بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
وی از تیره [[بنی مالک بن عنبر]]، از [[قبیله]] [[بنی تمیم]] است. از وی نقل شده که همراه پسرش [[رحیم بن بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری|رحیم]] در حالی که هر دو به دلیل [[سوگند]] بِشر، به زنجیری بسته شده بودند، نزد [[رسول خدا]]{{صل}} آمدند. [[حضرت]] به بِشر گفت: [[زنجیر]] را باز کن که بر تو سوگندی نیست. بِشر آن را پاره کرد و [[اسلام]] آورد. رسول خدا{{صل}} به صورت او دستی کشید و برایش [[دعا]] کرد. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۵.</ref> پس از گزارش یاد شده از سوی ابن شاهین، گفته است: در مدخل «بشر والد [[خلیفه]]» در این خصوص سخن خواهد گفت. از این رو، ذیل آن مدخل آورده است: [[طبرانی]]<ref>طبرانی، ج۲، ص۳۸.</ref> از طریق أبومعشر [[براء]] از خلیفة بن بشر از پدرش نقل کرده که او اسلام آورد و رسول خدا{{صل}} [[مال]] و فرزندانش را به وی بازگرداند. پس از آن [[پیامبر]] بِشر را [[ملاقات]] کرد، در حالی که او و پسرش به طنابی بسته شده بودند. وقتی رسول خدا{{صل}} علت آن را جویا شد، بِشر گفت: سوگند خورده بودم اگر [[خدا]] مال و فرزندانم را بازگرداند، [[خانه خدا]] را در چنین حالتی [[زیارت]] کنم، رسول خدا{{صل}} طناب را از او باز کرد و فرمود: بدون آن [[حج]] به جا بیاور که آن کار [[شیطانی]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۵؛ هیثمی، ج۴، ص۱۸۹.</ref>. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۸ و ۴۳۹.</ref> پس از اشاره به این مطلب گفته است: نمی‌دانم این دو (بِشر بن قیس و بِشر والد خلیفه) یک نفرند یا نه؟ تنها تفاوت در این جریان آن است که در مدخل اول، نام پسر بِشر رحیم و در مدخل دوم، طلق ذکر شده است. [[ابن منده]] نیز چنین جریانی را برای بِشر گزارش کرده و پذیرش آن را بعید دانسته است. او همچنین بِشر [[پدر]] خلیفه را در شمار [[اهل بصره]] معرفی کرده است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۸ و ۴۳۹.</ref>. [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۴۹.</ref> نیز به [[صحابی]] بودن وی اشاره کرده و [[راوی حدیث]] او را پسرش [[خلیفه]] دانسته، اما [[حدیث]] یاد شده را [[غریب]] پنداشته است.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۴۲.</ref> | وی از تیره [[بنی مالک بن عنبر]]، از [[قبیله]] [[بنی تمیم]] است. از وی نقل شده که همراه پسرش [[رحیم بن بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری|رحیم]] در حالی که هر دو به دلیل [[سوگند]] بِشر، به زنجیری بسته شده بودند، نزد [[رسول خدا]] {{صل}} آمدند. [[حضرت]] به بِشر گفت: [[زنجیر]] را باز کن که بر تو سوگندی نیست. بِشر آن را پاره کرد و [[اسلام]] آورد. رسول خدا {{صل}} به صورت او دستی کشید و برایش [[دعا]] کرد. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۵.</ref> پس از گزارش یاد شده از سوی ابن شاهین، گفته است: در مدخل «بشر والد [[خلیفه]]» در این خصوص سخن خواهد گفت. از این رو، ذیل آن مدخل آورده است: [[طبرانی]]<ref>طبرانی، ج۲، ص۳۸.</ref> از طریق أبومعشر [[براء]] از خلیفة بن بشر از پدرش نقل کرده که او اسلام آورد و رسول خدا {{صل}} [[مال]] و فرزندانش را به وی بازگرداند. پس از آن [[پیامبر]] بِشر را [[ملاقات]] کرد، در حالی که او و پسرش به طنابی بسته شده بودند. وقتی رسول خدا {{صل}} علت آن را جویا شد، بِشر گفت: سوگند خورده بودم اگر [[خدا]] مال و فرزندانم را بازگرداند، [[خانه خدا]] را در چنین حالتی [[زیارت]] کنم، رسول خدا {{صل}} طناب را از او باز کرد و فرمود: بدون آن [[حج]] به جا بیاور که آن کار [[شیطانی]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۵؛ هیثمی، ج۴، ص۱۸۹.