←منابع
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱۶۴: | خط ۱۶۴: | ||
{{متن حدیث|مِائَةُ أَلْفِ نَبِيٍّ وَ صِدِّيقٍ وَ شَهِيدٍ فَكَيْفَ بِمَنْ تَكَفَّلَ عَدَداً مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ أَنَا ضَمِينُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى الْأَمَانَ مِنَ الْكُفْرِ وَ الْفَقْرِ وَ إِنْ مَاتَ فِي لَيْلَتِهِ أَوْ يَوْمِهِ أَوْ بَعْدَهُ إِلَى مِثْلِهِ مِنْ غَيْرِ ارْتِكَابِ كَبِيرَةٍ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى}}؛ صد هزار [[نبی]] و [[صدیق]] و [[شهید]] است! (یعنی افطار به یک [[مؤمن]] معادل افطار به یک میلیون [[پیامبر]]) پس چگونه است برای کسی که افطاری دادن به تعدادی از [[مؤمنین]] و [[مؤمنات]] را به عهده گرفته است؟ و من [[حفظ]] از [[کفر]] و [[فقر]] را برای او ضمانت می‌کنم. و اگر در شب عید غدیر و یا در روزش و یا بعد از [[عید غدیر]] تا سال بعد در چنین روزی از [[دنیا]] برود، به شرط آنکه مرتکب کبیره‌ای نشود، [[اجر]] او بر عهده [[خدای تعالی]] است. | {{متن حدیث|مِائَةُ أَلْفِ نَبِيٍّ وَ صِدِّيقٍ وَ شَهِيدٍ فَكَيْفَ بِمَنْ تَكَفَّلَ عَدَداً مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ أَنَا ضَمِينُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى الْأَمَانَ مِنَ الْكُفْرِ وَ الْفَقْرِ وَ إِنْ مَاتَ فِي لَيْلَتِهِ أَوْ يَوْمِهِ أَوْ بَعْدَهُ إِلَى مِثْلِهِ مِنْ غَيْرِ ارْتِكَابِ كَبِيرَةٍ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى}}؛ صد هزار [[نبی]] و [[صدیق]] و [[شهید]] است! (یعنی افطار به یک [[مؤمن]] معادل افطار به یک میلیون [[پیامبر]]) پس چگونه است برای کسی که افطاری دادن به تعدادی از [[مؤمنین]] و [[مؤمنات]] را به عهده گرفته است؟ و من [[حفظ]] از [[کفر]] و [[فقر]] را برای او ضمانت می‌کنم. و اگر در شب عید غدیر و یا در روزش و یا بعد از [[عید غدیر]] تا سال بعد در چنین روزی از [[دنیا]] برود، به شرط آنکه مرتکب کبیره‌ای نشود، [[اجر]] او بر عهده [[خدای تعالی]] است. | ||
همچنین در روایتی درباره [[سیره امام رضا]]{{ع}} آمده است که در یکی از [[اعیاد]] [[غدیر]] که [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} برای عرض تبریک آمده بودند، [[حضرت]] آنها را برای [[افطار]] نگه داشتند<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۲، ص۷۵۲.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۱۷.</ref> | همچنین در روایتی درباره [[سیره امام رضا]]{{ع}} آمده است که در یکی از [[اعیاد]] [[غدیر]] که [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} برای عرض تبریک آمده بودند، [[حضرت]] آنها را برای [[افطار]] نگه داشتند<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۲، ص۷۵۲.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۱۷.</ref> | ||
==آراستن و [[زینت]] دادن== | |||
