شداد بن اوس: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==')
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[شداد بن اوس در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شداد بن اوس در تاریخ اسلامی]]</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[صحابی]] [[خزرجی]] [[انصاری]]. [[امیر]] حِمْص از سوی [[عمر بن خطاب]]. وی پس از [[کشته شدن عثمان]] گوشه گرفت و به [[عبادت]] پرداخت. او را [[فقیه]] [[امّت اسلام]] گفته‌اند و در [[کتب حدیثی]] ۶۰ [[حدیث]] از او [[روایت]] شده است. وی در سن ۷۵ سالگی در [[بیت المقدس]] درگذشت<ref>خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۳، ص۱۵۸؛ بطرس حرفوش، المنجد، ص۳۸۵.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲]] ص۱۳۰۷.</ref>.
[[صحابی]] [[خزرجی]] [[انصاری]]. [[امیر]] حِمْص از سوی [[عمر بن خطاب]]. وی پس از [[کشته شدن عثمان]] گوشه گرفت و به [[عبادت]] پرداخت. او را [[فقیه]] [[امّت اسلام]] گفته‌اند و در [[کتب حدیثی]] ۶۰ [[حدیث]] از او [[روایت]] شده است. وی در سن ۷۵ سالگی در [[بیت المقدس]] درگذشت<ref>خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۳، ص۱۵۸؛ بطرس حرفوش، المنجد، ص۳۸۵.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲]] ص۱۳۰۷.</ref>.


خط ۱۵: خط ۱۳:


[[رده:شداد بن اوس]]
[[رده:شداد بن اوس]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۶

مقدمه

صحابی خزرجی انصاری. امیر حِمْص از سوی عمر بن خطاب. وی پس از کشته شدن عثمان گوشه گرفت و به عبادت پرداخت. او را فقیه امّت اسلام گفته‌اند و در کتب حدیثی ۶۰ حدیث از او روایت شده است. وی در سن ۷۵ سالگی در بیت المقدس درگذشت[۱].[۲].

منابع

پانویس

  1. خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۳، ص۱۵۸؛ بطرس حرفوش، المنجد، ص۳۸۵.
  2. تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ ص۱۳۰۷.