<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[یزید بن هارون بن زاذان واسطی در تاریخ اسلامی]]</div>
==مقدمه==
[[ابوخالد یزید بن هارون بن زاذی بن ثابت واسطی سلمی]] در واسط به سال ۱۱۸ هـ به [[دنیا]] آمد<ref>المنتظم ۱۰/۱۵۵.</ref> و [[بخاری]] الاصل بود<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۱/۳۶۶.</ref> و از [[موالیان]] [[بنی سلیم]] به شمار می‌‌رفت.<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref> او از [[عاصم احول]]، [[یحیی بن سعید انصاری]] و [[سلیمان تیمی]] [[روایت]] کرد و [[ابوخیثمه]]، [[ابن مدینی]]، [[ابن نمیر]] و [[حسن بن مکرم]] از او روایت نمودند. ابوخالد فردی [[حافظ]] بود، به طوری که ۲۴ هزار [[حدیث]] با سند و بیست هزار حدیث از بزرگان [[شام]] را از [[حفظ]] بود. روایت کننده از [[امام صادق]]{{ع}}<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰، رقم ۱۳۶۸۳.</ref>، ناشناخته نزد [[شیعه]]<ref>در بیشتر کتاب‌های رجالی شیعه حتی نام وی ذکر نشده و تنها در برخی بدون توثیق و تضعیف آمده است (خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰).</ref>، [[مفسر]] و [[محدث]].<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۴.</ref> رجال‌نویسان [[اهل سنت]] او را فردی [[موثق]] دانسته‌اند. دارای تألیفاتی از جمله تفسیر القرآن <ref>بغدادی، هدیة العارفین، ج۶، ص۵۳۶؛ کحاله، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۸۳.</ref>، یکی از مصادر [[طبری]] در تفسیر و [[تاریخ]]<ref>سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۱، ص۹۲ و ۹۳، رقم ۱۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۴.</ref> و الفرائض.<ref>هدیة العارفین ۲/۵۳۶.</ref> واسطی سرانجام به سال ۲۰۶ هـ در واسط [[وفات]] یافت.<ref> تاریخ الاسلام ۱۴/۴۵۵.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۸۵۵-۸۵۶.</ref>
