وقت‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[وقت‌شناسی در قرآن]] - [[وقت‌شناسی در حدیث]] - [[وقت‌شناسی در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[وقت‌شناسی در قرآن]] - [[وقت‌شناسی در حدیث]] - [[وقت‌شناسی در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[فرصت]] همانند [[ابر]] است و به سرعت می‌گذرد و بازگشتی ندارد. [[هنر]] مردان [[خردمند]] در بهره‌برداری از وقت است. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرماید:
[[فرصت]] همانند [[ابر]] است و به سرعت می‌گذرد و بازگشتی ندارد. [[هنر]] مردان [[خردمند]] در بهره‌برداری از وقت است. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌فرماید:
{{متن حدیث|إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا}}<ref>«در ایام زندگی‌تان نسیم‌های رحمتی می‌وزد. مراقب باشید خود را در معرض آنها قرار دهید». بحارالانوار، ج۶۸، ص۲۲۱.</ref>.
{{متن حدیث|إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا}}<ref>«در ایام زندگی‌تان نسیم‌های رحمتی می‌وزد. مراقب باشید خود را در معرض آنها قرار دهید». بحارالانوار، ج۶۸، ص۲۲۱.</ref>.


خط ۱۴: خط ۱۳:


یکی از مصداق‌های برجسته وقت‌شناسی و [[ارزشمند]] شمردن آن، تنظیم [[کارها]] است. [[رسول گرامی اسلام]]، اوقات خود را به سه بخش تقسیم کرده بود: بخشی برای [[خدا]] که در این بخش به [[عبادت]] و [[نماز]] و [[نیایش]] و [[تهجد]] می‌پرداخت. بخشی برای [[خانواده]] و [[گفت‌وگو]] و انس گرفتن با آنان و تأمین نیازهای [[روحی]] و [[عاطفی]] آنان و بخش دیگر را برای رسیدگی به امور [[مردم]] گذاشته بود<ref>مکارم اخلاق، ص۱۳.</ref>.
یکی از مصداق‌های برجسته وقت‌شناسی و [[ارزشمند]] شمردن آن، تنظیم [[کارها]] است. [[رسول گرامی اسلام]]، اوقات خود را به سه بخش تقسیم کرده بود: بخشی برای [[خدا]] که در این بخش به [[عبادت]] و [[نماز]] و [[نیایش]] و [[تهجد]] می‌پرداخت. بخشی برای [[خانواده]] و [[گفت‌وگو]] و انس گرفتن با آنان و تأمین نیازهای [[روحی]] و [[عاطفی]] آنان و بخش دیگر را برای رسیدگی به امور [[مردم]] گذاشته بود<ref>مکارم اخلاق، ص۱۳.</ref>.
از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل شده است که فرمود:
از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل شده است که فرمود:
{{متن حدیث|كُنْ عَلَى عُمُرِكَ أَشَحَّ مِنْكَ عَلَى دِرْهَمِكَ وَ دِينَارِكَ}}<ref>«بر عمر خود، بخیل‌تر از درهم و دینارت باش» مکارم اخلاق، ص۴۶۰.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص ۲۰.</ref>
{{متن حدیث|كُنْ عَلَى عُمُرِكَ أَشَحَّ مِنْكَ عَلَى دِرْهَمِكَ وَ دِينَارِكَ}}<ref>«بر عمر خود، بخیل‌تر از درهم و دینارت باش» مکارم اخلاق، ص۴۶۰.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص ۲۰.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۸: خط ۲۵:


[[رده:وقت‌شناسی]]
[[رده:وقت‌شناسی]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۰

مقدمه

فرصت همانند ابر است و به سرعت می‌گذرد و بازگشتی ندارد. هنر مردان خردمند در بهره‌برداری از وقت است. پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا»[۱].

ایشان در سخنی دیگر در بهره‌برداری نیکو از فرصت‌ها می‌فرماید: «مَنْ فُتِحَ لَهُ بَابٌ مِنَ الْخَيْرِ فَلْيَنْتَهِزْهُ فَإِنَّهُ لَا يَدْرِي مَتَى يُغْلَقُ عَلَيْهِ»[۲].

به راستی که زندگی کوتاه است و فرصت‌ها زودگذر و تنها سرمایه گران‌بهای آدمی برای دستیابی به کمال و خودسازی، بهره‌برداری درست از وقت است. اگر آن را قدر نداند و در راه خدمت به هم‌نوعان و رضایت خداوند به کار نگیرد، جز حسرت و پشیمانی چیزی برای او به همراه ندارد. حضرت رسول می‌فرماید: «اغْتَنِمْ خَمْساً قَبْلَ خَمْسٍ شَبَابَكَ قَبْلَ هَرَمِكَ وَ صِحَّتَكَ قَبْلَ سُقْمِكَ وَ فَرَاغَكَ قَبْلَ شُغْلِكَ وَ حَيَاتَكَ قَبْلَ مَوْتِكَ وَ غِنَاكَ قَبْلَ فَقْرِكَ»[۳].

یکی از مصداق‌های برجسته وقت‌شناسی و ارزشمند شمردن آن، تنظیم کارها است. رسول گرامی اسلام، اوقات خود را به سه بخش تقسیم کرده بود: بخشی برای خدا که در این بخش به عبادت و نماز و نیایش و تهجد می‌پرداخت. بخشی برای خانواده و گفت‌وگو و انس گرفتن با آنان و تأمین نیازهای روحی و عاطفی آنان و بخش دیگر را برای رسیدگی به امور مردم گذاشته بود[۴]. از رسول خدا (ص) نقل شده است که فرمود: «كُنْ عَلَى عُمُرِكَ أَشَحَّ مِنْكَ عَلَى دِرْهَمِكَ وَ دِينَارِكَ»[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. «در ایام زندگی‌تان نسیم‌های رحمتی می‌وزد. مراقب باشید خود را در معرض آنها قرار دهید». بحارالانوار، ج۶۸، ص۲۲۱.
  2. «هر کس که برای او دری از خیر گشوده شد، آن را غنیمت شمارد؛ چون او نمی‌داند چه زمانی آن را بر او می‌بندد». متقی هندی، کنزالعمال، ج۱۵، ص۷۹۱.
  3. «پنج چیز را پیش از پنج چیز غنیمت شمار: جوانی را پیش از پیری؛ سلامتی را پیش از بیماری؛ فراغت را پیش از سرگرم شدن؛ زنده بودن را پیش از مرگ و بی‌نیازی را پیش از فقر و نداری». مشکاه الانوار، ص۲۹۸.
  4. مکارم اخلاق، ص۱۳.
  5. «بر عمر خود، بخیل‌تر از درهم و دینارت باش» مکارم اخلاق، ص۴۶۰.
  6. اسحاقی، سید حسین، کانون محبت ص ۲۰.