اوس بن زید بن اصرم خزرجی انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
:<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اوس بن زید بن اصرم خزرجی انصاری در تاریخ اسلامی]] </div> | :<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اوس بن زید بن اصرم خزرجی انصاری در تاریخ اسلامی]] </div> | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
نسبش چنین است: [[اوس بن زید بن أصرم بن زید بن ثعلبة بن غنم بن مالک بن نجار]]<ref>ابن سعد، ج۸، ص۴۵۰.</ref> [[موسی بن عقبه]] به نقل از [[ابن شهاب زهری]] او را از شرکت کنندگان در [[پیمان عقبه]] نام برده و از این رو به «عقبی» توصیف شده است<ref>طبرانی، ج۱، ص۲۳۰؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۱۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۰؛ هیثمی، ج۶، ص۵۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۰۷.</ref>. همسرش عَمرَه (ثانیه) دختر [[مسعود بن قیس]] در شمار [[زنان]] [[بیعت کننده]] با [[رسول خدا]]{{صل}} است<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۷۳.</ref>. | نسبش چنین است: [[اوس بن زید بن أصرم بن زید بن ثعلبة بن غنم بن مالک بن نجار]]<ref>ابن سعد، ج۸، ص۴۵۰.</ref> [[موسی بن عقبه]] به نقل از [[ابن شهاب زهری]] او را از شرکت کنندگان در [[پیمان عقبه]] نام برده و از این رو به «عقبی» توصیف شده است<ref>طبرانی، ج۱، ص۲۳۰؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۱۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۰؛ هیثمی، ج۶، ص۵۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۰۷.</ref>. همسرش عَمرَه (ثانیه) دختر [[مسعود بن قیس]] در شمار [[زنان]] [[بیعت کننده]] با [[رسول خدا]] {{صل}} است<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۷۳.</ref>. | ||
[[مسعود]] و [[خزیمه]] (ابو خزیمه) [[فرزندان]] او در تمام [[غزوات]] شرکت داشتند<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۷۳.</ref>. به نظر می‌رسد أوس در سن بالا و [[پیری]] [[مسلمان]] شده است. حضور دو فرزند او در تمام غزوات و نیز باجناق بودن وی با [[پدر]] [[سعد بن عباده]] و پدر [[حسان بن ثابت]]<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۹۱.</ref> نشانه این موضوع است و گویا او به دلیل پیری در غزوات و حوادث دوران رسول خدا{{صل}} شرکت نکرده است. بنا به گفته [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۹۱.</ref>، [[نسل]] فرزندان اصرم از جمله [[اوس]] بن زید و فرزندان اوس [[منقرض شده]] است.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اوس بن زید بن اصرم خزرجی انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۶۶.</ref> | [[مسعود]] و [[خزیمه]] (ابو خزیمه) [[فرزندان]] او در تمام [[غزوات]] شرکت داشتند<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۷۳.</ref>. به نظر می‌رسد أوس در سن بالا و [[پیری]] [[مسلمان]] شده است. حضور دو فرزند او در تمام غزوات و نیز باجناق بودن وی با [[پدر]] [[سعد بن عباده]] و پدر [[حسان بن ثابت]]<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۹۱.</ref> نشانه این موضوع است و گویا او به دلیل پیری در غزوات و حوادث دوران رسول خدا {{صل}} شرکت نکرده است. بنا به گفته [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۹۱.</ref>، [[نسل]] فرزندان اصرم از جمله [[اوس]] بن زید و فرزندان اوس [[منقرض شده]] است.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اوس بن زید بن اصرم خزرجی انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۶۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۷
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نسبش چنین است: اوس بن زید بن أصرم بن زید بن ثعلبة بن غنم بن مالک بن نجار[۱] موسی بن عقبه به نقل از ابن شهاب زهری او را از شرکت کنندگان در پیمان عقبه نام برده و از این رو به «عقبی» توصیف شده است[۲]. همسرش عَمرَه (ثانیه) دختر مسعود بن قیس در شمار زنان بیعت کننده با رسول خدا (ص) است[۳].
مسعود و خزیمه (ابو خزیمه) فرزندان او در تمام غزوات شرکت داشتند[۴]. به نظر می‌رسد أوس در سن بالا و پیری مسلمان شده است. حضور دو فرزند او در تمام غزوات و نیز باجناق بودن وی با پدر سعد بن عباده و پدر حسان بن ثابت[۵] نشانه این موضوع است و گویا او به دلیل پیری در غزوات و حوادث دوران رسول خدا (ص) شرکت نکرده است. بنا به گفته ابن سعد[۶]، نسل فرزندان اصرم از جمله اوس بن زید و فرزندان اوس منقرض شده است.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابن سعد، ج۸، ص۴۵۰.
- ↑ طبرانی، ج۱، ص۲۳۰؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۱۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۰؛ هیثمی، ج۶، ص۵۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۰۷.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۷۳.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۷۳.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۴۹۱.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۴۹۱.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «اوس بن زید بن اصرم خزرجی انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۶۶.