علم منصوب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
(←پانویس) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
خداوند در قرآن می‌فرماید: {{متن قرآن|وَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ}}<ref>سوره نحل، ۱۷.</ref>، و علامت‌هایی قرار داد و به وسیله ستاره، هدایت می‌شوند. [[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر این آیه فرمودند: "مائیم آن علامت‌ها و منظور از ستاره، [[رسول خدا]] {{صل}} می‌باشد"<ref>مجمع البیان، ج ۶، ص ۳۵۴.</ref>. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: "خداوند ستارگان را مایه ایمنی اهل آسمان قرار داد و خاندان مرا مایه ایمان اهل زمین"<ref>همان.</ref>. مرحوم [[علامه مجلسی]] می‌فرماید: منافاتی ندارد که ظواهر آیات مقصود باشد، چون همان‌طوری که برای اهل زمین، کوه‌ها و نهرها و ستاره‌ها، علامت‌هایی است که به وسیله آن‌ها، مردم به راه‌های ظاهری خود رهنمون می‌گردند، همچنین وجود [[پیامبر]] {{صل}} و [[امامان]] {{عم}} و نیز علماء برای اهل زمین، مانند کوه‌های استوار و افراشته است که توسط آنان، زمین پایدار می‌ماند و ایشان سرچشمه‌های علوم و معارف‌اند که زندگی معنوی مردم به وجود ایشان وابسته است<ref>مراة العقول، ج ۲، ص ۴۱۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۱.</ref>.{{حذف}} | خداوند در قرآن می‌فرماید: {{متن قرآن|وَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ}}<ref>سوره نحل، ۱۷.</ref>، و علامت‌هایی قرار داد و به وسیله ستاره، هدایت می‌شوند. [[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر این آیه فرمودند: "مائیم آن علامت‌ها و منظور از ستاره، [[رسول خدا]] {{صل}} می‌باشد"<ref>مجمع البیان، ج ۶، ص ۳۵۴.</ref>. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: "خداوند ستارگان را مایه ایمنی اهل آسمان قرار داد و خاندان مرا مایه ایمان اهل زمین"<ref>همان.</ref>. مرحوم [[علامه مجلسی]] می‌فرماید: منافاتی ندارد که ظواهر آیات مقصود باشد، چون همان‌طوری که برای اهل زمین، کوه‌ها و نهرها و ستاره‌ها، علامت‌هایی است که به وسیله آن‌ها، مردم به راه‌های ظاهری خود رهنمون می‌گردند، همچنین وجود [[پیامبر]] {{صل}} و [[امامان]] {{عم}} و نیز علماء برای اهل زمین، مانند کوه‌های استوار و افراشته است که توسط آنان، زمین پایدار می‌ماند و ایشان سرچشمه‌های علوم و معارف‌اند که زندگی معنوی مردم به وجود ایشان وابسته است<ref>مراة العقول، ج ۲، ص ۴۱۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۱.</ref>.{{حذف}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | * [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۲
عَلَم منصوب (پرچم افراشته یا نشانه برپا داشته شده)، تعبیری است که در زیارت آل یاسین نسبت به حضرت مهدی (ع) آورده شده است. در این زیارت میخوانیم: "السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ"[۱] (سلام بر تو ای پرچم بر‌افراشته).
خداوند در قرآن می‌فرماید: ﴿وَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ﴾[۲]، و علامت‌هایی قرار داد و به وسیله ستاره، هدایت می‌شوند. امام صادق (ع) در تفسیر این آیه فرمودند: "مائیم آن علامت‌ها و منظور از ستاره، رسول خدا (ص) می‌باشد"[۳]. پیامبر اکرم (ص) فرمود: "خداوند ستارگان را مایه ایمنی اهل آسمان قرار داد و خاندان مرا مایه ایمان اهل زمین"[۴]. مرحوم علامه مجلسی می‌فرماید: منافاتی ندارد که ظواهر آیات مقصود باشد، چون همان‌طوری که برای اهل زمین، کوه‌ها و نهرها و ستاره‌ها، علامت‌هایی است که به وسیله آن‌ها، مردم به راه‌های ظاهری خود رهنمون می‌گردند، همچنین وجود پیامبر (ص) و امامان (ع) و نیز علماء برای اهل زمین، مانند کوه‌های استوار و افراشته است که توسط آنان، زمین پایدار می‌ماند و ایشان سرچشمه‌های علوم و معارف‌اند که زندگی معنوی مردم به وجود ایشان وابسته است[۵][۶].الگو:Fix/category[در معرض حذف]
