • فصل: مستحب بودن روغن‌مالی کردن با روغن بنفشه، و برگزیدن آن از میان روغن‌های دیگر؛
  • فصل: نافع‌ترین روغن‌ها برای بدن انسان روغن رازی است که همان زنبق است؛
  • فصل: مستحب بودن برگزیدن گیاه آس و گل‌ها بر سایر گیاهان خوشبو؛
  • فصل: قوم عرب در تمامی امور به دین حنیفی از مجوس نزدیک‌تر بوده‌اند؛
  • فصل: هیچ فردی بغض علی و امامان معصوم (ع) را ندارد مگر منافق یا زنازاده یا کسی که مادرش او را در حیض حامله شده باشد؛
  • فصل: برای هر انسان مریضی اگر مؤمن باشد، تنها حسناتی که در حالت سلامت انجام می‌دهد نوشته می‌شود نه سیئات؛
  • فصل: بیماری کفاره‌ی گناهان انسان مؤمن می‌باشد؛
  • فصل: جایز نبودن شکایت بردن نزد کسی از مخالفین، و جایز بودن بردن شکایت نزد مؤمنان؛
  • فصل: هر کس کاری از کارهای نیک را به نیابت از میت همانند نماز و روزه و حج و امور دیگر را انجام دهد، ثواب آن کار برای زنده و میت مضاعف می‌گردد؛
  • فصل: هر کس مرگ نزد او آید، ابلیس شیطانی را برای گمراه نمودن او می‌گمارد؛
  • فصل: هر مؤمنی جز با رضایتش از دنیا خارج نمی‌گردد؛
  • فصل: هر که کاری انجام می‌دهد لازم است که آن کار را محکم و بی‌نقص انجام دهد؛
  • فصل: کراهت مخفی نمودن مردن کسی که در زمان عدم حضور و غیبت فوت نمایند؛
  • فصل: مستحب بودن اعتنا به مرگ فرزندان و صبر نمودن نسبت به آنها؛
  • فصل: مستحب بودن استرجاع نمودن در هر مصیبت، و نیز هر زمان مصیبت را به یاد آورد؛
  • فصل: واجب بودن رضایت داشتن نسبت به قضای الهی به صورت مطلق؛
  • فصل: سزاوار است که بر مصیبتها و بلاها صبر نمود؛
  • فصل: شدیدترین بلاها برای مردم به ترتیب از آن انبیاء سپس اوصیاء و سپس اماثل و برگزیدگان است؛
  • فصل: هیچ اهل خانه‌ای نیستند مگر اینکه ملک الموت روزانه پنج بار به ایشان توجه می‌کند؛
  • فصل: اشکالی بر پوشیدن تمامی پوست‌ها مگر موارد استثنا وجود ندارد؛
  • فصل: مکروه بودن پوشیدن لباس سیاه مگر در موارد استثنا؛
  • فصل: بر شیعیان زیبنده است که بر آنچه توانایی دارند زینت نمایند؛
  • فصل: بهترین لباس در هر زمان، لباس اهل آن زمان است؛
  • فصل: مکروه بودن انگشت‌نما شدن به واسطه‌ی نوع لباس و مرکب و امور دیگر؛
  • فصل: پوشیدن انگشتر غیر نقره سزوار نیست؛
  • فصل: جایز بودن پوشیدن لباس به هر رنگی؛
  • فصل: آنچه که هنگام تلاوت انواع آیات سزاوار است که گفته شود؛
  • فصل: جایز بودن تلاوت قرآن در زمان غیبت با قرائت‌های مشهور میان مردم، نه تمام مطلق قرائت‌های روایت شده؛
  • فصل: یادگیری قرآن برای مردم مستحب و آموزش آن به صورت عینی مستحب و به صورت کفایی واجب است؛
  • فصل: مستحب بودن خواندن قرآن کریم در هر حالی مگر موارد استثنا؛
  • فصل: مستحب بودن زیاد خواندن قرآن کریم، و اینکه هر حرفی از آن دارای ثواب است؛
  • فصل: واجب بودن سجده بر قاری قرآن هر زمان که آیات سجده‌دار را تلاوت نمود، و بر شنونده هر زمان که آیات را بشنود؛
  • فصل: مستحب است که انسان هرگاه نعمت پروردگار متعال را به یاد آورد سجده کند و یا اینکه گونه‌ی خود را بر خاک قرار دهد و یا اینکه اگر بر مرکب سوار بود گونه خود را بر برآمدگی زین قرار دهد، و هر گاه نعمت خداوند متعال بر او تکرار شد سجده نماید؛
  • فصل: هر دعای مشروعی که مؤمن به آن اقدام نماید مستجاب است و یا اینکه مستوجب ثواب است و یا اینکه موجب دفع عقاب پروردگار می‌گردد؛
  • فصل: مستحب بودن برگزیدن دعا از میان دیگر عبادت‌های مستحب؛
  • فصل: مستحب است که انسان هرگاه محتاج امر کوچک یا بزرگی گردد از خداوند متعال درخواست نماید؛
  • فصل: دعا انواع بلا را دفع می‌نماید؛
