(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{امامت}}
#تغییر_مسیر [[تفسیر عصر رسالت]]
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تفسیر پیامبر خاتم در علوم قرآنی]]</div>
==مقدمه==
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} را باید [[مبین]] [[حقیقی]] [[قرآن]] دانست. [[صحابه]] به آن [[حضرت]] مراجعه کرده، هرچه را که فهمش برای آنان دشوار بود از محضر [[پیامبر]]{{صل}} می‌پرسیدند.
قرآن نیز تبیین [[آیات]] را [[وظیفه پیامبر]]{{صل}} شمرده، می‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ}}<ref>«(آنان را) با برهان‌ها (ی روشن) و نوشته‌ها (فرستادیم) و بر تو قرآن را فرو فرستادیم تا برای مردم آنچه را که به سوی آنان فرو فرستاده‌اند روشن گردانی و باشد که بیندیشند» سوره نحل، آیه ۴۴.</ref>.
{{متن قرآن|وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ}}<ref>«و ما این کتاب را بر تو فرو فرستادیم تا آنچه را در آن اختلاف ورزیدند برای آنها روشن گردانی و تا رهنمود و بخشایشی باشد برای گروهی که ایمان دارند» سوره نحل، آیه ۶۴.</ref>
از [[روایات]] نیز استفاده می‌شود که شخص پیامبر{{صل}} خود آیات مجمل قرآن را بیان، و [[ناسخ و منسوخ]] آن را برای اصحابش مشخص کرده است.
برای [[آگاهی]] از [[تفسیر]] پیامبر{{صل}} می‌توان به [[کتاب‌های تفسیر]] [[روایی]] و کتاب [[الاتقان]] [[سیوطی]] (جلد چهارم) مراجعه کرد.
[[ابن‌مسعود]] می‌گوید: "وقتی [[آیه]] {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ}}<ref>«آنان که ایمان آورده‌اند و ایمانشان را به هیچ ستمی نیالوده‌اند، امن (و آرامش) دارند و رهیافته‌اند» سوره انعام، آیه ۸۲.</ref> نازل شد، به [[رسول خدا]] گفته شد: ما به خود [[ظلم]] نکرده‌ایم؛ پیامبر{{صل}} فرمود: مراد از ظلم، [[شرک]] است؛ چنان‌که [[لقمان]] می‌گوید:{{متن قرآن|إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ}}<ref>« شرک، ستمی سترگ است» سوره لقمان، آیه ۱۳.</ref><ref>عمید زنجانی، عباسعلی، مبانی و روشهای تفسیر قرآن، صفحه ۳۹؛ ذهبی، محمد حسین، التفسیر و المفسرون، جلد۱، صفحه ۴۹؛ کمالی دزفولی، علی، تاریخ تفسیر، صفحه (۹-۲۰)</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۷۴.</ref>
{{تفسیر}}
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']]