</ref>. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۸ و ۴۳۹.</ref> پس از اشاره به این مطلب گفته است: نمی‌دانم این دو (بِشر بن قیس و بِشر والد خلیفه) یک نفرند یا نه؟ تنها تفاوت در این جریان آن است که در مدخل اول، نام پسر بِشر رحیم و در مدخل دوم، طلق ذکر شده است. [[ابن منده]] نیز چنین جریانی را برای بِشر گزارش کرده و پذیرش آن را بعید دانسته است. او همچنین بِشر [[پدر]] خلیفه را در شمار [[اهل بصره]] معرفی کرده است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۸ و ۴۳۹.</ref>. [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۴۹.</ref> نیز به [[صحابی]] بودن وی اشاره کرده و [[راوی حدیث]] او را پسرش [[خلیفه]] دانسته، اما [[حدیث]] یاد شده را [[غریب]] پنداشته است.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۴۲.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[رحیم بن بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری]] (فرزند) | * [[رحیم بن بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری]] (فرزند) | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۲
بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
وی از تیره بنی مالک بن عنبر، از قبیله بنی تمیم است. از وی نقل شده که همراه پسرش رحیم در حالی که هر دو به دلیل سوگند بِشر، به زنجیری بسته شده بودند، نزد رسول خدا (ص) آمدند. حضرت به بِشر گفت: زنجیر را باز کن که بر تو سوگندی نیست. بِشر آن را پاره کرد و اسلام آورد. رسول خدا (ص) به صورت او دستی کشید و برایش دعا کرد. ابن حجر[۱] پس از گزارش یاد شده از سوی ابن شاهین، گفته است: در مدخل «بشر والد خلیفه» در این خصوص سخن خواهد گفت. از این رو، ذیل آن مدخل آورده است: طبرانی[۲] از طریق أبومعشر براء از خلیفة بن بشر از پدرش نقل کرده که او اسلام آورد و رسول خدا (ص) مال و فرزندانش را به وی بازگرداند. پس از آن پیامبر بِشر را ملاقات کرد، در حالی که او و پسرش به طنابی بسته شده بودند. وقتی رسول خدا (ص) علت آن را جویا شد، بِشر گفت: سوگند خورده بودم اگر خدا مال و فرزندانم را بازگرداند، خانه خدا را در چنین حالتی زیارت کنم، رسول خدا (ص) طناب را از او باز کرد و فرمود: بدون آن حج به جا بیاور که آن کار شیطانی است[۳]. ابن حجر[۴] پس از اشاره به این مطلب گفته است: نمی‌دانم این دو (بِشر بن قیس و بِشر والد خلیفه) یک نفرند یا نه؟ تنها تفاوت در این جریان آن است که در مدخل اول، نام پسر بِشر رحیم و در مدخل دوم، طلق ذکر شده است. ابن منده نیز چنین جریانی را برای بِشر گزارش کرده و پذیرش آن را بعید دانسته است. او همچنین بِشر پدر خلیفه را در شمار اهل بصره معرفی کرده است[۵]. ذهبی[۶] نیز به صحابی بودن وی اشاره کرده و راوی حدیث او را پسرش خلیفه دانسته، اما حدیث یاد شده را غریب پنداشته است.[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۵.
- ↑ طبرانی، ج۲، ص۳۸.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۵؛ هیثمی، ج۴، ص۱۸۹.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۸ و ۴۳۹.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۸ و ۴۳۹.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۴۹.
- ↑ سامانی، سید محمود، مقاله «بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۴۲.