شنوءة: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==')
 
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*منطقه‌ای است در یمن که قبیله ازد به آن‌ها منسوب است. مردان این منطقه در زیبائی ضرب المثل هستند<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۲.</ref>. [[رسول اکرم]] {{صل}} در حدیثی سیمای درخشان [[حضرت مهدی]] {{ع}} را هنگام ظهور چنین توصیف می‌فرماید: "گویی مردی است از شنوءة و بر دوش او دو عبا از قطوان است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۰؛ اختصاص مفید، ص ۲۰۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۸.</ref>.
* منطقه‌ای است در یمن که قبیله ازد به آن‌ها منسوب است. مردان این منطقه در زیبائی ضرب المثل هستند<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۲.</ref>. [[رسول اکرم]] {{صل}} در حدیثی سیمای درخشان [[حضرت مهدی]] {{ع}} را هنگام ظهور چنین توصیف می‌فرماید: "گویی مردی است از شنوءة و بر دوش او دو عبا از قطوان است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۰؛ اختصاص مفید، ص ۲۰۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۸.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۰

مقدمه

  • منطقه‌ای است در یمن که قبیله ازد به آن‌ها منسوب است. مردان این منطقه در زیبائی ضرب المثل هستند[۱]. رسول اکرم (ص) در حدیثی سیمای درخشان حضرت مهدی (ع) را هنگام ظهور چنین توصیف می‌فرماید: "گویی مردی است از شنوءة و بر دوش او دو عبا از قطوان است"[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۲.
  2. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۰؛ اختصاص مفید، ص ۲۰۸.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۳۸.