چگونگی ارتباط شیعیان با نواب چهارگانه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == {{پانویس}} {{امام مهدی}}' به '== پانویس == {{پانویس}}')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[امام مهدی]]''' است.</div>
| موضوع مرتبط = امام مهدی
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}


'''ارتباط [[شیعیان]] با [[وکیلان]] [[امام]] {{ع}}''' ابتدا به دلیل ناشناخته بودن جایگاه آنان از طریق وکیلان بوده است اما با روشن شدن این جایگاه برخی از شیعیان به صورت پنهانی توانستند به طور مستقیم با آنان تماس برقرار کنند.
'''ارتباط [[شیعیان]] با [[وکیلان]] [[امام]] {{ع}}''' ابتدا به دلیل ناشناخته بودن جایگاه آنان از طریق وکیلان بوده است اما با روشن شدن این جایگاه برخی از شیعیان به صورت پنهانی توانستند به طور مستقیم با آنان تماس برقرار کنند.


==مقدمه==
== مقدمه ==
در آغاز [[نیابت خاص]]، [[جایگاه]] [[سفارت]] برای [[مردم]] روشن نبود. فقط عده اندکی از [[خواص]] و [[وکیلان]]، با [[نایب]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در ارتباط بوده، مسایل مورد [[نیاز]] خود را با او در میان می‌گذاشتند؛ اما پس از گذشت زمان، با تلاش‌های خالصانه [[وکیلان]]، نزد [[شیعیان]]، [[نیابت خاص]] حضرت، [[جایگاه]] خود را پیدا کرد. بنابراین [[ارتباط شیعیان با نواب خاص]] در دوره‌های نخست، به طور عمده به واسطه [[وکیلان]] بود. به این صورت که [[مردم]]، خواسته‌های خود را با [[وکیلان]] در میان می‌گذاشتند یا [[وجوهات شرعی]] خود را به آنان می‌پرداختند. [[وکیلان]] نیز آنها را به سفیر و [[نایب امام]]{{ع}} منتقل می‌کردند و با واسطه سفیر، از [[ناحیه مقدسه]] پاسخ پرسش‌های خود را می‌گرفتند. با روشن شدن [[جایگاه]] [[نواب خاص]]، برخی [[شیعیان]] به صورت پنهانی توانستند به طور مستقیم با آنان تماس برقرار کنند. این کار به طور عمده از زمان [[سفارت]] [[دومین سفیر]] آغاز شد و ادامه یافت<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۲]]، ص۸۴.</ref>.
در آغاز [[نیابت خاص]]، جایگاه سفارت برای [[مردم]] روشن نبود. فقط عده اندکی از [[خواص]] و [[وکیلان]]، با [[نایب]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در ارتباط بوده، مسایل مورد [[نیاز]] خود را با او در میان می‌گذاشتند؛ اما پس از گذشت زمان، با تلاش‌های خالصانه [[وکیلان]]، نزد [[شیعیان]]، [[نیابت خاص]] حضرت، جایگاه خود را پیدا کرد. بنابراین ارتباط شیعیان با نواب خاص در دوره‌های نخست، به طور عمده به واسطه [[وکیلان]] بود. به این صورت که [[مردم]]، خواسته‌های خود را با [[وکیلان]] در میان می‌گذاشتند یا وجوهات شرعی خود را به آنان می‌پرداختند. وکیلان نیز آنها را به سفیر و نایب امام {{ع}} منتقل می‌کردند و با واسطه سفیر، از [[ناحیه مقدسه]] پاسخ پرسش‌های خود را می‌گرفتند. با روشن شدن جایگاه [[نواب خاص]]، برخی [[شیعیان]] به صورت پنهانی توانستند به طور مستقیم با آنان تماس برقرار کنند. این کار به طور عمده از زمان سفارت دومین سفیر آغاز شد و ادامه یافت<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۲]]، ص۸۴.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۱۲: خط ۱۵:
* [[شیوه ارتباط شیعیان با نائبان خاص چگونه بود؟ (پرسش)]]
* [[شیوه ارتباط شیعیان با نائبان خاص چگونه بود؟ (پرسش)]]
{{پایان پرسش وابسته}}
{{پایان پرسش وابسته}}
== جستارهای وابسته ==
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۴: خط ۲۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:نیابت خاصه]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۵

ارتباط شیعیان با وکیلان امام (ع) ابتدا به دلیل ناشناخته بودن جایگاه آنان از طریق وکیلان بوده است اما با روشن شدن این جایگاه برخی از شیعیان به صورت پنهانی توانستند به طور مستقیم با آنان تماس برقرار کنند.

مقدمه

در آغاز نیابت خاص، جایگاه سفارت برای مردم روشن نبود. فقط عده اندکی از خواص و وکیلان، با نایب حضرت مهدی (ع) در ارتباط بوده، مسایل مورد نیاز خود را با او در میان می‌گذاشتند؛ اما پس از گذشت زمان، با تلاش‌های خالصانه وکیلان، نزد شیعیان، نیابت خاص حضرت، جایگاه خود را پیدا کرد. بنابراین ارتباط شیعیان با نواب خاص در دوره‌های نخست، به طور عمده به واسطه وکیلان بود. به این صورت که مردم، خواسته‌های خود را با وکیلان در میان می‌گذاشتند یا وجوهات شرعی خود را به آنان می‌پرداختند. وکیلان نیز آنها را به سفیر و نایب امام (ع) منتقل می‌کردند و با واسطه سفیر، از ناحیه مقدسه پاسخ پرسش‌های خود را می‌گرفتند. با روشن شدن جایگاه نواب خاص، برخی شیعیان به صورت پنهانی توانستند به طور مستقیم با آنان تماس برقرار کنند. این کار به طور عمده از زمان سفارت دومین سفیر آغاز شد و ادامه یافت[۱].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس