(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{امامت}}
#تغییر_مسیر [[عبدالله بن حوزه (ابهام‌زدایی)]]
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبدالله بن حوزه در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن حوزه در معارف و سیره حسینی]]</div>
'''[[عبدالله بن حوزه]]''' یکی از نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت.
==مقدمه==
عبدالله بن حوزه از [[قبیله]] [[بنی تمیم]] بود.
در [[روز]] [[عاشورا]]، عبدالله بن حوزه برای [[تضعیف]] [[روحیه]] [[یاران امام حسین]]{{ع}} گستاخانه فریاد زد: «ای [[حسین]]{{ع}}! تو را به [[آتش دوزخ]] [[بشارت]] باد».
[[امام]] فرمود: «نه چنان است من بر پروردگاری [[مهربان]] و شفیعی که فرمانش برند، درآیم».
آنگاه [[امام]] نامش را پرسید. به او گفتند: «عبدالله بن حوزه است».
سپس [[امام]] [[دعا]] فرمودند: «خداوندا، او را در [[آتش]] بینداز».
پس از اینکه [[امام حسین]]{{ع}} عبدالله بن حوزه را [[نفرین]] نمود، اسب او [[سرکشی]] کرد و به تاخت درآمد. عبدالله از اسب افتاد در حالی که یک پایش به رکاب بود. اسب می‌تاخت و سر او به هر مانعی برخورد می‌کرد و بالاخره مُرد.
[[مسروق بن وائل حضرمی]] که خود [[شاهد]] [[مرگ]] عبدالله حوزه بود [[سپاه کوفه]] را ترک کرده و برگشت. بعدها گفت: «از این [[خاندان]] ([[اهل بیت]]{{عم}}) چیزی دیدم که هرگز حاضر به [[جنگ]] با آنان نمی‌شوم»<ref>انساب الاشراف، ج۳، ص۳۹۸؛ تاریخ طبری، ج ۵، ص۴۳۰-۴۳۱؛ ارشاد ج۲، ص۲۴۰؛ الکامل فی التاریخ، ج ۴، ص۶۶؛ البدایه و النهایه، ج ۸، ص۱۸۱.</ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۰۶.</ref>