از دیرباز، عیدها و جشن‌ها، در هر [[جامعه]] و قومی، با [[نظافت]] و آراستن و زینت کردن و [[لباس]] نو [[پوشیدن]] همراه بوده است. در [[قرآن مجید]] نیز در [[وصف]] یکی از عیدهای دوران [[فرعون]] تعبیر {{متن قرآن|يَوْمُ الزِّينَةِ}}، یعنی «[[روز]] زینت کردن»، آمده است. | |||
آراستن و زینت کردن و لباس نو پوشیدن، و استفاده از [[عطر]] و بوی خوش، از سنت‌های شایسته‌ای است که [[اهل]] [[ایمان]] باید برای روز عید غدیر که در [[روایت]] از آن به «[[عید]] [[الله]] الاکبر» و عید بزرگ [[خدا]] تعبیر شده است به جای آورند. | |||
خانه‌روبی، غبارزدایی، [[تزیین]] مجالس و چراغانی سر در منازل و اماکن عمومی و [[اداری]] و خیابان‌ها، در آستانه عید غدیر، [[سنت]] و [[مستحب]] است و جلوه‌ای از [[شعائر]] [[دینی]] است. این سنت در [[زندگی]] [[امام هشتم]]{{ع}} روایت شده است. | |||
[[راوی]] می‌گوید: در روز عید غدیر به [[دیدار]] [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} رفتم. گروهی از [[خواص]] در محضر مبارکش بودند. آن حضرت وابستگان و [[نزدیکان]] خود را از هر جهت به وضعی نو در آورده بود، به طوری که در همه [[شئون]] و اسباب زندگی وضع جدید و نوینی به خود گرفته بودند که با روزهای قبل فرق داشت و آن حضرت [[فضیلت]] و پیشینه این روز را برای آنها بیان می‌فرمود<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۲، ص۷۵۲؛ وسائل الشیعة، ج۱۰، ص۴۴۴.</ref>. | |||
[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} روز عید غدیر را روز آراستن و زینت کردن برشمرده و فرمودند: | |||
{{متن حدیث|وَ هُوَ يَوْمُ الزِّينَةِ فَمَنْ تَزَيَّنَ لِيَوْمِ الْغَدِيرِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ كُلَّ خَطِيئَةٍ عَمِلَهَا صَغِيرَةً أَوْ كَبِيرَةً وَ بَعَثَ اللَّهُ إِلَيْهِ مَلَائِكَةً يَكْتُبُونَ لَهُ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعُونَ لَهُ الدَّرَجَاتِ إِلَى قَابِلِ مِثْلِ ذَلِكَ الْيَوْمِ فَإِنْ مَاتَ مَاتَ شَهِيداً وَ إِنْ عَاشَ عَاشَ سَعِيداً}}<ref>إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۶۴.</ref>؛ [[غدیر]] [[روز]] [[زینت]] است، هر کس در [[روز غدیر]] خود را زینت کند، [[خداوند]] خطاهای کوچک و بزرگ او را می‌آمرزد، و فرشتگانی را [[مبعوث]] می‌کند که تا سال دیگر در چنین روزی برای او [[حسنات]] بنویسند، و درجات او را بالا برند، و اگر در آن سال بمیرد [[شهید]] مرده است، و اگر زنده بماند [[سعادتمند]] خواهد بود.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۱۹.</ref> | |||
==[[لباس]] نو [[پوشیدن]]== | |||
یکی از نشانه‌های [[بزرگداشت]] روزهای [[عید]] پوشیدن لباس‌های نو و شاد و زیباست. هر [[قوم]] و ملتی در روزهایی که به عنوان عید می‌شناسند، لباس نو بر تن می‌کنند؛ چنان‌که ما [[ایرانیان]] به [[پیروی]] از پیشینیان، در عید باستانی [[نوروز]] که عید [[طبیعت]] و تحویل سال است، لباس نو می‌پوشیم؛ چرا در عید بزرگ [[ولایت]] ووصایت که بزرگ‌ترین عید [[الهی]] و منشأ [[تحول]] [[انسان]] است لباس نو نپوشیم؟! | |||
