ارقم بن ابی ارقم کلاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ارقم بن ابی ارقم کلاعی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ارقم بن ابی ارقم کلاعی در تاریخ اسلامی]] </div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
وی از تیره [[ذوالکلاع]] و از [[قبیله]] [[حمیر]] است<ref>سمعانی، ج۲، ص۱۹۳؛ سیوطی، ص۲۲۷.</ref>. وی مخضرم است و درباره او گفته شده: از افرادی است که [[حمام بن معدیکرب]] را که از شهسواران [[عرب]] در [[جاهلیت]] بود، دیده و گفتار او را شنیده است<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۳۵.</ref>.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ارقم بن ابی ارقم کلاعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۷.</ref>
وی از تیره [[ذوالکلاع]] و از [[قبیله]] [[حمیر]] است<ref>سمعانی، ج۲، ص۱۹۳؛ سیوطی، ص۲۲۷.</ref>. وی مخضرم است و درباره او گفته شده: از افرادی است که [[حمام بن معدیکرب]] را که از شهسواران [[عرب]] در [[جاهلیت]] بود، دیده و گفتار او را شنیده است<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۳۵.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ارقم بن ابی ارقم کلاعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۴: خط ۱۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{صحابه}}
[[رده:ارقم بن ابی ارقم کلاعی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۳

مقدمه

وی از تیره ذوالکلاع و از قبیله حمیر است[۱]. وی مخضرم است و درباره او گفته شده: از افرادی است که حمام بن معدیکرب را که از شهسواران عرب در جاهلیت بود، دیده و گفتار او را شنیده است[۲][۳]

منابع

پانویس

  1. سمعانی، ج۲، ص۱۹۳؛ سیوطی، ص۲۲۷.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۳۳۵.
  3. محمدی، رمضان، مقاله «ارقم بن ابی ارقم کلاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۷.