نعمت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نعمت در قرآن]] - [[نعمت در معارف دعا و زیارات]] - [[نعمت در معارف و سیره سجادی]] | پرسش مرتبط = }} | |||
== مقدمه == | |||
نِعمت: آنچه سبب [[آسایش]]، [[خوشی]]، بهره‌مندی [[انسان]] و [[زندگی]] بهتر او میشود. هر خیر و [[لذت]] [[حلال]] و منفعتی نعمت محسوب میشود. ریشه [[نعمت‌ها]] به [[خدا]] برمی‌‌گردد و ما هر چه داریم، از [[مال]] و [[جوانی]] و [[سلامتی]] و [[امنیت]] و میوه‌ها و خوردنی‌ها و [[نور]] [[خورشید]] و [[ابر]] و باد و [[باران]]، از سوی خداست و او [[صاحب نعمت]] و [[ولی نعمت]] ماست. | |||
==مقدمه== | |||
[[نعمت‌های الهی]] یا مادی است یا [[معنوی]]، یا محسوس است یا نامحسوس، یا کوچک است یا بزرگ، یا [[اخروی]]، ولی هر چه هست، بی‌شمار است و [[قرآن]] می‌‌گوید اگر بخواهید [[نعمت‌های خدا]] را بشمارید، نمی‌توانید. نمونه‌های فراوانی از [[نعمت‌های خدا]] در [[قرآن]] [[بیان]] شده است. | [[نعمت‌های الهی]] یا مادی است یا [[معنوی]]، یا محسوس است یا نامحسوس، یا کوچک است یا بزرگ، یا [[اخروی]]، ولی هر چه هست، بی‌شمار است و [[قرآن]] می‌‌گوید اگر بخواهید [[نعمت‌های خدا]] را بشمارید، نمی‌توانید. نمونه‌های فراوانی از [[نعمت‌های خدا]] در [[قرآن]] [[بیان]] شده است. | ||
سوره الرحمن، یکی از موارد ذکر نعمت‌هاست. [[خداوند]] از [[بندگان]] خواسته هم [[نعمت‌ها]] را یاد کنند، هم [[شکر]] و [[سپاس]] آنها را انجام دهند و [[وعده]] فرموده که هر که سپاسگزاری کند نعمتش را بیفزاید و هر که [[ناسپاسی]] کند، نعمت از او گرفته شود. نعمت‌های [[اخروی]] در [[بهشت]] و [[آخرت]]، [[پاداش]] کسانی است که در [[دنیا]] اهل [[ایمان]] و [[عمل صالح]] و [[ترک گناه]] بوده‌اند و آن [[نعمت‌ها]] به مراتب بهتر و بیشتر از نعمت‌های [[دنیا]] و همیشگی است. به [[نعمت‌ها]] {{متن قرآن|آلَاءِ }} هم گفته میشود که در [[سوره | سوره الرحمن، یکی از موارد ذکر نعمت‌هاست. [[خداوند]] از [[بندگان]] خواسته هم [[نعمت‌ها]] را یاد کنند، هم [[شکر]] و [[سپاس]] آنها را انجام دهند و [[وعده]] فرموده که هر که سپاسگزاری کند نعمتش را بیفزاید و هر که [[ناسپاسی]] کند، نعمت از او گرفته شود. نعمت‌های [[اخروی]] در [[بهشت]] و [[آخرت]]، [[پاداش]] کسانی است که در [[دنیا]] اهل [[ایمان]] و [[عمل صالح]] و [[ترک گناه]] بوده‌اند و آن [[نعمت‌ها]] به مراتب بهتر و بیشتر از نعمت‌های [[دنیا]] و همیشگی است. به [[نعمت‌ها]] {{متن قرآن|آلَاءِ }} هم گفته میشود که در [[سوره الرحمان]] تکرار شده است: {{متن قرآن|فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ}}<ref>«پس کدام نعمت پروردگارتان را دروغ می‌شمارید؟» سوره الرحمن، آیه ۱۳.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref> | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:مفاهیم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۹
نعمت از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: نعمت در قرآن - نعمت در معارف دعا و زیارات - نعمت در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نِعمت: آنچه سبب آسایش، خوشی، بهره‌مندی انسان و زندگی بهتر او میشود. هر خیر و لذت حلال و منفعتی نعمت محسوب میشود. ریشه نعمت‌ها به خدا برمی‌‌گردد و ما هر چه داریم، از مال و جوانی و سلامتی و امنیت و میوه‌ها و خوردنی‌ها و نور خورشید و ابر و باد و باران، از سوی خداست و او صاحب نعمت و ولی نعمت ماست.
نعمت‌های الهی یا مادی است یا معنوی، یا محسوس است یا نامحسوس، یا کوچک است یا بزرگ، یا اخروی، ولی هر چه هست، بی‌شمار است و قرآن می‌‌گوید اگر بخواهید نعمت‌های خدا را بشمارید، نمی‌توانید. نمونه‌های فراوانی از نعمت‌های خدا در قرآن بیان شده است.
سوره الرحمن، یکی از موارد ذکر نعمت‌هاست. خداوند از بندگان خواسته هم نعمت‌ها را یاد کنند، هم شکر و سپاس آنها را انجام دهند و وعده فرموده که هر که سپاسگزاری کند نعمتش را بیفزاید و هر که ناسپاسی کند، نعمت از او گرفته شود. نعمت‌های اخروی در بهشت و آخرت، پاداش کسانی است که در دنیا اهل ایمان و عمل صالح و ترک گناه بوده‌اند و آن نعمت‌ها به مراتب بهتر و بیشتر از نعمت‌های دنیا و همیشگی است. به نعمت‌ها ﴿آلَاءِ ﴾ هم گفته میشود که در سوره الرحمان تکرار شده است: ﴿فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴾[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ «پس کدام نعمت پروردگارتان را دروغ می‌شمارید؟» سوره الرحمن، آیه ۱۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.