[[پیشوایان]] ما علاوه بر آنکه خود به این [[سنت]] و [[ادب]] [[اسلامی]] پایبند بودند، به آن توصیه می‌فرمودند. [[امام رضا]]{{ع}} درباره [[آداب]] و [[شئون]] [[عید غدیر]] فرمودند: | |||
{{متن حدیث|وَ يَوْمُ لُبْسِ الثِّيَابِ وَ نَزْعِ السَّوَادِ}}<ref>إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۶۴.</ref>؛ روز غدیر روز [[پوشیدن لباس]] (شاد) و کندن [[لباس سیاه]] است. | |||
[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} هم فرمودند: | |||
{{متن حدیث|فَافْرَحُوا وَ فَرِّحُوا إِخْوَانَكُمْ بِاللِّبَاسِ الْحَسَنِ وَ الرَّائِحَةِ الطَّيِّبَةِ وَ الطَّعَامِ}}<ref>المصباح للکفعمی، ص۷۰۰.</ref>؛ (در این روز) شاد باشید و برادرانتان را با لباس [[نیکو]]، بوی خوش و طعام، شاد کنید. | |||
[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: | |||
{{متن حدیث|فَإِذَا كَانَ صَبِيحَةُ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَجَبَ الْغُسْلُ فِي صَدْرِ نَهَارِهِ وَ أَنْ يَلْبَسَ الْمُؤْمِنُ أَنْظَفَ ثِيَابِهِ وَ أَفْخَرَهَا وَ يَتَطَيَّبُ إِمْكَانَهُ وَ انْبِسَاطَ يَدِهِ...}}<ref>إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۷۴.</ref>؛ هنگامی که [[صبح]] روز غدیر فرا رسد، [[واجب]] است [[غسل]] در اول روز و اینکه [[مؤمن]] تمیزترین و فآخرترین لباس خود را بپوشد و در حد وسعش از بوی خوش ([[عطر]]) استفاده کند. | |||
لفظ [[وجوب]] در این [[روایت]] از باب تأکید بر این امور است، نه [[وجوب شرعی]] که ترک آن [[گناه]] باشد. یعنی یک [[مؤمن]] باید به این امور پایبند باشد.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۲۰.</ref> | |||
==[[دلجویی]] و [[مهرورزی]]== | |||
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه هدی]]{{عم}} و به ویژه [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[مظهر]] [[رحمت]] و [[رأفت]] و [[عطوفت]] [[الهی]] هستند. یکی از کارهایی که ما را به آن بزرگواران نزدیک می‌کند، مهرورزی به [[بندگان خدا]] و به ویژه [[اهل]] [[ایمان]] است. و [[روز]] [[عید غدیر]] روز مهرورزی و روز دلجویی و روز غم‌زدایی از دل‌های به درد نشسته و جان‌های از [[اندوه]] خسته است. | |||
نگاه مهرآمیز و لبخند دل‌انگیز به روی [[برادران ایمانی]] از [[ارزش‌های اخلاقی]] [[آیین اسلام]] و [[فرهنگ اهل بیت]]{{عم}} است. امیرمؤمنان{{ع}} خود از [[محرومان]] غم‌زدایی می‌کرد و دست نوازشش بر سر تیمان و بینوایان از اندوهشان می‌کاست. | |||
این دل‌جویی‌ها و مهرورزی‌ها در عید غدیر تأکید بیش‌تری می‌یابد. امیرمؤمنان{{ع}} در این باره فرمودند: | |||
{{متن حدیث|وَ التَّعَاطُفُ فِيهِ يَقْتَضِي رَحْمَةَ اللَّهِ وَ عَطْفَهُ}}؛ و [[مهربانی]] به همدیگر در این روز، رحمت و رأفت [[خداوند]] را جلب می‌کند. | |||
همچنین فرمودند: | |||
