رافع بن خارجه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{نبوت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[رافع بن خارجه در قرآن]] - [[رافع بن خارجه در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رافع بن خارجه در قرآن]] - [[رافع بن خارجه در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
از رافع بن خارجه اطلاعات چندانی در [[اختیار]] نیست. سیره‌نگاران به آوردن نام او در میان [[دشمنان پیامبر]]{{صل}} و بزرگان [[بنی‌نضیر]] یا [[بنی‌قینقاع]] بسنده کرده‌اند؛<ref>السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۱۵؛ انساب الاشراف، ج ۱، ص ۳۳۷ ـ ۳۳۸؛ البدایة والنهایه، ج ۳، ص ۲۳۶.</ref> همچنین نام وی در میان کسانی [[ثبت]] شده که در برابر [[دعوت]] [[رسول خدا]]{{صل}} و تشویق‌های وی، پاسخ دادند که [[پدران]] ما داناتر و بهتر از ما بودند و ما از آنها [[پیروی]] خواهیم کرد و آن گاه [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ}}<ref>«و چون به آنان گفته شود از آنچه خداوند فرو فرستاده است پیروی کنید می‌گویند: (نه) بلکه ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافته‌ایم پیروی می‌کنیم؛ آیا حتی اگر پدرانشان چیزی را در نمی‌یافته و راه به جایی نمی‌برده‌اند، (باز از پدرانشان پیروی می‌کنند؟)» سوره بقره، آیه ۱۷۰.</ref> نازل شد<ref> السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۵۲.</ref>. در [[منابع تفسیری]] همین رخداد از [[ابن عباس]] [[نقل]] شده است.<ref>جامع‌البیان، ج ۲، ص ۴۷؛ تفسیر ابن ابی حاتم، ج ۱، ص ۲۸۱.</ref> برخی مخاطب در آیه را [[یهود]]<ref>جامع البیان، ج ۲، ص ۴۷.</ref> و برخی، [[بت‌پرستان]] [[مشرک]] <ref>مجمع‌البیان، ج ۱، ص ۴۶۲؛ تفسیر بغوی، ج ۱، ص ۱۹۸؛ تفسیر ابن کثیر، ج ۱، ص ۳۴۹.</ref> دانسته‌اند و این [[شأن نزول]] در صورتی صحیح است که مخاطب آیه یهود باشد.<ref>[[مهران اسماعیلی|اسماعیلی، مهران]]، [[رافع بن خارجه (مقاله)|مقاله «رافع بن خارجه»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۳.</ref>
از رافع بن خارجه اطلاعات چندانی در [[اختیار]] نیست. سیره‌نگاران به آوردن نام او در میان [[دشمنان پیامبر]] {{صل}} و بزرگان [[بنی‌نضیر]] یا [[بنی‌قینقاع]] بسنده کرده‌اند؛<ref>السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۱۵؛ انساب الاشراف، ج ۱، ص ۳۳۷ ـ ۳۳۸؛ البدایة والنهایه، ج ۳، ص ۲۳۶.</ref> همچنین نام وی در میان کسانی [[ثبت]] شده که در برابر [[دعوت]] [[رسول خدا]] {{صل}} و تشویق‌های وی، پاسخ دادند که [[پدران]] ما داناتر و بهتر از ما بودند و ما از آنها [[پیروی]] خواهیم کرد و آن گاه [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ}}<ref>«و چون به آنان گفته شود از آنچه خداوند فرو فرستاده است پیروی کنید می‌گویند: (نه) بلکه ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافته‌ایم پیروی می‌کنیم؛ آیا حتی اگر پدرانشان چیزی را در نمی‌یافته و راه به جایی نمی‌برده‌اند، (باز از پدرانشان پیروی می‌کنند؟)» سوره بقره، آیه ۱۷۰.</ref> نازل شد<ref> السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۵۲.</ref>. در [[منابع تفسیری]] همین رخداد از [[ابن عباس]] [[نقل]] شده است.<ref>جامع‌البیان، ج ۲، ص ۴۷؛ تفسیر ابن ابی حاتم، ج ۱، ص ۲۸۱.</ref> برخی مخاطب در آیه را [[یهود]]<ref>جامع البیان، ج ۲، ص ۴۷.</ref> و برخی، [[بت‌پرستان]] [[مشرک]] <ref>مجمع‌البیان، ج ۱، ص ۴۶۲؛ تفسیر بغوی، ج ۱، ص ۱۹۸؛ تفسیر ابن کثیر، ج ۱، ص ۳۴۹.</ref> دانسته‌اند و این [[شأن نزول]] در صورتی صحیح است که مخاطب آیه یهود باشد.<ref>[[مهران اسماعیلی|اسماعیلی، مهران]]، [[رافع بن خارجه (مقاله)|مقاله «رافع بن خارجه»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۳.</ref>
 
== پرسش‌های وابسته ==
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۰: خط ۱۴:


[[رده:رافع بن خارجه]]
[[رده:رافع بن خارجه]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۲

مقدمه

از رافع بن خارجه اطلاعات چندانی در اختیار نیست. سیره‌نگاران به آوردن نام او در میان دشمنان پیامبر (ص) و بزرگان بنی‌نضیر یا بنی‌قینقاع بسنده کرده‌اند؛[۱] همچنین نام وی در میان کسانی ثبت شده که در برابر دعوت رسول خدا (ص) و تشویق‌های وی، پاسخ دادند که پدران ما داناتر و بهتر از ما بودند و ما از آنها پیروی خواهیم کرد و آن گاه آیه ﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ[۲] نازل شد[۳]. در منابع تفسیری همین رخداد از ابن عباس نقل شده است.[۴] برخی مخاطب در آیه را یهود[۵] و برخی، بت‌پرستان مشرک [۶] دانسته‌اند و این شأن نزول در صورتی صحیح است که مخاطب آیه یهود باشد.[۷]

منابع

پانویس

  1. السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۱۵؛ انساب الاشراف، ج ۱، ص ۳۳۷ ـ ۳۳۸؛ البدایة والنهایه، ج ۳، ص ۲۳۶.
  2. «و چون به آنان گفته شود از آنچه خداوند فرو فرستاده است پیروی کنید می‌گویند: (نه) بلکه ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافته‌ایم پیروی می‌کنیم؛ آیا حتی اگر پدرانشان چیزی را در نمی‌یافته و راه به جایی نمی‌برده‌اند، (باز از پدرانشان پیروی می‌کنند؟)» سوره بقره، آیه ۱۷۰.
  3. السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۵۲.
  4. جامع‌البیان، ج ۲، ص ۴۷؛ تفسیر ابن ابی حاتم، ج ۱، ص ۲۸۱.
  5. جامع البیان، ج ۲، ص ۴۷.
  6. مجمع‌البیان، ج ۱، ص ۴۶۲؛ تفسیر بغوی، ج ۱، ص ۱۹۸؛ تفسیر ابن کثیر، ج ۱، ص ۳۴۹.
  7. اسماعیلی، مهران، مقاله «رافع بن خارجه»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۳.