اساف بن انمار سلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اساف بن انمار سلمی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اساف بن انمار سلمی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
وی از تیره [[بنو سلمه]]، از [[قبیله]] [[انصار]] است<ref>سمعانی، ج۹۳، ص۲۸۰.</ref>. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۸، ص۱۶.</ref> و دیگران<ref>ابن جوزی، ص۱۵۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳.</ref> او را [[صحابی]] شمرده‌اند و به نقل از باوردی <ref>م ۳۰۱، مؤلف معرفة الصحابه</ref> و [[ابن منده]] از طریق [[ایوب بن عتبه]]، از [[ابوالنجاشی]]، از [[رافع بن خدیج]] از عمویش [[ظهیر بن رافع]] نقل کرده است که [[رسول خدا]]{{صل}} [[سختی]] در باب مزارعه یا مساقات فرمود<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱.</ref> که هنگام شنیدن آن، مردی از [[بنو سلیم]] که اساف بن أنمار نام داشت شعری سرود و اساف شاعر ما که نامش [[اساف بن نهیک]] یا [[نهیک بن اساف]] بود با شعری پاسخ او را داد<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵؛ ر.ک: اساف بن نهیک.</ref>.
وی از تیره [[بنو سلمه]]، از [[قبیله]] [[انصار]] است<ref>سمعانی، ج۹۳، ص۲۸۰.</ref>. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۸، ص۱۶.</ref> و دیگران<ref>ابن جوزی، ص۱۵۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳.</ref> او را [[صحابی]] شمرده‌اند و به نقل از باوردی <ref>م ۳۰۱، مؤلف معرفة الصحابه</ref> و [[ابن منده]] از طریق [[ایوب بن عتبه]]، از [[ابوالنجاشی]]، از [[رافع بن خدیج]] از عمویش [[ظهیر بن رافع]] نقل کرده است که [[رسول خدا]] {{صل}} [[سختی]] در باب مزارعه یا مساقات فرمود<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱.</ref> که هنگام شنیدن آن، مردی از [[بنو سلیم]] که اساف بن أنمار نام داشت شعری سرود و اساف شاعر ما که نامش [[اساف بن نهیک]] یا [[نهیک بن اساف]] بود با شعری پاسخ او را داد<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵؛ ر. ک: اساف بن نهیک.</ref>.


[[ابونعیم]] [[معتقد]] است این زیاده، یعنی انشاد [[شعر]] از اساف و پاسخ آن به وسیله فرد دیگر، تنها از طریق ایوب آمده است<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴.</ref>. بنا به نقل ابن منده این [[روایت]] [[غریب]] است<ref>روایتی که تنها از یک طریق مورد اطمینان نقل شده باشد. ر.ک: عتر، ص۳۹۶؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵.</ref>.
[[ابونعیم]] [[معتقد]] است این زیاده، یعنی انشاد [[شعر]] از اساف و پاسخ آن به وسیله فرد دیگر، تنها از طریق ایوب آمده است<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴.</ref>. بنا به نقل ابن منده این [[روایت]] [[غریب]] است<ref>روایتی که تنها از یک طریق مورد اطمینان نقل شده باشد. ر. ک: عتر، ص۳۹۶؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵.</ref>.


[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵.</ref> هرچند در بخش اول ([[صحابه]]) از او یاد کرده، ولی می‌گوید: این روایت بر صحابی بودن او دلالت ندارد؛ البته در موارد دیگر، ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۴۱ و ۲۹۸.</ref> به صورت قاعده‌ای برای [[شناسایی]] صحابه می‌گوید: هنگام [[رحلت پیامبر]]، همه انصار [[مسلمان]] بوده‌اند.<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اساف بن انمار سلمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۳۵.</ref>
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵.</ref> هرچند در بخش اول ([[صحابه]]) از او یاد کرده، ولی می‌گوید: این روایت بر صحابی بودن او دلالت ندارد؛ البته در موارد دیگر، ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۴۱ و ۲۹۸.</ref> به صورت قاعده‌ای برای [[شناسایی]] صحابه می‌گوید: هنگام [[رحلت پیامبر]]، همه انصار [[مسلمان]] بوده‌اند.<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اساف بن انمار سلمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۳۵.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۵

مقدمه

وی از تیره بنو سلمه، از قبیله انصار است[۱]. ابن حبان[۲] و دیگران[۳] او را صحابی شمرده‌اند و به نقل از باوردی [۴] و ابن منده از طریق ایوب بن عتبه، از ابوالنجاشی، از رافع بن خدیج از عمویش ظهیر بن رافع نقل کرده است که رسول خدا (ص) سختی در باب مزارعه یا مساقات فرمود[۵] که هنگام شنیدن آن، مردی از بنو سلیم که اساف بن أنمار نام داشت شعری سرود و اساف شاعر ما که نامش اساف بن نهیک یا نهیک بن اساف بود با شعری پاسخ او را داد[۶].

ابونعیم معتقد است این زیاده، یعنی انشاد شعر از اساف و پاسخ آن به وسیله فرد دیگر، تنها از طریق ایوب آمده است[۷]. بنا به نقل ابن منده این روایت غریب است[۸].

ابن حجر[۹] هرچند در بخش اول (صحابه) از او یاد کرده، ولی می‌گوید: این روایت بر صحابی بودن او دلالت ندارد؛ البته در موارد دیگر، ابن حجر[۱۰] به صورت قاعده‌ای برای شناسایی صحابه می‌گوید: هنگام رحلت پیامبر، همه انصار مسلمان بوده‌اند.[۱۱]

منابع

پانویس

  1. سمعانی، ج۹۳، ص۲۸۰.
  2. ابن حبان، ج۸، ص۱۶.
  3. ابن جوزی، ص۱۵۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳.
  4. م ۳۰۱، مؤلف معرفة الصحابه
  5. ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱.
  6. ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵؛ ر. ک: اساف بن نهیک.
  7. ابونعیم، ج۱، ص۳۴۴.
  8. روایتی که تنها از یک طریق مورد اطمینان نقل شده باشد. ر. ک: عتر، ص۳۹۶؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۳ و ج۵، ص۳۴۳؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵.
  9. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۱ و ج۶، ص۳۷۵.
  10. ابن حجر، ج۱، ص۲۴۱ و ۲۹۸.
  11. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اساف بن انمار سلمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۳۵.