{{متن حدیث|وَ عُودُوا بِالْمَزِيدِ مِنَ الْخَيْرِ عَلَى أَهْلِ التَّأْمِيلِ لَكُمْ وَ سَاوُوا بِكُمْ ضُعَفَاءِكُمْ فِي مَآكِلِكُمْ وَ مَا تَنَالُهُ الْقُدْرَةُ مِنِ اسْتِطَاعَتِكُمْ وَ عَلَى حَسَبِ إِمْكَانِكُمْ}}<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۲، ص۷۵۷.</ref>؛ به کسی که به خیر شما [[امید]] دارد، افزون بر آن بدهید و به [[ناتوانان]] همچون خود و هر اندازه که از دستتان برمی آید و برایتان امکان دارد، بخورانید. | |||
[[امام رضا]]{{ع}} نیز [[روز غدیر]] را {{متن حدیث|يَوْمُ التَّوَدُّدِ}} و روز [[مهر ورزیدن]] خوانده‌اند<ref>إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۶۴.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۲۱.</ref> | |||
==پیوند با بستگان و [[خویشان]]== | |||
[[اسلام]] با سفارش به رسیدگی، [[دلجویی]]، و [[ارتباط]] مستمر و مهرآمیز با بستگان، بر [[استحکام]] بنیان [[خانواده]] تأکید دارد. [[پاسداری]] از [[عواطف]] و [[پیوندهای خویشاوندی]]، در آیین اسلام «[[صله رحم]]» خوانده می‌شود. | |||
[[دیدار]] از خویشان و آشنایان از جمله اموری است که در [[آیین مقدس اسلام]] مورد توجه قرار گرفته است. [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} همواره بر این اصل مهم تأکید داشته و با بیان آثار مادی و [[معنوی]] آن، [[یاران]] خویش را به انجام این عمل [[ترغیب]] می‌نمودند. | |||
در اهمیت [[صله رحم]] همین بس که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} همه [[انسان‌ها]] را به صله رحم سفارش کرده و آن را بخشی از [[دین]] دانسته‌اند. جابر از [[حضرت باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده است که [[رسول خدا]]{{صل}} فرموده‌اند: | |||
{{متن حدیث|أُوصِي الشَّاهِدَ مِنْ أُمَّتِي وَ الْغَائِبَ مِنْهُمْ وَ مَنْ فِي أَصْلَابِ الرِّجَالِ وَ أَرْحَامِ النِّسَاءِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَنْ يَصِلَ الرَّحِمَ وَ إِنْ كَانَتْ مِنْهُ عَلَى مَسِيرَةِ سَنَةٍ فَإِنَّ ذَلِكَ مِنَ الدِّينِ}}<ref>الکافی، ج۲، ص۱۵۱.</ref>؛ به حاضر و غایب امتم و به کسانی که در پشت مردان و رحم [[زنان]] هستند (آنهایی که هنوز به [[دنیا]] نیامده‌اند) تا [[روز قیامت]]، سفارش می‌کنم که صله رحم را به جا آورند، هرچند راهشان به سوی یکدیگر یک سال فاصله داشته باشد؛ زیرا صله رحم از دین است. | |||
اگر بخواهیم از بلاهای فردی و [[اجتماعی]] در [[امان]] باشیم و در تیررس انواع [[بلاها]] قرار نگیریم، یکی از بهترین راه‌ها همان صله رحم است. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرمایند: | |||
{{متن حدیث|صِلَةُ الْأَرْحَامِ تُزَكِّي الْأَعْمَالَ وَ تُنْمِي الْأَمْوَالَ وَ تَدْفَعُ الْبَلْوَى وَ تُيَسِّرُ الْحِسَابَ وَ تُنْسِئُ فِي الْأَجَلِ}}<ref>الکافی، ج۲، ص۱۵۰.</ref>؛ صله رحم [[اعمال]] را [[پاک]] می‌نماید، و [[اموال]] را بسیار می‌کند، و بلاها را برطرف می‌گرداند، و حساب را آسان می‌کند، و [[اجل]] را عقب می‌اندازد. | |||
در [[روز]] [[عید غدیر]] که تجلی همه [[اسلام]] است، به انجام این [[سنت]] نیز سفارش شده است. [[امام صادق]]{{ع}} روز [[هجدهم ذیحجه]] را یکی [[اعیاد]] بزرگ اسلام شمردند و فرمودند: | |||
