دیوان صدقات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[دیوان صدقات در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
این [[دیوان]]، در [[عهد]] [[خلفا]] تأسیس و مرکز جمع‌آوری و توزیع [[زکات]] بوده و در ولایات دیگر نیز شعبه‌هایی داشت که متصدی آن “عامل صدقه” یا “والی الصدقه” نام داشت. این متصدیان در هر شهری، در امر جمع‌آوری [[زکات]] از [[توانگران]] و توزیع آن میان مستحقان [[اختیار]] تام داشتند؛ جز در مواردی که [[دستور]] صریحی برخلاف آن از جانب [[خلیفه]] صادر می‌شد. به عامل و جمع‌کننده [[زکات]] “ساعی” می‌گفتند<ref>تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۷۰؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۴.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۰.</ref>. | این [[دیوان]]، در [[عهد]] [[خلفا]] تأسیس و مرکز جمع‌آوری و توزیع [[زکات]] بوده و در ولایات دیگر نیز شعبه‌هایی داشت که متصدی آن “عامل صدقه” یا “والی الصدقه” نام داشت. این متصدیان در هر شهری، در امر جمع‌آوری [[زکات]] از [[توانگران]] و توزیع آن میان مستحقان [[اختیار]] تام داشتند؛ جز در مواردی که [[دستور]] صریحی برخلاف آن از جانب [[خلیفه]] صادر می‌شد. به عامل و جمع‌کننده [[زکات]] “ساعی” می‌گفتند<ref>تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۷۰؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۴.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۰.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات سیاسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۶
دیوان صدقات از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: دیوان صدقات در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
این دیوان، در عهد خلفا تأسیس و مرکز جمع‌آوری و توزیع زکات بوده و در ولایات دیگر نیز شعبه‌هایی داشت که متصدی آن “عامل صدقه” یا “والی الصدقه” نام داشت. این متصدیان در هر شهری، در امر جمع‌آوری زکات از توانگران و توزیع آن میان مستحقان اختیار تام داشتند؛ جز در مواردی که دستور صریحی برخلاف آن از جانب خلیفه صادر می‌شد. به عامل و جمع‌کننده زکات “ساعی” می‌گفتند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۷۰؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۴.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۱۰.