ابواعور جرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابواعور جرمی در تراجم و رجال]] - [[ابواعور جرمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابواعور جرمی در تراجم و رجال]] - [[ابواعور جرمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
از تیره جزم از [[قبایل یمنی]]<ref>سمعانی، ج۲، ص۴۷.</ref> که در شمار [[صحابیان]] ساکن [[شام]] است <ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۶؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۳.</ref>. نزد [[رسول خدا]] صل آمد و به آن [[حضرت]] [[سلام]] کرد. [[پیامبر]]، جواب او را کامل‌تر داد و از حالش پرسید<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۶؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۶؛ و ر.ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۲.</ref>. [[حدیث]] وی را [[جبیر بن نفیر]] نقل می‌کند<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۶.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابواعور جرمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۲۴.</ref>
از تیره جزم از [[قبایل یمنی]]<ref>سمعانی، ج۲، ص۴۷.</ref> که در شمار [[صحابیان]] ساکن [[شام]] است <ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۶؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۳.</ref>. نزد [[رسول خدا]] صل آمد و به آن [[حضرت]] [[سلام]] کرد. [[پیامبر]]، جواب او را کامل‌تر داد و از حالش پرسید<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۶؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۶؛ و ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۲.</ref>. [[حدیث]] وی را [[جبیر بن نفیر]] نقل می‌کند<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۶.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابواعور جرمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۲۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۴

مقدمه

از تیره جزم از قبایل یمنی[۱] که در شمار صحابیان ساکن شام است [۲]. نزد رسول خدا صل آمد و به آن حضرت سلام کرد. پیامبر، جواب او را کامل‌تر داد و از حالش پرسید[۳]. حدیث وی را جبیر بن نفیر نقل می‌کند[۴][۵]

منابع

پانویس

  1. سمعانی، ج۲، ص۴۷.
  2. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۶؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۳.
  3. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۶؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۶؛ و ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۲.
  4. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۶.
  5. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابواعور جرمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۲۴.