(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{امامت}}
#تغییر_مسیر [[احمد بن سابق اشج]]
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[احمد بن سابق در تراجم و رجال]] - [[احمد بن سابق در تاریخ اسلامی]]</div>
==مقدمه==
مورد [[لعن]] [[امام رضا]]{{ع}}. در متون رجالی وی از جمله کسانی است که امام رضا{{ع}} بر او [[لعنت]] فرستاده است<ref>أعیان الشیعة، ج۲، ص۵۹۵؛ معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۳۰؛ مسند الإمام الرضا{{ع}}، ج۲، ص۴۲۸.</ref>. کشی از قول [[سلیمان بن جعفر جعفری]] ذکر کرده است که امام رضا{{ع}} در ضمن نامه‌ای به [[یحیی بن ابوعمران]] نوشت: [[خداوند]] ما و شما را [[عافیت]] بخشد. بر شماست که از احمد بن سابق کسی که سرش شکافته شده بر [[حذر]] باشید. خداوند او را لعنت کند. [[ابوجعفر]] چنین می‌افزاید، تا قبل از [[نامه]] [[امام]] از اینکه احمد بن سابق در سرش جای زخمی داشته باشد [[آگاه]] نبودیم و پس از دیدن سرش به این مطلب واقف شدیم. ضمن آنکه [[ابو جعفر محمد بن عبدالله]] ذکر می‌کند [[صدق]] [[کلام امام]] پس از مدتی روشن شد و احمد بن سابق شروع به [[شرب خمر]] و ورود در [[فتنه‌ها]] کرد<ref>اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۲۸.</ref>.
در میان متون رجالی کهن، ابن‌داود قول کشی را می‌پذیرد<ref>کتاب الرجال، ابن داود، ص۲۲۸.</ref>، اما [[علامه حلّی]] می‌نویسد اینکه او مورد لعن [[حضرت]] قرار گرفته باشد، آن هم به طریقی که کشی ذکر کرده، معلوم نیست صحیح باشد. [[علامه]] به همین دلیل در این [[روایت]] توقف کرده است<ref>خلاصة الأقوال، ص۳۲۲.</ref>.
صاحب معالم نیز قدح و خرده‌گیری ذکر شده در این روایت را [[ثابت]] نمی‌داند، با این حال توقف بر این روایت را مادامی که عدالتش ثابت نشود لازم می‌داند<ref>التحریر الطاووسی، ص۴۹- ۵۰.</ref>.
برخی رجالیون معاصر به نظر علامه در طریق کشی در ذکر این روایت از افرادی چون [[نصر بن صباح]] و [[اسحاق بن محمد بصری]] که هر دو از غالیان‌اند توجه کرده‌اند<ref>نقد الرجال، ج۱، ص۱۲۵؛ جامع الرواة، ج۱، ص۵۱؛ طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۸.</ref> و روشن نبودن [[صحت]] روایت را دلیل بر [[ضعیف]] بودن آن دانسته‌اند<ref>منتهی المقال، ج۱، ص۲۶۷؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۲۱.</ref>. با این حال، چنین روایتی را [[انکار]] نکرده و فقط وجه توقف این [[روایت]] را پذیرفته‌اند.<ref>.منابع: اختیار معرفة الرجال، محمد بن حسن معروف به شیخ طوسی (۴۶۰ق)، تصحیح و تعلیق: میر داماد استر آبادی، تحقیق: سید مهدی رجایی، قم، مؤسسة آل البیت عله لإحیاء التراث، اول، ۱۳۶۳ش؛ أعیان الشیعة، سیا۔ محسن بن عبد الکریم امین عاملی (۱۳۷۱ق)، تحقیق: سیا۔ حسن امین، بیروت، دار التعارف، ۱۴۰۳ق؛ التحریر الطاووسی، حسن بن زین الدین معروف به صاحب معالم (۱۰۱۱ق)، تحقیق: فاضل جواهری، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، اول، ۱۴۱۱ق، جامع الرواة و إزاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد، محمد بن علی اردبیلی (۱۱۰۱ق)، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۳ق، خلاصة الأقوال فی معرفة الرجال، حسن بن یوسف معروف به علامه حلی (۷۲۶ق)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم، نشر الفقاهة، اول، ۱۴۱۷ق، طرائف المقال فی معرفة طبقات الرجال، سید علی اصغر بن محمد شفیع بروجردی (۱۳۱۳ق)، تحقیق: سید مهدی رجایی، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، اول، ۱۴۱۰قی؛ کتاب الرجال، حسن بن علی معروف به ابن داود حلی (۷۴۰ق)، تحقیق: سید محمد صادق بحرالعوم، نجف - قم، المطبعة الحیدریة - انتشارات الرضی، ۱۳۹۲ق؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، علی بن محمد نمازی شاهرودی (۱۴۰۵ق)، تهران، شفق - حیدری، اول، ۱۴۱۲ق؛ مسند الإمام الرضا{{ع}}، عزیزالله بن محمد عطاردی قوچانی معاصر)، مشهد، کنگره جهانی امام رضا{{ع}}، اول، ۱۴۰۶ق؛ رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، سید ابوالقاسم بن علی اکبر موسوی خویی (۱۴۱۳ق)، قم، مرکز نشر الثقافة الإسلامیة، پنجم، ۱۴۱۳ق؛ منتهی المقال فی أحوال الرجال، محمد بن اسماعیل حائری مازندرانی (۱۲۱۶ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت الإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۶ق؛ نقد الرجال، سید مصطفی بن حسین حسینی تفرشی (۱۰۱۵ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت علیا لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۸ق.</ref>.<ref>[[زکیه سادات امیری|امیری، زکیه سادات]]، [[احمد بن سابق - امیری (مقاله)|مقاله «احمد بن سابق»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]] ص ۶۹۱.</ref>
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[زکیه سادات امیری|امیری، زکیه سادات]]، [[احمد بن سابق (مقاله)|مقاله «احمد بن سابق»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']]