  • فصل: هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر سه چشم؛
  • فصل: هر چیزی حدی دارد مگر ذکر خداوند، پس سزاوار است که فراوان گفته شود و هیچ محدودیتی در کثرت ندارد؛
  • فصل: برای شکر نمودن هر نعمتی اعتراف به آن نعمت و گفتن "الحمد لله" کافی است؛
  • فصل: مستحب بودن ذکر نام خدای متعال و پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع) در هر مجلسی؛
  • فصل: وجوب صلوات بر محمد و آل محمد (ع) هر زمان نام او برده می‌شود؛
  • فصل: مستحب بودن مقدم نمودن صلوات بر محمد و آل محمد هر زمان نام فردی از پیامبران برده شود و بخواهد بر ایشان صلوات فرستاده شود؛
  • فصل: مستحب بودن تهلیل گفتن و برگزیدن آن بر دیگر اذکار؛
  • فصل: برای هر چیزی زکاتی هست؛
  • فصل: خداوند متعال فرشتگان خود را به دعا کردن برای کسی امر ننمود مگر آنکه دعای ایشان را مستجاب نمود؛
  • فصل: آنچه که سفر جز برای آن سزاوار نیست؛
  • فصل: فال امری قراردادی است و سزاوار نیست به آن توجه نمود؛
  • فصل: یادگیری قوانین و احوال نجوم جایز نیست، مگر برای هدایت در خشکی یا دریا، و جایز نیست بر اساس آن حکم نمود؛
  • فصل: گروهی از افرادی که عمل به حرف ایشان جایز نیست؛
  • فصل: هر کس صدقه بدهد هر روزی خواست مسافرت نماید، هر چند در روزهایی که سفر در آنها مکروه است؛
  • فصل: در نقطه‌ی اوج هر پلی شیطانی وجود دارد، سزاوار است در آنجا نام خدا برده شود؛
  • فصل: برای هر چیزی نقطه‌ی اوجی وجود دارد؛
  • فصل: سزاوار نیست در چیزی اسراف شود مگر در حج و عمره؛
  • فصل: بر کسی که قصد مسافرت دارد سزاوار است که برادران دینی خود را باخبر نماید، و بر ایشان سزاوار است که در زمان برگشت او به ملاقات او آیند؛
  • فصل: حقوق چهارپایان بر صاحبانشان؛
  • فصل: مکروه بودن زدن بر صورت چهارپایان و هر موجود زنده؛
  • فصل: هر کار لهوی باطل است مگر سه کار؛
  • فصل: مکروه بودن مبالغه کردن در قیمت چهارپایان؛
  • فصل: جایز بودن ازدواج کردن نرهای پرندگان و چهارپایان با دختر و مادر خود؛
  • فصل: مکروه بودن اخته کردن چهارپایان و آزار جنسی آنها مگر سگها؛
  • فصل: در ارتباط با مردم حتی اهل سنت سزاوار است که ادای امانت و شهادت دادن و عیادت مریض و شرکت در تشییع جنازه و رعایت حسن همسایگی و نماز در مساجد رعایت گردد؛
  • فصل: استحباب ارج نهادن و احترام گذاشتن به دوستان؛
  • فصل: مستحب بودن نفع دادن به برادران و دوستان، و دوری از دشمنی با مردم؛
  • فصل: مستحب بودن محبت و مهربانی کردن به مردم؛
  • فصل: بخشی از افراد که سزاوار نیست در برخورد با ایشان اول سلام نمود؛
  • فصل: هر مؤمنی همسایه‌ای دارد که او را آزار می‌دهد؛
  • فصل: مستحب بودن استثنا کردن مشیت خداوند متعال در قرآن کریم در هر مکانی که مناسب باشد؛
  • فصل: مستحب بودن اخلاق نیکو برابر مردم؛
  • فصل: آنکه بوسیدن دست و دهان و سر او سزاوار است؛
  • فصل: حرام بودن هر دروغی مگر موارد استثنا؛
  • فصل: مستحب بودن نگاه به تمامی نیکوکاران از نسل پیامبر اکرم (ص)؛
  • فصل: برداشتن مقداری از خاک کعبه جایز نیست، هر که چنین کند باید آن را بازگرداند؛
  • فصل: جایز نبودن برداشتن مقداری از خاک و ریگ مسجد؛
  • فصل: برای هر امامی عهدی بر گردن دوستداران او می‌باشد و بر ایشان است که او را زیارت نمایند؛
  • فصل: برترین بقاع متبرکه؛
  • فصل: بهترین مال؛
  • فصل: خداوند متعال مخلوقاتی بیشتر از فرشتگان و شیاطین نیافریده است؛
  • فصل: زیارت امام حسین (ع) برترین اعمال است؛
  • فصل: مستحب نبودن مسافرت برای زیارت قبور مگر زیارت قبور پیامبران و امامان (ع)؛
