بشر بن عرفطة بن خشخاش جهنی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخلهای وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}})) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بشر بن عرفطة بن خشخاش جهنی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
وی از تیره [[جهینه]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۹۶.</ref> و جُهَینه از قبیله [[قضاعه]] است<ref>ابن حزم، ص۴۴۴ و ۴۸۶.</ref>. بیشتر منابع نام وی را «بِشیر» نیز گفتهاند<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> اما [[ابن منده]] بِشر را درستتر دانسته است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref>. نام پدرش به «حسحاس»<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۲۸۱.</ref> نیز تصحیف شده است. او را از [[اصحاب]] ساکن [[مدینه]] دانسته<ref>بغوی، ج۱، ص۳۱۱.</ref> و گفتهاند در [[فتح مکه]] شرکت داشت و اشعاری سرود<ref>ابونعیم، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref>. [[بیت]] اول این اشعار چنین است: | وی از تیره [[جهینه]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۹۶.</ref> و جُهَینه از قبیله [[قضاعه]] است<ref>ابن حزم، ص۴۴۴ و ۴۸۶.</ref>. بیشتر منابع نام وی را «بِشیر» نیز گفتهاند<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> اما [[ابن منده]] بِشر را درستتر دانسته است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref>. نام پدرش به «حسحاس»<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۲۸۱.</ref> نیز تصحیف شده است. او را از [[اصحاب]] ساکن [[مدینه]] دانسته<ref>بغوی، ج۱، ص۳۱۱.</ref> و گفتهاند در [[فتح مکه]] شرکت داشت و اشعاری سرود<ref>ابونعیم، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref>. [[بیت]] اول این اشعار چنین است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''ونَحنُ غَداةَ الفتحِ عند محمدٍ''|2=''طَلعْنَا أمامَ الناسِ ألفاً مُقدمَا''}} | {{ب|''ونَحنُ غَداةَ الفتحِ عند محمدٍ''|2=''طَلعْنَا أمامَ الناسِ ألفاً مُقدمَا''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
برخی منابع، اشعار او را به طور کامل آوردهاند<ref>ر.ک: ابونعیم، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن عساکر، ج۳۴، ص۸۸.</ref>. بر پایه خبری از [[بشر بن عرفطه]]، هنگامی که [[رسول خدا]]{{صل}} قبیلهها را به [[اسلام]] [[دعوت]] میکرد، هزار نفر از جهینه و کسانی که از آنان [[پیروی]] میکردند، [[خدمت]] رسول خدا{{صل}} رسیدند و اسلام آوردند و در [[غزوات]] و حوادث همراه آن [[حضرت]] بودند<ref>ابن عساکر، ج۳۴، ص۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> | برخی منابع، اشعار او را به طور کامل آوردهاند<ref>ر. ک: ابونعیم، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن عساکر، ج۳۴، ص۸۸.</ref>. بر پایه خبری از [[بشر بن عرفطه]]، هنگامی که [[رسول خدا]] {{صل}} قبیلهها را به [[اسلام]] [[دعوت]] میکرد، هزار نفر از جهینه و کسانی که از آنان [[پیروی]] میکردند، [[خدمت]] رسول خدا {{صل}} رسیدند و اسلام آوردند و در [[غزوات]] و حوادث همراه آن [[حضرت]] بودند<ref>ابن عساکر، ج۳۴، ص۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن عرفطة بن خشخاش جهنی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۳۹.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۲
مقدمه
وی از تیره جهینه[۱] و جُهَینه از قبیله قضاعه است[۲]. بیشتر منابع نام وی را «بِشیر» نیز گفتهاند[۳] اما ابن منده بِشر را درستتر دانسته است[۴]. نام پدرش به «حسحاس»[۵] نیز تصحیف شده است. او را از اصحاب ساکن مدینه دانسته[۶] و گفتهاند در فتح مکه شرکت داشت و اشعاری سرود[۷]. بیت اول این اشعار چنین است:
ونَحنُ غَداةَ الفتحِ عند محمدٍ | طَلعْنَا أمامَ الناسِ ألفاً مُقدمَا |
برخی منابع، اشعار او را به طور کامل آوردهاند[۸]. بر پایه خبری از بشر بن عرفطه، هنگامی که رسول خدا (ص) قبیلهها را به اسلام دعوت میکرد، هزار نفر از جهینه و کسانی که از آنان پیروی میکردند، خدمت رسول خدا (ص) رسیدند و اسلام آوردند و در غزوات و حوادث همراه آن حضرت بودند[۹][۱۰]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۳۹۶.
- ↑ ابن حزم، ص۴۴۴ و ۴۸۶.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۲۸۱.
- ↑ بغوی، ج۱، ص۳۱۱.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
- ↑ ر. ک: ابونعیم، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن عساکر، ج۳۴، ص۸۸.
- ↑ ابن عساکر، ج۳۴، ص۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «بشر بن عرفطة بن خشخاش جهنی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۳۹.