ابوعلی حائری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<onlyinclude>
<onlyinclude>
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابوعلی حائری]]]]  
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابوعلی حائری]]]]  
'''محمد بن اسماعیل مازندرانی حائری''' مشهور به [[ابوعلی حائری]]، رجال شناس و فقیه شیعه سدۀ سیزدهم (متولد ۱۱۵۹ ق کربلا، متوفای ۱۲۱۶ ق)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی؛ همچون: [[وحید بهبهانی]]، [[سید علی طباطبائی]]، [[سید محسن اعرجی کاظمی]] و [[سید محمد مهدی بحرالعلوم]] به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. ''«زهر الریاض»''، ''«العذاب الواصب علی الجاحد الناصب»''، ''«عقد اللّالی البهیه فی الرد علی الطائفة الغبیة»''، ''«النخبةالوجیزة»'' و ''«[[منتهی المقال فی احوال الرجال (کتاب)|منتهی المقال فی احوال الرجال]]»'' برخی از این آثار است<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details?id=9399 دانشنامه جهان اسلام]</ref>
'''محمد بن اسماعیل مازندرانی حائری''' مشهور به '''ابوعلی حائری'''، رجال شناس و فقیه شیعه سدۀ سیزدهم (متولد ۱۱۵۹ ق کربلا، متوفای ۱۲۱۶ ق)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی؛ همچون: [[وحید بهبهانی]]، [[سید علی طباطبائی]]، [[سید محسن اعرجی کاظمی]] و [[سید محمد مهدی بحرالعلوم]] به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. ''«زهر الریاض»''، ''«العذاب الواصب علی الجاحد الناصب»''، ''«عقد اللّالی البهیه فی الرد علی الطائفة الغبیة»''، ''«النخبةالوجیزة»'' و ''«[[منتهی المقال فی احوال الرجال (کتاب)|منتهی المقال فی احوال الرجال]]»'' برخی از این آثار است<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details?id=9399 دانشنامه جهان اسلام]</ref>
</onlyinclude>
</onlyinclude>



نسخهٔ ‏۲۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۲

ابوعلی حائری

محمد بن اسماعیل مازندرانی حائری مشهور به ابوعلی حائری، رجال شناس و فقیه شیعه سدۀ سیزدهم (متولد ۱۱۵۹ ق کربلا، متوفای ۱۲۱۶ ق)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی؛ همچون: وحید بهبهانی، سید علی طباطبائی، سید محسن اعرجی کاظمی و سید محمد مهدی بحرالعلوم به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «زهر الریاض»، «العذاب الواصب علی الجاحد الناصب»، «عقد اللّالی البهیه فی الرد علی الطائفة الغبیة»، «النخبةالوجیزة» و «منتهی المقال فی احوال الرجال» برخی از این آثار است[۱]


جستارهای وابسته

پانویس