معری بن أقبل همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:مدخل\]\]↵\[\[رده\:امام علی\]\]↵\[\[رده\:(.*)\]\]↵\[\[رده\:اعلام\]\]' به 'رده:مدخل رده:اصحاب امام علی رده:اعلام')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط =  [[معری بن أقبل همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[معری بن أقبل همدانی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط =  [[معری بن أقبل همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[معری بن أقبل همدانی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}


خط ۸: خط ۷:


[[معاویه]] از شنیدن سخنان معرّی ناراحت شد و به [[عمروعاص]] گفت: جلو دوستت معرّی را بگیر، و او نزد معرّی آمد و به او [[تندی]] کرد. معرّی بلافاصله در این باره قصیده‌ای سرود، بعد در [[تاریکی]] [[شب]] از [[سپاه شام]] خارج شد و به [[حضرت علی]]{{ع}} ملحق شد<ref>همان، ص۱۶۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۲۶-۱۳۲۷.</ref>
[[معاویه]] از شنیدن سخنان معرّی ناراحت شد و به [[عمروعاص]] گفت: جلو دوستت معرّی را بگیر، و او نزد معرّی آمد و به او [[تندی]] کرد. معرّی بلافاصله در این باره قصیده‌ای سرود، بعد در [[تاریکی]] [[شب]] از [[سپاه شام]] خارج شد و به [[حضرت علی]]{{ع}} ملحق شد<ref>همان، ص۱۶۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۲۶-۱۳۲۷.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۹: خط ۱۶:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۱

مقدمه

معرّی، اهل شام و مردی شاعر و زاهد بود، او از دوستان و علاقه‌مندانِ عمروعاص بود و در سپاه معاویه در صفین حضور داشت، اما بستن فرات از جانب معاویه را امری ناپسند دانست، لذا از شامیان فاصله گرفت و به سپاه امیرالمؤمنین(ع) ملحق شد.

نصر بن مزاحم نقل می‌کند: موقعی که معاویه دستور داد فرات را به روی سپاهیان امیرالمؤمنین(ع) بستند و این را برای خود اولین پیروزی اعلام کرد، معرّی که از دوستان عمروعاص و در سپاه شام بود، ناراحت شد و گفت: شما آب را به روی لشکر عراق بستید و اگر آنها بر شما پیروز شوند، به خدا قسم، شما را از آب منع نخواهند کرد، به علاوه آیا مگر در میان آنها عبد و کنیز، ضعیف و خردسال و بی‌گناه نیست که شما آنها را از نوشیدن آب منع می‌کنید و این اولین ستم شماست نه اولین پیروزی.

معاویه از شنیدن سخنان معرّی ناراحت شد و به عمروعاص گفت: جلو دوستت معرّی را بگیر، و او نزد معرّی آمد و به او تندی کرد. معرّی بلافاصله در این باره قصیده‌ای سرود، بعد در تاریکی شب از سپاه شام خارج شد و به حضرت علی(ع) ملحق شد[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. همان، ص۱۶۳.
  2. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۲۶-۱۳۲۷.