  • فصل: برترین نیکی و والاترین حقوق؛
  • فصل: سزاوار است که انسان از هر چه می‌بیند عبرت گیرد و در آن تفکر نماید؛
  • فصل: هر کار نیکو و معروفی صدقه است؛
  • فصل: سزاوار است که کار نیک را در حق همه انجام داد؛
  • فصل: مستحب بودن انجام کار نیک در حق سادات؛
  • فصل: مستحب بودن منفعت بردن مؤمنان؛
  • فصل: مستحب بودن شاد نمودن مؤمنان؛
  • فصل: خداوند متعال روزی‌های حال را تقسیم نمود نه روزی‌های حرام، هر که حرامی را مرتکب شود به همان اندازه از حلال او کسر می‌گردد؛
  • فصل: روزی‌ها بر دو گونه است، روزی‌هایی که به خواستن و طلب بستگی دارد و روزی‌هایی که به خواستن بستگی ندارد؛
  • فصل: مستحب بودن انجام مهم‌ترین کارها به صورت بدون واسطه، و انجام کارهای دیگر با نیابت دیگران؛
  • فصل: سزاوار است که والاترین کارها برگزیده شود و رها نمودن کارهای پست؛
  • فصل: چیزی از آثار رسول الله (ص) بدون تغییر باقی نمانده است، مگر سه چیز؛
  • فصل: جاهلیت همه چیز دین حضرت ابراهیم (ع) را تضییع نموده است مگر سه چیز؛
  • فصل: لذیذترین لذت‌ها؛
  • فصل: بزرگترین فتنه‌ها؛
  • فصل: بیشترین دشمنان؛
  • فصل: اولین چیزی که با آن از خداوند متعال سرپیچی شد؛
  • فصل: بهترین زنان؛
  • فصل: بدترین زنان؛
  • فصل: آنچه که خیر دنیا و آخرت را گرد می‌آورد؛
  • فصل: در هر چیزی اسراف راه دارد جز در زنان؛
  • فصل: خداوند متعال امتی را به خاطر لواط هلاک نمود و کسی را به خاطر زنا هلاک نکرد؛
  • فصل: کسی که بر عمل لواط اصرار نماید مردم را به سوی خود دعوت می‌کند؛
  • فصل: هیچ چیز برای خداوند متعال محبوبتر از این نیست که اطاعت گردد و از او سرپیچی نشود؛
  • فصل: آنچه که تمام حیوانات می‌دانند؛
  • فصل: برترین عبادت‌ها؛
  • فصل: خداوند متعال از چیزی نهی ننموده است مگر اینکه در آن عصیان شد؛
  • فصل: هر اناری یک دانه‌ای از بهشت دارد؛
  • فصل: مشارکت در هر غذایی سزاوار است مگر انار؛
  • فصل: در هر آنچه خداوند متعال حلال نموده است مصلحت بندگان است، و در هر آنچه حرام نموده مایه ضرر است؛
  • فصل: بر هر برگی از گیاه کاسنی قطره‌ای از بهشت است و بر گیاه تره قطراتی از بهشت است؛
  • فصل: بهترین آب بر روی زمین، و بدترین آب بر روی زمین؛
  • فصل: انواع قاضیان؛
  • فصل: گونه‌های مردم؛
  • فصل: خداوند متعال عذاب را از قومی برطرف ننمود و آنان را گمراه نمود، مگر قوم یونس (ع)؛
  • فصل: اولین کسی که وارد بهشت می‌گردد؛
  • فصل: روز عاشورا بزرگترین مصیبت میان ایام را دارد؛
  • فصل: هر جزع و گریه‌ای مکروه است مگر موارد استثنا؛
  • فصل: هر چیزی بر امام حسین (ع) گریه نمود مگر موارد استثنا؛
  • فهرست.[۲]

دربارهٔ پدیدآورنده

شیخ محمد حر عاملی (متولد ۱۰۳۳ ق، لبنان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: حسن حر عاملی، محمد حُرّ، سید حسن حسینی عاملی، علامه مجلسی، ملا محسن فیض کاشانی، سید هاشم بحرانی، مولا محمد کاشانی به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «جواهر السنیّه»، «صحیفه ثانیه»، «الایقاظ من الهجعه برهان علی الرجعه»، «خلق الکافر»، «وسائل الشیعه»، «هدایه الاُمّه»، «اثبات الهداه»، «بدایه الهدایه» برخی از این آثار است[۳]

پانویس

  1. ↑ شبکه جامع کتاب گیسوم
  2. ↑ فهرست کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
  3. ↑ وبگاه پژوهشگاه باقرالعلوم

کتاب‌های وابسته

دریافت متن

برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=الفصول_المهمة_فی_أصول_الأئمة_ج۳_(کتاب)&oldid=1163890»