ابر در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

[[ابر]] در [[سخنان امام رضا]]{{ع}}، قطر قطراتی که ابر را تشکیل می‌دهند، از ۰۰۱ / ۰ تا ۱۲ / ۰ میلی‌متر می‌تواند باشد<ref>دایرة المعارف فارسی، ج۱، ص۶.</ref>. این قطرات موجب انعکاس [[نور]] هستند، اما به رغم کم بودن آنها، در مجموع، [[حاجب]] نور به نظر می‌رسند<ref>دایرة المعارف فارسی، ج۱، ص۶.</ref>. ابرها با توجه به تأثیری که در سرسبزی [[زمین]] و تولید مواد غذایی برای [[بشر]] دارند، همواره مورد توجه [[انسان‌ها]] بوده‌اند. [[دانش]] هر زمانه به این موضوع توجه داشته است. [[ادبیات]] [[دینی]] نیز به این مقوله پرداخته و [[ادیان]] درباره آن سخن گفته‌اند. در [[اسلام]] نیز، در [[قرآن]] و در [[احادیث]]، [[فلسفه]] طبیعی و گاه حتی در مباحث [[کلامی]] مطالبی درباره ابرها وجود دارد. از این پدیده در [[ادبیات عرب]] با تعابیر گوناگونی یاد شده و برخی از این تعبیرات در احادیث و قرآن نیز آمده است. در مباحث طبیعی در نگرش دینی توجه به این نکته لازم است که این پدیده‌ها به طور عمده به عنوان [[آیه]] و نشان [[قدرت الهی]] مورد توجه است و به عنوان پدیده [[علمی]] و موضوع بحث علمی مورد توجه نیست. دست‌کم می‌توان گفت این جنبه آن کمرنگ است و [[هدف]] عمده نیست. این توجه کمک می‌کند تا [[انسان]] به پدیده‌های طبیعی مطرح شده در [[زبان دین]] از همین زاویه بنگرد و نه به عنوان پدیده صرف علمی. در نتیجه نباید توقع داشت فرضیات و یا داده‌های علمی مو به مو مطابق با منقولات باشد. به ویژه آنکه در منقولات عوامل بسیاری تأثیر گذارند که از جمله آنها می‌توان به [[باور]] ناقلان در این گونه امور اشاره کرد. این [[باورها]] در نقل به معناها تأثیر بسیار دارد. باور ناقلان نیز تحت تأثیر نگرش زمانه شکل می‌گیرد و باورهای علمی متداول در هر [[زمان]] به عنوان حقایق و تفسیرهای درست تلقی می‌گردد.