تلویح الإشارة فی تلخیص شرح الزیارة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| از مجموعه = | | از مجموعه = | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| زبان اصلی = | | زبان اصلی = | ||
| نویسنده = [[احمد بن زین‌الدین احسایی]] | | نویسنده = [[احمد بن زین‌الدین احسایی]] | ||
| نویسندگان = | | نویسندگان = | ||
| تحقیق یا تدوین =[[سید محمد حسین مرعشى شهرستانى]] | | تحقیق یا تدوین =[[سید محمد حسین مرعشى شهرستانى]] | ||
| زیر نظر = | | زیر نظر = | ||
| به کوشش = | | به کوشش = | ||
| مترجم = | | مترجم = | ||
| مترجمان = | | مترجمان = | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| ویراستاران = | | ویراستاران = | ||
| موضوع = [[زیارتنامه جامعه کبیره|زیارتنامهٔ جامعهٔ کبیره]]، [[امامت]] و [[ولایت]] | | موضوع = [[زیارتنامه جامعه کبیره|زیارتنامهٔ جامعهٔ کبیره]]، [[امامت]] و [[ولایت]] | ||
| مذهب = شیعه | | مذهب = شیعه | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| محل نشر = | | محل نشر = | ||
| سال نشر = | | سال نشر = | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| تعداد صفحات = | | تعداد صفحات = | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۳۳
| تلویح الإشارة فی تلخیص شرح الزیارة | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | احمد بن زین‌الدین احسایی |
| تحقیق یا تدوین | سید محمد حسین مرعشى شهرستانى |
| موضوع | زیارتنامهٔ جامعهٔ کبیره، امامت و ولایت |
| مذهب | شیعه |
تلویح الإشارة فی تلخیص شرح الزیارة، کتابی است که با زبان عربی به شرح زیارت جامعهٔ کبیره می‌پردازد. این کتاب اثر احمد بن زین‌الدین احسایی بوده و جزء کتاب‌های خطی زیارت جامعهٔ کبیره است.[۱]
دربارهٔ کتاب
مؤلف، در این کتاب، اصل مطالب را با حذف مکررات و مستطردات آورده و در حاشیهٔ آن، متشابهات و اشتباهات کتاب را تصحیح نموده است. وی خود را با نام مستعار «عبدالصمد حائرى مازندرانى» معرفی کرده است.[۱]
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
احمد بن زین‌الدین احسایی معروف به «شیخ اوحد احسائی» (متولد ۱۱۶۶ ق، احساء و متوفای ۱۲۴۲ ق، مدینه)، تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد باقر وحید بهبهانی، سید علی طباطبایی، مهدی شهرستانی، سید مهدی بحرالعلوم و جعفر کاشف الغطاء پیگیری کرد. پیروان مکتب شیخیه او را بنیانگذار این مکتب می‌دانند.
وی به تألیف آثار فراوان با موضوعات دینی و اعتقادی مبادرت داشت. «العصمة و الرجعة»، «مختصر الرسالة الحیدریة فی فقه الصلوات الیومیة»، «شرح الزیارة الجامعة الکبیرة»، «جوامع‌الکلم»، «حیاةالنفس فی حظیرة القدس»، «شرح العرشیه»، «شرح المشاعر»، «الفوائد»، «الرسالة الخطابیة فی جواب بعض العارفین»، «الفائدة فی الوجودات الثلاثة» و «الفائدة فی کیفیة تنعم أهل الجنة و تألم أهل النار» برخی از آثار او است.[۲]