{{متن حدیث|يَنْبَغِي لَكُمْ أَنْ تَتَقَرَّبُوا إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْبِرِّ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلَاةِ وَ صِلَةِ الرَّحِمِ وَ صِلَةِ الْإِخْوَانِ}}<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۲، ص۷۳۶.</ref>؛ [[شایسته]] است (در این روز) با [[نیکی]] کردن، [[روزه]] گرفتن، [[نماز خواندن]]، و صله رحم، و [[دیدار]] [[برادران دینی]] به سوی [[خدای متعال]] تقترب جویید. | |||
چه نیکوست در این [[روز]] یادی کنیم از کسانی که مدت‌هاست چشم به راهمان هستند. والدینی که در [[خانه‌ها]]، آسایشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و یا در زیر خروارها [[خاک]]، [[چشم]] به ما دوخته‌اند تا شاید [[فرزندان]] و نوادگانشان به دیدارشان آیند. | |||
به [[دیدار]] اقوامی برویم که مدت‌هاست یادشان نکرده‌ایم. از بستگانی [[دلجویی]] کنیم که شاید دیدن اندکی [[محبت]]، [[زندگی]] را به کامشان شیرین‌تر سازد. | |||
بیایید قدر این روز را بدانیم و آن را بهانه‌ای برای دلجویی از بستگان کنیم که بی‌شک [[قلب]] مولا و مقتدایمان را با این عمل شاد خواهیم ساخت.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۲۲.</ref> | |||
==گره‌گشایی و رسیدگی به [[نیازمندان]]== | |||
برآورده ساختن نیازهای [[مردم]] و گره‌گشایی از [[مشکلات]] آنها در [[فرهنگ]] [[اسلام]] و [[مکتب اهل بیت]]{{عم}} از جایگاه و [[ارزش]] ویژه‌ای برخوردار است. از این‌رو یکی از [[اعمال]] و [[آداب]] گرانسگ [[عید غدیر]]، رسیدگی به حال نیازمندان و برآوردن نیازهای آنهاست که در [[روایات]] ما به آن توصیه شده است. [[حضرت علی]]{{ع}} در این باره فرمودند: | |||
{{متن حدیث|مَنْ أَسْعَفَ أَخَاهُ مُبْتَدِئاً وَ بَرَّهُ رَاغِباً فَلَهُ كَأَجْرِ مَنْ صَامَ هَذَا الْيَوْمَ وَ قَامَ لَيْلَتَهُ}}؛ هر کس (در [[روز غدیر]]) بدون درخواست [[برادر]] مؤمنش، از او دلجویی و گره‌گشایی کند و با [[اشتیاق]] به او [[نیکی]] رساند، همچون کسی است که در این روز، [[روزه]] گرفته و شبش را به [[عبادت]] پرداخته است. | |||
همچنین فرمودند: | |||
{{متن حدیث|مَنِ اسْتَدَانَ لِإِخْوَانِهِ وَ أَعَانَهُمْ فَأَنَا الضَّامِنُ عَلَى اللَّهِ إِنْ بَقَّاهُ قَضَاهُ وَ إِنْ قَبَضَهُ حَمَلَهُ عَنْهُ}}؛ هر کس (در این روز) برای برادرانش [[قرض]] بگیرد (و برای حل مشکل آنها واسطه شود) و به آنها کمک نماید، من از سوی [[خدا]] ضامنم که اگر زنده بماند، بدهی‌اش را بپردازد و اگر [[قبض]] روحش کند، [[خداوند]]، خود قرض او را به عهده بگیرد. | |||
[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: | |||
{{متن حدیث|وَ أَطْعِمْ إِخْوَانَكَ وَ أَكْثِرْ بِرَّهُمْ وَ اقْضِ حَوَائِجَ إِخْوَانِكَ إِعْظَاماً لِيَوْمِكَ}}؛ به خاطر [[بزرگداشت]] این روز به [[برادران دینی]] خود [[اطعام]] ده، و به آنان بسیار [[احسان]] و نیکی کن، وحوائج آنان را برآورده ساز!<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۲۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||